Share

CHAPTER 03

Author: heyskawn
last update Last Updated: 2021-09-02 22:25:58

"Grabe! Ang suwerte mo talaga Phia!" paulit ulit na sabi ni Jessica.

Hindi ako makaimik. Kalmado na rin ang tibok ng puso ko. Hindi na tulad kanina na nagwawala. Pero tuwing nagre-replay ang nangyari kanina ay bumibilis ang takbo nito.

"Kain muna tayo, Sophia, treat ko dahil muntik ka ng mahulog sa stage kanina at dahil na rin kinunan mo kami ng picture ni Hendricks!" sabi ni Jessica at yumakap pa sa aking braso.

Hinatak ako ni Jessica sa isang pizza place. Siya na ang umorder para sa amin. Naiwan ako roon sa table habang nasa counter si Jess. Naiwan ako doon sa pag-iisip tungkol kay Malcolm Humphries.

For a big muscular guy like him, he held on me so gently. His concern is genuine. His body is so warm which help calming me down a bit.

Hindi ko na rin nakausap ang nakahila sa akin kanina. There's nothing I could tell her anyway.

"Bakit namumula ka riyan?" usisa ni Jessica na nakapagpatalon sa akin.

"A-ano! Wala!" I nervously laughed.

She placed the tray containing 2 big slices pizza, churros, and 2 large cola. However, I don't have much of an appetite to eat.

Pinanood kong kumain ang kaibigan. Samantalang 'di ko naman naubos iyong sa akin. Pina-take out ko na lang iyong akin.

"Sigurado ka bang okay ka lang na umuwi mag-isa?" tanong sa akin ni Jessica.

Sa Makati pa kasi siya uuwi kaya mabuting sumakay na siya ng LRT dahil bandang Central station lang naman ako. Puwede ko rin namang lakarin na lang ang distansiya ng mall at ng aking dorm.

"'Wag ka ng mag-alala sa akin, i-text mo na lang ako pagka-uwi mo." bilin ko sa kanya.

Nag-aalangan pa siya bago umakyat ng Pedro Gil station. Hinintay ko pang mawala siya sa paningin ko bago nagsimulang maglakad pauwi sa dorm ko. 

Malapit ng mag-alas nuwebe nang makarating ako sa dorm namin. Gulat ang ilang naroon na muntik akong mahuli sa curfew nang land lady namin.

"Ngayon ka lang yata lumabas ng Sabado..." si Heart.

"Muntik pa kamong mahuli sa curfew ni Madam!" si Kim.

Hindi na ako sumagot, sa halip ay ipinasok ko sa fridge ang tira kong pagkain matapos lagyan iyon ng pangalan ko. Dahil hati-hati ang mga naroon sa space, kailangan lagyan ng palatandaan ang kung ano ang iyo dahil hindi maiiwasang hindi maangkin ng iba.

Mabilis lang din akong nag-shower dahil medyo malagkit ang katawan ko sa pawis maghapon. Nakatanggap ako ng mensahe mula kay Jessica sinasabing nakauwi na siya.

Ilang sandali na akong nakatitig sa kisame pero hindi pa ako dinadalaw ng antok. Wala yatang balak ang utak ko na patulugin ako. Dinadala ako ng isip ko sa memorya nang guwapong mukha at kulay abong mga mata ni Malcolm Humphries.

Heto na naman ang bilis nang tibok nitong puso ko. Ipinahinga ko ang kamay sa dibdib ay pinakiramdaman ang tibok nito. The mere memory of him makes my heart beat this fast. Sa bilis ay nakakatakot na. Baka sumabog na lang ito bigla.

Normal lang naman ang tibok nito kaninang umaga. Nagbago lang noong muntik akong malaglag sa stage. At iba rin noong nasa bisig niya ako.

Napabangon ako ng wala sa oras. Dahil hindi ako pinapatulog ng utak ko ay nagdesisyon akong hanapin siya sa internet. Sinimulan kong maghanap ng mga artikulong tungkol sa kanya sa G****e. Pinatulan ko na rin maging ang mga fan sites. Binasa ko rin ang mga impormasyong nakatala tungkol sa kanya sa Wikipedia.

Malcolm Hinge "Mac" Yapjuangco Humphries (born 17 June 1990) is a Filipino-American with Spanish descent actor and model based in the Philippines.

