LOGINShare
PROLOGUE
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56DAHAN-DAHAN na iminulat ng batang si Zariyah ang mga mata niya at ang kulay puting ceiling ang unang bumungad sa kanya. Napangiwi siya ng maramdaman kumikirot ang bandang noo niya. She couldn’t move her body at maski ang likuran niya ay kumikirot rin.
Napalingon siya sa gilid nang marinig ang boses ng kanyang ama. Kasalukuyan itong nakikipag-usap sa kaibigan nito, who was also her friend’s dad.
“I think it’s better this way,” narinig niyang sabi ng ama ng kaibigan.
Hindi maintindihan ni Zariyah ang pinag-uusapan ng dalawang matatanda but none of those matters to her. Gusto niyang malaman kung nasaan na ang kaibigan niya at kung kamusta na ito. Sa sobrang pag-aalala ay kahit ang kasalukuyan sitwasyon niya ay nakalimutan na niya.
“Ta… tay,” tawag niya sa ama. Parehong napalingon sa kanya ang dalawa at ganun na lang ang tuwa ng kanyang ama na makita siyang gising na.
Mabilis siyang nilapitan ng ama at hinawakan nito ang kamay niya. Nangingilid ang luha sa mga mata nito. When they were kidnapped, palagi niyang tinatawag ang kanyang ama at ipinagdadasal na sana ay maligtas na sila agad. She was too scared and at a young age, she wasn’t expecting she would experience something traumatic. Guns, knives, and even those big bad guys na sa kanyang alaala ay tila nanlilisik pa ang mga mata ng mga ito habang binabantayan silang dalawa ng kaibigan niya. It sent chills down her spine.
“I’m sorry, hija,” ani Mr. Fontanilla.
“B-bakit po?” mahina pero kinakabahan niyang tanong. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa ama at kay Mr. Fontanilla.
“I don’t think you and my son can play any longer,” malungkot na saad nito.
Sa pagkakataon na ito ay tuluyan ng napahagulhol ng iyak si Zariyah. Hindi niya maintindihan ang sinasabi ng matanda. May nangyari rin bang masama sa kaibigan niya? Gaya rin ba niya ay nabaril din ito at hindi nagawang iligtas ng mga doktor?
“Sir Dan, mas maigi pang sa susunod na lang po,” it was her dad.
Hinawakan niya ang kamay ng ama. “Nasan po si Kylian, ‘tay?” Panandaliang huminto para huminga. She was already struggling to breathe. “L-ligtas naman po siya di ba? Galit po ba siya dahil sa ginawa ko? Yun po ba ang dahilan kung bakit ayaw na niya pong makipaglaro sa akin?”
Nagkatinginan ang dalawa at pagkaraan ay napabuntong-hininga ng malalim si Mr. Fontanilla. Ito na ang sumagot sa tanong niya. “My son has dissociative amnesia. He has no memories of the kidnapping incident… and so do you, hija. Kylian has no recollection of you.”
Related chapters
One Last Chance Chapter 01: She Who Has Been Forgotten
MULA sa ginagawa sa computer ay nag-angat ng mukha si Zariyah nang sa sulok ng mga mata’y makita ang pagdating ni Mr. Laxamana, her boss. Dumagundong sa kaba ang puso niya nang makita ang nakasimangot nitong mukha kaya awtomatikong napaayos siya ng upo. “Good morning, Mr. Laxamana,” kinakabahan niyang bati rito. She was wondering if she did any mistakes at ganun na lang kalalim ang pagkakunot ng noo nito. She groaned inwardly. Isang katakot-takot na sermon ba ang makukuha niya mula rito? “Do I have an important appointment this morning, Zariyah?” tanong nito nang mapatapat sa mesa niya. Napatayo siya at hinugot ang memo pad mula sa ilalim ng crystal paperweight. Sandali siyang natigilan nang makita ang pagdating ng anak nitong si Grey. Sa pagkakataon na yun ay nakahing
One Last Chance Chapter 02: It's Been A While
