Disappointment
Nakailang tingin si Raymond sa wallclock na nasa harapan. Kanina pa siya gutom pero isa’t kalahating oras pa siguro ang kailangang lumipas para makalabas dahil huli sila sa magpe-perform. Malapit-lapit na rin ang midterm at may test sila sa FnB subject ngayon. Iba iyong performance nila noong isang linggo na halos alas kuatro ng hapon sila pinalabas. At ang malas niya dahil nasama siya sa grupo na madalas last ang performance.
Sandali niyang sinulyapan ang gawi ng instructor at nang makita na busy itong magmando sa iba niyang mga kaklase, hinugot niya ang cellphone sa bulsa at balak na sanang i-text si Dennis noong tumunog ang cellphone niya.
From: Dennis
Lunch na namin. Remember to eat your lunch, too. Take care.Gumapang ang ngiti sa labi ni Raymond at makailang ulit pang binasa ang mensahe galing kay Dennis. Alam niyang simple lang iyon pero masa
Text greetingNatatawa si Raymond sa pagsesermon ni Dennis sa kanya habang inaasikaso ang sugat niya. Lalo pang sumama ang mukha nito nang malaman na binuhusan niya lang ng agua oxinada ang sugat at hinayaan na. Ayaw niya kasing takpan ang sugat dahil tingin niya, hindi kaagad matutuyo iyon. Ayun, nakatikim siya ng panibagong round ng sermon ni Dennis.Nang ma-disinfect at mabalutan ng plaster ang sugat niya, nakita ni Raymond na malapit na ang oras ng pasok ni Dennis sa susunod nitong subject."Malapit na pala ang pasok mo. Tara na?" tanong niya.Tumango si Dennis at inayos ang gamit. Tutulong sana siyang ayusin ang mga lunchbox kaso ay sinamaan siya ng tingin ng kasama."Kakabalot ko lang sa sugat mo tapos igagalaw mo na naman ’yang kamay mo? Tatamaan ka sa akin, Raymond," banta ni Dennis. Natatawang tinaas niya na lang ang dalawang kamay at hinayaang si Dennis na ang magpasok ng lunchboxes sa thermal
Chapter Twenty Seven Selling Hindi alam ni Dennis kung intensyon ba ni Raymond ang biruin siya o talagang wala itong alam sa ginagawa nito. Hindi na niya naituloy ang pagbabasa tungkol sa take home test na pinauwi sa kanya ng propesor at napako na lang ang tingin niya sa lalaking nasa dulo ng three seater sofa na kinauupuan niya rin. Raymond was drinking water from a bottle and some remnants of the liquid travelled from his lips downward to his neck and finally to his chest. Wala kasi itong damit pang-itaas dahil naiinitan daw. Dapat pala ay hindi niya ito pinayagan na hubarin ang suot nitong damit. Ngayon, hindi na maalis ang tingin niya sa katawan nito at tumaas na napirmi iyon sa may leeg nito. Tangina. Hindi talaga alam ni Dennis kung may
Ramiel Nakangangang nakatingin kay Dennis si Raymond. Hindi siguro nito maarok kung totoo ba ang sinabi niya o nagbibiro lang ba. Napangiwi si Dennis."Binebenta sa’yo ’tong baby?" hindi makapaniwalang tanong ni Raymond. Yumuko ito at tiningnan ang dalawang bata na kasa-kasama niya.May pagkamarungis ang dalawa ngunit mukhang hindi naman sila iyong nanlilimos sa kalsada dahil iyong mga damit na suot nila, kupas man ang kulay, malinis-linis naman.Tinuro ni Dennis ang mas malaking bata. "He’s selling him to me for five hundred pesos."Nanlaki lalo ang mga mata ni Raymond. Ang ginawa nito, tumalungko at sinilip ang dalawang bata na nasa harapan nito. Tumingin si Raymond sa anim o pitong taong gulang na bata. "Binebenta mo siya? Bakit?"Tumingin naman ang bata sa kasama nito at binalik kay Raymond ang tingin. "Wawa p
Meeting Nakailang buntong hininga si Dennis dahil pumasok na naman sa isip niya si Ramiel. Gustung-gusto niya itong iuwi pero hindi naman kasi pwedeng ganoon. Humabol pa talaga ang bata sa kanya habang umiiyak noong paalis na pero hindi na niya nilingon si Ramiel.Mabuti na lang at mismong magulang na ni Toto ang nagsabing pwede niyang dalawin ang bata noong nakita na attached din siya kay Ramiel. Sinunod din pala nila na Ramiel ang ipangalan sa bata dahil sabi ng pamilya ni Toto, walang birth certificate ang bata. Ipapa-late birth registration nila si Ramiel at iyon na ang ire-record na pangalan.At nakalipas na ang dalawang araw ngunit laman pa rin ng utak niya ang bata. Lagi tuloy siyang spaced out at hindi makausap nang matino. Dahil malungkot, napili na lang ni Dennis na buksan ang idle na cellphone na nakapatong sa desk niya at nag-text kay Syrius.Monday na ngayon at tapos na ang sus
