Celeste's POV
Hindi ako makahinga. Parang biglang huminto ang mundo ko matapos marinig ang sinabi ni Ninong Chester. “We will raise that child and you need to marry me!” It felt like a forceful command, an inescapable fate that he had already decided for me. Bago ko pa maproseso ang lahat, bigla siyang lumapit. His towering presence made my legs weak, and before I knew it, his firm grip was on my wrist—hindi marahas, pero matigas, sapat para maramdaman kong wala akong kawala. "P—Paano mo nalaman?" mahina kong tanong, pilit na nilalabanan ang kaba. Tumigil siya sa paggalaw at tinitigan ako ng matalim. His cold, assessing eyes bore into mine, as if reading every thought inside my head. Damn it, Celeste. Bakit mo ba naisipang harapin siya ngayon? “You think I wouldn’t know?” bumaba ang boses niya, bahagyang lumapit pa sa akin. “You’ve been avoiding me for weeks. I had someone follow you—siyempre hindi mo naisip ‘yon dahil masyado kang busy sa kakaiwas sa akin. Masyado kang masunuring bata.” My blood ran cold. “You… had me followed?” Hindi siya nagsalita, pero sapat na ang tingin niya para kumpirmahin ang lahat. Napakapit ako sa bag na hawak ko, feeling utterly trapped. I should’ve known—hindi ko dapat minaliit ang isang tulad ni Chester Villamor. Isang billionaire na doktor, may sariling ospital, may koneksyon kahit saan. A man like him? He always got what he wanted. At ngayon, ako ang gusto niyang makuha. No, not me… our child. Pero bakit ako ang nakakaramdam ng takot? “Celeste,” he said my name with a tone that sent chills down my spine. “You’re pregnant. With my child. Do you think I’d let you handle this alone?” Sinubukan kong hugutin ang kamay ko mula sa hawak niya, pero hindi siya bumitaw. “I—It’s my body,” pilit kong depensa. “Ako ang magdedesisyon kung ano ang gagawin ko sa—” “No,” putol niya sa akin, mas matigas na ngayon ang boses niya. “Walang kasalanan ang anak natin.” Napapikit ako nang mariin, trying to steady my breathing. Anak natin. Ang bigat ng mga salitang iyon sa pandinig ko. “You will not abort our child,” he continued, his voice unwavering. “We will raise that child together. And you need to marry me.” His words slammed into me like a wrecking ball. Biglang bumalik sa akin ang lahat ng iniwasan kong katotohanan—ang isang gabing hindi ko dapat maalala, ang kahihinatnan ng isang pagkakamali, at ang matinding implikasyon ng pagbubuntis ko. At ngayon, gusto niya akong pakasalan. I let out a hollow laugh. “Marriage? Ninong, are you serious? Inaanak mo ako. Ano na lang ang iisipin ng pamilya natin? Dudungisan mo ang mga pangalan at reputasyon natin dahil lang sa batang nasa sinapupunan ko?” He didn’t even blink. “Do I look like I’m joking?” Napailing ako. “We don’t even have feelings for each other! And now you’re telling me to marry you?” “It’s not about feelings,” aniya, as if emotions were insignificant. “It’s about responsibility.” Parang may humigpit na gapos sa dibdib ko. I stared at him in disbelief. “Responsibility?” His gaze darkened. “I don’t take fatherhood lightly. At hindi ako papayag na lumaki ang anak ko nang walang ama.” His child. Not mine. Not ours. His. Sa mga sinabi niya, doon ako tuluyang naputol. Napaatras ako. Hindi ko alam kung dahil sa kaba, takot, o galit. “So what, ikakasal tayo para lang magkaroon ang anak natin ng ‘buong pamilya’? Para lang masabing may tatay siya? Para lang sa panlabas na imahe mo?” Nagtagilid ang ulo niya, studying me. “Isn’t that how it should be? Isn’t that better than raising a child alone?” I let out a bitter chuckle. “Wow, ang simple para sa 'yo. Pero ako? Ako ang babae rito. Ako ang may katawan na nagdadala ng batang ‘to. At higit sa lahat, ako ang may karapatang magdesisyon kung paano ko haharapin ‘to.” His jaw clenched. “You think kaya mong palakihin ‘yan nang mag-isa?” “I will, if I have