Share

CHAPTER 01

Author: heyskawn
last update Last Updated: 2021-07-27 17:04:47

"May mall show daw iyong cast nang Fatefull Yours!" narinig kong sabi ng isang estudyante.

Tinitigan ko sila at sinuway. Nasa silid-aklatan sila at may iilang estudyante rin ang nag-aaral sa paligid. They lowered their heads and continued talking with hush voices. Ilang sandali ko pa silang tinignan bago umalis upang ibalik ang ilang librong nasa cart ko.

Ipinagpatuloy ko ang pag-aayos nang mga librong nakikita ko sa mga book drop na kailangang ibalik sa kanya kanya nitong shelves. Inayos ko iyong mga libro base sa kung saang aisle, shelves, at maging section nito ko iyon ibabalik.

Napabuga ako ng hangin nang nasa Architecture section na ako ng library. Napunta kasi ang ilang libro na pang-Architecture sa Education.

"Kaya marami ang natatakot sa'yo eh." bulong ni Wilma, isa rin sa kasama kong student assistant.

"Huh?" tanong ko.

"Easy-han mo lang kasi, Phia." tudyo nang kasama niyang si Maggie.

Pareho silang nasa Nursing at Pharmacy section. Nailing na lang ako at patuloy sa pag-salansan. Hindi maganda ang simula nitong araw ko. Nakaganggap kasi ako nang mensahe mula sa Papa ko na magkakaroon ng delay ang pagpapadala niya ng allowance ko ngayong linggo.

May ilan pa akong handouts at requirements na kailangan kong mabayaran. Tanging kakaunti na lang ang natira sa huling allowance na bigay sa akin.

"Phia, pupunta pala kaming Robinson's mamaya, sama ka?" pag-aaya ni Maggie sa akin.

Mabilis akong tumanggi sa paanyaya niya at nagdahilan na lang akong marami akong gawaing kailangan tapusin kahit wala naman akong gagawin. Sadyang ayoko lang talagang mapagastos pa.

"Hiningi nga pala ni Jessica 'yung number mo..." ani Maggie.

Binalingan ko siya, "At binigay mo naman?" tanong ko.

"U-ummm..."

Nasapo ko ang noo. Maniningil na kaya si Jessica sa mga requirements kay Mrs. Santiago? Sana hindi muna. Hindi ko naman siya tatakbuhan sa bayarin. Sadyang wala pa akong ibabayad sa 350 na ambagan para sa donation. Wala na lang akong nagawa kung 'di mapabuga ng hangin.

Nang mag-alas tres y medya ay nagpaalam akong papasok sa huling klase ko sa araw na iyon. Ma'am Lorna told me to be back by six o'clock to finish my shift for the day before the library closes at eight.

Wala pa ni isang kaklase ko ang naroon nang dumating ako sa classroom. Tanging mga estudyanteng tambay sa mga libreng classroom lamang ang naroon. Bumaba ang tingin ko sa sahig at naupo ako sa bakanteng upuan sa gilid.

"Sasama si Joel sa Sabado, Trina!" sabi nang isang babae na nakapatong pa ang naka-medyas na paa sa upuan.

"Ayokong sumama..."

"Gaga! Andoon si Malcolm at Hendricks!"

Napairap ako at dumungaw na lamang sa bintana. Maging sa library kanina ay iyon din ang usupan nang dalawang babaeng nasaway ko.

Hindi ko maintindihan bakit kalat kalat ang usap-usapan tungkol doon sa mall show. Tinukod ko ang aking siko at sinalo ng aking palad ang baba. Artista lang naman ang pupuntahan nila roon. Why make a huge fuss about it?

Anong mayroon ba doon? Pipila, maghihintay, tatayo, at sisigaw lang naman sila roon!

Mabuti at nagdagsaan ang dating ng mga kaklase ko at umalis ang mga babaeng nagtsi-tsismisan tungkol sa mall show na gaganapin sa Sabado.

Dumating naman si Mr. Guillermo saktong alas kuwatro. Isinet up niya ang projector at sinabihan kaming manood ng hinanda niyang palabas, defense raw kasi ng ilan sa kanyang estudyante.

"Pupunta ako sa mall show ni Malcolm sa Saturday..." narinig kong bulong nang nasa harap ko.

"Sama ako, gusto kong makita si Hendricks!"

