Napakagat ako sa pang ibabang labi upang pigilan ang paghikbi 'nang magising akong walang saplot.Hindi ako tanga para hindi malaman kong ano ang nangyari sakin.Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko ang pagkahilo dahil sa ininom ko kagabi. Ito ang kauna-unahang uminom ako ng alak sa tanang buhay ko.Hindi ko maaninag ang mukha ng lalaking katabi ko dito sa backseat ng sasakyan.Katulad ko, wala 'din itong saplot sa katawan.Napangiwi ako ng maramdaman ang matinding kirot at hapdi sa pagitan ng mga hita ko. Dali-dali kong hinagilap ang mga damit ko.Napasabunot ako sa buhok ko ng hindi ko ang mga ito mahagilap.Hinang-hina ako.Gusto kong magwala at umiyak ng umiyak pero hindi ko magawa. Mas natatakot ako na magising ang lalaking nakatalik ko.Nag-uunahan namang pumatak ang mga luha ko. Hindi ko alam kong anong dapat kong gawin?Dali-dali kong isinuot ang white longsleeve na pagmamay-ari ng lalaki. Kinuha ko 'din pati ang boxer nitong nakasampay sa manibela ng sasakyan at daglian itong i
Tulala ako at nanginginig sa lamig ng bumukas ang pinto ng banyo. Hindi ko namalayan kong ilang oras na'ba akong nakababad sa tubig. "Maxine!"rinig kong sigaw ni Joyce at patakbo akong niyakap. "Maxine? Are you alright?"rinig kong tanong niya. Napahikbi na lamang ako. Kinuha nito ang roba at ipinatong sa hubad kong katawan. Saka ako niyakap ng mahigpit. "Let's go. Magpahinga kana"buong lakas niya akong itinayo at inalalayang maglakad palabas ng banyo. "Ano bang iniisip mong babae ka! Limang oras kanang nasa loob ng banyo kaya tinawag ko 'na si Joyce. Balak mo bang magpakamatay?" Hindi ko na pinansin ang pagsesermon sakin ni Joel. Nagtuloy-tuloy ako sa kwarto niya at inihiga ang sarili sa kama. Hindi pala ganon kadali na harapin 'to. Mabigat ang pakiramdam ko ng magising ako kinaumagahan. Sobra akong nanlalamig at inaapoy sa lagnat. Napangiwi ako ng gumalaw ako. Nandon parin 'yong sakit at kirot. Mas lalo akong pinanghinaan ng loob. Gusto kong paniwalain ang sarili ko na panagi
Sa mga nakalipas na araw mas lalo akong naging balisa. Lalo na at kinukulit na ako ni Mama at Papa na umuwi na sa Laguna.Nagtipon ako ng lakas ng loob na umuwi pero hindi ko talaga kaya."Maxine? Bat putlang-putla ka?"nag-aaalalang tanong sakin ni Joyce ng makapasok siya sa unit ko."Wala lang 'to, Joyce. Hindi kasi ako makatulog ng maayos nitong mga nakaraang araw kaya ganito ako"sabi ko habang hinihilot ang sentido ko."Nagkaroon kana ba ng period?"tanong nito. Tiningnan ko naman siya at umiling."Halika na, magpa check-up na tayo"yaya niya sakin.Doon naman ako natauhan. Kumalabog ang dibdib ko. At pinagpawisan ako ng malamig.Napahimalos ako sa mukha at sunod-sunod na bumuntong hininga. Kalaunan pumayag 'din ako sa gusto ni Joyce.Kinuhanan ako ng blood sample ng doctor bukod sa pregnancy test na ibinigay niya sakin.Nawalan ako ng hininga ng mag positive ako sa pregnancy test.Sumubok ako ulit at umaasang mag ne-negative ang resulta pero dalawang kulay pula ang gumuhit sa PT.Nap
