"Why?" kunot noong tanong ni Mr. Yanetta sa akin. Tumawa muna ako ng ilang sandali bago tumahimik na.Tiningnan ko ang cameraman na ngayon titig na titig sa akin, gusto niya bang sabihin ko bakit ako natawa o hindi nalang?"I'm just joking Mr. Yanetta.I'm sorry if I'm not professional right now," nakangiting sabi ko at umayos na ng tayo."Why are you laughing then?" kunot noong tanong niya."Because he said I'm not professional and it's true naman," simpleng sabi ko. Nakita kong natigilan ang cameraman. Walang mali sa sinabi ko dahil totoo ang sinabi niya pero hindi naman iyun ang tinawanan ko talaga, sinabi ko lang para hindi na siya matakot.Nilingon ni Mr. Yanetta ang cameraman kaya tumikhim ako. Parang alam ko na ang gagawin niya kaya inunahan ko na siya."Inasar ko lang siya Mr. Yanetta, kasalanan ko talaga iyun."Nilingon niya ako kaya palihim ko siyang dinilatan ng mata. Bumugtong hininga siya at nilingon ang mga staff."Please continue and Ms. Cruz please be professional," hul
"Manager ng kabila," sagot niya sa akin. Tumango nalang ako at nagpatuloy sa pag-upo. Agad naman akong inisikaso ng make up artist ko."Alam niyo, pwede naman kayong umuwi," pa unang sabi ko. Walang sumagot sa kanila kaya nagpatuloy ako sa pagsasalita. "Hindi niyo na kailangan mag hintay sa akin.""Itong make up artist mo pwede mo ng pauwiin," sabi naman ni ate."Pati ikaw ate, hindi mo na kailangan akong bantayan dito.""Hindi pwede," seryosong sabi niya."Hindi naman ako gagawa ng ikaka stress mo ate," sabi ko."Hindi naman iyun ang inisip ko," sabi niya. Hindi ako nagsalita para pakinggan ang susunod niyang sasabihin. "Trabaho ko ito kaya hindi pwedeng iwan na lang kita dito at hahayaan sa lahat.""Ganun din ako, trabaho kong ayusan ka bago kay sumabak sa harap ng camera," sabi naman ng make up artist ko. Hindi nalang ako nagsalita at hinayaan nalang sila.Ngayon lang din naman ito, pagkatapos si Ven nalang ang alalahanin nila bukas. Hindi na nila ako kailangang isipin pa."Okay,"
Piste talaga, kakasabi ko lang na mas gusto ko yung style dati tapos ito agad ang bubungad sa akin. Pag mayaman ako, bibilhin ko itong tanginang studio na ito sa tanginang billionaire na iyun. "Ikaw lang ba ang sinabihan?" kunot noong tanong ko. Piste siya kapag si ate lang."Lahat ng manager pinatawag," sagot ni ate. Umirap ako sa kawalan at hindi na nagsalita. Edi wow. "Lipat tayo ng agency ate," inis kong sabi at umupo sa harap ng salamin."Gusto mo bang mas lalong maging mayaman si Mr. Yanetta?" tanong niya. Taka ko naman siyang tiningnan galing sa salamin."Bakit?" takang tanong ko."Kapag lilipat ka, siya ulit ang bagong boss mo sa studio na iyun," natatawang sabi niya. Umirap lang ako sa kanya. May point siya pero tangina. Sino bang maysabing susundan niya ako kung saan ako mag punta? sinabi ko ng hindi na dapat kami mag-usap.Lumabas na ako sa dressing room ko nang tinawag na ako. Kagaya kanina tahimik pa rin sila sa harap ko. Ang seryoso talaga nila tingnan ngayon."Bakit a