Nilamon na sila ng sistema. Sino man iyong Malcolm at Hendricks na 'yon, sobrang sikat naman talaga nila sa mga kababaihan ng SIU.

Saktong alas sais nang makabalik ako sa aking shift sa library. Kaunti na lang naman ang narito sa library pero maraming nanghihiram ng mga libro. Kaya't habang naghihintay ng closing ay inaliw ko ang sarili sa pagdo-doodle sa kapirasong papel na nahagilap ko.

Balak kong magbukas ng ilang slot ng commission para matustusan ang sarili hanggang sa makapagpadala si Papa ng aking allowance ngayong buwan.

Naiintindihan ko naman iyon dahil medyo delayed minsan ang bigayan ng suweldo sa opisina nina Papa dahil palugi na raw iyong kumpanya nila.

Pinagpatuloy ko ang pagdo-doodle. Gusto ko sanang gumuhit o kaya'y magpinta kaso kailangan kong tipirin ang mga art materials ko dahil 'di rin biro ang presiyo ng mga iyon. Sa iilang mga oil paints o acrylic paints pa lang ay mamumulubi na ako.

"Excuse po, si Sophia po?" naringgan ko ang pangalan ko kaya't sumungaw ako sa itaas ng counter.

Agad kong nasulyapan si Jessica, kaklase ko sa dalawang klase ko, na siyang naghahanap sa akin. Napakunot ang noo ko, maniningil na kaya siya sa mga bayarin ko?

"Nakita ko siya roon sa likod ng counter, nagdo-drawing." turo ng kapwa ko student assistant na nag-aayos ng mga libro sa shelves.

Binaba ko ang tingin sa aking ginagawang doodle at minamadaling tapusin iyon. Dahil sa katahimikan ng lugar ay rinig ko ang mga yabag na papalapit dito. Hanggang sa may kumatok sa marble counter. Inangat ko ang tingin sa nakangiting si Jessica.

"Hello, Sophia!" medyo may kalakasang bati nito sa akin.

Idinikit ko ang hintuturo sa labi, "Shhh!" suway ko.

Humagikhik siya, "Sorry..." bulong na nito.

"Bakit?"

"Puwede ba kitang i-hire para sa isang commission art?"

Napakurap-kurap ako. Tama ba ang pagkakarinig ko? Commission? 

"Portrait drawing lang nang crush kong artista..." nahihiyang saad nito.

Napalabi ako, "Puwede ako..." tanggap ko, "Nangangailangan din kasi ako..." pag-amin ko.

Being an artist is equivalent to being broke.

Madalas maubos ang ipon ko sa pagbili pa lang ng mga materyales. Kaunting allowance lang ang hinihingi ko sa magulang lalo na't may mga bayarin din sila sa bahay. Kaya't kung minsan ay tumatanggap ako ng commissioned works.

"Magkano kaya 'yung detailed drawing?" she inquired.

I racked my brain for the listed rates on my social accounts. I offered various commission, from traditional drawing to digital drawing. Mayroon ding clay sculptures, at oil o acrylic paintings.

"A4? 600 to 850 depende sa materyales at detalye..." sagot ko, "Pero kung A3 naman, 1,000 to 1,200." 

I watched Jessica's reaction. Sa utak ko ay baka ma-criticize niya ang aking rates, tulad nang ibang nag-i-inquire. Ang iba'y gusto pa ng libre. Lalo na ang ibang influencers daw, shout out daw nila ako sa kanilang mga accounts.

Hindi ko naman maibibili ng mga art materials o maibibili ng pagkain ang shout outs nila eh. 

"A4 lang naman, Sophia..." nahihiyang wika nito.

Nginitian ko siya, "Sige, kailan mo ba kailangan?"

"Sa Friday sana, kaya mo ba?"

I doubt myself for a while. Detailed drawing for 4 days?

"Kaya naman." Lol. Liar much.

She cheered, agad ko naman siyang sinaway.

"Si Hendricks Smythe 'yung ido-drawing mo..." nakangiting sabi niya.

I mentally slapped myself. I guess, I should start looking for this Hendricks guy online. Nangangailangan lang talaga ako.

Nang makauwi ako sa dorm nang Lunes ng gabi ay agad kong hinanap kung sino si Hendricks Smythe. Kaunting litrato niya mag-isa ang nakita ko. Mas marami pa ang litrato nang co-actor nitong Malcolm Humphries ang pangalan.

