Share

Kabanata 3

Author: sheynanigan
last update Last Updated: 2022-03-06 16:50:39

“So you did something forbidden, kaya ka nagkaganyan? Would you mind to narrate what really happened?” tanong niya habang nakahalumbaba at nakatingin sa akin habang kumakain.

Sa carpet ay naka indian-sit kami habang kumakain ako at nakabukas ang TV. Nakasandal kami sa paanan ng kama. Medyo nahimasmasan na ako. Kanina ay medyo lasing na ako ngunit mas nangibabaw ang gutom.

Nabitin ako sa pag-inom. Busog na ako sa kagwapuhan ng kasama ko. Ibinaba ko ang kinakain ko at napatingin sa kaniya.

“Ay t*ngina!" Bulalas ko nalang nang umayos rin siya nang pagkakaupo at itinuon ang atensyon sa akin.

Nagkatitigan kami at seryoso ang mga mata niyang nakatingin sa akin. He has a beautiful face. It's so angelic. He has a well-defined, with a sharp jaw and angular cheekbone. The complexion of his skin is going well with his brown eyes. He was the opposite of Dion’s bad boy aura and Paulino, on the other hand, is the mysterious type of guy.

Hindi ko alam na darating ang araw na gugustuhin ko ang ganitong klase ng lalaki. Madalas mga bad boy ang nagugustuhan ko. Ibang-iba rito sa lalaking itong parang nakakatakot gumawa ng masama dahil baka dalhin kaagad ako nito sa langit.

Kung biyaheng langit lang naman ang pag-uusapan gusto ko, iyong masasarapan ako habang dinadala roon. Hindi iyong wala nang balikan.

"Why are you cursing me?" kunot ang noong tanong niya.

Kahit anong reaksyon ang gwapo pa rin!

“Ang gwapo mo kasi! Huwag ka ngang magpa-charming d'yan!” dire-diretso kong sabi.

Bigla naman siyang natawa. Ang bibig ko talaga! Hindi mapigilan ang mga lumalabas!

Meanwhile, his laughter was so free and pure— so childish. It came to my ears as a tickle and bounce.

“I am not. You're so bold. Your pretty mouth can't filter your words.”

“Pretty sa'yo d'yan, eh ang dami kong sugat! Malabo ba mata mo?”

“Sugat lang iyan. Hihilom din iyan. Ano ba kasing nangyari at nagkaganyan ka?”

“May nag-away tapos pinigilan ko kaso ako ang nasuntok tapos nailipad ako sa kung saan,” pagdadahilan ko na lang. Natawa siya sa sinabi ko.

“Forbidden na ba yun?” He wore a puzzled expression. “Wala naman akong nakikitang masama do'n. Nakatulong ka nga kasi pinigilan mo 'yung nag-aaway. Unless, you are the reason why they fought.”

Hindi ko alam kung bakit hindi ko maamin sa kanya na may pinagsabay akong lalaki at ang masama pa roon, magkaibigan ang dalawa. Nakasakit na nga ako ng puso, nakasira pa ako ng pagkakaibigan.

Wala sa sariling kinuha ko ang tumbler na may lamang beer sa gilid ko at tinungga ko iyon. Nagkibit-balikat.

“Is that a beer? I can smell it from here...”

Hindi ko siya pinakinggan at pinagpatuloy lang ang pag-inom pero inagaw niya ito sa akin.

Nagulat ako nang dire-diretso niyang ininom ang beer. Nakita ko ang pag galaw ng adam's apple niya. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng init. Naka-on naman ang aircon. Pinagpapawisan ako ng butil-butil.

“That’s mine!” Pilit kong inaabot ang tumbler ko sa kanya ngunit umiilag siya.

Binaliktad niya ang tumbler. Indikasyon na nasimot niya ang beer sa loob. Ang dami pa nun! Grabe naman ito!

“Why did you drink it? Sa akin iyon!”Sumimangot ako.

“Bawal iyon saiyo. Kakalabas mo palang ng ospital. You're not allowed to drink.”