Unti-unti siyang lumingon sa likod niya at ng makitang wala si Mr. Yanetta doon agad siyang tumingin sa akin na ngumisi na sa kanya ng malaki. Nakita kong natatawa rin ang mga staff sa ginawa ko."Wag ka kasing magtanong," bulong ng isang staff pero narinig ko naman. "Wag ka kasing bumulong," bulong ko kunwari sa kanila. Umayos naman ang staff sa kanyang pwesto. Ang sarap nilang asarin ngayon. Tiningnan ako ng seryoso sa cameraman. Ngumisi ako sa kanya pero wala siyang pinakitang reaction sa akin, dati lang siya ang panay pang-aasar sa akin. Hindi ako magagalit kapag ina-asar nila ako, ngumisi lang ako at inasar sila pabalik pero marami sila kaya palaging ako ang kawawa sa asaran pero hindi pa rin ako magagalit pero sila ngayon parang may galit sa akin.Hinayaan ko nalang sila hanggang sa matapos ulit ako sa shoot. Paulit-ulit ko iyun ginawa hanggang sa nag nine na at kailangan ko ng umuwi. Sobrang pagod ng katawan ko at alam kong ganun din sila ate. Naka day off ang P.A ko ngayon
Kumain na nga kami at sila lang naman ni ate nag-uusap habang ako kumain lang at nakikinig sa kanila. Alam kong panay tingin ni Mr. Yanetta sa akin dahil naramdaman ko iyun pero hindi ako tumingin sa kanya. "Wag mo akong tawaging sir, tayo lang naman dito," sabi niya kay ate na panay tawag ng sir habang nag-uusap sila."Okay kang sir, nandito naman tayo sa studio na pag may-ari mo," sabi ni ate. Gusto kong mag reklamo sa sinabi ni ate pero pinigilan ko ang sarili ko.Boss namin siya pero ito siya kasabay namin kumain, normal lang ba ang ganito? nakakainis. Alam ko ang dahilan kaya naiinis ako, ewan ko ba kung bakit, pagdating sa kanya naiinis talaga ako.Sa mga ginawa niya naiinis ako, kaya siguro naiinis ako dahil lahat ng ginawa niya magaan sa kalooban ko pero hindi ko pwedeng ipakita dahil sa ibang rason.Kung hindi ko nalang isipin sila mommy at maging masaya nalang sa kanya? ayaw ko naman din dahil ayaw kong isipin niyang ginamit ko lang siya para mapalapit sa pamilya na tinakwi
Pinagmasdan ko siyang habang ginawa iyun habang si ate hindi malaman ang gagawin."Hayaan mo na siya ate," simpleng sabi ko. Sinamaan niya ako ng tingin. Tagalang nahihiya siya sa lalaking yan kaya tinawag ko siya."Pst," tawag ko na parang tropa lang ang peg naming dalawa.Nilingon niya naman ako, nakita niyang nakatingin ako sa kanya kaya umayos siya ng tayo."Ibigay mo na yan kay ate, tulungan mo muna ako rito," mahinahong sabi ko. Hindi talaga mapakali si ate kaya pina-alis ko na siya doon."Tapusin ko muna—" hindi ko na siya pinatapos, sumenyas na ako sa kanya na lumapit."Bilis," parang naiinip kong sabi.Lumapit na siya at si ate na nga ang gumawa doon."Alam mong boss ka dito tapos gagawin mo ang bagay na yun, hindi ba dapat mahiya talaga kami," sabi ko ng makalapit na siya sa akin."Anong gagawin ko?" tanong niya habang nakatingin na sa gamit ko na maayos na. Hindi pinakinggan ang sinabi ko."Hindi mo naman iyun trabaho bakit mo gagawin iyun?" taas kilay kong tanong. Nilingon
"Umuwi ka na," sabi ko. Hindi ko na siya sinagot sa kanyang tanong at pumasok na sa loob ng sasakyan.Pinaandar ko ito at agad humaharurot palayo, pero habang palayo ako nakita ko siyang nakatayo pa rin siya doon habang nakatingin sa sasakyan ko.Wala akong pake kung anong sabihin nila pero ibang usapan na kapag tungkol sa pamilya ko, ayaw ko siyang madamay sa pamilya ko kaya ginawa ko ito. Minsan nga lang sumaya, ganito pa ang naging resulta. Minsan nga lang mamahalin ng ibang tao, may sabit pa. Ayaw ko mang aminin pero gustong gusto ko na talaga siya pero ayaw kong maging dahilan siya para magustuhan ako ng mga taong nakapaligid sa akin.Kung ayaw nila sa akin, ayaw nila. Hindi na ako hihila ng ibang tao para magustuhan ako.Nasa byahe pa ako nang tumawag ang manager ko sa akin."Ate?" bungad ko agad sa kanya."[Mag ingat ka bukas,]" seryosong sabi niya. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko at natigilan din ako. Sht, hindi talaga ako sanay na may mag-alala sa akin. Kaya magugulat a