Parehas pang Fil-Am ang dalawa. Model turned actors tulad ng ilang kilalang artista ngayon. Alas dose na ako nakatulog dahil sinimulan kong iguhit ang outline at kaunting features nito.

Mabilis lumipas ang araw at Huwebes nang matapos kong iguhit ang detailed drawing na pina-commission ni Jessica. Tulad ng mga commissioned art work na nagawa ko noon ay inilagay ko ang vellum na may mukha noong si Hendricks Smythe.

Agad kong hinanap si Jessica nang mag-break time matapos ang Angelus prayer ng alas dose ng tanghali. Nahanap ko siya agad sa quadrangle kasama ang ilan sa kanyang tropa.

"Jess, eto na yung pina-commission mo." inabot ko sa kaklase ang clear folder.

Ngiting-ngiti niyang inabot ang folder at tinignan ang iginuhit ko, "Ang ganda naman nito at ang guwapo niya rito, Sophia!" puri niya sa drawing ko at siyempre doon din sa crush rin niya, napangiti ako.

Mabuti at nagustuhan niya ang bersiyon ko ng pagkakaguhit doon si Hendricks Angelo Smythe - buong pangalan nito ayon sa Wikipedia - na kasama sa bagong teleserye sa Primetime Bida ng ABS-CBN na Fatefully Yours.

She rushed to her bag and rummage inside, "Ito na ang bayad ko, Phia." inabutan niya ako ng pera matapos niyang halughugin ang kanyang bag, "Pasensya na at naperwisyo kita. Gusto lang talagang may maibigay na regalo kay Hendricks sa mall show ngayong Sabado!" paliwanag niya. Ngunit ngiti na lang ang naisagot ko kay Jessica bago ako nagpasalamat sa kanya.

Malaking halaga na rin naman ang naiabot niya. Pandagdag na rin sa allowance ko dahil hindi pa nakakapagpadala sina Mama at Papa ng pera dahil busy pa sa trabaho.

"Kung may kakilala kang magpapa-commission, traditional o digital man, refer mo ako ah..." sabi ko kay Jessica.

"Oo naman! Mabilis na, maganda pa! Refer talaga kita, Phia!" ani Jessica tsaka mahigpit na niyakap ang clear folder na parang ang artistang si Hendricks ang yakap-yakap niya.

"Sige, Jess. Mauna na ako, may shift pa akong tinatapos sa library eh. Salamat talaga, sa uulitin!" pagpapaalam ko bago bumalik sa library.

I went up the third floor, doon kasi ako in-assign ni Ma'am Lorna at may bagong hire na librarian na ipinuwesto nila sa Education at Fiction section ng library. Pabor naman ako dahil sa parte niyon ng silid-aklatan ay wala masyadong tao. Ang magiging gawain ko na lang roon ay iayos ang mga libro na iniiwan sa Book Drop ng mga estudyanteng kinuha ang mga iyon sa shelves o 'di naman kaya’y magbabantay sa counter kung sakaling may mag-check out o mag-return ng libro.

Pagdating ko sa counter ng library ay andoon na si Ma'am Christine Monte Amor. Iniaayos niya ang mga bagong biling libro ng unibersidad. May kaunti at kalat ring estudyante roon.

Maaring major nila ang Linguistic o Literature, o mga walang makitang bakanteng upuan sa una at ikalawang palapag ng silid-aklatan kaya narito. Mas tahimik rin naman rito kesa sa mga naunang palapag ng library.

I was on my way to the book drop to check if any books was left there but before I can even go, Ma'am Christine called me, "Sophia!” nilingon ko siya sa kanyang desk, “Wala diyang mga bagong iniwan na libro sa drop, pahinga ka muna rito at kumain." pag-aaya niya sa akin.

Lumapit ako sa table ni Ma'am Christine, agad kong namataan ang organisadong mga gamit niya mula sa kanyang mga lapis hanggang mga highlighters. Her desk is clean, and variety of food was in place on her table.

"Upo ka d'yan sa upuan." turo niya sa upuan sa harap ko.

Nginitian ko siya, "Salamat po, Ma'am." sabi ko bago naupo roon. 

