Episode 9 : เป็นห่วง

น้อยหน่า

เหมือนกำแพงความรู้สึกที่ฉันสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองจากพี่คีย์มันกำลังร้าวและมันคงจะพังลงในไม่ช้า ยิ่งพี่คีย์ทำดีกับฉันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งทำให้ฉันคิดเข้าข้างตัวเองทั้งที่จริงมันไม่ใช่ด้วยซ้ำ เพราะพีคีย์ก็ทำกับทุกคนเหมือนกัน

หลังจากที่ฉันคุยกับพี่คีย์เสร็จฉันก็เดินออกจากห้องทันที เพราะขืนคุยกันไปได้ทะเลาะกันแน่ๆ และฉันเองไม่ชอบการทะเลาะยิ่งกับพี่คีย์แล้วฉันยิ่งไม่อยากทะเลาะ

ตามจริงวันนี้ฉันมีนัดกินข้าวกับคนที่ฉันคุยด้วยอยู่ แต่เพราะพี่เขามีธุระด่วนและอารมณ์ของฉันตอนนี้ก็ไม่อยากเจอใครด้วยแหละ ฉันเลือกที่จะขับรถมาที่ห้างเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหน ไปหาเพื่อนพวกมันก็ต้องจับผิดฉันอยู่แล้ว

"มาทำอะไรคนเดียวที่ห้างหน่า"ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงดุ

"หน่ามาซื้อของค่ะ"

ฉันหันกลับไปมองก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเป็นพี่โบ๊ทที่เข้ามาทักฉัน เรื่องของฉันกับพี่โบ๊ทก็ยังเรื่อยๆ แต่ฉันก็ยังยืนยันคำเดิมอยู่ว่าเป็นพี่น้องกันสบายใจสุด

"มาคนเดียว แล้วเพื่อนไปไหน"พี่โบ๊ทถามเสียงดุ

"เดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ แล้วนี่พาสาวมาซื้อของหรอคะ"ฉันถาม

"ถ้าพี่พาสาวมาคะแนนพี่ก็ลดอ่ะดิ ปกติก็ไม่เคยเพิ่มอยู่แล้ว"พี่โบ๊ทพูดเสียงเบ