Malcolm Hinge Humphries

Born: 17 June 1990 (age 27) Los Angeles, California, USA

Occupation: Actor, Model

Years Active: 2012-present

Relative/s:

Von McCormick Humphries (Father)

Hillary Grace Yapjuangco-Humphries (Mother)

Mavianna Anais Humphries (Sister)

Marianna Anais Humphries (Sister)

I even took note of his shows. Balak kong panoorin ang mga palabas na nagawa niya kung sakaling may libreng oras ako. 

I don't know what took over my system but turns out, I'm converted to a fangirl now. I stan Malcolm Hinge Humphries. Funny as it may seems but it is true.

I'm hoping this isn't just like those of my hyper fixation, where I love one thing because I just want to do it one time.

Dinala ako ng fascination ko kay Malcolm sa kanyang mga social media accounts. I liked and followed his official F******k page, followed him in both I*******m and Twitter.

I saved a couple of his photos for anatomy references. Deeply awed in the he posed for photos, it looked graceful and at the same time masculine.

Hindi ko mapigilan ang mga ngiting gumuguhit sa aking labi sa patuloy kong pagbabasa ng kanyang early life, career, at maging ang kanyang personal life. Napa-proud ako sa kanya, kahit pa bago lang ako sa larangang ito.

May mga awards at mga nomination siya na naipapanalo niya kahit sa International scene. He started with modeling but he's now one of the leading actors of the country.

Mga alas dos na nga ng madaling araw ako inantok at nakatulog kakaisip sa kanya. Sana nakatulog siya ng mahimbing. Dahil napapahagikhik ako tuwing naiisip na 'di siya makatulog dahil iniisip ko siya.

"Ano na naman itong inilalabas nilang merchandise?" sigaw ko sa harap ng computer ko.

Sa screen ko ay naka-display ang teaser ng limited edition collection ni Malcolm at isang kilalang clothing brand. The price ranges from 599-799 pesos. 

I'm absolutely broke.

Naiiyak na lang ako sa parami nang parami na merchandise na lumalabas ngayon. It's as if the world is conspiring just to break my wallet. With the current job I have, it's impossible to afford this collection.

I'm just a freelance artist, and a full-time fangirl to my ultimate celebrity crush, Malcolm Hinge Humphries.

It has been a year. Yes. Isang taon na ang lumipas nang muntikan akong mahulog sa entablado at sinagip niya ako. Some thought that I idolize him for his looks but to break it to those who didn't know, he saved me from falling off of the 4 foot makeshift stage.

Na-marathon ko na ang mga palabas na nagawa niya. I watched it all in Jeepney TV at iWant TV. I was obsessed in everything that concerned him, saying that meant that I have read every written article about him. Be it a scandal, a rumor, or even just plain news article about him.

Alam kong sobra na. Inaamin kong sobra akong naging obsessed kakasunod sa kanya. Minsan pa'y dumayo ako ng South para sundan ang mall show nila.

Hinalughog ko rin ang marketplace ng F******k o group pages na buy and sell, Twitter, I*******m, Carousell, Lazada, at Shopee para sa mga Malcolm collectibles, magazines, at merchandise.

I've even made a compilation of informations about him. Aside from what you can read on Wikipedia. Gumawa ako ng sariling website na solely for Malcolm only. People doesn't even know that he likes his coffee black with two packets of sugar.

His favorite color? White. Though he likes neutral colors.

Favorite food, you ask? Tuna Pesto Pasta, Chicken Cordon Bleu, and Spicy Chicken sandwich from McDonald's.

Most of this facts are posted on the website and to my F******k page, as well. I do memes of him, too. I do sell some fan made merch of Malcolm to cover my fangirl streak.

I don't do it as often as before, though. Ginagawa ko na lang iyon sa free time ko dahil naghahanap ako ng trabaho sa ngayon. I still do fangirl once in a while pero hindi naman ako kikita sa pagfa-fangirl, mas lalo lang akong nagiging broke sa totoo lang.

Kinakailangan kong magbukas ng 25-30 slots in a month in order to help my family. I need to help pay the electric bill, and grocery for us.

"Commission done!" sigaw ko at nag-inat.

Sapat na ang presyo nang komisyong 'to para sa isang damit na imo-model ni Malcolm. Napahigikhik ako sa naiisip.

Nag-inat ako sandali dahil bahagyang sumasakit ang likod ko at maging ang kamay ko'y nawalan na ng lakas sa magdamagang pagguhit. Sinigurado kong nai-save ko ang mga digital commissioned drawings bago ako bumaba upang makainom ng isang basong tubig.