“Tapos sa'yo pwede? Doktor ka ba?”

“Hindi. Pero pwede ito sa akin kasi hindi ako naospital dahil may ginawa akong bawal.” He sat back with a grin, winding me up like this was too easy.

“Pinapatamaan mo ba ako?”

“Nope. Why? What did you do? Tinamaan ka ba?”

“Are you really that bored on my Father's party kaya ka nandito at pati ang pagkakapa-ospital ko ay inaalam mo?”

“I am. I thought it was boring but you're here. I am here. I’m not bored anymore. Now tell me the story, I want to know."

“Ah, basta! ‘Wag mo na alamin. Basta may ginawa akong bawal. Tapos.” Pinagpatuloy ko ang pagkain.

Naramdaman ko naman ang pag-usog niya.

“Pero pinagsisisihan mo naman ba ‘yong ginawa mo?”

“Hindi. Nasarapan naman ako at naging masaya kahit mali sa mata ng iba.” Wala sa sarili kong sagot. Nagpatuloy lang sa pagkain.

“Nasarapan?” Ulit niya sa sinabi ko. Medyo naguguluhan.

“Ay sh*t! My bad!”

Tsaka lang nagsink-in sa akin ang sinabi ko sa kanya! Jesus, am I that drunk already? Ang aga pa! Ni hindi nga ako nakaubos ng isang baso kung tutuusin! Lumalabas na naman pagiging mahalay ko!

Inilapag ko ang pagkain ko at nilakad ang papunta sa may mini ref. Ramdam ko ang pagsunod niya sa akin

ng tingin.

Medyo nahihilo na nga ako. Pero kaya ko pa. Bitin pa iyon!

Buti nalang may tinago pa akong dalawang tumbler na may lamang beer. Kinuha ko ang dalawa at saka bumalik sa pwesto. Inabot ko ang isang tumbler sa kanya. Binuksan ko ang tumbler ko at walang pag-aatubiling ininom ang laman no'n. Nakalahati ko kaagad.

“What’s this?” He asked.

The beer turns down the volume on my thoughts. It brings memories of good times past, and I let myself dwell in them rather than think and in that moment I am here and not, existing in two perfect moments. Somehow it steadies me, gives me the resolve to go on.

“Beer,” I said then sipped on my tumbler again.

Aagawin niya sana ang tumbler ko pero naiilag ko iyon sa kanya.

“Ilang beer ang mayroon ka sa kwarto mo? Do your parents know about this?” he sounded mad.

“Tatlo. Iyong isa iyong ininom mo.”

“Why did you put it in a tumbler?”

“Kasi nga bawal. Tinago ko lang yan. Nilagay ko siya dyan para 'di mahalata. Okay na?”

“Alam mo namang bawal pero ginagawa mo pa rin.” I heard him sighed. His sigh was resigned and weary.

“Am I considered bad?” Pinaglaruan ko sa kamay ko ang tumbler. “Kung iyong gusto ko lang naman sumaya kahit na bawal sa mata ng iba yung ginagawa ko maging masaya lang?”

“Ideally, oo kasi bawal, eh. Pero ginawa mo pa rin.”

Sabi na. Hindi na rin ako nagulat sa sagot niya. Binuksan niya ang tumbler at uminom doon. Napauinom na rin ako sa akin. Dinire-diretso ko na hanggang sa maubos ko ang beer.

Bakit ba ako umaasang may makakaintindi sa akin?

Ang hirap makahanap ng masasandigan sa oras na ito. Parang si Dion lang ang nakakaintindi sa akin. Hindi ko pa makausap. Hindi ko pa makita. I am stuck in this room for a month. Napabuntonghininga ako.

“Pero wala naman masamang maging masaya. Ang hirap-hirap kaya maging masaya.” Hinayaan ko lang siyang magsalita.

“So the practical approach well at least for me, is to think well about the consequences of such choices, and if you really can accept the penalty of those wrong choices, then you can follow your heart without any regret or discomfort. Kung saan ka masaya, kung kaya mo naman harapin ang mangyayari pagkatapos, sige lang.”

