Hindi na din nagtagal sa aking silid si Mommy . Pagkatapos ang aming kulitan ay umalis na din ito kaagad ng aking silid. Napaisip din ako sa sinabi ni Mommy Kate totoo namang masyado kong kinulong ang aking sarili magmula ng mahuli kong nakikipagsiping ang aking childhood sweetheart na si Cooper sa aking best friend na si Harper. It was a roller coaster happenings. Kahit sa paniginip ay hindi ko nakitang mangyayari iyon. “Bakla tara gimik tayo!” Desperadang pag aaya ko kay Jeric . Nakasanayan ko na siyang ayain sa tuwing maalala ko ang panget na ngyari sa akin 3 years ago.“Ayan ka na naman. Patulog na sana ako eeh pwede next time wag pabigla bigla. Naku kung hindi lang kita boss bakla ka naku talagang hindi kita sasamahan.” Pagbibirong sagot niya“Hoy! Hindi mo ko boss ! best friend kita, remember?! Hindi ka ba naawa sakin kapag ako nahila ng masasamang lalaki diyan sa tabi tabi kawawa naman ako.” Biro ko ulit dito.“Haha ay paawa. Oo ito na magbibihis na ko. Daanan mo na lang ako
Pagbalik ni Jeric sa aming pwesto ay ang landi landi nitong nagkwento sa akin. "Baks naramdaman ko ang sandata, ang jubis (taba) at ang haba ning! haha ang sarap sarap" napapakagat labi niya pang kwento. "bet ko ning yung matangkad na moreno. Awra awra din naman sakin. naku papatulan ko yun kung hindi lang kita kasama. hahaha" "ang harot mo talaga. minsan try mo ding magpakipot. " pang aasar kong sagot sa kaniya. "bakla mag cr lang ako" pagpapaalam ko kay Jeric. Tumayo na ako, medyo malapit lang naman ang cr sa aming pwesto kaya hindi na ako nagpasama kay Jeric. Isa pa tanaw lang naman ito mula sa aming inuupuan. Kampante akong naglalakad papunta sa CR . Medyo madaming tao dahil weekends kinabukasan walang mga pasok ang mga nagtatrabaho sa opisina. Dumiretso na ako sa pag ihi. Ng lumabas ako para mag retouch ay siya ding paglabas ng isang babae sa kabilang cubicle. Hinding hindi ko makakalimutan kung sino ito. Si Harper ang aking ex-bestfriend na umagaw sa aking boyfriend. Nan
LANCE POVNagdadabog na umalis ang mag-dwowang nakaaway ng babaeng ito. Inaasar ko pa ito ng pagkaway habang papalabas ito ng bar. Inaasahan kong magiging ok na ito sa pakikitungo sakin pero mali ako ng inaakala. Tila nagbalik ito sa pagiging tigre niya laban sakin. "tara na Jeric! baka mamaya humingi pa ng kapalit ang lalaking ito" pag-aaya nito sa kaniyang kaibigan. Umirap pa ito bago tuluyang umalis sa aking harapan. Napapailing ako na natatawa sa babaeng ito. Kakaiba siya sa lahat ng nakasalamuha ko. Ang ibang babae tignan ko pa lang ay agad ng bumibigay sa akin pati ang pagkababae nila ay sinusuko nila sa akin samantalang ito pinagtanggol ko na at lahat na halos makipag suntukan na ako kung sakaling lumaban ang Ex Boyfriend nito ay wala man lang kahit simpleng Thank You akong narinig mula sa kaniya."bro iba tama nung babaeng yun aah. ang tapang mukhang mapapalaban ka. hahaha " sabi sakin ni Ezekiel"haha. itagay na lang natin to bro!" nakangiti kong ininom ang aking alak habang
