Chapter 91

Chapter 91

Nang matapos ang aming laban, ang katahimikan sa paligid ay tila isang masakit na paalala ng mga sugat na dulot ng digmaan. Ang hangin ay puno ng amoy ng dugo at usok, at ang mga katawan ng mga kalaban ay nakalatag sa lupa. Ang aking puso ay nag-aalab, ngunit alam kong hindi ito ang katapusan. Habang ako ay buhay, may mga halang na kaluluwa na patuloy na nagnanais na pabagsakin ako at kunin ang aking titulo bilang isang Mafia Boss.

Pagsilip ko sa paligid, nakita ko ang aking mga tauhan. Ang ilan sa kanila ay sugatan, ngunit ang kanilang mga mata ay puno ng tapang at determinasyon. “Tiyakin mong alagaan ang mga nasugatan,” utos ko kay Renz, ang aking boses ay matatag kahit na ang pagod ay umaabot na sa aking mga kalamnan.

Habang lumalapit si Cora, ramdam ko ang kanyang panghihina. “Boss, may mga tao pa tayong kailangang ayusin,” sabi niya, ang kanyang tinig ay puno ng pag-aalala. “Alam ko na ang laban na ito ay hindi pa tapos.”

“May mga traydor pa ring nag-aabang,” sago