We shared her food. I almost moaned because the food is just so good. Ilang araw na puro microwave foods na lang na kinakain ko at puro pa galing sa convenience store sa baba ng dorm ko.

"Anong kurso ang kinukuha mo, Sophia?" tanong ni Ma'am at inalok pa ako ng Laing, at binigyan pa ako ng bote ng mineral water.

Ibinaba ko ang tupperware at binuksan ang bote nang tubig bago ako sumagot, "Multimedia Arts po, Ma'am." uminom ako ng tubig at nangalahati na agad iyon. "Salamat po talaga rito, Ma'am."

Nginitian ako ni Ma'am Christine, "Walang anuman, kumain ka pa ng marami." sabi niya sa akin, kaunti pa lang ang nakakain niya kaya't medyo nahiya ako.

Pero dahil ngayon lang ako nakakain ng disenteng pagkain na hindi ko pinili mula sa freezer at ininit sa microwave ay sinamantala ko iyon. Nagsabi na rin naman sina Papa na baka sunod na linggo na niya ako mapadalhan ng allowance.

"Sinu-sino ba ang kasama roon sa mall show?" tanong ng isang babae sa kasama niya.

"Si Malcolm, si Hendricks, si Kianna, at si Gertrude."

I excused myself. Dumiretso kasi ang dalawang babae sa counter upang mag-check out siguro nang mga libro. Mabuti na lang talaga at mabilis kong natapos iyong commissioned portrait ni Jessica. Naka-900 pesos din ako mula roon.

"Pakibalik ang libro sa Lunes o magkakaroon ka ng 5 pesos penalty kada isang araw na hindi mo maibabalik, at kung sakaling mawala ang libro ay isang libo ang penalty mo." paalala ko roon sa babae.

Pabalik ako sa desk ni Ma'am Christine nang maramdaman kong nag-vibrate ang phone ko mula sa bulsa ko. Inilabas ko iyon at nakitang may dalawang mensaheng pinadala ni Jessica.

Anxiety hits my system. May mali ba ako nagawa roon sa drawing? Inalala ko kung mayroon ba o wala. Sinunod ko lang din naman ang litrato na nakita ko sa G****e.

Ilang sandali ko pang tinitigan ang pangalan ni Jessica sa aking screen bago napagdesisyonan na buksa iyon. Maluwag ang naging paghinga ko nang makitang wala siyang reklamo roon sa drawing ko ngunit agad na nanakit ang ulo nang makita kung saan patungkol ang kanyang mensahe.

Jessica dela Cruz:

Sophia, free ka this Saturday?

Nag-cancel kasi sina Mia at Leslie, puwede mo ba akong samahan?

Treat ko.

Napabuga naman ako ng hangin. Bago nagtipa ng ire-reply ko. Doon ako nalinlang sa 'Treat ko.'

Ako:

Okay, sige.

Related chapters

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 02

    Maaga akong nagising upang makapag-asikaso. Pumayag akong samahan si Jessica sa kanyang pupuntahang mall show. "Wala ka namang pasok ngayon diba, Sophia?" Heart, a dorm mate, asked. I raised my hand, I haven't have my fill of caffeine so I don't want to talk to anyone. Tapos ay sinimulan kong magtimpla ng kape. Narinig ko ang mahinhing tawa ni Heart sa likod. "Sorry, hindi ka pa nga pala nagkakapag-kape..." sabi niya sa akin. "Heart, andiyan na pala sa baba iyong si Echo..." si Kim, ang kahati niya sa kuwarto. "Mauna na ako dahil may pasok pa ako..." tumango na lang ako bilang sagot at kinawayan siya. "Sophia, may commission slots ka ba ngayon?" tanong ni Kim. Umiling ako at binaba ang mug na hawak sa mesa, "Bakit?" "Magpapa-commission sana ako para sa art appreciation ko..." "Tignan ko mamaya pagkauwi ko, okay lang ba?" Kim winked and gave me a thumbs up, "Okay!" Nailing-iling ako at binal

    Last Updated : 2021-09-01
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 03