to,” sagot ko agad. For the first time, nakakita ako ng bahagyang pagkagulat sa mukha niya. Pero agad ding nawala. Napakuyom siya ng kamao at bumuntong-hininga. Then he straightened up, as if regaining his control. “We’re getting married, Celeste. Whether you like it or not.” What the hell? “Excuse me?” “My lawyer will prepare the contract,” he continued, ignoring my furious reaction. “We’ll keep this between us for now. A secret marriage, if that’s what you prefer. Pero walang makakaalam na hindi totoo ‘to.” Napahawak ako sa sentido ko. I felt like my world was spinning. “Ninong, I don’t want to marry you! Bakit ba ang dali para sa 'yo ang mga bagay na ‘to? This isn’t just some business transaction!” His eyes flickered with something unreadable. “You don’t have a choice.” Oh, I definitely had a choice. Pero ang problema…kaya ko bang ipaglaban ang pagpili sa sarili kong landas? O matatalo ako sa laro ni Ninong Chester… at mapipilitang tanggapin ang buhay na siya ang nagdikta? Tahimik akong nakatingin sa kanya, while my mind screamed in frustration. Nasa loob kami ng kotse ko kasi biglang bumuhos ang malakas na ulan. Ninong Chester was a man who never lost a battle. At kung papatulan ko ang laro niya, alam kong wala akong laban. I swallowed hard. “And what if I say no?” His eyes turned colder. Damn it. Hindi ko gusto ang titig niyang ‘yon. “Then I’ll make sure you have no choice, but to say yes,” aniya. “And trust me, Celeste, I always get what I want.” His words were a warning. A threat. A promise. At doon ko naramdaman ang mas matinding kaba. I wasn’t just fighting for my freedom. I was fighting against a man who never accepted defeat. Author's Note: Hello! Thank you for reading this book. I really appreciate it! Anyway, pwede kayong mag-iwan ng comments (positive or negative) about the book. I'm open to criticism naman makakatulong iyon sa aking pagsusulat. Please bear with me kung may typographical at grammatical errors. Hindi po uso sa akin ang proofreading minsan. Hahaha. Hope you will continue supporting me as your underrated GoodNovel Writer! Don't forget to follow me, leave a comment, gem votes, and rate this book dahil may give away ako minsan sa mga readers ko.Celeste's POV Hindi ko alam kung ilang segundo akong nakatayo lang doon, nakatitig kay Ninong Chester habang unti-unting bumibigat ang bawat salita niya sa utak ko."Then I’ll make sure you have no choice, but to say yes. And trust me, Celeste, I always get what I want."Hindi ito usapang normal. Hindi ito usapang magaan lang na puwede kong tawanan o talikuran. Ito ay ultimatum.Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili ko. No, Celeste. Huwag kang magpaapekto. Ninong mo siya at inaanak ka niya.“Ikaw lang naman ang may gusto nito, Ninong,” sabi ko, pilit na pinapalakas ang loob ko. “Hindi ibig sabihin na buntis ako, kailangan ko nang pakasalan ka. Hindi ko rin naman sinabinsa iyo na kailangan mo akong panindigan. Hindi mo kami obligasyon o responsibilidad. Ang batang nasa sinapupunan ko ay bunga ng pagkakamali natin.”Nagtaas siya ng kilay. “At paano kung sabihin kong kailangan mo akong pakasalan alang-alang sa anak natin?”Napairap ako. “Dahil ba mayayaman tayo? Dahil b
Celeste's POVGusto niya akong pakasalan. Hindi dahil mahal niya ako, kundi dahil lang sa bata.Hindi ako kailanman magiging asawa niya sa paraan na gusto ko.Matigas ang kanyang tingin, walang bakas ng emosyon. Ngunit alam kong ang bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay hindi basta pananakot lang. Si Ninong Chester Villamor ay hindi marunong magbiro pagdating sa mga desisyon niya.Kaya nang sabihin niyang wala akong ibang pagpipilian, alam kong hindi iyon biro.Huminga ako nang malalim at tumawa nang mapait. “So, gano’n lang ‘yon? We sign a contract, we get married, and then what? Magpapanggap tayong masaya? Magpapanggap tayong normal?”“Hindi ko kailanman sinabing kailangan nating magpanggap.”Napairap ako. “Oh, so magpapakasal tayo pero hindi tayo magiging totoong mag-asawa? Gano’n ba, Ninong?”Napatingin siya sa akin nang matalim. “Chester. I'm not your Ninong Chester anymore, Celeste. Tumigil ka na sa kakatawag sa 'kin ng Ninong.”“Bakit?” ngumisi ako nang mapait. “Naalala mo