"Alam mo okay lang na magbakasyon pero yung mga bagong commercial mo, iiwan mo lang ba?" tanong ko sa kanya.Alam kong hindi niya iiwan ang opportunity na binigay sa kanya ngayon. Bago palang iyun kaya hindi muna pwedeng iwan. Tahimik lang siya sa kabilang linya kaya napangiti ako. Alam kong inisip niyang tama ang sinabi ko."Next time, punta tayo palawan mag bakasyon," nakangiting sabi ko. Alam kong matagal pa iyun, hindi naman pwedeng kakabalik ko lang sa bakasyon, mag bakasyon ulit ako.Pero inisip ko kapag gustuhin ko talaga pwede iyun, parang ma approved agad ako ng boss namin eh.Napangisi nalang ako sa inisip ko. Iniwasan ko nga pero ganito naman inisip. Hayaan niyo nalang ako, ito lang kasiyahan ko."[Promise mo iyan ha,]" pagbabanta niya sa akin. Natawa nalang ako sa kanya."Wow, parang ako ang parating dahilan kung bakit hindi matuloy ang gala natin dati ha," nakangising sabi ko. Narinig kong tumawa siya sa kabilang linya."[Ngayon wala na akong activities na maging dahilan
"Hinanda ko na nga sarili ko kapag nalaman nilang kami ng kapatid ko makatanggap sa mana na galing kay lolo," wala sa sariling sabi ko habang inisip ang magiging reaction ng mga tita ko."Hindi mo na kailangan iyan, meron naman sa akin," seryosong sabi niya kaya taka akong tumingin sa kanya at napailing nalang."Siraulo, hindi nga kita boyfriend," umirap kong sabi.Tapos na akong kumain habang nagkwentuhan parin kami at ganun din siya, walang planong kumilos habang nakikinig."Can you be my girlfriend?" seryosong tanong niya.Lumakas ang tibok ng puso ko at naumulang tumingin sa kanya. Baka inisip niyang gusto kong maging boyfriend siya kaya ko iyun sinabi. Maganda nga pakinggan dahil may nangyari na sa amin at kanina lang may nangyari ulit. Babae rin naman ako kagaya ng ibang babae gusto ko ang lalaking makauna sa akin ay ang boyfriend ko pero hindi naman siya nanligaw kaya hinayaan ko na at hindi nalang inisip lahat."Wag ka ngang magbiro ng ganyan, sinabi ko lang naman iyun para ip
"Do you want more?" nakangising tanong niya habang dahan-dahan niyang tunanggal ang daliri doon. Lumapit ako sa kanya para yakapin nalang siya dahil akong masabi. Narinig kong tumawa siya."Let's eat," sabi niya habang nakayakap sa akin. Halatang nakangisi sa akin habang sinabi iyun.Nang-asar siya pero halatang may gustong gawin din ang gusto ko dahil sa isang bagay na parang galit na galit at gustong lumabas sa kanyang pantalon."Okay," mahinahong sabi ko at lumayo na sa kanya. Tumawa nalang siya at kinuha ang dala niyang pagkain kanina. Ngayon naramdaman ko ulit ang gutom na kanina ko pa naramdaman pero dahil sa ginawa niya, pansamantala ko itong nakalimutan.Pumunta kami sa kusina para doon kumain. Ngayong nandito siya hindi ko alam kung anong sasabihin sa kapatid ko kapag nakita siya rito, lalo na si lolo. Bakit ba kasi sumunod siya, hindi pwedeng hintayin nalang niya ako?Nagsimula na kaming kumain."Bakit nandito sa hotel?" tanong niya. Nagtaka naman akong tumingin sa kanya. An