AMARA POV Bigla akong natigilan sa sinabi ng lalaking ito. Na-touch ako kung paano niya ako diniscribe bilang tao. "mabuti ka pa ngayon lang kita nakilala pero nasabi mo na kagad sakin yung mga ganyang salita samantalang ang hayop na yun. Halos magdedekada kong naging karelasyon pero hindi nakita ang sakripisyo ko para sa kaniya. " bumigat ang aking pakiramdam. Bigla akong naluha ng maalala ko ang paet na naranasan ko sa piling ni Cooper. Malambing na dumapo ang daliri ng lalaking ito sa aking pisngi. Pinahid niya ang mga luha na walang tigil sa pagdaloy sa aking pisngi. "alam mo kailangan mo ng mag move on! para makawala ka sa pagkakakulong sa pagkapuot mo sa mundo?! para makalimot ka sa sakit na nararamdaman mo na hanggang ngayon minumulto ka pa rin. Tinik yan sa buhay mo na dapat mong alisin para gumaan ang pakiramdam no" malumanay niyang sabi sa akin. Tahimik ko siyang tinitigan. “Ang sarap sarap ng buhay oh! Wooooh (sumigaw ito sa kawalan.) ganito lagi mong ilagay sa isip mo
LANCE POV "SH*t nakalimutan kong kunin ang pangalan niya o number man lang. Ang tanga tanga mo Lance! Anong ngyari sayo at natameme ka sa babaeng iyon." napapasigaw kong sabi sa aking sarili ng makalayo layo na ako sa gasulinahan kung saan ko siya iniwan. Naalaa kong bigla na hindi ko man lang nakuha ultimo cantact number nito. Nag u-turn ako kaagad ngunit sa pagbalik ko ay wala na ito sa pwesto kung saan ko siya iniwan. Kinaumagahan panay pang aasar sakin ni Ezekiel dahil sa pag iwan ko sa kaniya sa bar. Pabalibag itong umupo sa gilid ng aking kama. Pupungas pungas pa ang aking mata ng magising ako sa lakas ng pag uyog nito sa aking kamay. "ano ba yan Ezekiel! anong ginagawa mo dito, anong oras na ba?!" bugnot kong tanong sa kaniya sa pag istorbo niya sa aking paggising "aba Lance anong oras na! bumangon ka diyan at patay ka na naman sa Daddy mo! hindi ka ba papasok sa opisina mo?!" tanong niya sakin Napabalikwas ako ng gising sa kaniyang sinabi. "Sh*t bakit anong oras na ba
AT THE OFFICE AMARA POV Ang sakit na naman ng ulo ko. Kagabi ay magdamag na naman kaming nag inom ni Jeric sa bahay ko. Hindi na muna ako bumalik sa bar kung saan kami nag inom ni Jeric last time. Dahil ayokong mag krus na naman ang landas namin nila Cooper baka hindi na ako makapagtimpi sa susunod na mag inarte na naman si Harper sa harapan nito. Enough is enough. Tama na ang pagiging mabait sa kanila. Nakaupo ako sa aking silya , napapangiti ako habang pinapaikot ko ang ballpen sa aking sarili. Habang ini-imagine ko ang nangyari samin ng lalaking nakita ko sa bar ng gabing iyon. Parang kinikiliti ang pagkatao ko. Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Jeric. Hindi naman kasi ito typical na pumapasok sa aking opisina ng ganitong oras usually ay pumupunta ito kung lunch time na namin. “Hahahha aba girl! Ano yang smile na yan?! Parang meron akong hindi nalalaman!? Akala ko ba broken ka?” pang aasar nito sakin habang papalapit sa akin. Binato ko siya ng ballpen na kapit ko at ngumit
IN THE CONFERENCE ROOM #5 LANCE POV Mula sa labas ng conference room ay naririnig ko ang boses ng isang babae. Parang pamilyar ang tinig na ito para sa akin. Hindi ko lang maalala kung saan ko ito narinig. Nadismaya naman ako ng marinig ko ang mga panget na salitang sinasabi nito tungkol sa akin dahil sa pagkalate namin ni Eve sa pagdating sa Santiago Building. Marahil ay hindi nito napansing nakaawang ang pintuan ng silid kung saan kami naghihintay sa kaniya.Hindi ko naman kasi akalaing mapapasarap ang tulog ko dahil late na akong nakauwi kagabi. For the record na late akong pumasok sa trabaho hindi dahil sa nag inom ako kundi dahil tinapos ko ang mga pending na trabaho ng sa gayun ay makapag trabaho ako ng maayos sa Santiago Corporation. Mahigpit na pinagbilin sa akin ni Daddy ang seryosohin ko ang trabaho ko dito dahil ayaw niyang mapahiya ang pamilya namin sa pamilya ng mga Santiago dahil sa nalalapit na pag co-combine ng aming mga business dahil sa malalim na pagkakaibigan n