Natigilan ako. Napatingin sa kanya. He seemed passionate on what he was saying.

Parang may kung anong kumurot sa puso ko. Hindi ko alam kung bakit damang-dama ko ang bawat salitang sinasabi niya.

“At the end of the day, you don’t always have to weigh the pros and cons of things, sometimes there is only one thing that really, truly matters and that is; your happiness, your passion for this life and your hunger for a contented heart,” dagdag niya pa.

My throat went dry. Gusto kong magsalita ngunit ang hirap. Ang bigat sa dibdib. Hanggang sa may tumulong butil ng luha galing sa mata ko.

Hindi ko alam na umiiyak na pala ako.

“You don't have to be sure of where you're going or what the next step is; sometimes all you have to do is take the first step and that is to move.” My eyes rest, not unblinking but slowed; yet the effect is soft and inviting instead of harsh. Perhaps it is his lips that give away my intention, not quite smiling but tilting as if they mean to.

“Cheer up, you’re not alone. God is with you,” he said and then tried to hold my hand.

When he did that it was as if every ounce of breath was taken from my lungs floating into the air like midnight smoke.

Ngumiti pa siya. I gazed so intently at each divot of that lip, Diyos ko! Ang gwapo naman talaga nito!

“You are not alone in your battles. You can get this through, Aviona,” pahabol niya pa.

Hindi ko alam kung anong nag-udyok sa akin para mas lalong lumapit sa kanya at maupo sa hita niya. Hindi na ako nag-iisip. Bakas sa mukha niya ang pagkagulat.

“A-aviona w-what are you doing?”

Instead of answering his question, I just smiled and trace his lip lightly with the tip of my finger. It is so nice to find someone who understands you.

“Why are you crying?” He asked. Pinaglandas niya ang mga luhang tumutulo sa aking pisngi.

“You made me cry,” I answered and then he pouts slightly.

Jesus, I have the urge to bite it, to kiss it, to wrap us up in a quilt and listen to our gentle breathing, watching the cotton ripple like skipping stones and sharing crooked smiles.

“Ssh...” he hushed me. “I should put you to bed, you seemed tired. Kakalabas mo palang ba ng ospital—” I pressed my hand against his cheek, giving more support to push myself towards him, and connect our lips.

“Aviona...” he called my name quite panting his breath.

Naguguluhan ang kanyang tingin. Meanwhile, my lips were firm against his, but the kiss remained soft, gentle, and slow. We held it for a few seconds before his lips began to move in perfect sync, slowly, cautiously.

I exhaled through my nose, not wanting to let go. My entire body had been taken over by the overwhelming feeling of relief, combined with eccentric panic, and lust. I moved my hand from his cheek to the back of his head, my fingers tangling in his dark chocolate hair, lightly pulling his into me, adding more pressure to our lips, deepening the kiss.

“We will regret this tomorrow, Aviona. Are you ready to face the consequences of this?” he asked trying to break the kiss. He licked his lips. I was mesmerized by the view.

“I am always born ready—Ah!” I could not continue what I was saying when he kissed my ear down my neck in slow burning kisses.

Unexpectedly, his hand drifted to my hip. It settled there and pulled me closer. I inhaled sharply. He began nuzzling my neck with delicate kisses. So faint, they were whispers.

His head was angled slightly to the side as his lips came closer and closer to mine. I was surprised to find his own lips parted. Our breaths mingled.

My heart fluttered inside my chest.

Napakabilis ng pangyayari. Hindi ko namalayang nasa kama na kami at unti-unti nang naaalis ang mga saplot. The room was filled with moans of pleasure and hungry kisses. Kapwa mga hayok at sabik.

“Ah... Ang sarap mo, Lazarus!” hindi ko na napigilang sabi as he slid his finger in my panties and then touched me there.

Blame it on the beer!