Celeste's POV Dalawang araw mula nang iwan ko si Ninong Chester sa opisina niya, isang tawag ang nagpabalik sa akin sa katotohanan."Ms. Rockwell, this is Attorney Sebastian Cruz. Can we set a meeting? It’s about Dr. Villamor’s proposal."Halos mabitawan ko ang telepono ko. Proposal. Hindi kasal, kung 'di isang negosasyon.Alam kong hindi susuko si Ninong Chester, pero hindi ko akalaing magpapadala pa siya ng abogado."You’re wasting your time, Attorney Cruz," malamig kong sagot. "I already gave him my answer.""This isn’t just about your answer, Ms. Rockwell. This is about what happens next."Naramdaman kong bumigat ang loob ko. "Fine. Set the meeting."***Nasa harapan ko ngayon si Attorney Cruz sa isang private meeting room ng isang five-star hotel. Sa tabi niya, may isang makapal na dokumento. Alam ko na kung ano ‘yon kahit hindi ko pa binabasa."This is a contract of marriage, Ms. Rockwell," kalmadong paliwanag niya. "One year. That’s all Dr. Villamor is asking."Tumaas ang kila
Celeste's POV Pinili naming magpakasal nang tahimik sa opisina ni Attorney Cruz. Wala man lang bulaklak, walang bisita, at walang engrandeng selebrasyon—isang pirmahan lang, isang kasunduang legal. At pagkatapos, bumalik kami sa kani-kanilang buhay na parang walang nangyari.Sa mata ng mundo, hindi kami kasal, at kahit sa pagitan naming dalawa, parang gano’n na rin.Sa loob ng unang linggo ng kasal namin, walang nagbago sa relasyon namin. Ninong Chester continued to treat me with cold professionalism—parang doktor sa pasyente, parang employer sa empleyado. Para sa akin, parang Ninong pa rin siya.Sa labas, mukhang normal lang ang buhay ko. Pumapasok pa rin ako sa law firm, patuloy sa trabaho, patuloy sa pag-abot ng pangarap ko bilang senior partner. Pero ang totoo, may bitbit akong lihim na unti-unting nagpapabigat sa akin.Gabi-gabi, natutulog ako sa isang malawak na kama sa isang bahay na hindi akin—ang penthouse ni Ninong Chester. Hindi ko inaasahan na titira ako rito matapos nami
Celeste's POV Pagkatapos ng nakakapanindig-balahibong family gathering, nanatili akong tahimik sa buong biyahe pauwi. Si Ninong Chester, tulad ng inaasahan, ay walang interes makipag-usap. Ang mga kamay niya ay nasa manibela, mata nakatutok sa daan—walang emosyon, walang kahit anong indikasyon na naapektuhan siya ng ginawa naming pagpapanggap.Ako lang ang nakakaramdam ng bigat.Isang kasinungalingan ang lumipad sa hangin kanina, at ngayon, nakadikit na ito sa katauhan ko. I was no longer just Celeste Rockwell—the corporate lawyer climbing her way to the top. I am now Mrs. Villamor, the wife of a billionaire doctor. At ang buong pamilya ko, pati ang mundo sa labas, ay naniwala sa ilusyon na iyon.Muli kong inisip ang sinabi niya kanina sa hapunan."I'm already married."Napapikit ako. Hindi ko alam kung anong mas nakakagulat—ang katotohanang nagawa niyang bigkasin iyon nang walang kahirap-hirap o ang katotohanang para bang wala lang talaga ito sa kanya.Nang makarating kami sa pentho