Chapter Twenty Eight Babysitting "Dennis, ayos ka lang? Kanina ka pa wala sa sarili mo. Ano bang sinabi ng mama mo? Inaway ka ba?" Parang nagising si Dennis sa tanong ni Raymond. Nasa cafeteria na siya ngayon at kasama si Raymond at Syrius. Pero kahit na narito na siya, laman pa rin ng utak niya ang nangyari kanina. When he blurted out to his mother that he’s gay, he saw how his mother’s face turned pale. She didn’t say anything to him after his confession. Marissa just picked her bag and strode off the coffee shop leaving Dennis with a question bugging his mind. Tanggap ba siya ng ina o hindi? At ngayon nga, iyon pa rin ang gumugulo sa isip niya. Gusto naman niyang umamin, e. Ang kaso ay hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon nito kapag sinabi niyang bakla siya. Unlike his grandma and Dave that support everything he does, his mom isn’t like that. Dati pa
Phone call Tawa nang tawa si Raymond noong sinabi niya na pinauwi sa kanya ng nanay ni Toto si Ramiel. Kaya noong puntahan siya nito matapos ang ginagawa nito, kinuha kaagad nito si Ramiel mula sa kanya na sinalubong naman ni Ramiel si Raymond nang malawak na ngiti."Ang cute naman ni Baby Ramiel," tukso nito sa tumatawang bata. Pagkatapos, tumingin sa kanya si Raymond at nagpipigil ito ng ngisi."Ano ’yang itsura na ’yan?" Nakataas ang kilay niya sa mukha ni Raymond ngayon. Nilapit ni Raymond ang mukha sa kanya at hinalikan siya. Pinaikutan na lang ng mata ni Dennis ang lalaki."Ang galing lang kasi," natatawa ito habang nagsasalita. Si Ramiel naman ay nakatingin kay Raymond habang nagsasalita ito. Parang naiintindihan talaga ang sinasabi ni Raymond kaya mahina siyang napahalakhak."...Parang family talaga tayo. Ako kunwari galing trabaho tapos kayo sasalubong sa akin sa
Last wish Dennis arrived at the hospital with Raymond in tow. Iniwan nila ang nakatulog na si Ramiel sa apartment at pinabantay kay Raysen na saktong libre nang mga oras na iyon. Nagtaka pa nga ito noong sabihin nila na may bata itong babantayan at kung hindi lang gahol sa oras, alam ni Dennis na marami itong itatanong sa kanilang dalawa ni Raymond.Agad silang nagtungo sa emergency room dahil doon daw diniretso ang lola niya at hanggang ngayon ay naroon pa rin ito.Noong makarating sila sa E.R, nakita ni Dennis si Nurse Eve na nasa pasilyo maging ang isa sa security guard ng Harmonious Homes."Nurse Eve!" Mabilis ang mga hakbang na lumapit siya rito.Napatayo mula sa pagkakaupo ang nurse at sinalubong siya. "Dennis, nandito ka na.""Kumusta po si Lola? Anong sabi ng doktor? Is she okay? What is the diagnosis?"Umiling ang babae at tinanaw ang nakapinid pang pinto ng E.R. pagka
Chapter Twenty NineWill "Saan mo ba nakuha ’tong batang ’to? Anak n’yo ba ni Dennis?" ito ang naging salubong na tanong ni Raysen na may tonong panunukso.Sinamaan kaagad ni Raymond ng tingin ang kapatid at kinuha si Ramiel na bitbit nito. Agad namang sumama sa kanya si Ramiel at kumapit sa may leeg niya habang humagikgik."Aba, close ka na sa bata, ha? Konti na lang maniniwala na akong anak mo ’to. Hawig n’yo pa ni Dennis. Tell me, nagpa-IVF ba kayo?""Gag—" naputol ang murang sasabihin niya rito dahil mabilis na tumingin sa kanya si Ramiel. Napangiwi siya at ngumiti na lang sa bata. Ngumiti pabalik sa kanya si Ramiel at sinandal ang ulo sa dibdib niya. Natawa na lang siya.Amused namang tumingin sa kanya si Raysen at tumango-tango. "See? Parang anak mo nga. Grabe. Kak