Related chapters

  • Of All The Forbidden   Kabanata 4

    I woke up feeling nauseous. Masakit rin ang katawan ko. Nang ipagparte ko ang dalawang hita ko ay mas lalo akong napaigik sa sakit.I saw blood on my bed sheet."Sh*t!" Wala sa sariling tinanaw ko ang katawan ko sa ilalim ng kumot. May damit na ulit ako. Parang walang nangyari. Pero masakit ang gitna ko. Did it really happened? Did I just gave my virginity to a stranger?Napahilamos ako ng mukha nang maalala ang nangyari kagabi. I can still remember it clearly. Wala na akong magagawa. Nangyari na.Napangiti ako nang sumagi sa balintataw ko ang gwapong mukha ni Lazarus. Wala naman akong panghihinayang.Our lips and tongues crashed together as we tried to set down our beers without spilling them.Our arms embraced each other as we pressed our bodies together."You're such a temptation, Aviona..." He said in the middle of our kiss.The side of my lips rose. I broke our kiss and started working my way down his neck, as I pushed him back and climbed on top of him.He moaned as I worked my

    Last Updated : 2022-03-06
  • Of All The Forbidden   Kabanata 5

    "Lazarus!" Ang tanging nasabi ko nalang sa kanya at saka wala sa sariling niyakap siya. He cupped my face then feel my chest. We both let out a long satisfied sigh. Hindi niya ako binigo nang yakapin niya rin ako pabalik. He snaked his arm on my waist."You are already whipped, huh?" I can feel him smirking.At hindi nga ako nagka-mali. Ngumuso ako. Natawa naman siya at bigla akong hinalikan.All it took was one kiss. One kiss to make me realize what I'd been missing. Hindi ako nakuntento na ganun-ganon nalang iyon. Isang linggo akong nangulila sa masarap niyang labi and now he will just gave me a peck on the lips?!"Ano yun? Iyon lang?" tinaasan ko siya ng kilay. Natatawa habang nanghahamon sa kaniya."What are you saying, Aviona?""Mahina!" natatawa ko nang sabi at saka tumingkayad para maabot lang ang labi niya."Bitin!" hirit ko pa- tumingkayad ulit ako para bigyang siya ng halik.As our lips crushed together, I felt like I was walking on air. The side of his lip rose. It was magi

    Last Updated : 2022-03-16
  • Of All The Forbidden   Kabanata 6

    "Ang gwapong pari nitong si Lazarus, Alfonso. Mukhang maraming magsisimba kapag siya ang magmimisa." pabirong sabi ni Papa.Nagtawanan ang dalawang matanda. Habang hindi ko man lang makuhang ngumiti sa sinabi niya.Hindi nakakatawa. Hindi ako natutuwa. Wala rin akong mabasang emosyon sa mukha niya. Hindi ko alam kung nakailang paikot ako ng mga mata. Inis na inis. Hindi ko siya magawang ngitian o pansinin. Nag-iinit ang dugo ko sa kanya at gusto kong magwala sa inis. Idagdag pa ang hindi ako nakokontento sa juice na iniinom ko ngayon. Nakakaputangina ang nalaman ko. Gusto ko ng beer! Gusto kong uminom! Nakakapikon!"Matagal pa bago mangyari iyan, Avelino. Hindi pa iyan tapos mag-aral. Bakasyon nila sa seminaryo ngayon." Mr. Alfonso answered.Tinignan ko ng masama ngayon si Lazarus. Saktong kanina pa pala niya akong tinititigan. Tinaasan ko siya ng kilay. Hindi man lang niya sa akin ito sinabi? Bakit kailangan ko pang malaman sa ganitong paraan?!Malamlam naman ang mga mata niya ha