Madilim na sa ibaba at sigurado akong tulog na rin sina Mama at Papa. Ayon sa orasan na nakasabit sa dingding ay alas dos na ng madaling araw. Pinagkibit ko na lang iyon ng balikat.

I rummage the shelves for something to eat. A glass of water wasn't sufficient for my growling stomach.

"Kahit cup noodles lang..." bulong ko.

"Anong hinahanap mo riyan?" 

Napatalon ako sa gulat nang makita ko si Mama na nasa hagdan. Nasapo ko ang dibdib dahil sa biglang pagtatanong ni Mama.

"Nakakagulat ka naman po, Mama..."

Namewang si Mama sa harap ko, "Ano kako ang hinahanap mo?" pag-uulit niya ng kanyang tanong.

Nangisi ako kay Mama, "Medyo gutom ako, Ma, naghahanap ako ng cup noodles..."

"Anong cup noodles?"

"Iyong kay Malcolm, Mama..." kinikilig kong sagot.

My mother snorted. At saka niya ako bahagyang tinulak sa tabi at siya na ang naghalughog sa kanyang cabinet at nahanap niya ang mga noodles. Nakasibangot si Mama habang iniaabot niya ang noodles na ini-endorse ni Malcolm.

"Ikaw na lang ang magligpit, kung tamad kang maghugas ay iwan mo sa lababo at ako na ang mag-urong mamayang umaga." bilin sa'kin ni Mama bago pumasok sa banyo.

I happily ate my noddles and placed the dishes by the sink before going upstairs to lay on my bed. Hinahaplos ko ang tiyan kong 'di pa nalaki kahit noong bata pa ako.  Hinanap ng aking kamay ang bolster na madalas kong yakapin.

"Goodnight, Malcolm." bulong ko roon sa bolster pillow.

Tanghali na ako nagising, at pagkabangon ay iniayos ko agad ang pinaghigaan. Tapos ay dumiretso sa aking desk upang tignan ang aking e-mails o mga DMs.

May ilang commission pa akong kailangan tapusin dahil bayad na ang mga iyon. Kailangan ko na lamang i-send ang mga natapos ko na. May painting commission rin na kailangan kong ipadala sa LBC.

Kailangan kong maitawid itong pagiging fangirl ko. Lalo na't may bagong palabas si Malcolm at may ilalabas silang mga bagong merchandise. I've been collecting his every merch, 'di puwedeng magkulang ang mga iyon.

Pero hindi lang naman sa pagfa-fangirl ko napupunta ang kinikita ko. Siyempre ay nagbibigay at tumutulong din ako sa mga magulang ko. Hindi kalakihan ang naiaambag ko pero okay lang daw sabi ni Mama.

"Sophia?" tawag ni Mama mula sa labas.

"Po?"

"Kumain ka muna ng almusal, mamaya niyan ay mapabayaan mo ang katawan mo." 

Binuksan ko ang pinto at sumalubong sa akin si Mama na naka-bihis, suot niya ang damit na isinusuot lamang niya tuwing mamamalengke. Binalikan ko ang pitaka upang magbigay ng kaunting panggastos. 

"May ipapabili ka?"

Umiling ako, "Dagdag pamalengke, Mama, kung may extr-"

"Alin? Noodles o 'yung inumin?"

"Inumin naman ngayon, Ma."

Lumarga si Mama at naiwan ako roon sa bahay. Tulad nang bilin niya ay kumain muna ako ng aking almusal habang nanonood ng Magandang Buhay.

Ngunit habang nanonood ay kinakalikot ko rin ang aking phone. Karamihan ng naroon sa news feed ko ay mga kaklaseng nagta-trabaho na sa mga graphic design firms, animation studios, advertisement, at iba pa.

Pero heto ako ngayon. Tambay sa bahay.

Hindi mo maiwasang 'di ma-insecure. Hindi mo maiwasang 'di i-compare ang sarili mo sa iba. Kuwestiyonin ang sarili mo.

Bakit? May Latin naman ako, pero bakit hindi trabaho ang lumalapit sa akin? Sabi sa amin noon ay kung may Latin ka, ang trabaho ang maghahanap sa'yo. Kaya nagsikap akong makatapos na may Latin.

Pero ba't ganun?