    "Grabe! Ang suwerte mo talaga Phia!" paulit ulit na sabi ni Jessica.Hindi ako makaimik. Kalmado na rin ang tibok ng puso ko. Hindi na tulad kanina na nagwawala. Pero tuwing nagre-replay ang nangyari kanina ay bumibilis ang takbo nito."Kain muna tayo, Sophia, treat ko dahil muntik ka ng mahulog sa stage kanina at dahil na rin kinunan mo kami ng picture ni Hendricks!" sabi ni Jessica at yumakap pa sa aking braso.Hinatak ako ni Jessica sa isang pizza place. Siya na ang umorder para sa amin. Naiwan ako roon sa table habang nasa counter si Jess. Naiwan ako doon sa pag-iisip tungkol kay Malcolm Humphries.For a big muscular guy like him, he held on me so gently. His concern is genuine. His body is so warm which help calming me down a bit.Hindi ko na rin nakausap ang nakahila sa akin kanina. There's nothing I could tell her anyway."Bakit namumula ka riyan?" usisa ni Jessica na nakapagpatalon sa akin."A-ano! Wala!" I nervously laughed.

    Last Updated : 2021-09-02
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 04

    "Nagbaon ka ba ng biscuit, Sophia?" tanong sa akin ni Mama."Opo, Mama." sagot ko mula sa labas.Nagsisintas na kasi ako ng sapatos. Nakalabas na ang haring araw dahil nahuli akong nagising ngayon. Balak ko sana na sumabay kay Papa upang makatipid ako ng pamasahe.Ang kaso lang ay tinanghali ako. Kung nagising lang ako ng mas maaga, edi sana nakaalis din ako ng maaga. Maiiwasan ko rin sana ang traffic.Dahil sigurado akong maraming luluwas ng Maynila ngayon, parte nang dahilan ay Lunes kasi. Napahilot ako sandali sa aking sentido. Sa Quezon City kasi ang opisina ng Berkshire & Rockefeller Entertainment Media."Ma, alis na po ako!" sigaw ko."Sige! Ingat ka ah!" sigaw ni Mama pabalik.And I was out our house. I'm feeling a bit giddy knowing after today, I won't be jobless anymore. Armed with my transcripts, and my resume. I went onwards.I'm too optimistic now. Too freakin' optimistic to care about the struggles of getting o

    Last Updated : 2021-09-06
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 05

    Linggo nang gabi ay hirap akong makatulog. Sobra akong nae-excite sa aking unang araw na makatrabaho si Malcolm. Ngunit nakatulog naman ako nang alas onse kaya't alas tres y media pa lang ay nagising na ako.Nag-unahan pa kami ni Papa sa banyo. Pero sa huli ay pinauna ko na siya para matulungan si Mama sa paghahanda ng aming babaunin.My mother cooked Adobo. Kinikilig ako dahil isa sa paborito ko iyon. Matagal pa ulit ako makakatikim nang lutong ulam ni Mama. My cousin who lives in QC offered to let me live with her. Makikihati lang ako sa bayarin. Which is fine with me.Naipadala na ni Mama ang ilan sa mga gamit ko roon noong Biyernes pa. Ang sabi ni Mama sa akin ay may kuwarto na nakalaan sa akin doon at naiayos na raw ang gamit ko roon.Kaunti na lang ang pagpipilian kong gamit dito dahil naipadala na roon ang matitinong damit ko roon. Ngunit 'di pa rin ako makapili mula roon sa iilang natira kong damit.Nakahanap na ako ng dalawang matino na da

    Last Updated : 2021-10-11
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 06

    From where I am standing, it was an obvious mess. There's no visible trash loitering around, but there's lots of frosted garment's bag placed on the couch without care. Agad kong napansin ang iba roon ay nakita kong nasuot na niya nang nakaraang linggo sa mga TV guesting niya.Absent-mindedly, I fixed the garment's bag to make space for my bags which was kind of heavy plus considering my well-being, it pains me.Judging by the way the clothes piled up here, I'm unsure whether it's clean or not. Sinikap kong bitbitin ang iilan doon. At saka ko lang naisapan na hanapin ang laundry area. 'Di rin naman mahirap hanapin dahil natagpuan ko agad iyon sa likod lamang ng kitchen.Doon nakakita ako ng basket at iilang mesh humper. Hindi ko ginalaw ang mga damit na nasa clothes bag dahil obvious na mga damit na iyon ay kailangang dalhin sa dry-cleaners.Ang ibang naroon at wala sa bag ay agad kong pinaghiwa-hiwa

    Last Updated : 2021-11-10
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 07