Kasalukuyan kaming namimigay ng mga school supply, vitamis at groceries para sa mga bata. May libreng check-up 'din at gamot. Taon-taon namin itong ginagawa sa bawat baranggay dito sa Laguna. Nakasanayan na namin itong gawin simula pa 'nong bata ako. Kwento sakin 'noon ni Mama at Papa. Talagang ipinangako nila sa Patron namin na kapag nagbuntis si Mama ng babae, taon-taon nila itong gagawin at dumating nga ako. "Napakaganda pala talaga ng anak ni Gobernador ano? Bihira lang kasing maligaw dito kaya bihira lang nating makita" "Kaka-graduate lang ng anak ni Gov. Sa kursong flight attendant akala ko nga sasali ulit siya sa Binibining Pilipinas. Sayang umabot lang siya ng Top 5" "Napaka swerte naman ng nobyo ng batang 'yan!" Napalunok ako sa mga naririnig kong bulungan ng mga tao sa paligid. Napahilot ako sa sentido ng makaramdam ng pagkahilo. Inabutan ako ni Kuya Marvin ng tubig at pinagpahinga muna sandali. "Maxine, kailangan munang umuwi. Hindi na maganda ang lagay mo"nag-aa
Hindi naman nagtagal ang biyahe namin at nag park si kuya sa tapat ng building na may nakaukit na 'Hotel Des Balances' Ito na siguro ang sinasabi niya sakin na tutuluyan namin for tonight. Tinanggal ko ang seatbelt at umimbes ng sasakyan. Pumunta naman sa likod ng kotse si kuya para kunin ang mga laguage namin. Hinintay ko siya at sabay na kaming pumasok sa Hotel Des Balances. "Wow"bulalas ko ng makita ang view mula dito sa balcony. "Ruess River ang tawag sa ilog. 'Yong building naman na natatanaw mo. 'Yan naman ang Lucerne's old town boulevard lies between city hall and chapel bridge along the river reuss. Matatagpuan mo diyan ang mga restaurants at shop"paliwang sakin ni Kuya. "Bukas, pupuntahan natin 'yan. But for now, kailangan munang magpahinga and dont for get to take your vitamins"paaalala niya sakin. "Cheese fondue ang pina serve ko, alam kong favorite mo ang cheese eh"huling sabi ni kuya bago lumabas. Sobrang ganda ng view mula dito. Lalo na 'yong sinabi ni kuya na cha
ROSWELL MONTEFALCO POV's "It's been a long year. Dude, she still hasn't been found," I said. I took a sip of the wine in my glass. "Forget it bro. It was just a one night stand. I'm sure the girl has already forgotten what happened to the both of you" I shook my head because of what Ivan said. For three years I couldn't get that girl's face out of my system. "Don't be like that, dude. You've already gotten a lot of women that's why you're like that" Clarence told Ivan. Ivan was speechless. He's the great cassanova to the three of us. I admit that girl was not my first. But she is the last one. I haven't slept with another woman this past three years. "I also asked at the bar. They said that was the first time the girl and her friends behaved at the bar, so they don't know her either," Clarence said. "After that night, that girl and her friends never behaved again at the bar," he added before taking a sip of wine from his glass. It has been three years since that night happene
Isa-isa kong tinawagan ang mga ka-tagpo ni Sir Montefalco ngayong araw upang ipaalam na ipina-cancel nito ang meeting. Laking pasasalamat ko sa executive assistant ni Sir Montefalco na si Ms. Sesno. Dahil in-organize niya ang tablet na hawak ko, pati ang desk ko.Hindi na ako nahirapang isa-isahing hanapin sa tablet ang mga ka-meeting ni Sir. Kaagad kong i-denial ang number ni Joel matapos ang gawain ko. Break time na pero hindi parin lumabas sa opisina si Sir Montefalco para kumain ng lunch. First day ko sa trabaho kaya nakakahiya naman kong ako pa ang unang kakain at iwan ito. Baka pagbalik ko nasisante ako, kailangan ko pa naman ng trabaho. "Hello mommy?"si Alle ang sumagot ng phone ni Joel.Napangiti ako ng marinig ang cute na boses nito mula sa kabilang linya. "Hello? sweetie, how are you? Oh gash I miss you a lot"bulalas ko. Ito ang unang araw na nagkalayo kami ng anak ko. Nagu-guilty ako at sobrang miss na miss kuna talaga siya, pero wala naman akong magagawa kailangan kon