Andito pa rin ako. Maybe the problem was me. Maybe I didn't look hard enough, or work hard enough to find a stable job.

"Trabaho rin naman 'to ah!" I smack my own head. "Parang tanga talaga!" 

Bumalik ako sa kuwarto matapos kong ayusin ang kalat na nagawa ko roon sa sala. Tatapusin ko na ang ilan sa proyekto ko para mai-close ko ang commission slots at makapagpahinga ng kaunti bago buksan ulit iyon.

Nang makatapos ng ilan ay pinahinga ko muna ang mata. Narinig ko din kasing dumating si Mama. Amoy ko na agad ang sibuyas maging ang paminta. Nilaga ang ulam namin.

Nang makita ang dami ng notifications ko sa F******k ay kinuha ko ang anti-radiation glasses ko upang masilip kung ano ang mga iyon.

Ilan ay mga messages na nagtatanong magkano ang rate ko. Ang iba nama'y nagtatanong kung puwede ko silang i-guhit at bibigyan daw nila ako ng shout out. Lol. May ibang notification din ang tungkol sa mga job openings.

Napasinghap ako nang makakita ng job listing around Quezon City. Binasa ko ang description. Napasigaw ako sa gulat at excitement dahil agad kumatok ang opportunity sa akin.

Berkshire & Rockefeller Entertainment Media is having a mass hiring on their building on Monday! Yes! It is the same agency kung nasaan si Malcolm!

"Omg!" paulit-ulit kong sambit.

Mabuti at 'di ako inakyat ni Mama. My mom must've thought that I'm fangirling! Kinalma ko ang sarili kahit na alam ko sa sariling hindi ako makakalma!

Agad kong inasikaso ang paggawa ng resume bago man lang ako mag-inquire ukol sa trabaho. Nanood ako ng video sa Youtube kung paano gumawa ng professional resume.

Matapos kong gawin ang resume base sa napanood kong video ay agad akong nag-fill up ng form sa kanilang website para sa online application. Sa huli ay binigyan nila ako ng mga requirements na kailangan kong dalhin sa pagpunta ng kanilang opisina.

Pagkatapos kong makakuha ng confirmation para sa scheduled interview ko sa Lunes ay bumaba ako kay Mama. Kahit nasa edad na ako na puwedeng magdesisyon mag-isa ay nasanay na akong ipaalam kay Mama ang mga bagay bagay.

Pagkababa ay naabutan ko siyang naroon at naghihiwa ng patatas para sa lulutuin niyang Nilagang Baboy.

"Mama!" 

"Punyeta! Sophia Kristalene!" sigaw ni Mama dahil sa gulat.

I smiled at my mother, "Aalis po ako sa Lunes, may hiring po akong pupuntahan sa QC." sabi ko.

"Ano ang gusto mong gawin ko?"

Napanguso ako, "Share ko lang naman, Mama." 

"Sabihin mo kay Papa mo para may pamasahe ka..."

Tumango na lang ako bilang sagot bago umakyat muli sa aking kuwarto upang maihanda ko na ngayon ang mga gamit na kakailanganin ko sa Lunes. May gusto pa yatang sasabihin si Mama ngunit nabitin iyon sa ere dahil paakyat na ako.

Kahit anong trabaho ay tatanggapin ko na. Ayoko na mag-stay dito sa bahay at nauurat na ako. Maganda siguro kung 'yung trabaho ay parati kong makikita si Malcolm, ano?

Related chapters

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 04

    "Nagbaon ka ba ng biscuit, Sophia?" tanong sa akin ni Mama."Opo, Mama." sagot ko mula sa labas.Nagsisintas na kasi ako ng sapatos. Nakalabas na ang haring araw dahil nahuli akong nagising ngayon. Balak ko sana na sumabay kay Papa upang makatipid ako ng pamasahe.Ang kaso lang ay tinanghali ako. Kung nagising lang ako ng mas maaga, edi sana nakaalis din ako ng maaga. Maiiwasan ko rin sana ang traffic.Dahil sigurado akong maraming luluwas ng Maynila ngayon, parte nang dahilan ay Lunes kasi. Napahilot ako sandali sa aking sentido. Sa Quezon City kasi ang opisina ng Berkshire & Rockefeller Entertainment Media."Ma, alis na po ako!" sigaw ko."Sige! Ingat ka ah!" sigaw ni Mama pabalik.And I was out our house. I'm feeling a bit giddy knowing after today, I won't be jobless anymore. Armed with my transcripts, and my resume. I went onwards.I'm too optimistic now. Too freakin' optimistic to care about the struggles of getting o