    Last Updated : 2022-03-16
  • Of All The Forbidden   Kabanata 7

    "Manang, asan sila Mommy?" tanong ko kay Manang Paula. I'm still not allowed to go out. Mahigit isang linggo na kaming hindi nagkikita ni Lazarus at gustong-gusto ko na siyang makita."Nasa Manila po. Mamayang gabi pa ang balik." she answered. Napangisi ako. Tamang-tama!"Pwede ba akong makitext, Manang? May ipapabili lang ako kila Mommy." natigil siya sa pagpupunas ng mesa.Ang mga gadgets ay hindi pa din binabalik ni Papa sa akin. Mas lalo siyang nagalit nang uminom ako sa party niya at ganoon pa ang pinakita kong ugali sa tatay ni Lazarus.Tinignan ako ni Manang na parang nagdududa. I cannot trust this woman, ang bawat galaw ko ay umaabot kay Mommy at Papa dahil sa kanya. Alam ko iyon. Pero mas mautak ako sa kanya."What? Si Mommy naman talaga ang itetext ko. Gusto ko lang ng pasalubong. Nakakasawa ang lutong bahay. Hindi ako makalabas. Gusto mo habang nagtatype ako ay nasa likod ka?" sunod-sunod kong sabi. Walang pagaatubiling ipinahiram naman niya sa akin ang cellphone niya at

    Last Updated : 2022-03-16
  • Of All The Forbidden   Kabanata 5

    I nuzzled my face closer to his just to feel the warmth of his breath on my face.Even if I'm confused, discouraged, or scarred from previous relationships- I will give this wonderful person a chance. He's ready to give me everything my heart has wanted.He embrace the chaos, embrace the unknown, embrace the unfamiliar and make things seem possible. He make things look easy and make life a little brighter just because he believe things will eventually work out. He always told me things will fall into place. Things won't always be dark and grey because life is beautiful and vivid and can sometimes be full of wonderful surprises."What do you like to eat?" he randomly asked.I wrapped myself in a cocoon, slowly throwing my leg further over his body and intertwining it with his."Your dick," I answered playfully. We both chuckled. Inayos niya ang pagkakayakap niya at nagpatuloy sa paghaplos sa akin. His other hand went to my upper abdomen, almost touching my underboob. Kanina pa kami

    Last Updated : 2022-04-14
  • Of All The Forbidden   Kabanata 9

    "Pwede ba tayong dumaan sa mall?"Napatingin siya akin nang nakakunot ang noo. Magkahawak-kamay kami habang palabas ng hotel. "Why?" "May bibilhin lang," maikli kong sagot. Tumango naman siya at hindi na nagtanong pa. May ipong pera naman ako sa wallet ko ngayon. Buti nalang at matipid ako, may pang-gastos sa mga oras na ganito.Mag-aalas kwatro na sa hapon. Uwian na kaya marami kaming nakakasalubong na mga ka-schoolmate ko. Hindi kalayuan dito ang pinapasukan ko.Malapit lang ang mall sa hotel kaya nilakad nalang namin ito. Habang naglalakad kami ay napapatingin ang mga ito sa aming dalawa pagkatapos ay magbubulungan. Napairap ako sa kanila. Tila napansin naman iyon ni Lazarus kaya mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko."Don't mind them." sabi niya at saka nagpatuloy lang sa paglalakad. Napangiti ako habang tinitignan ang gwapo niyang mukha. Wala akong pakialam sa kanila. Ang importante sakin ngayon ay si Lazarus. Akala ko hindi ako papansinin nito eh. Ang da

    Last Updated : 2022-05-10
  • Of All The Forbidden   Kabanata 10

    Tulala ako buong misa. Ito na siguro ang pinakamalungkot at masakit sa puso na simbang dinaluhan ko.Nang matapos ang misa ay kaagad na lumapit ang mga magulang ko sa mga Del Madrid. Wala sa sariling napasunod ako.Nalaman kong magkakilala na noon pa ang tatay ni Lazarus at ang tatay ko. Dahil wala naman akong pakialam sa kanila dati, hindi ko alam na madalas palang dumadalo ang pamilya nila sa mga pagtitipon sa bahay.Ngayon ay may mahalagang parte ang tatay ni Lazarus sa kompanya namin. Tinulungan niya si Papa na magexport sa ibang bansa.Sinalubong ni Aquilino ang mga magulang ko para magmano. Nagtama ang tingin namin. Tinaasan ko lang siya ng kilay.Aquilino looked at me with a smug on his face. Hindi ko talaga gusto ang awra nito. Masyadong mahambog. Parang palaging naghahamon ng gulo dahil sa mga matang madilim at malalim."Mukhang hindi mo naturuan ang anak mong magbigay-galang, Avelino." saad ng matandang babae habang nakataas ang kilay at seryosong nakatingin sa akin.She has