I looked up at Maxine when she entered my office. "Sir? Can I go home now? It's too late" she said with her angelic voice. I really tricked him into waiting. My employees have already gone home. Ivan is right. If he pretends he doesn't know me, I will try to remind her. If she likes a game. Fine, I'll give it to her. "Okay. I'll take you" I stood on the swivel chair and led her out of the office. "Wait, Sir. It's not necessary"she chased after me. I looked at it seriously. "Why?" raised an eyebrow when I asked her It was swallowed. And the wind blows. I wanted to laugh at her reaction but maybe she was just flirting. It's obvious you're hiding something from me Maxine. But if that baby is my child, I will never let you give her to another man. "Can we go now?" I asked her. "Y-yes. Sir" she replied nervously and she walked towards the elevator first. I noticed that Maxine was huddled in the corner of the elevator when I entered. Alright, stay away from me as long as you can. R
Kulay green ang suot kung dress. Pinarisan ko 'yun ng flat sandals. Naglagay 'din ko ng kunting make-up at inayos ang buhok ko.'Nang masigurong maayos na ang mukha ko---binitbit kuna ang mini bag ko at ang regalo para kay Kuya Jeys.Tinext ko si Jessy na parating na ako kaya sinalubong niya ako sa labas ng gate nila."Wow, ah. Nag effort kapa talagang magpaganda---aamin ka lang naman girl"bulong niya sa'kin habang sabay kaming naglalakad papasok sa bahay nila.Napahinto ako at kinabahan ng makita at makilala ang sasakyan ni Russell na nasa garahe."Nandito na ba siya?"baling kong tanong kay Jessy."Oo. Kadadating lang niya"sagot naman nito.Napalunok ako naman ako. Kinakabahan talaga ako ng sobra."Tara na. Ako ang gagawa ng paraan para magkita kayo in private"bulong niya sabay ayos sa suot niyang salamin.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago nagpatuloy sa paglalakad.Pumanhik kami ni Jessy sa Veranda. May table doon at upuan. Kitang-kita mula dito ang pool area kung saan nagkak
Nakabusangot si Jessy na pumunta dito sa bahay. Weekend kasi ngayon kaya walang pasok. Mukhang wala na siyang dysmenorrhea pero bakit hindi maipinta ang mukha niya?"Jessy? May sama ng loob kaba sa popcorn?"untag ko sa'kanya.Dinurog niya ang popcorn na nasa lalagyan niya.Magkaibigan kami since elementary hanggang ngayon pa naman kaso palagi kaming magkaibang section."May kinaiinisan kasi akong ka-klase ko, e"inis na sabi niya."Bakit, anong ginawa sayo?"tanong ko."Bida-bida siya sa klase at feeling niya perfect siya at matalino"galit na sabi niya.Sa batch namin si Jessy ang pinakamatalino kaya bata palang ito may suot na itong eyeglasses dahil sa malabo niyang mata. Ngayon ko lang siya nakitang nainis sa katalinuhan ng iba dahil kapag may bida-bida at feeling matalino sa klase talagang pinapatunayan ni Jessy na siya ang pinakamatalino. Kaya baka matalino talaga ang sinasabi niya at hindi niya matalo-talo kaya siya naiinis ng ganito?"Favorite pa siya ng lahat ng teacher pati ng