    Habang naghihintay sa elevator na magbukas ay nagpadala ako ng mensahe kay Mang Ferdinand na pababa na kami. Muntikan ko nang makalimutan dahil sinabi ni Malcolm na umalis na raw kami.The elevator opened and Malcolm and I stepped inside. Ako na rin ang pumindot ng ground floor dahil sabi ni Mang Ferdinand na maghihintay raw siya lobby.Bahagya akong natigilan nang tumigil ang elevator sa 22nd floor. As the elevator doors opened and revealed Hendricks Smythe. His eyes sparkled when he saw me."Oh! Phia!" he exclaimed.Mabilis akong sumulyap kay Malcolm na nakakunot ang noo ngayon. I slightly nodded my head and shyly smiled at Hendricks, "Hello po..."Binalingan ko muli ng tingin si Malcolm at natagpuang nakatingin ito sa akin. Naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin. I smiled at him."If you don't mind..." Hendricks said and joined us inside the e

    Last Updated : 2021-11-11
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 08

    My first day ended in a much events to note. Simula pa lang 'to at hindi gaanong eventful. Dahil hindi hectic ang kanyang schedule sa ngayon. Looking forward na agad ako sa araw na busy siya. At least kapag ganoon ang situation, may maitutulong ako sa kanya at hindi tulad ng ganitong araw na palamuti lang ako sa tabi niya. Ang problema ko lang ngayon ay hindi pa ako nire-replyan ng pinsan ko. Kanina pang maaga, nang matapos ang interview, ay nagpadala na ako ng mensahe. Tinatanong ko kung susunduin pa ba niya ako rito ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Nagdadalawang isip kasi ako kung maghihintay ako rito sa lobby o magta-taxi na lang ako patungo roon sa kanyang bahay. Ayokong magsayang ng pera kung susunduin niya pala ako. My Papa told me that my cousin will collect me here. Since I were to live in her house as a paying tenant and share with paying the

    Last Updated : 2021-12-02
  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 09

    I woke up about 2:59 AM. Mga anim na oras lang ang naging tulog ko ngunit wala na akong oras para matulog pa dahil may naka-schedule na guesting si Malcolm sa Umagang Kay Ganda! Nagmadali na akong naligo at nag-ayos. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kusina upang makapag-luto ng agahan para sa mga kasama ko sa bahay at para na rin sa almusal ni Malcolm.Ayon sa rules niya ay kailangang may nakahandang almusal bago ang pagpi-prepare niyang umalis sa kanyang unit. Except for today. Dahil may almusal silang kakainin sa gitna ng programa.Ako lang talaga ang may gusto na ipaghanda soya ng almusal. Hindi naman bawal, gusto ko lang maging extra."Good morning, Sophia." nilingon ko ang bumati sa aki at nakitang si Christine iyon. Tulad nang panahon namin sa SIU library, maganda pa rin ang istilo ng kanyang pananamit.She's wearing a baby blue long sleeved blouse, a black pantyhose, and a black tube cut skirt. Wearing a slider "'Yan po

    Last Updated : 2022-03-05

Latest chapter

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 12

    Ako:Coli, may lakad pa ako kaya gagabihin ako ng uwi hehe ;PBinasa ko ulit 'yong mensaheng pinadala ko sa pinsan ko. Kanina ko pa iyon naipadala ngunit hanggang ngayon ay wala pa akong natatanggap na reply. Binaba ko ang tingin sa aking relo, 7:30 na ayon dito. Nasa lobby ako ng building at hinihintay ko si Malcolm.Kanina ay tinanong niya ako kung libre ako ngayon. Nagsinungaling ako na wala kahit nakaplano na may pizza night ngayon.Mas mahalaga pa ba ang pizza night kaysa kay Malcolm?Siyempre, hindi. Mas mahalaga si Malcolm. Pinagmasdan ko ulit ang text na tinipa ko para sa pinsan ko. I sighed. Makailang text na rin ang naipadala ko sa kanya ngunit wala pa rin akong natatanggap na reply.Nakalabi ako at nag-compose muli ako ng panibagong mensahe.Ako:Enjoy kayo sa pizza night! Sana may matira para sa akin! xoxoIlang beses ko muna iyong binasa bago ko sinend. Naghintay pa ako ng kaunting minuto pero tulad nang mga nauna kong text ay wala rin akong natanggap na reply."Sophia