“Kylian… natatakot ako,” nanginginig ang boses na sabi ng batang babae sa kanya. “Uwi na tayo. Ayoko na dito,” patuloy nito at tuluyan ng naiyak. Napalunok siya habang pinagmamasdan ang mga nagbabantay sa kanila. He was scared too. Gusto niyang pumalahaw ng iyak but if he did, baka mas lalong panghinaan ng loob ang kaibigan niya. With his trembling hand, he took the girl’s hand and held it tightly. “Wag ka mag-alala, ililigtas din tayo nila daddy at mommy.” Niyakap niya ng mahigpit ang kaibigan at pilit na pinatahan. Pagkaraan din ng ilang sandali ay natahimik na ito. So silent that he couldn’t even hear her breathing. He called out her name but he didn’t get any response. And the next thing he knew, he saw blood in his hands. At ang bata
One Last Chance Chapter 03: A Favor to Ask
INIKOT ni Zariyah ang tingin sa restaurant na pinagdalhan sa kanya ni Mr. Fontanilla. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na makakakain siya sa isang mamahalin restaurant. She even had difficulty sa pagpili kanina sa menu. Good thing Mr. Fontanilla was there at ito na mismo ang um-order ng makakain nila. “Thank you,” nakangiti niyang sabi sa lalaking nagdala ng mga order nila. Mabuti na lang at dito siya dinala ni Mr. Fontanilla at kampante siyang hindi niya makikita ang mga katrabaho rito. Kung makikita siguro siya ni Nadia ay baka kanina pa siya nabatukan nito. To think that she even said no nang ayain siya ng kaibigan na sumama sa company dinner. And yet, here she was, nasa isang mamahaling restaurant at kumakain kasama ang ama ng lalaking gusto niya. “I was actually
One Last Chance Chapter 04: A Decision to Make
“DON’T you know what time it is already?” Zariyah nearly jumped out of her skin when she heard Grey’s voice. Abala siyang tapusin ang pinapagawa sa kanya ni Mr. Laxamana kaya siguro hindi niya napansin ang pagdating nito. “I really admire your dedication in your work but Ms. Castañeda you shouldn’t overwork yourself. It’s already lunch time.” She glanced at her wristwatch and gasped when she saw it was already twelve in the afternoon. Sa sobrang busy niya ay hindi niya namalayan ang paglipas ng oras. “Anyway, what brings you here Mr. Grey?” pormal niyang tanong dito. Hindi niya pinansin ang nauna nitong sinabi. “Wala dito ang ama mo. He’s in a meeting.”
One Last Chance Chapter 05: Meeting Each Other Again
ABALA si Kylian sa pagbabasa ng ilang dokumento nang marinig niyang bumukas ang pintuan ng office niya. Napaangat ang tingin niya at ang kaibigan na si Dylan ang nakita. He frowned at him, “What are you doing here?” he asked. Tumuloy-tuloy ito ng pasok sa loob ng office at naupo sa couch na nasa harapan ng desk niya. “And what do you think? Binibisita—damn! Why do you have dark circles under your eyes? That’s not the kind of look I was expecting from someone who just got engaged.” He looked at Dylan with his eyebrows raised questioningly, “What kind of look should I have?” Ikinibit nito ang balikat. “I don’t know. Siguro yung mukhang motivated man lang. Not unlike your look right now. Dinaig mo pa ang kakaga
One Last Chance Chapter 06: A Shocking Announcement
NERVE WRACKING—that’s what Zariyah was feeling right now. Kaya kanina ay nagpunta siya sa powder room ay para pakalmahin ang sarili niya. She was able to but only for a bit. Hindi niya inaasahan na sa pagbalik niya sa mesa nila ay naroon na si Kylian. Inilahad niya ang kamay rito. “Hi, I’m Zariyah,” she greeted with a smile on her face. May ilang sandali nitong tinitigan ang kamay niya bago tinanggap iyon. She could her own heart pounding fiercely out of her chest as she took the seat beside him. When Mr. Fontanilla called her early this morning at inaya siya nitong kumain sa labas kasama si Kylian ay hindi na siya nagdalawang-isip pa. Isang mabilis na oo ang ibinigay niya. She was excited at nagpaalam pa siya kay Mr. Laxamana na mag-u-undertime siya. “By the way, I already ordered Zariyah. Maya-maya ay darating
One Last Chance Chapter 07: Marry Her Or Else...