Mabilis ang paglipas ng mga araw at nakakarecover na 'din ako sa nangyari sa'min ni Russell. Sinasadya ko 'din siyang iwasan kahit pumupunta siya sa bahay.Sabay kaming kumakain ngayon ni Jessy sa canteen. Pizza at spaghetti ang order ko. Adobo at kanin naman sa'kanya. Hindi ko alam pero hindi ko feel kumain ng heavy foods today."Diet ka'ba?Whole day ang klase natin today. Tatagal ka'ba niyan?"tanong niya sabay turo sa pizza at spaghetti ko.Nagkibit-balikat ako at hindi siya pinakinggan.Magana akong kumain ng spaghetti at pizza. Nakadalawa pa nga akong order, e."Val. Samahan ako sa C.R. Magkakaroon ata ako? Ang sakit ng puson ko"namimilit pa sa'kit na saad ni Jessy."Sige. Halika kana"tarantang sabi ko.Gan'to talaga si Jessy kapag magkakaroon ng buwan ng dalaw. Minsan pa nga nawawalan siya ng malay dahil hindi niya na kinakaya ang sakit ng puson niya. "Oh, anong nangyari sayo?"tanong ng Kuya ni Jessy ng makasalubong namin sila ni Russell sa Hallway.Napaiwas ako ng tingin ng ma
Nagising akong yakap-yakap ni Russell ang beywang ko. Napadaing ako ng gumalaw ako. Sobrang sakit ng pagkababae ko. Natakot ako na baka magising siyang bigla kaya dahan-dahan kong inalis ang kamay niya.Napatutop ako sa bibig ko ng makita ang bed sheet ng kama na may mantsa ng dugo. Napatingin ako kay Russell na himbing na himbing sa pagtulog. Paika-ika akong naglakad para pulutin ang dress ko na nasa sahig pati ang underwear ko. "Aray"daing ko sabay kagat sa pang-ibabang labi ko.Ramdam na ramdam ko ang kirot at hapdi sa loob ko. Nagtungo ako sa banyo dala ang mga damit ko para magbihis.Ilang beses akong naghilamos pagkuway dali-daling nagbihis ng damit. Inilugay ko ang buhok ko para walang makapansin ng mapupulang marka sa leeg ko.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago lumabas ng banyo. Laking gulat ko ng makitang nakatayo si Russell sa pintuan. Nakapagbihis na 'din siya."How's your feeling? Dinudugo kaba? Should I need to take you in the hospital"sunod-sunod na tanong niya
SIMULAIsang gabing pagkakamali 'yan ang nangyari kina Valerie Herrero at Russell Dylan Montefalco.VALERIE 'binuntis pero pinanagutan' HERRERO- Isang mabait at malakas na babae. Wala siyang ibang hangad kundi ang makapiling ang mga anak. Lahat kaya niyang isakripisyo para sa kambal.RUSSELL DYLAN MONTEFALCO- Isang lalaking responsable sa bawat decision na ginagawa niya. Galing sa mayamang pamilya at anak ng kilalang business tycoon sa bansa.Tatlong buwang buntis si Valerie 'nang iwan siya ni Russell para sundan ang girlfriend nitong nasa Germany at doon na ito nagpatuloy ng pag-aaral. Naiwan naman kay Valerie ang lahat ng responsibilidad bilang isang magulang. Nag-aaral sa umaga at nag-aalaga ng mga bata sa gabi. Iyan ang naging buhay niya sa limang taong pagiging ina.Sa mismong limang taong kaarawaan ng kambal ay umuwi si Russell para humihingi ng chance na maging ama sa mga bata.Kasama ba sa chance na ito ang panindigan si Valerie na ina ng mga anak niya?KABANATA 1:Yakap ko a
Kaagad kaming nagpakasal ni Morris sa isang maliit na chapel bago kami bumiyahe pabalik sa Manila.Halos maglumpasay si Mommy nang malaman niya na kasal na kami ni Morris. Lalo na nang malaman niya na buntis ako.Wala namang nasabi sila Tita Maxine at Tito Well."Sabi kuna nga ba, e. Mga tingin mo palang noon sa anak ko talagang alam kunang itatanan mo siya"hasik ni Daddy kay Morris."Please, Dad"awat ko sa'kanya."At ikaw naman, bakit ka kaagad nagpabuntis?"baling niyang sabi sa'kin.Napabuga ako ng hangin saka tiningnan si Morris na nakangiti sa'kin. Inirapan ko naman siya ng mata."Naku, ikaw talaga Morris. Sakit ka talaga sa ulo namin. Itinanan, binuntis at pinakasalan mo ang anak namin bago sa'min isinauli! Walanghiya ka talaga"mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy."I love you, baby"bulong sa'kin ni Morris. Napabuga naman ako ng hangin. Wala talaga akong kawala kay Morris Dylan Montefalco.[MORRIS POV]"Thank you, Sir for trusting me on this project"pagpapasalamat ko sa kausap mula
