Warning."Tangina mo ang sakit!" mura ko sa kanya pero wala siyang ginawa kundi halikan ako sa buong mukha para alisin ang luhang lumabas. Gumalaw ako pero pinigilan niya ako."Wag kang gumalaw!" awat niya sa akin pero nagmamatigas ako. Nakaramdam ako ng kiliti kaya gumalaw ulit ako pero hindi ko na magawa dahil sa pagpigil niya niya sa akin."Please!"Tumigil siya sa pag halik sa akin at tiningnan ako."Hintayin nating mawala ang sakit," mahinahong sabi niya. Masakit pa pero may kakaiba na akong naramdaman!"Wala ng sakit!" pagsisinungaling ko. Ilang sandali niya akong tinititigan kaya gumalaw ulit ako. Tiningnan niya ang pagtatagpo ng katawan ko at ilang sandali pa naputol na ang pagpigil niya dahil marahas siyang gumalaw sa ibabaw ko.Pumikit ako ng makaramdam ako ng sakit pero ilang sandali pa doon napalitan iyun ng sarap kaya panay daing ko."Sht! binilisan mo!" mura ko sa kanya. Ginawa niya naman ang gusto ko. Hindi ko alam kung saan ako hahawak. Humawak ako ng mahigpit sa kama
Hindi ko mabilang kong ilang beses namin ginawa yun basta kinabukasan sobrang sakit ng katawan ko at hindi lang iyun ang masakit, naramdaman ko ring masakit ang masilang parte ng katawan ko. Hindi man lang ako tinigilan kagabi. Tanginang lalaking yun.Tumayo ako at doon ko lang napansing wala na pala akong katabi. Hit and run ba to? tinakbuhan ako, dapat ako yung tumakbo eh.Late na akong nagising at bigla kong naalalang may shoot pala ako ngayon. Sana pala tinawagan ko muna ang manager ko kagabi na hindi ako makapasok, for sure ma stress na naman iyun sa akin.Tatawag na sana ako pero nakita kong may text ang kuya ni Ven sa akin. Oh, alam na niya? ang bilis niya naman, sinabi agad ni Ven?Jayson: tangina mo talaga Layviel, bakit mo dinala ang kapatid ko sa bar pota ka pag nakikita kita papatayin talaga kita.Natawa ako sa sinabi niya. Me: kunwari ka lang, gusto mo lang ako makita.Ngumisi ako sa pang-aasar ko at hinanap na ang number ni Ven. Ayaw kong mamura ng manager ko kaya si Ve
Hindi ko na siya tiningnan kung anong ginawa niya. Nag cellphone lang ako habang inasar ko ulit si Jayson.Me: kiss lang katapat diyan.Pag ka send ko sa kanya may humablot agad sa cellphone ko kaya napatingin ako sa lalaking masama na ang tingin sa akin."Ano ba!?" inis kong sigaw sa kanya at sinamaan din siya ng tingin."Suotin mo yan," malamig niyang sabi at binigay ang kanyang malaking damit at boxer. Mas lalo soyang sinamaan ng tingin."Sabing ayaw kong magsuot ng malalaking damit!" inis kong sabi. Hindi niya ako pinansin at lumabas sa kwarto habang dala ang cellphone ko. Masama kong tiningnan ang likod niya at tiningnan ang binigay niya sa akin.Nakakainis!Wala akong magawa kundi kunin lang yun at dumeritso sa banyo.Hindi na rin ako nagabalang mag tabon ng katawan habang paika ika pa akong naglakad habang minura ang lalaki sa isipan. Pumikit ako ng kumirot ito ng kunti at napahinto sa paglakad. Tanginang buhay to!Kalandian mo Layviel!Nakarating ako sa cr at agad naligo at sin
"Wag kang mag mura," seryosong sabi niya. "Kumain kana diyan," dagdag niya."Tangina galit ako ngayon, wala na akong gana!" "Hayaan mo na ang kaibigan mo," sabi niya at nagpatuloy sa pagkain."Paano ko yun hahayaan? sasaktan lang yun ng mga potanginang lalaki," inis kong sabi."Sabing wag kang mag mura," galit na niyang sabi at sinamaan ako ng tingin. Masama ko rin siyang tiningnan."Ikaw talaga may kasalanan nito, hindi ako nakapasok dahil sayo!" inis kong sabi."Tsk. Ginawa mong bata yang kaibigan mo," walang pakialam niyang sabi."Hindi mo kasi siya kilala!" inis kong sabi."Kilala ko ma siya o hindi, kung nasa tamang edad na siya hayaan niyo na siya. Kaya na niya ang sarili niya."Tiningnan ko lang siya habang nagsalita. Iyun rin sinabi ni Ven sa akin pero ang ginawa ko lang naman ay prinotektahan lang siya. Ginawa ko ba talaga siyang bata?"Kaysa mahuli na ako," malamig kong sabi. "Hayaan mo na siya, kaya ka namumura sa kapatid niya dahil ikaw palagi ang kasama niya.""Kasi kai