PINATAY ni Kylian ang makina ng sasakyan at napasubsob sa manibela. He had never been this exhausted before. Right now he just wanted to take a rest without his dad bothering him. And there’s only one place he thought he could go to. He took out his phone from his pocket and called the first person in his contact. Nakaka-dalawang ring pa lang ay agad din sinagot ang tawag niya. “Hey,” bati niya. “I hope I’m not disturbing you.” Lexie chuckled softly on the other line, “Why, of course no. You know I’ve always looked forward to your calls.” Napangiti siya sa sinabi ng kasintahan. For a moment he was silent at nanatiling nakatitig lang sa gate. But his sudden silence made Lexie worry, “Kylian, are you still there? Did something happen?” “No, nothing,” he replied, shaking his head. “I… I’m in front of your house right now.” “Wait, you are?” “Yes.” Ibinaba agad ni Lexie ang tawag niya. Ipinatong naman niya sa ibabaw ng dashboard ang phone niya. He clos
One Last Chance Chapter 08: Agreement
“THIS is not the file that I asked for, Zariyah.” Inihagis ni Mr. Laxamana sa ibabaw ng conference table ang file na dinala niya. “Hindi mo ba narinig ang sinabi ko kanina? I said I need the file of Legazpi Mall pero ibang file naman itong dinala mo. What is wrong with you? Kanina ka pa nagkakamali.” Zariyah bit her lip at nakaramdam ng matinding pagkapahiya. Bukod sa kanilang dalawa ay naroon din sa loob ng conference room ang ilan sa architect at engineers nila. “I’m sorry, Mr. Laxamana. I’ll bring the file right away.” She hurriedly left the room to look for the file of Triangle Heights. Nang mahanap ay bumalik agad siya sa conference room at inabot kay Mr. Laxamana ang hinahanap nito. It was forty-five minutes later when the meeting was adjourned. Isa-isang nagsilabasan ang mga empleyado sa conference room at tanging sila na lang ni Mr. Laxamana ang naiwan. Abala siya sa pagsasalansan ng ilang mga gamit nang tinawag siya nito. Isang malalim na buntong-hininga
Latest chapter
One Last Chance Chapter 28: Recollection
A LIGHT knock on the door made Kylian stop from reading for a moment. Napakunot-noo siya nang si Dylan ang pumasok sa loob ng office. “What’s up?” Kylian shook his head in dismay. “You sure have a lot of freedom,” he commented. Dylan plopped down on the sofa. A frown quickly wipe away his smile. “Bakit naman ganyan ang mukha mo? Parang hindi mo yata ako gustong makita.” Muli niyang ibinalik ang atensyon sa binabasa na article sa laptop. “What brings you here?” tanong niya na hindi man lang ito tinitingnan. “Wanna chill out?” “Maybe next time.” Napabuga ito ng hangin. “Come on, Kylian. I think you need to relax for a bit especially with what’s going on right now. Nabasa mo na ba ang ilang mga komento ng mga tao sa’yo?” He rubbed his face with a heavy sigh and leaned back in the swivel chair. “I know,” he muttered. In fact, iyon nga ang kasalukuyang binabasa niya ngayon sa laptop niya. Sa kanilang tatlo, siya
One Last Chance Chapter 27: Looks Familiar
“I SAW that from the news last night. I was actually shocked. Akala ko namamalikmata lang ako. I even had to search for it on the internet.” Zariyah gazed up at her wide-eyed. She was too shocked to speak. She rarely watched the news kaya wala siyang ideya. Ngayon ay naiintindihan na niya kung bakit ganun na lang ang tingin ng mga katrabaho niya sa kanya kanina. “Is it true? Are you really married to Kylian Fontanilla?” Hindi siya sumagot. Rather, she didn’t know what response she’d give. Pero hindi ba’t ito naman ang gusto niya? Ang malaman ng lahat ang tungkol sa kanila ni Kylian.
One Last Chance Chapter 26: Cat Out of the Bag
GREY’S gaze fell sternly on Zariyah’s face. “Is there something you’re hiding?” Her lip began to tremble. Napalunok siya. “No. I’m not hiding anything,” she answered. Hopefully her voice sounded more composed than she felt. Grey studied her face with mocking eyes, and his mouth twisted into a humorless smile. “Nothing, huh?” he mumbled. Ibinalik ulit nito ang tingin sa tv. Hindi na ang asawa niya at si Lexie ang nasa tv screen. Tapos ng ibalita ang tungkol sa dalawa. “I thought
One Last Chance Chapter 25: Intuition
ZARIYAH bit her lower lip. Matiim ang tingin sa kanya ni Grey. She looked away, feeling uncomfortable under his steady gaze. “Ano na naman bang kalokohan ang pinagsasabi mo? Is this another trick again?” Grey leaned toward her and asked, “What tricks?” He pondered for a few moments then laughed softly. “I’m not playing any tricks on you. I am… intrigued by the sadness within your eyes. Could it be because of that man?” “Whether it is because of that man or not, it has nothing to do with you,” she answered icily. Tinalikuran niya ito at muling naglakad. She took a deep breath. Her chest