AT AMARA’S OFFICE “SH*T AMARA (malakas na sigaw ni Jeric pagpasok sa loob ng opisina ni Amara, sinigurado muna nitong nailapat niya ng maayos ang pintuan sa opisina ni Amara saka ito nagsalitang muli) Hahahha girl ano yun?! Ang universe na ang nagbibigay daan para pagtagpuin ang mga landas niyong dalawa! Yieeeh kinikilig ako. Grabe bakla halos tunawin ka na ni Lance sa pagtitig niya sayo.” Malanding sabi ni Jeric. Halos mamilipit na ito sa sobrang kilig. “Hindi ko din alam! Para akong sinisilaban kanina ng makita ko siyang nakaupo sa aking harapan. Mabuti na lang at nakapagtimpi ako. Grabe ibang iba siya ngayon sa kaniyang navy blue coat kesa ng gabing nakasama ko siya. Mas lalo siyang naging gwapo. EEEEEH! ano ba yan kinikilig ako. Bakla malandi ba ako?!” Tanong ni Amara sa kaibigang si Jeric “Naku walang masama sa nararamdaman mo pero girl ingat lang. Diba nga sinabi na ni Xyrille na chick magnet yang si Lance baka mamaya imbis na maka move on mas matinding sakit ang maramdam
PROLONGUEOne after another….Bawat date na isinasaayos ng mga kaibigan ni Natalie ay nagiging isang sunod-sunod na pagkakataon na tila walang epekto sa kaniyang puso. Lahat ng kanilang kaibigan, pati na ang mga mutual friends na alam nilang matagal nang may pagkagusto kay Natalie, ay nagsisilbing mga "prospective" date para sa kanya. Ngunit tila hindi rin nagiging epektibo ang lahat."Ano na, friend? Maloloka na kami sayo!" simula ni Jasmin, na may pagka-bored na tono."Sis! Lahat ng mga pato namin, pinameet na namin sa’yo, pero wala eh, wa epek!" asar na tawang sambit ni Mark."Kaya nga, friend! Lahat ng pinapa-date namin sa'yo, puro yummy pa! Actually, mas yummy pa sila kaysa kay ex. Hmmm... Don't tell me, hindi ka pa rin ba naka-move on hanggang ngayon?" curious na tanong ni Ryan."Hindi naman sa ganoon, girls! Alam niyo naman na abala na kami ni Maika sa pag-aasikaso ng building na i-coconstruct, lalo't paalis na naman siya pagbalik ng Canada. Wala na akong makakasama, aside sa i
AFTER 10 YEARS NATALIE ANDERSON POV Malungkot ang buong angkan dahil sa sabay na pagkawala ni Lola Kate at Lolo James. Dala ng katandaan at naghalo halong sakit ay pumanaw si Lola Kate pero dahil hindi niya kinaya ni Lolo James ang balitang pumanaw na ang kaniyang asawa ay inatake siya sa puso. Ang lahat ay nagluluksa gayun din ako pero lingid sa kaalaman ng lahat ay may hindi din magandang ngyari sa akin na tanging mga kaibigan ko lang ang nakakaalam. Mabilis na nagdaan ang panahon. 2 buwan na kaagad ang nakalipas parang kailan lang ng una akong walanghiyain ng aking live in partner. Ang gabi ay puno ng malalakas na tunog ng musika, ang mga ilaw ng disco bar ay kumikislap sa makulay na ritmo. Isang linggong walang sawa ang pag gimik ko kasama ang mga kaibigan ko pero pakiramdam ko ay may karapatan na akong sumabog ngayong gabi. Niyaya ko ang mga kaibigan kong mag chill out sa resto bar na paborito naming pag hang out-an sa tuwing gusto naming magpagpag sa mga ngyayari sa bu