Celeste's POV Nakaharap ako ngayon sa isa sa pinakamalalaking kaso sa career ko. Isang high-profile corporate dispute na halos tatlong buwan ko nang hinahawakan. Lahat ng atensyon ng media at legal industry ay nasa amin, lalo na’t ang clients ko ay isa sa mga pinaka-influential na negosyante sa bansa. Pero ngayong nasa loob ako ng courtroom, habang pinapakinggan ang mga argumento ng kabilang kampo, isang bagay ang napansin ko—hindi ako makapag-focus.Lahat ng naririnig ko ay parang ingay lang sa background.Madalas, ang ganitong klaseng setting ay ang mundo kung saan ako nag-e-excel. Ang bawat galaw sa korte ay parang isang chess game, at ako ang master strategist. Pero ngayon, hindi ko magawang ituon ang isip ko sa laro.Dahil sa isang dahilan—Chester Villamor.Ang aroganteng, cold-hearted billionaire doctor na napilitan akong pakasalan. Ang lalaking hindi ko dapat iniisip ngayon, pero patuloy na sumasagi sa utak ko sa pinakamasasamang pagkakataon.Muling bumalik sa isip ko ang nang
Celeste's POV Pagdating ko sa private restaurant na pagmamay-ari ng isa sa business partners ni Ninong Chester, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit ako pumayag makipagkita sa kanya. The place was secluded, sophisticated, and exactly the type of venue he would pick—somewhere discreet, away from prying eyes.Pagpasok ko, agad kong nakita siya. Nakaupo siya sa dulo ng VIP section, hawak ang isang baso ng whiskey habang nakasandal sa upuan na parang wala siyang pakialam sa mundo. Napansin kong kami lang ang customer. Mas mabuti ang ganito kesa may makakita sa amin at makarinig kung ano man ang pag-uusapan namin ngayong gabi.He looked completely unbothered.Samantalang ako? Pakiramdam ko parang may unos sa loob ko.Huminga ako nang malalim bago lumapit. The moment he saw me, he tilted his head slightly and gestured to the seat across from him."Celeste," Ninong Chester greeted smoothly, his deep voice carrying its usual authority.Hindi ko siya sinagot at naupo na lang. "Let’s get th
Celeste's POV Pagkatapos ng gabing iyon, mas lalo akong naging determinado na panatilihing propesyonal ang lahat sa pagitan namin ni Ninong Chester. He could dictate the terms of our marriage all he wanted, pero hindi niya ako mapipilit na hayaan siyang kontrolin ang buhay ko.Kaya nga nang bumalik ako sa trabaho kinabukasan, ginawa ko ang lahat para ibalik ang focus ko sa aking legal career. I was handling a high-profile case, something that could push my name further as one of the most formidable lawyers in the industry. But no matter how much I tried to immerse myself in my work, my mind kept drifting back to him—to us.At ang mas lalong nakakainis? Parang hindi ako iniistorbo ng konsensya ni Ninong Chester. He went about his life like nothing had changed, like our secret marriage was just another business transaction.Then, the inevitable happened.***“Celeste, hija! Bakit ngayon ka lang? Akala namin hindi ka na dadalo.”Pagkapasok ko pa lang sa ancestral house ng mga Alcantara,
Celeste's POV Pagkatapos ng gabing iyon, mas lalo akong naging determinado na panatilihing propesyonal ang lahat sa pagitan namin ni Ninong Chester. He could dictate the terms of our marriage all he wanted, pero hindi niya ako mapipilit na hayaan siyang kontrolin ang buhay ko.Kaya nga nang bumalik ako sa trabaho kinabukasan, ginawa ko ang lahat para ibalik ang focus ko sa aking legal career. I was handling a high-profile case, something that could push my name further as one of the most formidable lawyers in the industry. But no matter how much I tried to immerse myself in my work, my mind kept drifting back to him—to us.At ang mas lalong nakakainis? Parang hindi ako iniistorbo ng konsensya ni Ninong Chester. He went about his life like nothing had changed, like our secret marriage was just another business transaction.Then, the inevitable happened.***“Celeste, hija! Bakit ngayon ka lang? Akala namin hindi ka na dadalo.”Pagkapasok ko pa lang sa ancestral house ng mga Alcantara,