Warning!!"A-ano ba!?" sigaw ko at tinulak kahit iba ang gusto kong gawin. Kainis bakit parang namiss ko rin siya."I miss you," bulong niya at hinalikan ang leeg ko kaya tinigilan ko na ang pagtulak sa kanya at hinayaan nalang siyang yakapin ako ng mahigpit.Ngayon ko lang naalala ang itsura ko.Omayghad!? kakagising ko at tangina!"B-bumitaw ka muna, pupunta lang ako sa kwarto," sabi ko. Lumayo naman siya pero hindi ako binitawan, tiningnan lang niya ako at ngumiti ng matamis."You're so beautiful especially in the morning," nakangiting sabi niya habang nakatitig sa akin.Tangina talaga."Mag s-suklay lang ako," nahihiyang sabi ko pero ngumisi lang siya at nilapit ang mukha sa akin kaya nilayo ko naman ito sa kanya."Anong ginawa mo!?" takang tanong ko habang nilayo ang mukha."Anong ginawa mo?" tanong niya rin sa akin."Hindi pa ako nag t-toothbrush!" sabi ko. Parang wala siyang narinig at nilapit ang mukha sa akin at hinalikan ako ng mabilis."Sabing—" hindi ko matapos ang sasabi
"Ang tagal mong nalayo ate, anong gusto mo hayaan kang .alayo ulit?" nakasimangot niyang sabi."So ibig sabihin gusto mong single ako habang buhay?" natatawang sabi ko. Hindi siya sumagot kaya pareho namin siyang tinawanan ni lolo."Malayo pang mangyari iyun Miguel, wag kang mag-alala," nakangiting sabi ni lolo sa kanya."Malayo pa talaga, wala pa nga akong boyfriend tapos kasal na pinagusapan natin dito," natatawang sabi ko."Hindi pala boyfriend pero bukang bibig," bulong Miguel pero narinig namin."Anong bukang bibig? kayo nga diyan eh," natatawang sabi ko.Natapos ang araw na iyun na nagtawanan lang kami bago ako bumalik sa condo ko. Naiwan si Miguel doon para magbantay kay lolo. Na guilty din ako dahil ngayon nagalit ang mga tita at tito ko sa kanya.Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ayaw na ayaw nila sa akin, ngayon nadamay pa si lolo sa galit nila dahil sa akin. Lalo na siguro ngayon na sa amin pala ni Miguel pinangalan ni lolo, akala ko kay Miguel lang eh, okay lang nama
"Sana sa mga anak mo nalang lolo, siguradong protektahan nila iyan ng maayos," dagdag kong sabi.Sa hindi nakakaalam, madaming ari-arian si lolo at kami lang dalawa ng kapatid ko ang gagaw ng bagay na iyun? at wala pa kaming alam kung anong gagawin namin sa ari-arian na iyun lalo na sa mga negosyo ni lolo. Baka ma bagsak pa iyun."May tiwala ako sa inyo," nakangiting sabi ni lolo sa amin.Nagkatinginan kami ni Miguel at parehong napailing. Malaki at madaming responsibility."Alam ba nila mommy?" nag-alalang tanong ni Miguel. Isa pa iyan, madami rin palang kaaway. Hayst."Hindi at ipangako niyo sa akin hinding hindi niyo ibibigay kahit kanino ang binigay ko sa inyo kundi sa mga anak niyo lang," seryosong sabi ni lolo."Naku Lo paano kung babagsak?" wala sa sariling sabi ko. Natawa nalang si lolo at hinaplos ang ulo ko."Wag niyo munang isipin iyan, gawin niyo muna ang gusto niyong gawin ngayon at kapag mawawala na ako sa mundo may taong pinagkatiwalaan ko na magtuturo sa inyo sa mga ga
"Aalis tayong lahat dito kung aalis si Miguel," seryosong sabi ni lolo. Napangisi ako. Favorite nga ni lolo si Miguel, habang favorite din akong kampihan ni Miguel. Ano kayo diyan?"Lolo!" inis na sigaw ng pinsan ko at tumayo habang masamang tumingin sa akin."Lolo, kung hindi siya aalis, ako nalang aalis!" pananakot niya kay lolo. Kung natakot nga si lolo sa kanya, parang wala lang naman kay lolo."Kung iyun ang gusto mo," seryosong sabi ni lolo. Gusto kong matawa sa reaction ng mga tita ko."Papa!" sigaw ni tita ang mama nang pinsan ko nananakot kay lolo."Fine!" inis na sigaw ng pinsan ko at mag padabog na lumabas sa mansyon."Aalis kaming lahat dito papa!" galit na ring sabi ni tita at lumabas agad para sundan ang anak.Lumabas nga silang lahat, kami nalang ang natira ng parents ko at ang kapatid ko.Ganun sila ka ayaw sa akin kaya nagsi-alisan lahat, kala mo talaga suyuin pa sila ni lolo. Edi umalis sila, alam kong takot lang silang mawalan ng mana."Bakit nandito pa kayo?" ser