Hindi ko alam kung bakit tila napakabigat ng hangin sa paligid ko habang nagmamadaling nagbibihis. May biglaang meeting na pinatawag si Lola Kate, at sinabi nilang may malaking problema raw na kailangang talakayin. Hindi ko alam kung ano ang eksaktong mangyayari, pero hindi ko rin maipaliwanag ang kaba sa dibdib ko.Tinawagan ko si Liam habang nagbibihis ako. Alam kong malamang ay hindi pa siya nakakaalis ng bahay nila. Saglit lang siyang sumagot, at narinig kong nasa labas siya kasama ang mga magulang niya. “Busy pa ako ngayon, love. Hindi ko pa sigurado kung makakahabol ako,” sabi niya. Bahagya akong nadismaya, pero naiintindihan ko naman. Kaya’t nagpasya akong magpunta na lang mag-isa.Habang nasa daan, tumawag si Mommy. “Anak, na-move ang meeting. Sa Antonio’s Restaurant sa Tagaytay na tayo magkikita-kita. Dun ka na lang dumiretso, ha?” Agad kong iniba ang ruta. Kahit papaano, naisip kong maganda ang lugar na iyon para sa isang meeting. Pero wala namang taste si Lola Kate na hindi
MADELINE POVPagkalipas ng ilang araw, nagsimula na ang paglilitis. Halos mapuno ang courtroom sa dami ng taong nais masaksihan ang kaso. Ang bawat kilos ng mga nasasakdal—sina Jasper, Bridget, at Nicole—ay nakatuon sa lahat ng mata. Sa gitna ng mahigpit na seguridad, tahimik akong nakaupo sa likuran, hawak ang kamay ni Liam. Ramdam ko ang tensyon sa paligid, lalo na nang magsimula ang mahabang balitaktakan ng mga abogado.Hukom: "Tayo'y magsimula. Atty. De Guzman, pakipresenta ang inyong mga unang tanong."Atty. De Guzman (Prosekusyon): "Maraming salamat,your honor. Unang tanong ko sa saksi, si Aaron. Aaron maaari mo bang ilarawan ang iyong relasyon sa mga akusado, sina Bridget at Nicole?"Aaron: "Oo, ako ay matagal nang nakatrabaho sina Bridget at Nicole. Kami ay magkaibigan, at sa simula, nagkakasundo kami sa mga desisyon. Ngunit, nang magtagal, napansin ko na may mga bagay silang ginagawa nang lihim na hindi ko alam. Hindi lang sila kundi ang boss kong si Jasper"Atty. De Guzman: "
MADELINE POV Tahimik akong nakamasid sa gilid habang binibitbit ng mga pulis sina Bridget at Nicole. Nakaposas ang kanilang mga kamay, at kahit pilit nilang itinatago ang kaba, bakas sa kanilang mga mukha ang galit at takot. Lahat ng ito ay nag-ugat sa ginawa ni Jasper, hindi nagtagal ang pag-interrogate kay Jasper ay tinuro niya at sinabi niya ang lahat ng kaniyang ginawa. "it's okay Love, ito na yun oh!, matatapos na ang lahat, pagkatapos nito i think you deserve a big vacation." malambing na sabi ni Liam sa akin "oo Love, salamat. " bumaling ako sa kaniyang balikat.Sa hindi kalayuan, nandoon si Jasper. Tahimik siyang nakamasid, pero kitang-kita sa kanyang mga mata ang kawalang-awa. Walang bahid ng pagsisisi ang kanyang mukha ni isang pag-alala sa pagkakaibigan nila nina Bridget at Nicole. Para sa kanya, tapos na ang lahat. Tatawa-tawa siyang nakangiti habang pinagmamasdang ipasok ang dalawang kasabwat niya, binanggit din niya ang tungkol sa pakikipagsabwatan ng mga
ILANG LINGGO ANG NAKALIPAS MADELINE POV "love, sorry fro bringing your family into our family's mess." malungkot kong sabi kay Liam. "hey!" malambing niyang sabi habang hawak ang aking pisngi "Don't be like that, hindi lang inaasahan na ang pamilya nating ay may mga nakaraang hindi pa rin naghilom, mabuti nga at satin na iyon sumabog dahil alam kong kaya nating malutas ang kasong ito! magtutulungan tayo Love, kaya natin to. I love you Madeline and i like how your family handle this problem." nakangiti niyang sabi sa akin. "thank you for understanding. Siguro kung ibang lalaki lang yan, dahil sa gulong ngyayari sa pamilya namin, sigurado akong iniwan na ako" sagot ko sa kaniya Bigla niya akong hinila papalapit sa kaniya sabay bulong sakin "ahhh... ahhhh... at yun naman ang hindi ko gagawin kahit kailan." sabay kindat niya sa akin. Natawa ako at malambing ko siyang hinalikan sa kaniyang mga labi. Sa piling ni Liam pakiramdam ko ay ligtas na ligtas ako. Alam kong hindi ako mapapano