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 11

    Matapos ang makailang araw na guesting ni Malcolm sa UKG ay mga campaign shoot at commercial ang kinaabalahan namin. Ine-enjoy ko ang trabaho pero sadyang nakakapagod din.I had to run around not just for Malcolm but also for the staffs that asks me to do some errands.Malcolm oftens apologize on their behalf. Hindi ko naman daw trabaho ang pagsunod sa utos nila dahil assistant niya ako at hindi basta staff doon."Sophia, pakisabi kay Malcolm kung tapos na siyang ayusan ay dumiretso na roon sa set." bilin sa akin nang isang staff.Tumango ako, "Sige po!" sigaw ko dahil medyo may kaingayan ang buong studio.Nang makaalis siya ay naglakad na ako papunta sa trailer na tumatayo bilang dressing room na designated para kay Malcolm. Pero bago pa man ako makarating doon ay humarang sa harap ko ni Zamantha Alvarez Rockefeller.She smiled at me, 'yung ngiting nakakainsulto, "You lasted for about a week now..." aniya at pinagkrus ang kanyang mga kamay, "Congratulations!"Iniwas ko ang tingin sa

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 10

    Malcolm was with the news team until the morning show ended at exactly 8 o'clock. Pinanood ko lang siya at matiyagang hinintay siya kung saan niya ako iniwan kanina.Nasa tabi ko lang si Hendricks. Kinakausap niya ako at sumasagot ako tuwing tinatanong niya ako. Hendricks even enjoyed his Real Leaf bottled juice drink. Nakapako kasi ang tingin ko kay Malcolm. I'm watching how graceful but manly he moves. He engaged with the UKG family as if he wasn't the known serious and formal Malcolm Hinge Humphries, the versatile actor and model, that everyone knows and seen in numerous TV shows, printed magazines, and enormous towering billboards."Phia," he called me.Binalingan ko siya, "Hmm?"He handed me a bottle of Real Leaf in Lychee flavor. Naguguluhan akong tinanggap iyong bigay niya.Nginitian ko siya, "Thank you!"Ayokong maging bastos kaya't tinanggap ko. Obvious namang 'di pa bukas iyong botelya kaya alam kong safe iyon

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 09

    I woke up about 2:59 AM. Mga anim na oras lang ang naging tulog ko ngunit wala na akong oras para matulog pa dahil may naka-schedule na guesting si Malcolm sa Umagang Kay Ganda! Nagmadali na akong naligo at nag-ayos. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kusina upang makapag-luto ng agahan para sa mga kasama ko sa bahay at para na rin sa almusal ni Malcolm.Ayon sa rules niya ay kailangang may nakahandang almusal bago ang pagpi-prepare niyang umalis sa kanyang unit. Except for today. Dahil may almusal silang kakainin sa gitna ng programa.Ako lang talaga ang may gusto na ipaghanda soya ng almusal. Hindi naman bawal, gusto ko lang maging extra."Good morning, Sophia." nilingon ko ang bumati sa aki at nakitang si Christine iyon. Tulad nang panahon namin sa SIU library, maganda pa rin ang istilo ng kanyang pananamit.She's wearing a baby blue long sleeved blouse, a black pantyhose, and a black tube cut skirt. Wearing a slider "'Yan po

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 08

    My first day ended in a much events to note. Simula pa lang 'to at hindi gaanong eventful. Dahil hindi hectic ang kanyang schedule sa ngayon. Looking forward na agad ako sa araw na busy siya. At least kapag ganoon ang situation, may maitutulong ako sa kanya at hindi tulad ng ganitong araw na palamuti lang ako sa tabi niya. Ang problema ko lang ngayon ay hindi pa ako nire-replyan ng pinsan ko. Kanina pang maaga, nang matapos ang interview, ay nagpadala na ako ng mensahe. Tinatanong ko kung susunduin pa ba niya ako rito ngunit wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Nagdadalawang isip kasi ako kung maghihintay ako rito sa lobby o magta-taxi na lang ako patungo roon sa kanyang bahay. Ayokong magsayang ng pera kung susunduin niya pala ako. My Papa told me that my cousin will collect me here. Since I were to live in her house as a paying tenant and share with paying the