    Last Updated : 2022-05-10
  • Of All The Forbidden   Kabanata 11

    I froze on the side. There is blood on his knuckles and a bruise above Paulino's right eye. "Tama na!" sigaw ko. Nanginginig na sa takot. Napatingin sa akin si Lazarus, sinamantala iyon ni Paulino para gumanti ng suntok. Tumama ang kamao ni Paulino sa panga ni Lazarus. Kinuwelyuhan niya ito at saka pinag-aambangan ng suntok. Napaigik ito sa sakit. Mas lalo akong napasigaw."Tama na! Tama na!" umiiyak at nanginginig ang katawan kong sabi. Binitawan ni Paulino si Lazarus at nag-aalalang napatingin sa akin. Tinulak ko siya para malapitan si Lazarus. Napamura ito saka tumakbo palabas ng banyo.Bumulagta sa sahig si Lazarus. Putok ang labi, umaaray habang ang hawak ang tila masakit na panga. "Sabi ko na kasing hayaan mo nalang!" todo na ang pag-iyak ko. Hinaplos ko ang panga niya. Patuloy sa pagbuhos ang mga luha. Napangiti ito kahit na nasasaktan. Pinahid ang rumaragasang luha sa pisngi at saka ipinulupot ang mga bisig sa akin."Wala siyang karapatan na ganunin ka, Aviona..." kumala

    Last Updated : 2022-05-10

Latest chapter

  • Of All The Forbidden   Wakas

    "We can finally take a vacation!" Trevor said cheerfully. "Freedom!" he added.We lined up together to pick up our phones. It's the beginning of our semester break. Tatlong buwan din iyon. Ngayon nalang din kami makakalabas ng seminaryo."Let's bet. I'm sure when we come back here, Trevor already have a girlfriend." Finn joked. We all laughed."Sure, Finn. How much?" Sabat ko pa."Mga gago kayo!" Trevor laughed. I don't know if he's annoyed or what because of the tone of his voice. "Sige, mga magkano ipupusta niyo?"Aba'y loko-loko talaga ito! Mas lalo kaming natawa. Kami ang nasa dulo ng pila. Kahit na nag-aasaran ay sinisigurado naman naming hindi kami maririnig ni Fr. Revelos."Ten thousand!""Ang baba naman masyado, Finn. Gawin mo ng fifteen!""Twenty! Sarado na!" sabat ko pa. Para matigil nalang sila.Alam ko lang naman din na magkakaroon 'yan si Trevor at mapapasakin pa rin ang pera. Hindi kaya 'yan mapirmi. Parang hayok na hayop sa gubat kapag nakakakita ng bagong bibiktimahin.

  • Of All The Forbidden   Kabanata 40

    Trigger warning: suicide, depressionHalos maglupasay ako sa narinig. I was stunned for a few minutes. Hindi malaman kung ano ang unang emosyong mararamdaman. Parang gumuho ang mundo ko. Nanginig ang buong katawan ko sa gulat. Hanggang sa emosyonal akong niyakap ni Lazarus, doon na bumuhos na para bang walang kontrol ang luha sa mga mata ko. "W-What happened?! Tell me you're just kidding, Lazarus!" garalgal na ang boses kong sabi. Streams of tears flowed faster than my heartbeat. "I'm sorry for your loss, baby. I won't say it's okay because it's never okay to lose a loved one ... but be strong. I'm just here." Malamlam ang mga mata niyang sabi. Mas lalo akong napahagulgol. Doon ko nakumpirmang hindi nga ito nagbibiro. Itong ganitong mga mata niya ang nakikita ko kapag nagsasabi siya ng totoo- kapag sinasabi niyang mahal niya ako."Hindi pwede! Hindi ito totoo! Panaginip lang ang mga ito!" humahagulgol kong sabi. "H-hindi sila pwedeng mamatay! Hindi ko pa sila nakakausap!" Habang

