"Sabi niya kasing ihatid ko siya," nakangiting sabi ni Mr. Yanetta. Natigilan ako pero nawala rin agad ng narinig ko ang malakas na tawa ni Ivan. Piste talaga."Ang kapal naman ng babaeng iyun, kaibigan ko pa talaga ang pinahatid," nakangising sabi ni Ivan at sumulyap sa akin. Sarap niyang suntukin sa mukha para hindi na siya makangisi sa akin."Talaga lang, kahit ako sa kaibigan ko kapag may siraulong lalapit sa kanya ilalayo ko talaga siya sa kanya," nakangiting sabi ko. Nawala ang ngisi niya sa labi sa huling sinabi ko. Akala mo ha.Iiwasan ka na ni Ven, humanda ka."Miss Cruz, ikaw na po ang kukunan," singit ng isang staff. Medyo nahiya pa siya dahil sa kausap ko. Palihim kong inirapan silang dalawa bago pumunta sa harap. Hindi man alam ng lahat ang status ni Ivan sa buhay, marami pa rin ang nakakaalam kung gaano siya kayaman kaya hindi na ako nagtaka kung bakit magulo ang mga tao dito sa studio dahil sa dalawa.Ito namang si Ivan, panay kindat sa mga babae at panay ngiti pa ng m
"Alam mo ba ang tungkol kay Mr. Wilson at kay Vanessa?" tanong agad ni ate sa akin pagkapasok ko sa dressing room ko."Hindi," tipid kong sagot."Kalat na sa studio ang pag hanap ni Mr. Wilson kay Vanessa," natarantang sabi niya."Pagalitan mo nalang ang siraulong lalaking iyun," simpleng sabi ko habang umupo sa harap ng salamin."Ano ka ba Layviel, umayos ka nga."Maayos naman ako ha?"Ganun nga ang gagawin mo, seryoso ako," seryosong sabi ki. Alam kong hindi iyun gagawin ni ate dahil sino ba naman kami diba? isang billionaire iyun at pagalitan lang ng simpleng tao."Tingin mo magagawa ko iyun?" sarcastic niyang tanong. Ngumisi lang ako sa kanya. "Ikaw nalang gumawa kung iyun ang gusto mo," wala sa sariling sabi ni ate at umupo na sa sofa."Sige," sabi ko at tumayo na para sana lalabas ulit at gawin ang sinabi niya. Dali dali namang tumakbo sa akin si ate para pigilan ako."Jusko Layviel, wag mo ng dagdagan ang issue mo," inis niyang sabi at hinila niya ako pa upo ulit."Kaysa magka
"Ngayon ko lang nalaman na may pakialam ka pala sa image mo Layviel," nakangising sabi niya.Hindi ko alam kung matutuwa ako na nandito siya at hindi niya pinuntahan si Ven o maiinis dahil nandito siya at iniinis talaga ako ng lalaking to."Ikaw lang naman ang walang pakialam," simpleng sabi ko at humarap sa salamin. "Lumayas na nga kayo dito," inis kong sabi. Narinig kong suminghap sila ate at ang make up artist sa sinabi ko. Narinig ko ring parehong humahalakhak si Mr. Yanetta at si Mr. Wilson.Anong meron sa sinabi ko? bakit ganyan nalang ang kanilang reaction? ngayon lang ba sila pinalayas sa isang kwarto? ako lang ba ang nakagawa nun?Kung ganun, palagi ko nalang iyun gawin. I feel special."Iba talaga ang fighting spirit mo Layviel," nakangising sabi niya.Kanina ko lang napansin na tahimik lang si Mr. Yanetta sa kanyang tabi at nakikinig lang sa batuhan naming salita. Ano kaya inisip niya ngayon? at bakit nga sila nandito?"Wala naman akong pakialam sayo," sabi ko at kinuha ang
"Ganun ba ka weak ang tingin mo sa kaibigan mo Layviel?" nakangising tanong ni Ivan sa akin. Tiningnan ko siya ng seryoso."Kung nagpakilala ka lang kay Vanessa para magdala ng ikasakit sa kanya Ivan, please lang wag mong ituloy ang binabalak mo," seryosong sabi ko. Tumaas ang kilay niya at may sasabihin sana siya pero nagsalita ulit ako."Ayaw ko sa lahat masaktan ang kaibigan ko, sana ganun ka rin. Nakilala mo si Vanessa at alam ko sa unang tingin mo sa kanya makilala mo agad kung anong klaseng tao ang kaibigan ko," seryosong sabi ko.Wala na siyang sinabi ng mapansin ang seryoso kong mukha. Sa pagkakataong ito, alam niyang hindi ako nagbibiro."Gagawa ako ng paraan para hindi kakalat sa labas ang kumalat dito sa studio niyo, gaya ng sinabi mo.""Mabuti naman Mr. Wilson, ayaw kong madagdagan ang iisipin ng manager ko," huminto muna ako at sumulyap kay Mr. Yanetta bago humarap sa salamin bago nagpatuloy. "Marami na siyang inisip ngayon dahil sa akin," mahinahong dagdag ko."That's wh