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 07

    Habang naghihintay sa elevator na magbukas ay nagpadala ako ng mensahe kay Mang Ferdinand na pababa na kami. Muntikan ko nang makalimutan dahil sinabi ni Malcolm na umalis na raw kami.The elevator opened and Malcolm and I stepped inside. Ako na rin ang pumindot ng ground floor dahil sabi ni Mang Ferdinand na maghihintay raw siya lobby.Bahagya akong natigilan nang tumigil ang elevator sa 22nd floor. As the elevator doors opened and revealed Hendricks Smythe. His eyes sparkled when he saw me."Oh! Phia!" he exclaimed.Mabilis akong sumulyap kay Malcolm na nakakunot ang noo ngayon. I slightly nodded my head and shyly smiled at Hendricks, "Hello po..."Binalingan ko muli ng tingin si Malcolm at natagpuang nakatingin ito sa akin. Naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin. I smiled at him."If you don't mind..." Hendricks said and joined us inside the e

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 06

    From where I am standing, it was an obvious mess. There's no visible trash loitering around, but there's lots of frosted garment's bag placed on the couch without care. Agad kong napansin ang iba roon ay nakita kong nasuot na niya nang nakaraang linggo sa mga TV guesting niya.Absent-mindedly, I fixed the garment's bag to make space for my bags which was kind of heavy plus considering my well-being, it pains me.Judging by the way the clothes piled up here, I'm unsure whether it's clean or not. Sinikap kong bitbitin ang iilan doon. At saka ko lang naisapan na hanapin ang laundry area. 'Di rin naman mahirap hanapin dahil natagpuan ko agad iyon sa likod lamang ng kitchen.Doon nakakita ako ng basket at iilang mesh humper. Hindi ko ginalaw ang mga damit na nasa clothes bag dahil obvious na mga damit na iyon ay kailangang dalhin sa dry-cleaners.Ang ibang naroon at wala sa bag ay agad kong pinaghiwa-hiwa

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 05

    Linggo nang gabi ay hirap akong makatulog. Sobra akong nae-excite sa aking unang araw na makatrabaho si Malcolm. Ngunit nakatulog naman ako nang alas onse kaya't alas tres y media pa lang ay nagising na ako.Nag-unahan pa kami ni Papa sa banyo. Pero sa huli ay pinauna ko na siya para matulungan si Mama sa paghahanda ng aming babaunin.My mother cooked Adobo. Kinikilig ako dahil isa sa paborito ko iyon. Matagal pa ulit ako makakatikim nang lutong ulam ni Mama. My cousin who lives in QC offered to let me live with her. Makikihati lang ako sa bayarin. Which is fine with me.Naipadala na ni Mama ang ilan sa mga gamit ko roon noong Biyernes pa. Ang sabi ni Mama sa akin ay may kuwarto na nakalaan sa akin doon at naiayos na raw ang gamit ko roon.Kaunti na lang ang pagpipilian kong gamit dito dahil naipadala na roon ang matitinong damit ko roon. Ngunit 'di pa rin ako makapili mula roon sa iilang natira kong damit.Nakahanap na ako ng dalawang matino na da

  • No Tears Left To Cry   CHAPTER 04

    "Nagbaon ka ba ng biscuit, Sophia?" tanong sa akin ni Mama."Opo, Mama." sagot ko mula sa labas.Nagsisintas na kasi ako ng sapatos. Nakalabas na ang haring araw dahil nahuli akong nagising ngayon. Balak ko sana na sumabay kay Papa upang makatipid ako ng pamasahe.Ang kaso lang ay tinanghali ako. Kung nagising lang ako ng mas maaga, edi sana nakaalis din ako ng maaga. Maiiwasan ko rin sana ang traffic.Dahil sigurado akong maraming luluwas ng Maynila ngayon, parte nang dahilan ay Lunes kasi. Napahilot ako sandali sa aking sentido. Sa Quezon City kasi ang opisina ng Berkshire & Rockefeller Entertainment Media."Ma, alis na po ako!" sigaw ko."Sige! Ingat ka ah!" sigaw ni Mama pabalik.And I was out our house. I'm feeling a bit giddy knowing after today, I won't be jobless anymore. Armed with my transcripts, and my resume. I went onwards.I'm too optimistic now. Too freakin' optimistic to care about the struggles of getting o

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status