    Last Updated : 2021-09-06
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 05

    Linggo nang gabi ay hirap akong makatulog. Sobra akong nae-excite sa aking unang araw na makatrabaho si Malcolm. Ngunit nakatulog naman ako nang alas onse kaya't alas tres y media pa lang ay nagising na ako.Nag-unahan pa kami ni Papa sa banyo. Pero sa huli ay pinauna ko na siya para matulungan si Mama sa paghahanda ng aming babaunin.My mother cooked Adobo. Kinikilig ako dahil isa sa paborito ko iyon. Matagal pa ulit ako makakatikim nang lutong ulam ni Mama. My cousin who lives in QC offered to let me live with her. Makikihati lang ako sa bayarin. Which is fine with me.Naipadala na ni Mama ang ilan sa mga gamit ko roon noong Biyernes pa. Ang sabi ni Mama sa akin ay may kuwarto na nakalaan sa akin doon at naiayos na raw ang gamit ko roon.Kaunti na lang ang pagpipilian kong gamit dito dahil naipadala na roon ang matitinong damit ko roon. Ngunit 'di pa rin ako makapili mula roon sa iilang natira kong damit.Nakahanap na ako ng dalawang matino na da

    Last Updated : 2021-10-11
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 06

    From where I am standing, it was an obvious mess. There's no visible trash loitering around, but there's lots of frosted garment's bag placed on the couch without care. Agad kong napansin ang iba roon ay nakita kong nasuot na niya nang nakaraang linggo sa mga TV guesting niya.Absent-mindedly, I fixed the garment's bag to make space for my bags which was kind of heavy plus considering my well-being, it pains me.Judging by the way the clothes piled up here, I'm unsure whether it's clean or not. Sinikap kong bitbitin ang iilan doon. At saka ko lang naisapan na hanapin ang laundry area. 'Di rin naman mahirap hanapin dahil natagpuan ko agad iyon sa likod lamang ng kitchen.Doon nakakita ako ng basket at iilang mesh humper. Hindi ko ginalaw ang mga damit na nasa clothes bag dahil obvious na mga damit na iyon ay kailangang dalhin sa dry-cleaners.Ang ibang naroon at wala sa bag ay agad kong pinaghiwa-hiwa

    Last Updated : 2021-11-10
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 07

    Habang naghihintay sa elevator na magbukas ay nagpadala ako ng mensahe kay Mang Ferdinand na pababa na kami. Muntikan ko nang makalimutan dahil sinabi ni Malcolm na umalis na raw kami.The elevator opened and Malcolm and I stepped inside. Ako na rin ang pumindot ng ground floor dahil sabi ni Mang Ferdinand na maghihintay raw siya lobby.Bahagya akong natigilan nang tumigil ang elevator sa 22nd floor. As the elevator doors opened and revealed Hendricks Smythe. His eyes sparkled when he saw me."Oh! Phia!" he exclaimed.Mabilis akong sumulyap kay Malcolm na nakakunot ang noo ngayon. I slightly nodded my head and shyly smiled at Hendricks, "Hello po..."Binalingan ko muli ng tingin si Malcolm at natagpuang nakatingin ito sa akin. Naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin. I smiled at him."If you don't mind..." Hendricks said and joined us inside the e

    Last Updated : 2021-11-11
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 08

    My first day ended in a much events to note. Simula pa lang 'to at hindi gaanong eventful. Dahil hindi hectic ang kanyang schedule sa ngayon. Looking forward na agad ako sa araw na busy siya. At least kapag ganoon ang situation, may maitutulong ako sa kanya at hindi tulad ng ganitong araw na palamuti lang ako sa tabi niya. Ang problema ko lang ngayon ay hindi pa ako nire-replyan ng pinsan ko. Kanina pang maaga, nang matapos ang interview, ay nagpadala na ako ng mensahe. Tinatanong ko kung susunduin pa ba niya ako rito ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Nagdadalawang isip kasi ako kung maghihintay ako rito sa lobby o magta-taxi na lang ako patungo roon sa kanyang bahay. Ayokong magsayang ng pera kung susunduin niya pala ako. My Papa told me that my cousin will collect me here. Since I were to live in her house as a paying tenant and share with paying the