Tumingin ulit ako sa cellphone ko at pumunta sa number niya para itext ito.Me: kung ano man ang maging desisyon mo ngayon, supportahan kita. Wag ka lang gumawa ng desisyon na alam mong makakasakit sayo. I trust you.Pagkatapos kong ma send iyun nakita ko si Zep lumabas galing sa kusina. Nakatingin agad siya sa akin kaya tumayo ako para mag paalam na sa kanya."Uuwi na ako," simpleng sabi ko. Tumaas ang kilay niya at tiningnan ang buong condo niya."Ayaw mo ba dito?" takang tanong niya. Nag taas ako ng kilay sa kanya at nilibot din ang tingin sa loob ng condo niya."Hindi ko naman condo to," wala sa sariling sagot ko at tumalikod na para aakyat na sa taas para kunin ang naiwang gamit. Tiniis ko ang sakit habang naglalakad ako."Gusto mo ibigay ko na sayo?" inosenteng sabi niya. Natigilan ako sa paghakbang at napabaling sa kanya."Anong sabi mo?" hindi makapaniwalang tanong ko. Mali ata ang narinig ko sa kanya."Ibigay ko sayo para dito ka na." Talagang inulit niya pa, ibang klaseng l
Hinabol niya ako hanggang sa umabot kami sa sala. Hinawakan niya ang kamay ko kaya agad akong napatingin doon. Binitawan niya naman yun agad kaya tumingin ako sa mukha niyang nalilitong tumingin sa akin."What's wrong?" takang tanong niya. Nagtaka rin akong tumingin sa kanya."Iuwi mo na ako," seryosong sabi ko."Okay, but can you tell me why you don't want to come back here?" tanong niya. Tumaas ang kilay ko sa tanong niya."Can you tell me too why I should come back here?" mataray kong tanong. Ngumuso siya sa akin parang nag pa cute kaya umirap ako sa kanya at naglakad na palabas."Kung hindi mo ako ihatid, maglalakad nalang ako," inis kong sabi sa kanya. Hindi ko rin alam kung bakit ako na iinis sa kanya. Siguro dahil sa social status niya, halatang mayaman at kapang mayaman ang lalaki ibig sabihin mahal siya ng magulang niya.Yun talaga ang inisip ko kaya nga iniwasan ko ang mga mayayamang nilalang. Gusto ko yung ka pantay ko lang pero itong lalaking to kung ipagpatuloy ko ang kah
Hindi ako nagsalita sa sinabi niya kaya tahimik siyang bumalik sa driver seat at pinaandar agad ang kanyang sasakyan. Tahimik lang kami sa loob habang nag drive siya. Seryoso lang ang mukha niyang tumingin sa daan. Hindi niya talaga nagustuhan ang sinabi ko pero hinayaan ko na iyun.Nakarating kami sa condo ko kahit hindi ko sinabi sa kanya ang address ko. Hindi na ako nagulat dahil nakuha nga niya ang number ko, paniguradong pati ang address ko nakuha niya rin. Parang may kakayahan naman siyang magbayad para labg ipahanap itong address ko.Huminto ang sasakyan niya kaya lalabas na sana ako pero naka lock pa rin ito kaya taas kilay akong tumingin sa kanya."Buksan mo."Bumaling siya sa akin at tumingin sa damit niyang suot ko, napatingin din ako doon. Seryoso talaga siyang isusuli ko to? May kinuha siya sa likod ng sasakyan at binigay sa akin ang malaki niyang jacket."Suotin mo yan," seryosong sabi niya. Hinawakan ko ito at tiningnan."Nah, baka hindi ko na maisuli yan," sabi ko at
Pagkarating ko sa condo ko, naligo agad ako at pagkatapos agad humiga sa kama. Sa unang pagkakataon kong mag-isa ngayon lang ako nakaramdam ng pagod.Hinanap ko ang number ni Ven para itext siya.Me: tumawag ka sa akin pag naka uwi kana.Pumikit ako para umidlip ng ilang sandali, inaantok ako at masakit ang buong katawan ko. Hindi ko alam na ganito pala pakiramdam pagkatapos gawin yun. Nakatulog naman agad ako. Nagising lang ako nang tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha kahit inaantok pa, baka si Ven na ito."[Lay,]" boses ni Ven."Naka-uwi ka na?" inaantok kong tanong sa kanya. Siguro mamaya na ako pupunta."[Nagising ba kita?]""Hmm.. mabuti na rin yun, hindi pa ako kumain.""[Pupunta ako diyan ngayon, magdala ako ng pagkain,]" sabi niya. Ngumiti naman ako sa sinabi niya. "Okay, thanks Ven.""[Hintayin mo ako diyan, bye.]"Pinatay niya agad ang tawag. Habang naghihintay sa kanya humiga ulit ako at pumikit pero hindi na nakabalik sa tulog. Ngayong bumalik ako sa katin