  • Of All The Forbidden   Kabanata 39

    One thing I know for sure, it's hard...It's hard to forgive someone who hurt us.It's hard to forgive someone we put on a pedestal and they knocked themselves off of it. It's hard to forgive the closest people in our life when they hurt us or abandon us or neglect us or tell us things we can't forget.It's hard to forgive those we sacrificed a lot for.It's hard to look at someone who caused us so much pain and still love them with all our heart or treat them with the same respect but sometimes we have to forgive those people and remember that they're also human.That we have had our days when we erred too and hurt people we loved because we were still healing our own issues, we were still growing and learning how to love again, we were still evolving and we got many things wrong.I think sometimes we get caught up in the wrongs that people inflict on us. We get hurt and we get bitter. Understandably so, but instead of letting that pain dissipate, we keep it close to our hearts. We

  • Of All The Forbidden   Kabanata 38

    "A-Aviona?" hindi makapaniwala niyang sabi.Gulat na gulat ang mukha ni Paulino nang makita ako. Napaatras siya, nanginginig at namumutla na ang mukha, habang patuloy sa pagbuhos ang butil ng pawis."Aviona, ikaw ba talaga 'yan?" pilit inaabot ni Paulino ang kamay niya sa akin, nanginginig pa rin."Patawad!" nagulat ako nang lumuhod siya sa harapan ko bigla. Hindi ako makapagsalita. Gulat rin sa bilis ng pangyayari at sa mga sinasabi niya. Anong nangyayari? Bakit siya humihingi ng tawad sa akin? Ako nga ang dapat humingi ng tawad dahil nahulog ko ang cellphone niya."Patawarin mo ako! Hindi ko iyon sinasadya!" nakayuko na ito at nagtaas-baba ang balikat. Kunot ang noo kong napatingin lang sa kanya."Napag-utusan lang ako, Aviona! Patawad! Patawarin mo ako!" sabi niya habang nakaluhod pa rin, umiiyak."Anong pinagsasabi mo?!" sa wakas ay nasabi ko na rin. "'Yung nangyari sainyo limang taon na ang nakalipas... Planado iyon ng tatay mo! Tinakot niya akong tatanggalan ng scholarship ku

  • Of All The Forbidden   Kabanata 37

    "Uhm, so..." Mr. Del Madrid started after the long silence.No one dared to speak. Their gazed were all plastered to Alu who's sitting beside me; wondering, like a puzzle that needs to assemble.Lazarus was still holding my hand. Kanina ko pa kinakagat ang pang-ibabang labi ko dahil hindi ako kumportable sa presensya nila."Care to explain everything, Lazarus?" his father finally asked. Tahimik namang nakaupo sa tabi niya ang nanay ni Lazarus na taimtim na nakamasid sa anak ko. Grabe ang tensyon, tunog ng kalabog ng puso ko lang ang naririnig ko.Tumikhim si Lazarus at umayos ng upo. "Surprise? Lolo at lola na kayo!" Lazarus let out a warm hearty laugh. It echoed in the corners of the room. No one dared to laugh or say something though. Mas ramdam pa rin ang tensyon ngayon."Gago. Paano?" Aquilino finally asked after the long minutes of silence.Hindi ito mapakali. Hanggang sa lumingon ito sa akin at tinuro ako. "Akala namin patay ka na, Aviona!""She isn't, obviously, that's why sh