One Last Chance Chapter 24: Sadness Behind Her Eyes
SANDALING napahinto mula sa pagtitipa si Zariyah at napasandal sa kinauupuan. She checked the time on her computer. It’s already lunch time. Marahas siyang napabuga ng hangin at bumalik muli sa ginagawa. She wanted to finish the meeting minutes first before grabbing her lunch. “Hey! Hindi ka pa kakain?” Mula sa ginagawa sa computer ay nag-angat ng mukha si Zariyah. It was Nadia. Nakaangat ang kilay nito na nakatingin sa kanya. Bahagya siyang natawa. “Mauna ka na. Tapusin ko lang ito.” “Seryoso ka ba, Zariyah? Nakikita mo ba ang oras? It’s already our break. Tama na yan pagiging workaholic mo at kum
One Last Chance Chapter 23: He Doesn’t Need to Know
INALOG-ALOG ng batang si Kylian ang balikat ng batang babae na nakasandal sa kanya. Namamasa pa ang gilid ng mga mata nito. “A-andyan na ba si tatay? Makakauwi na ba tayo?” Kylian opened his mouth to say something pero naudlot iyon ng biglang nabalot ang buong warehouse ng mga hiyawan ng mga lalaking dumukot sa kanila. The little girl beside her trembled in fear. Napalingon siya sa direksyon ng mga ito na abala sa pag-iinom at paglalaro ng cards. “Gusto ko ng umuwi. Gusto ko ng makita si tatay,” naluluha nitong sabi. And once again, sinubukan niya ulit makawala mula sa pagkakatali nila but failed. “Set us free!” hiyaw niya sa mga lalaki. Pero tila ba bingi ang mga ito at dinedma lang ang pagsisigaw niya. He closed his eyes. Gusto na niyang makauwi. Nasaan na ba kaya ang daddy niya? Hinahanap na ba siya nito ngayon? O baka naman ay mas abala pa rin ito sa trabaho nito? Iminulat niya ang mga mata at ang scenario sa paligid niya ay nagbago. There was c
One Last Chance Chapter 22: Their First Night
ZARIYAH bit her lip as she kept on pacing back and forth in her room. Kulang pa yata ang isang glass ng wine na ininom niya para kumuha ng sapat na lakas ng loob para gawin ang binabalak. Maybe she really needed to get drunk. Humarap ulit siya sa salamin at pinagmasdan ang kanyang repleksyon. She’s already wearing the negligee she bought. Halos lumagpas lang sa suot niyang undies ang haba nun. “I doubt that Kylian still has time to meet that woman. He’s busy right now. Sa kanya ko ipinagkatiwala ang acquisition ng Rosewood Hotels & Resorts. He’s probably stressed right now. Samantalahin mo na yun. hija. As his wife, you already know what to do, right?” “Will this really work?” nag-aalala niyang tanong kay Daniel. Ngumiti ito sa kanya. “Why, of course it will. I’ve already done my part, hija. Now it’s up to you.” She let out a long sigh. Inayos niya muna ulit ang buhok at saka lumabas ng kwarto. Her heart was pounding in her chest as she made her way to the ot
One Last Chance Chapter 21
NAPANGIWI si Zariyah habang tinitingnan ang mga lingerie na naka-display sa loob ng underwear store na pinasukan nila ni Nadia. Napalingon siya kay Nadia na abala sa pagtingin ng mga undergarments. “Did you just bring me here to accompany you sa pagbili mo ng undergarments?” she asked in disbelief. Ibinaba ni Nadia ang hawak na lingerie at tumingin sa kanya. “Why, of course no,” natatawa nitong sabi. Dinampot nito ang isang lace garter lingerie at inabot sa kanya. “We are here to buy you some lingerie. So what do you think of this?” She shook her head. “No. I… I don’t think this would suit me.” “Oh, is it too much for you?” Kinuha nito ang lingerie sa kamay niya at ibinalik ulit sa clothes rack. “Do we really have to buy lingerie?” Nagpatuloy sa pag-iikot sa loob ng store si Nadia habang siya ay nakasunod lang dito. “Huwag mong sabihin ay nagsusuot ka rin ng ganito?” Nadia shrugged her shoulders and glanced at her. “Why not? Wearing one makes me fee
One Last Chance Chapter 20
“EARTH to Zariyah! You still there?” Ang tinig ni Nadia ang nagpabalik kay Zariyah sa kasalukuyan. She glanced up at her frowning face. “Oh, sorry. May sinasabi ka ba?” Ngumuso ito. “Kanina pa ako nagsasalita dito pero di ka naman nakikinig. Para lang ako nakikipag-usap sa hangin.” Napakamot siya ng ulo. “Pasensya na. May iniisip lang,” paliwanag niya. Nadia leaned forward, her face filled with curiosity. “May problema ba? Care to share?” She bit her lip. Pinaglaruan niya ang pagkain sa plato gamit ang tinidor na hawak. “Nadia, alam mo ba kung… kung paano mang-akit?” tanong niya na halos pabulong. “Anong sabi mo? Paano mang-ano? Lakasan mo naman boses mo,” reklamo nito. She cleared her throat, her cheeks burning red. “Ang sabi ko alam mo ba kung paano mang-akit?” pag-ulit niya. Sa pagkakataon ito ay nilakasan niya ang boses sapat para marinig nito ang sinabi niya. Mabuti na lang at walang naki-share ng table sa kanila ni Nadia. “Oh, wow,” anas nit