Hindi makapaniwala si Tita Amara nang malaman niya ang patuloy na galit at plano nina Jasper, Nicole, at Bridget laban sa aming pamilya. Hindi niya maitanggi ang kaba at galit na bumalot sa kanya. Agad niyang kinuha ang telepono at tumawag kay Lola Kate, ang pinakamatanda at pinakamataas na kinikilala sa aming pamilya. “Hi Mommy, nangyayari na ang kinakataukan ko. Sila Madeline na ang inabutan nito. Kailangan nating mag meeting, ngayon din,” madiing sabi niya sa linya. “Hindi na ito pwedeng palampasin.” Sa kabilang linya, alam ni Lola Kate na hindi na ito simpleng problema lamang. “Sige, Amara. Ipagbibigay-alam ko sa lahat. Maghanda ka.” Kinabukasan, nagtipon ang buong pamilya sa ancestral house ng pamilya. Ang mansyon, na karaniwang puno ng tawanan at masayang kwentuhan, ay tila may bigat ngayon na hindi maitatanggi. Ito’y parang isang reunion, ngunit sa pagkakataong ito, hindi para magdiwang kundi para pag-usapan ang masalimuot na sitwasyon na hinaharap namin. Unang dumating si L
Madeline POV Tahimik akong nakaupo sa gilid ng sala habang pinagmamasdan si Tita Amara. Ang bawat salita niya ay bumabasag sa katahimikan, hinuhubaran ang mga nakatagong lihim na tila napakatagal nang iniingatan. Sa bawat kwento niya ay parang may bumabalik na pait mula sa nakaraan na hindi ko akalaing may kinalaman sa buhay ko ngayon. “Si Don Eduardo,” panimula ni Tita Amara, mahigpit ang hawak sa isang lumang photo album na may bakas ng panahon. “Siya ang puno’t dulo ng lahat ng ito. Sigurado ako, hindi niya kailanman mapapatawad ang pamilya natin. Lalong lalo na ako.” Napakunot ang noo ko, ramdam ang bigat ng kanyang boses. “Galit? Bakit siya galit sa’yo, Tita?” Napabuntong-hininga si Tita Amara, halatang mabigat ang alaala niya sa nakaraan, kahit na nabanggit sakin ni Mommy ang tungkol dito ay hindi ganuon ka detalyado ang nasabi niya sa amin. “Galit siya dahil mas pinili ko si Mommy Kate kaysa sa tunay kong ina na si Mommy Charlotte. Hindi niya matanggap na mas minahal ko
MADELINE POV Isang araw habang nasa ospital si Doc Liam at ako naman ay nasa bahay lang . Naupo ako sa harap ng laptop ko at pinilit alalahanin ang bawat detalye ng mga nakita ko sa email ko bago tuluyang nawala ito. Paulit-ulit na nag-replay sa isip ko ang mga pangalan - Eduardo, Bridget, at Nicole. Hindi ko maintindihan kung bakit tila pamilyar ang mga ito para sa akin, pero alam kong may kahalagahan sila sa kung anuman ang gusto naming malaman. Kasama si Doc Liam, sinubukan naming ibalik ang mga na-delete na file gamit ang iba’t ibang recovery tools, pero mukhang sobrang bihasa ang hacker. Kahit ang mga screenshot na inisip naming ligtas na, tuluyan na ring nawala. Habang tahimik akong nag-iisip, bumabalik sa akin ang mga alaala ng ilang pagkakataon kung saan narinig ko ang mga pangalang iyon. Hindi ko matiyak kung saan o kailan, pero alam narinig ko na yun walang duda. Hanggang sa naalala kong nagkuwento sa akin noon si Mommy tungkol sa paghihirap nila Tita Amara sa relasyon n