    Last Updated : 2021-12-02
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 09

    I woke up about 2:59 AM. Mga anim na oras lang ang naging tulog ko ngunit wala na akong oras para matulog pa dahil may naka-schedule na guesting si Malcolm sa Umagang Kay Ganda! Nagmadali na akong naligo at nag-ayos. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kusina upang makapag-luto ng agahan para sa mga kasama ko sa bahay at para na rin sa almusal ni Malcolm.Ayon sa rules niya ay kailangang may nakahandang almusal bago ang pagpi-prepare niyang umalis sa kanyang unit. Except for today. Dahil may almusal silang kakainin sa gitna ng programa.Ako lang talaga ang may gusto na ipaghanda soya ng almusal. Hindi naman bawal, gusto ko lang maging extra."Good morning, Sophia." nilingon ko ang bumati sa aki at nakitang si Christine iyon. Tulad nang panahon namin sa SIU library, maganda pa rin ang istilo ng kanyang pananamit.She's wearing a baby blue long sleeved blouse, a black pantyhose, and a black tube cut skirt. Wearing a slider "'Yan po

    Last Updated : 2022-03-05
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 10

    Malcolm was with the news team until the morning show ended at exactly 8 o'clock. Pinanood ko lang siya at matiyagang hinintay siya kung saan niya ako iniwan kanina.Nasa tabi ko lang si Hendricks. Kinakausap niya ako at sumasagot ako tuwing tinatanong niya ako. Hendricks even enjoyed his Real Leaf bottled juice drink. Nakapako kasi ang tingin ko kay Malcolm. I'm watching how graceful but manly he moves. He engaged with the UKG family as if he wasn't the known serious and formal Malcolm Hinge Humphries, the versatile actor and model, that everyone knows and seen in numerous TV shows, printed magazines, and enormous towering billboards."Phia," he called me.Binalingan ko siya, "Hmm?"He handed me a bottle of Real Leaf in Lychee flavor. Naguguluhan akong tinanggap iyong bigay niya.Nginitian ko siya, "Thank you!"Ayokong maging bastos kaya't tinanggap ko. Obvious namang 'di pa bukas iyong botelya kaya alam kong safe iyon

    Last Updated : 2022-04-17
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 11

    Matapos ang makailang araw na guesting ni Malcolm sa UKG ay mga campaign shoot at commercial ang kinaabalahan namin. Ine-enjoy ko ang trabaho pero sadyang nakakapagod din.I had to run around not just for Malcolm but also for the staffs that asks me to do some errands.Malcolm oftens apologize on their behalf. Hindi ko naman daw trabaho ang pagsunod sa utos nila dahil assistant niya ako at hindi basta staff doon."Sophia, pakisabi kay Malcolm kung tapos na siyang ayusan ay dumiretso na roon sa set." bilin sa akin nang isang staff.Tumango ako, "Sige po!" sigaw ko dahil medyo may kaingayan ang buong studio.Nang makaalis siya ay naglakad na ako papunta sa trailer na tumatayo bilang dressing room na designated para kay Malcolm. Pero bago pa man ako makarating doon ay humarang sa harap ko ni Zamantha Alvarez Rockefeller.She smiled at me, 'yung ngiting nakakainsulto, "You lasted for about a week now..." aniya at pinagkrus ang kanyang mga kamay, "Congratulations!"Iniwas ko ang tingin sa

    Last Updated : 2022-06-14

Latest chapter

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 12

    Ako:Coli, may lakad pa ako kaya gagabihin ako ng uwi hehe ;PBinasa ko ulit 'yong mensaheng pinadala ko sa pinsan ko. Kanina ko pa iyon naipadala ngunit hanggang ngayon ay wala pa akong natatanggap na reply. Binaba ko ang tingin sa aking relo, 7:30 na ayon dito. Nasa lobby ako ng building at hinihintay ko si Malcolm.Kanina ay tinanong niya ako kung libre ako ngayon. Nagsinungaling ako na wala kahit nakaplano na may pizza night ngayon.Mas mahalaga pa ba ang pizza night kaysa kay Malcolm?Siyempre, hindi. Mas mahalaga si Malcolm. Pinagmasdan ko ulit ang text na tinipa ko para sa pinsan ko. I sighed. Makailang text na rin ang naipadala ko sa kanya ngunit wala pa rin akong natatanggap na reply.Nakalabi ako at nag-compose muli ako ng panibagong mensahe.Ako:Enjoy kayo sa pizza night! Sana may matira para sa akin! xoxoIlang beses ko muna iyong binasa bago ko sinend. Naghintay pa ako ng kaunting minuto pero tulad nang mga nauna kong text ay wala rin akong natanggap na reply."Sophia