"Mahal naman siya Jem kaya hindi niya masabi iyun kay Layviel," nakangising sabi ng make up artist ko kaya sinamaan ko sila ng tingin."Manahimik kayo," seryosong sabi ko.Pareho silang humahalakhak. Inayos ko muna ang itsura ko bago tumayo at lumabas para sa next shoot ko. Hindi ko nalang pinansin ang nakakalokong ngiti nila. Paglabas ko, ganun pa rin ang tingin niya. Wow, amazing. Parang celebrity lang ang peg ko ngayon. Ganito rin mararanasan ni Ven bukas sigurado ako, pero hindi ko na kailangan pag alalahanin yan dahil alam kong kaya na niya yan. Hindi naman siguro malala gaya ng sa akin.Nangako rin ang putanginang Ivan na hindi kakalat ang nangyari ngayon. Masusuntok ko talaga siya kapag nasaktan ang kaibigan ko.Gusto ko man pumasok bukas para samahan si Ven, hindi ko gagawin. Ayaw kong isipin niyang ginawa ko siyang bata. Nandiyan naman ang manager namin, kung sakali mang may mangyaring hindi maganda, malalaman ko agad. Susugurin ko talaga ang putanginang lalaking iyun.Hindi
"Why?" kunot noong tanong ni Mr. Yanetta sa akin. Tumawa muna ako ng ilang sandali bago tumahimik na.Tiningnan ko ang cameraman na ngayon titig na titig sa akin, gusto niya bang sabihin ko bakit ako natawa o hindi nalang?"I'm just joking Mr. Yanetta.I'm sorry if I'm not professional right now," nakangiting sabi ko at umayos na ng tayo."Why are you laughing then?" kunot noong tanong niya."Because he said I'm not professional and it's true naman," simpleng sabi ko. Nakita kong natigilan ang cameraman. Walang mali sa sinabi ko dahil totoo ang sinabi niya pero hindi naman iyun ang tinawanan ko talaga, sinabi ko lang para hindi na siya matakot.Nilingon ni Mr. Yanetta ang cameraman kaya tumikhim ako. Parang alam ko na ang gagawin niya kaya inunahan ko na siya."Inasar ko lang siya Mr. Yanetta, kasalanan ko talaga iyun."Nilingon niya ako kaya palihim ko siyang dinilatan ng mata. Bumugtong hininga siya at nilingon ang mga staff."Please continue and Ms. Cruz please be professional," hul
"Manager ng kabila," sagot niya sa akin. Tumango nalang ako at nagpatuloy sa pag-upo. Agad naman akong inisikaso ng make up artist ko."Alam niyo, pwede naman kayong umuwi," pa unang sabi ko. Walang sumagot sa kanila kaya nagpatuloy ako sa pagsasalita. "Hindi niyo na kailangan mag hintay sa akin.""Itong make up artist mo pwede mo ng pauwiin," sabi naman ni ate."Pati ikaw ate, hindi mo na kailangan akong bantayan dito.""Hindi pwede," seryosong sabi niya."Hindi naman ako gagawa ng ikaka stress mo ate," sabi ko."Hindi naman iyun ang inisip ko," sabi niya. Hindi ako nagsalita para pakinggan ang susunod niyang sasabihin. "Trabaho ko ito kaya hindi pwedeng iwan na lang kita dito at hahayaan sa lahat.""Ganun din ako, trabaho kong ayusan ka bago kay sumabak sa harap ng camera," sabi naman ng make up artist ko. Hindi nalang ako nagsalita at hinayaan nalang sila.Ngayon lang din naman ito, pagkatapos si Ven nalang ang alalahanin nila bukas. Hindi na nila ako kailangang isipin pa."Okay,"
Piste talaga, kakasabi ko lang na mas gusto ko yung style dati tapos ito agad ang bubungad sa akin. Pag mayaman ako, bibilhin ko itong tanginang studio na ito sa tanginang billionaire na iyun. "Ikaw lang ba ang sinabihan?" kunot noong tanong ko. Piste siya kapag si ate lang."Lahat ng manager pinatawag," sagot ni ate. Umirap ako sa kawalan at hindi na nagsalita. Edi wow. "Lipat tayo ng agency ate," inis kong sabi at umupo sa harap ng salamin."Gusto mo bang mas lalong maging mayaman si Mr. Yanetta?" tanong niya. Taka ko naman siyang tiningnan galing sa salamin."Bakit?" takang tanong ko."Kapag lilipat ka, siya ulit ang bagong boss mo sa studio na iyun," natatawang sabi niya. Umirap lang ako sa kanya. May point siya pero tangina. Sino bang maysabing susundan niya ako kung saan ako mag punta? sinabi ko ng hindi na dapat kami mag-usap.Lumabas na ako sa dressing room ko nang tinawag na ako. Kagaya kanina tahimik pa rin sila sa harap ko. Ang seryoso talaga nila tingnan ngayon."Bakit a