Celeste's POV Pagdating ko sa private restaurant na pagmamay-ari ng isa sa business partners ni Ninong Chester, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit ako pumayag makipagkita sa kanya. The place was secluded, sophisticated, and exactly the type of venue he would pick—somewhere discreet, away from prying eyes.Pagpasok ko, agad kong nakita siya. Nakaupo siya sa dulo ng VIP section, hawak ang isang baso ng whiskey habang nakasandal sa upuan na parang wala siyang pakialam sa mundo. Napansin kong kami lang ang customer. Mas mabuti ang ganito kesa may makakita sa amin at makarinig kung ano man ang pag-uusapan namin ngayong gabi.He looked completely unbothered.Samantalang ako? Pakiramdam ko parang may unos sa loob ko.Huminga ako nang malalim bago lumapit. The moment he saw me, he tilted his head slightly and gestured to the seat across from him."Celeste," Ninong Chester greeted smoothly, his deep voice carrying its usual authority.Hindi ko siya sinagot at naupo na lang. "Let’s get th
Celeste's POV Nakaharap ako ngayon sa isa sa pinakamalalaking kaso sa career ko. Isang high-profile corporate dispute na halos tatlong buwan ko nang hinahawakan. Lahat ng atensyon ng media at legal industry ay nasa amin, lalo na’t ang clients ko ay isa sa mga pinaka-influential na negosyante sa bansa. Pero ngayong nasa loob ako ng courtroom, habang pinapakinggan ang mga argumento ng kabilang kampo, isang bagay ang napansin ko—hindi ako makapag-focus.Lahat ng naririnig ko ay parang ingay lang sa background.Madalas, ang ganitong klaseng setting ay ang mundo kung saan ako nag-e-excel. Ang bawat galaw sa korte ay parang isang chess game, at ako ang master strategist. Pero ngayon, hindi ko magawang ituon ang isip ko sa laro.Dahil sa isang dahilan—Chester Villamor.Ang aroganteng, cold-hearted billionaire doctor na napilitan akong pakasalan. Ang lalaking hindi ko dapat iniisip ngayon, pero patuloy na sumasagi sa utak ko sa pinakamasasamang pagkakataon.Muling bumalik sa isip ko ang nang
Celeste's POV Pagkatapos ng nakakapanindig-balahibong family gathering, nanatili akong tahimik sa buong biyahe pauwi. Si Ninong Chester, tulad ng inaasahan, ay walang interes makipag-usap. Ang mga kamay niya ay nasa manibela, mata nakatutok sa daan—walang emosyon, walang kahit anong indikasyon na naapektuhan siya ng ginawa naming pagpapanggap.Ako lang ang nakakaramdam ng bigat.Isang kasinungalingan ang lumipad sa hangin kanina, at ngayon, nakadikit na ito sa katauhan ko. I was no longer just Celeste Rockwell—the corporate lawyer climbing her way to the top. I am now Mrs. Villamor, the wife of a billionaire doctor. At ang buong pamilya ko, pati ang mundo sa labas, ay naniwala sa ilusyon na iyon.Muli kong inisip ang sinabi niya kanina sa hapunan."I'm already married."Napapikit ako. Hindi ko alam kung anong mas nakakagulat—ang katotohanang nagawa niyang bigkasin iyon nang walang kahirap-hirap o ang katotohanang para bang wala lang talaga ito sa kanya.Nang makarating kami sa pentho
Celeste's POV Pinili naming magpakasal nang tahimik sa opisina ni Attorney Cruz. Wala man lang bulaklak, walang bisita, at walang engrandeng selebrasyon—isang pirmahan lang, isang kasunduang legal. At pagkatapos, bumalik kami sa kani-kanilang buhay na parang walang nangyari.Sa mata ng mundo, hindi kami kasal, at kahit sa pagitan naming dalawa, parang gano’n na rin.Sa loob ng unang linggo ng kasal namin, walang nagbago sa relasyon namin. Ninong Chester continued to treat me with cold professionalism—parang doktor sa pasyente, parang employer sa empleyado. Para sa akin, parang Ninong pa rin siya.Sa labas, mukhang normal lang ang buhay ko. Pumapasok pa rin ako sa law firm, patuloy sa trabaho, patuloy sa pag-abot ng pangarap ko bilang senior partner. Pero ang totoo, may bitbit akong lihim na unti-unting nagpapabigat sa akin.Gabi-gabi, natutulog ako sa isang malawak na kama sa isang bahay na hindi akin—ang penthouse ni Ninong Chester. Hindi ko inaasahan na titira ako rito matapos nami