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 11

    Matapos ang makailang araw na guesting ni Malcolm sa UKG ay mga campaign shoot at commercial ang kinaabalahan namin. Ine-enjoy ko ang trabaho pero sadyang nakakapagod din.I had to run around not just for Malcolm but also for the staffs that asks me to do some errands.Malcolm oftens apologize on their behalf. Hindi ko naman daw trabaho ang pagsunod sa utos nila dahil assistant niya ako at hindi basta staff doon."Sophia, pakisabi kay Malcolm kung tapos na siyang ayusan ay dumiretso na roon sa set." bilin sa akin nang isang staff.Tumango ako, "Sige po!" sigaw ko dahil medyo may kaingayan ang buong studio.Nang makaalis siya ay naglakad na ako papunta sa trailer na tumatayo bilang dressing room na designated para kay Malcolm. Pero bago pa man ako makarating doon ay humarang sa harap ko ni Zamantha Alvarez Rockefeller.She smiled at me, 'yung ngiting nakakainsulto, "You lasted for about a week now..." aniya at pinagkrus ang kanyang mga kamay, "Congratulations!"Iniwas ko ang tingin sa

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 10

    Malcolm was with the news team until the morning show ended at exactly 8 o'clock. Pinanood ko lang siya at matiyagang hinintay siya kung saan niya ako iniwan kanina.Nasa tabi ko lang si Hendricks. Kinakausap niya ako at sumasagot ako tuwing tinatanong niya ako. Hendricks even enjoyed his Real Leaf bottled juice drink. Nakapako kasi ang tingin ko kay Malcolm. I'm watching how graceful but manly he moves. He engaged with the UKG family as if he wasn't the known serious and formal Malcolm Hinge Humphries, the versatile actor and model, that everyone knows and seen in numerous TV shows, printed magazines, and enormous towering billboards."Phia," he called me.Binalingan ko siya, "Hmm?"He handed me a bottle of Real Leaf in Lychee flavor. Naguguluhan akong tinanggap iyong bigay niya.Nginitian ko siya, "Thank you!"Ayokong maging bastos kaya't tinanggap ko. Obvious namang 'di pa bukas iyong botelya kaya alam kong safe iyon

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 09

    I woke up about 2:59 AM. Mga anim na oras lang ang naging tulog ko ngunit wala na akong oras para matulog pa dahil may naka-schedule na guesting si Malcolm sa Umagang Kay Ganda! Nagmadali na akong naligo at nag-ayos. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kusina upang makapag-luto ng agahan para sa mga kasama ko sa bahay at para na rin sa almusal ni Malcolm.Ayon sa rules niya ay kailangang may nakahandang almusal bago ang pagpi-prepare niyang umalis sa kanyang unit. Except for today. Dahil may almusal silang kakainin sa gitna ng programa.Ako lang talaga ang may gusto na ipaghanda soya ng almusal. Hindi naman bawal, gusto ko lang maging extra."Good morning, Sophia." nilingon ko ang bumati sa aki at nakitang si Christine iyon. Tulad nang panahon namin sa SIU library, maganda pa rin ang istilo ng kanyang pananamit.She's wearing a baby blue long sleeved blouse, a black pantyhose, and a black tube cut skirt. Wearing a slider "'Yan po

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 08

    My first day ended in a much events to note. Simula pa lang 'to at hindi gaanong eventful. Dahil hindi hectic ang kanyang schedule sa ngayon. Looking forward na agad ako sa araw na busy siya. At least kapag ganoon ang situation, may maitutulong ako sa kanya at hindi tulad ng ganitong araw na palamuti lang ako sa tabi niya. Ang problema ko lang ngayon ay hindi pa ako nire-replyan ng pinsan ko. Kanina pang maaga, nang matapos ang interview, ay nagpadala na ako ng mensahe. Tinatanong ko kung susunduin pa ba niya ako rito ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Nagdadalawang isip kasi ako kung maghihintay ako rito sa lobby o magta-taxi na lang ako patungo roon sa kanyang bahay. Ayokong magsayang ng pera kung susunduin niya pala ako. My Papa told me that my cousin will collect me here. Since I were to live in her house as a paying tenant and share with paying the