  • Of All The Forbidden   Kabanata 36

    I woke up early to cook breakfast. The two were still asleep when I left. When I finished cooking, I covered it for a while so that I could take a bath already.As the towel hung over the side of my shoulder, I returned to the room to get my working clothes. Nang papalapit na ako sa banyo ay dinaanan ko muna ang dalawang mahimbing pa rin ang tulog hanggang ngayon.Nakatalukbong ito ng kumot habang magkayakap at naghihilik pa. Alas singko na sa umaga, may trabaho kami Lazarus at medyo malayo pa ang ibabyahe namin."Lazarus," I lightly shook his body."Hmm?" He stretched his body a bit and then slightly squeezed the side of his eyes. He's still struggling to concentrate in my direction because of drowsiness."Bangon na, may pasok pa tayo sa trabaho." but instead of getting up, he lay on the bed and embraced his sleeping son by his side."Lazarus," niyugyog ko ulit ang balikat niya pero hilik lang ang sagot sa akin.Napakamot ako ng ulo. Medyo inis na. Napagod itong dalawang ito maglaro

  • Of All The Forbidden   Kabanata 35

    "What do you do for a living, Papa?" tanong ni Alu.Nakakandong ito sa kanya ngayon habang nagmamaneho. Napairap ako. Hindi pa rin magkamayaw ang inis kay Lazarus."I advise individuals on legal issues and disputes, and then I represent them in court and legal transactions." he said in his tone casual and light. Alu's mouth turned to 'o'. He's looking at his father with so much amusement and adoration."You are practicing law, Papa?" he asked still amuzed.He nodded. "Yes, son. I'm a lawyer.""Oh, my. My father is a lawyer! Is that your dream, Papa?"Bahagya niyang ipinilig ang kanyang ulo at ngumuso. Ang mga mata ay nasa unahan pa rin at ang kamay ay abala sa manibela. Nakaangat naman ang tingin ng anak namin sa kanya. Parang may sariling mundo ang dalawa. Hindi ko alam kung bakit pa ako sa kanila sumama."To be honest... no."Of course he will answer no to that. Bahagya tuloy akong napaisip. Ano bang pangarap talaga nito? He was only forced to become a priest because of his grand

  • Of All The Forbidden   Kabanata 34

    "Eh?!" I heard my son said in disbelief.Inalis ko ang nakatalukbong na kumot sa mukha ko at nakita kong nakatalikod na ito sa akin. Ang buong atensyon nito ay nasa amang tulog na tulog pa rin hanggang ngayon.Hinayaan ko lang siya. Hanggang sa ilang minutong pagtitig ay niyugyog na nito ang natutulog na si Lazarus para gisingin."Wake up! Why did Mama said you are my Papa?!"Upon waking, Lazarus burrowed himself into the warm, soft sheets. He rubbed the remainders of sleep from his eyes and gazed out Alu. He suddenly sat on the bed when he saw our child sitting in front of him and now seemed annoyed and full of questions."Are you guys dating? Mama said my father is dead a long time ago! Explain it to me! Are you Mama's boyfriend now? Or are you getting married that's why you are now my Papa?" bakas sa boses nito ang inis.Ayan, nagpakilala pa kasi siyang kaibigan nito. Ngayon, parang mahihirapan pa ang anak naming maproseso ang katotohanang tatay niya talaga si Lazarus. Paano ba

  • Of All The Forbidden   Kabanata 33

    I held my lower lip with my thumb. Natulala at hindi pa rin maproseso ang nangyari. He closed his eyes as he swallowed hard. Napasandal siya sa barandilya, doon humanap ng suporta."Let's go. My head is spinning." he finally said after some minutes. He then pulled my hand. Dire-diretso ang lakad namin hanggang sa makalabas na kami ng bar. Agad kaming dumiretso sa mga nakahilerang kotse."H-how about Maureen? How can she go home?" sa wakas ay natanong ko na rin."I'm pretty sure she's with my friend by now. Stop worrying about her. Let's go." sagot niya habang naglalakad pa rin."How about her car? What will she use? Did you bring your car with you how-""If you will not stop asking I will kiss you again."He said looks threatening. I bit my lower lip to stop myself from saying something. His forehead twitched while his eyes focused on my lips.Napaiwas ito ng tingin. He swallowed hard, gumalaw ang adams apple nito habang inililibot ang mga mata sa mga kotseng nakaparada."Where's her

DMCA.com Protection Status