Celeste's POV Dalawang araw mula nang iwan ko si Ninong Chester sa opisina niya, isang tawag ang nagpabalik sa akin sa katotohanan."Ms. Rockwell, this is Attorney Sebastian Cruz. Can we set a meeting? It’s about Dr. Villamor’s proposal."Halos mabitawan ko ang telepono ko. Proposal. Hindi kasal, kung 'di isang negosasyon.Alam kong hindi susuko si Ninong Chester, pero hindi ko akalaing magpapadala pa siya ng abogado."You’re wasting your time, Attorney Cruz," malamig kong sagot. "I already gave him my answer.""This isn’t just about your answer, Ms. Rockwell. This is about what happens next."Naramdaman kong bumigat ang loob ko. "Fine. Set the meeting."***Nasa harapan ko ngayon si Attorney Cruz sa isang private meeting room ng isang five-star hotel. Sa tabi niya, may isang makapal na dokumento. Alam ko na kung ano ‘yon kahit hindi ko pa binabasa."This is a contract of marriage, Ms. Rockwell," kalmadong paliwanag niya. "One year. That’s all Dr. Villamor is asking."Tumaas ang kila
Celeste's POVGusto niya akong pakasalan. Hindi dahil mahal niya ako, kundi dahil lang sa bata.Hindi ako kailanman magiging asawa niya sa paraan na gusto ko.Matigas ang kanyang tingin, walang bakas ng emosyon. Ngunit alam kong ang bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay hindi basta pananakot lang. Si Ninong Chester Villamor ay hindi marunong magbiro pagdating sa mga desisyon niya.Kaya nang sabihin niyang wala akong ibang pagpipilian, alam kong hindi iyon biro.Huminga ako nang malalim at tumawa nang mapait. “So, gano’n lang ‘yon? We sign a contract, we get married, and then what? Magpapanggap tayong masaya? Magpapanggap tayong normal?”“Hindi ko kailanman sinabing kailangan nating magpanggap.”Napairap ako. “Oh, so magpapakasal tayo pero hindi tayo magiging totoong mag-asawa? Gano’n ba, Ninong?”Napatingin siya sa akin nang matalim. “Chester. I'm not your Ninong Chester anymore, Celeste. Tumigil ka na sa kakatawag sa 'kin ng Ninong.”“Bakit?” ngumisi ako nang mapait. “Naalala mo
Celeste's POV Hindi ko alam kung ilang segundo akong nakatayo lang doon, nakatitig kay Ninong Chester habang unti-unting bumibigat ang bawat salita niya sa utak ko."Then I’ll make sure you have no choice, but to say yes. And trust me, Celeste, I always get what I want."Hindi ito usapang normal. Hindi ito usapang magaan lang na puwede kong tawanan o talikuran. Ito ay ultimatum.Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili ko. No, Celeste. Huwag kang magpaapekto. Ninong mo siya at inaanak ka niya.“Ikaw lang naman ang may gusto nito, Ninong,” sabi ko, pilit na pinapalakas ang loob ko. “Hindi ibig sabihin na buntis ako, kailangan ko nang pakasalan ka. Hindi ko rin naman sinabinsa iyo na kailangan mo akong panindigan. Hindi mo kami obligasyon o responsibilidad. Ang batang nasa sinapupunan ko ay bunga ng pagkakamali natin.”Nagtaas siya ng kilay. “At paano kung sabihin kong kailangan mo akong pakasalan alang-alang sa anak natin?”Napairap ako. “Dahil ba mayayaman tayo? Dahil b
Celeste's POVHindi ako makahinga. Parang biglang huminto ang mundo ko matapos marinig ang sinabi ni Ninong Chester.“We will raise that child and you need to marry me!”It felt like a forceful command, an inescapable fate that he had already decided for me.Bago ko pa maproseso ang lahat, bigla siyang lumapit. His towering presence made my legs weak, and before I knew it, his firm grip was on my wrist—hindi marahas, pero matigas, sapat para maramdaman kong wala akong kawala."P—Paano mo nalaman?" mahina kong tanong, pilit na nilalabanan ang kaba.Tumigil siya sa paggalaw at tinitigan ako ng matalim. His cold, assessing eyes bore into mine, as if reading every thought inside my head. Damn it, Celeste. Bakit mo ba naisipang harapin siya ngayon?“You think I wouldn’t know?” bumaba ang boses niya, bahagyang lumapit pa sa akin. “You’ve been avoiding me for weeks. I had someone follow you—siyempre hindi mo naisip ‘yon dahil masyado kang busy sa kakaiwas sa akin. Masyado kang masunuring bat