"Dito ka lang Miguel, parang miss na miss ka na nila. Hindi ka ata nagpakita ng ilang buwan. Bakit kaya?" nakangiting tanong ko at tiningnan si mommy. "Kapal ng mukha mo," sabi ng isang pinsan ko na inis na inis din sa akin. Actually magkakampi silang lahat, habang ako si Miguel lang ang kumampi sa akin. Wala silang magagawa dahil si Miguel lang naman ang paborito ng lolo namin, kaya ganyan nalang iyan sila kay Miguel."Buti Miguel, dinala mo ang ate mo ngayon dito. Ngayon ko lang ulit siya nakita simula noong umalis siya," singit ng lolo namin kaya tumahimik ang lahat.Lumapit ako kay lolo habang nakangiti, pero pinigilan nila ako."Wag kang lumapit sa kanya!" sigaw ng isang tita ko."Easy, hindi ko sasaktan si lolo. Magmano lang naman ako sa kanya, okay lang ba lolo?" tanong ko kay lolo na ngayon nakangiti sa akin at tumango. Kinindatan ko muna ang tita ko bago nagpatuloy."Kumusta ka lolo?" bulong kong tanong at nagmano sa kanya. Akala ng lahat ayaw talaga ni lolo sa akin, ganun
"Wala na akong pakialam kung iyun ang tingin ng ibang tao sa akin, iyun ang paraan ko para hindi ako masaktan ng ibang tao," dagdag kong sabi.Ilang sandali pa tahimik na kaming dalawa."Pasok na tayo," uli ko sa sinabi ko kanina. Ngayon tumango na siya sa akin. Ngumiti ako sa kanya habang siya ngumuso sa akin. He's still a baby for me."Wag ka lang magsalita mamaya, hayaan mo lahat ang sasabihin nila ako na bahala doon," nakangiting paalala ko. "Hindi ko iyan hahayaan ate, kung dati wala akong magawa dahil bata pa ako ngayon may magagawa na ako, ayaw kong pagsisihan iyun sa huli," sabi niya kaya umirap lang ako sa kanya at na una ng lumabas na.Parang hindi ko na siya mapigilan sa gusto niya. Pero sa totoo lang kinabahan ako.Habang naglakad kami papasok biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isng text kaya tiningnan ko muna ito.Zephyrus: kumusta ka na? I hope okay ka lang baka bibilhin ko yang lugar niyo at ipangalan sayo para maging okay na sila sayo.Napailing ako sa kanyang
Kanina nag-ayos lang ako ng mga gamit ko ngayon papunta na kami sa mansyon. Kinabahan ako ng sobra, hindi pa ako pinakain ng kapatid ko dahil doon nalang daw para sabay kaming apat. Wowers, tingnan natin kung makakain nga talaga ako doon."Kainis yung pinsan mo Miguel, anong pinupunta niya doon sa kwarto ko, hindi kami close."Kanina pa ako nag rant sa babaeng yun, may boyfriend ata siya ngayon at takot na namang magkagusto sa akin. Nagpatunay lang na mas maganda talaga ako sa babaeng iyun, pati siya takot na kaya niya ako pinuntahan.Wag lang niyang ipakita ako sa boyfriend niya baka ma de ja vu siya bigla."Pinsan mo rin iyun ate," sabi niya. Umirap ako sa kawalan at tiningnan lang ang daan papunta sa amin. Sobrang dami talagang nagbago, halatang hindi naka-uwi ng ilang taon. Baka maliligaw pa ako dito kung ako lang mag-isa. Hindi talaga pamilyar sa akin itong mga nakatayo na nadaanan namin ngayon."Sinong nandun?" tanong ko ng ma-isip iyun. Baka nandun din ang mga tita at tito kong