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 07

    Habang naghihintay sa elevator na magbukas ay nagpadala ako ng mensahe kay Mang Ferdinand na pababa na kami. Muntikan ko nang makalimutan dahil sinabi ni Malcolm na umalis na raw kami.The elevator opened and Malcolm and I stepped inside. Ako na rin ang pumindot ng ground floor dahil sabi ni Mang Ferdinand na maghihintay raw siya lobby.Bahagya akong natigilan nang tumigil ang elevator sa 22nd floor. As the elevator doors opened and revealed Hendricks Smythe. His eyes sparkled when he saw me."Oh! Phia!" he exclaimed.Mabilis akong sumulyap kay Malcolm na nakakunot ang noo ngayon. I slightly nodded my head and shyly smiled at Hendricks, "Hello po..."Binalingan ko muli ng tingin si Malcolm at natagpuang nakatingin ito sa akin. Naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin. I smiled at him."If you don't mind..." Hendricks said and joined us inside the e

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 06

    From where I am standing, it was an obvious mess. There's no visible trash loitering around, but there's lots of frosted garment's bag placed on the couch without care. Agad kong napansin ang iba roon ay nakita kong nasuot na niya nang nakaraang linggo sa mga TV guesting niya.Absent-mindedly, I fixed the garment's bag to make space for my bags which was kind of heavy plus considering my well-being, it pains me.Judging by the way the clothes piled up here, I'm unsure whether it's clean or not. Sinikap kong bitbitin ang iilan doon. At saka ko lang naisapan na hanapin ang laundry area. 'Di rin naman mahirap hanapin dahil natagpuan ko agad iyon sa likod lamang ng kitchen.Doon nakakita ako ng basket at iilang mesh humper. Hindi ko ginalaw ang mga damit na nasa clothes bag dahil obvious na mga damit na iyon ay kailangang dalhin sa dry-cleaners.Ang ibang naroon at wala sa bag ay agad kong pinaghiwa-hiwa

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 05

    Linggo nang gabi ay hirap akong makatulog. Sobra akong nae-excite sa aking unang araw na makatrabaho si Malcolm. Ngunit nakatulog naman ako nang alas onse kaya't alas tres y media pa lang ay nagising na ako.Nag-unahan pa kami ni Papa sa banyo. Pero sa huli ay pinauna ko na siya para matulungan si Mama sa paghahanda ng aming babaunin.My mother cooked Adobo. Kinikilig ako dahil isa sa paborito ko iyon. Matagal pa ulit ako makakatikim nang lutong ulam ni Mama. My cousin who lives in QC offered to let me live with her. Makikihati lang ako sa bayarin. Which is fine with me.Naipadala na ni Mama ang ilan sa mga gamit ko roon noong Biyernes pa. Ang sabi ni Mama sa akin ay may kuwarto na nakalaan sa akin doon at naiayos na raw ang gamit ko roon.Kaunti na lang ang pagpipilian kong gamit dito dahil naipadala na roon ang matitinong damit ko roon. Ngunit 'di pa rin ako makapili mula roon sa iilang natira kong damit.Nakahanap na ako ng dalawang matino na da

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 04

    "Nagbaon ka ba ng biscuit, Sophia?" tanong sa akin ni Mama."Opo, Mama." sagot ko mula sa labas.Nagsisintas na kasi ako ng sapatos. Nakalabas na ang haring araw dahil nahuli akong nagising ngayon. Balak ko sana na sumabay kay Papa upang makatipid ako ng pamasahe.Ang kaso lang ay tinanghali ako. Kung nagising lang ako ng mas maaga, edi sana nakaalis din ako ng maaga. Maiiwasan ko rin sana ang traffic.Dahil sigurado akong maraming luluwas ng Maynila ngayon, parte nang dahilan ay Lunes kasi. Napahilot ako sandali sa aking sentido. Sa Quezon City kasi ang opisina ng Berkshire & Rockefeller Entertainment Media."Ma, alis na po ako!" sigaw ko."Sige! Ingat ka ah!" sigaw ni Mama pabalik.And I was out our house. I'm feeling a bit giddy knowing after today, I won't be jobless anymore. Armed with my transcripts, and my resume. I went onwards.I'm too optimistic now. Too freakin' optimistic to care about the struggles of getting o

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status