KABANATA 27

Hindi ko mabilang kong ilang beses namin ginawa yun basta kinabukasan sobrang sakit ng katawan ko at hindi lang iyun ang masakit, naramdaman ko ring masakit ang masilang parte ng katawan ko. Hindi man lang ako tinigilan kagabi. Tanginang lalaking yun.

Tumayo ako at doon ko lang napansing wala na pala akong katabi. Hit and run ba to? tinakbuhan ako, dapat ako yung tumakbo eh.

Late na akong nagising at bigla kong naalalang may shoot pala ako ngayon. Sana pala tinawagan ko muna ang manager ko kagabi na hindi ako makapasok, for sure ma stress na naman iyun sa akin.

Tatawag na sana ako pero nakita kong may text ang kuya ni Ven sa akin. Oh, alam na niya? ang bilis niya naman, sinabi agad ni Ven?

Jayson: tangina mo talaga Layviel, bakit mo dinala ang kapatid ko sa bar pota ka pag nakikita kita papatayin talaga kita.

Natawa ako sa sinabi niya.

Me: kunwari ka lang, gusto mo lang ako makita.

Ngumisi ako sa pang-aasar ko at hinanap na ang number ni Ven. Ayaw kong mamura ng manager ko kaya si Ve