SIMULA: Isang gabing pagkakamali 'yan ang nangyari kina Valerie Herrero at Russell Dylan Montefalco. VALERIE 'binuntis pero pinanagutan' HERRERO- Isang mabait at malakas na babae. Wala siyang ibang hangad kundi ang makapiling ang mga anak. Lahat kaya niyang isakripisyo para sa kambal. RUSSELL DYLAN MONTEFALCO- Isang lalaking responsable sa bawat decision na ginagawa niya. Galing sa mayamang pamilya at anak ng kilalang business tycoon sa bansa. Tatlong buwang buntis si Valerie 'nang iwan siya ni Russell para sundan ang girlfriend nitong nasa Germany at doon na ito nagpatuloy ng pag-aaral. Naiwan naman kay Valerie ang lahat ng responsibilidad bilang isang magulang. Nag-aaral sa umaga at nag-aalaga ng mga bata sa gabi. Iyan ang naging buhay niya sa limang taong pagiging ina. Sa mismong limang taong kaarawaan ng kambal ay umuwi si Russell para humihingi ng chance na maging ama sa mga bata. Kasama ba sa chance na ito ang panindigan si Valerie na ina ng mga anak niya? Yakap ko ang s
Kaagad kaming nagpakasal ni Morris sa isang maliit na chapel bago kami bumiyahe pabalik sa Manila. Halos maglumpasay si Mommy nang malaman niya na kasal na kami ni Morris. Lalo na nang malaman niya na buntis ako. Wala namang nasabi sila Tita Maxine at Tito Well. "Sabi kuna nga ba, e. Mga tingin mo palang noon sa anak ko talagang alam kunang itatanan mo siya"hasik ni Daddy kay Morris. "Please, Dad"awat ko sa'kanya. "At ikaw naman, bakit ka kaagad nagpabuntis?"baling niyang sabi sa'kin. Napabuga ako ng hangin saka tiningnan si Morris na nakangiti sa'kin. Inirapan ko naman siya ng mata. "Naku, ikaw talaga Morris. Sakit ka talaga sa ulo namin. Itinanan, binuntis at pinakasalan mo ang anak namin bago sa'min isinauli! Walanghiya ka talaga"mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy. "I love you, baby"bulong sa'kin ni Morris. Napabuga naman ako ng hangin. Wala talaga akong kawala kay Morris Dylan Montefalco. [MORRIS POV] "Thank you, Sir for trusting me on this project"pagpapasalamat ko sa ka
Namamanhid na ang mga binti ko nang makarating kaming Quezon. Ilang minuto na lang madaling araw na. Maliwanag ang buwan kaya kitang-kita ko ang payapa at malawak na dagat mula dito sa balcony. Tanaw na tanaw 'din mula dito ang mga ilaw sa kabilang ibayo ng dagat. Siguro nagmumula ang ilaw na 'yun sa mga bahay at gusali na nandon. Parang gusto kung pumunta 'dun at mamasyal.Siguro mas maganda pa ang view dito bukas kapag sumikat na ang araw.Napayuko ako sa parteng tiyan ko nang may mga brasong pumalibot 'don. Nilingon ko si Morris mula sa likuran ko.Bumuga ako ng hangin at hinarap ko siya."Ipaliwanag mo nga sa'kin ang lahat ng nangyayari? Saka ako magde-desisyon kung mag s-stay ako sa'yo, Morris o aalis ako"seryusong sabi ko habang nakatitig sa mga mata niya."At first. Pinagbataan ako ng pamilya ni Haven na kung hindi ko siya papakasalan. Pababagsakin nila ang negosyo ni Daddy. I swear, Cza. I didn't mean to hurt you. I want to be a good son kaya ko 'yun nagawa"paliwanag niya.Pi