Nothing is permanent in this world, yan ang napatunayan ko this past few days. Color and I used to hate each other dahil sa hindi magandang introduction namin sa isa't isa but look at us now, we look like a lovesick teenagers. The exciting part is the Newspaper Magnet asked me out though i kinda expected it dahil hindi naman sya sasadya sa resort kung saan kami nagphophotoshoot ng walang dahilan.
There was no second thought in me to say yes dahil sobra kong pinag isipan ang tungkol kay Color kagabi at kahit magpaikot ikot, palibot libot ako ay ang bagsak parin is to give Color a chance. I know im taking a huge risk but this is the only way for me to get to know her and maybe i will be able to love again.
"What are you thinking?" Narinig ko na tanong ni Color sakin habang naglalakad kami at tulak tulak nya ang bike pauwi ng hotel since malapit lang naman ang coffee shop na pinanggaling namin.
And because it's my birthday today, here is another update. :PColorLooking at Averi's beautiful face is such a wonderful scenery to see, those greenish-blue eyes were so calm and adoring as her lips were perfectly curved into a smile. Gosh, why can't she more even beautiful? Para syang isa sa mga dyosa mula sa mga walang kamatayang storya ng mga Greek Mythology na bumababa sa lupa at ngayon ay nakatayo sa aking harapan.At kahit muntik ng maunsyami ang date naming dalawa dahil sa paparazzi ay maganda parin ang kinalabasan ng lahat ngayon gabi. Ito parin ang inaasahan kong makita, walang labis at walang kulang.Nakakahiya mang aminin dahil magmumukha akong love sick teenger pero hindi ako nakatulog buong gabi dahil sa sobrang pagiisip kung saan dadalhin ang isang sikat at hindi basta bastang tao kagaya ni Averi. It was a huge challenge for me
AveriMga naghihiyawang fans at kaliwa't kanang ilaw ng camera ang sumalubong sakin sa NAIA. Natapos narin ang 3 days photoshoot namin sa El Nido na naging sobrang memorable para sakin, hindi lang dahil sa napakaganda nitong beach kundi kay Color. Our date last night was fantastic kahit na may mga oras na iniinis nya ako but i think it was her way para hindi magkaroon ng dead moment.Sayang lang dahil hindi man lang ako nakapag paalam sa kanya ng personal, pero ang alam ko ay pauwi narin sya ngayong araw. Baka nga nandito din sya pero dahil sa dami ng tao ay hindi ko sya makita."This way," Pag alalay sakin ng general manager papunta sa VIP entrance."Averi, we have a meeting with Samantha at lunch." Sabi sakin ni Rose na naglalakad sa aking tabi.The thought of meeting Sam again makes me excited. Medyo matagal narin kasi ng huli kaming nagkita at wala na ako mas
ColorThey said expect the unexpected. Anything could happen, and probably will. Kaya naman sa dinami dami ng pwedeng makahuli samin sa loob ng cubicle ay si Reese pa. Hindi tuloy maipinta ni Averi ang kanyang mukha habang nakaupo kami ngayon dito sa restaurant at kaharap namin si Reese.I felt like i was in between past and present pero masasabi ko na may malaking pagkakaiba sa kanilang dalawa. Reese was part of my past, who teaches me how to love sincerely and accept defeat. After my heartbreak with her. I used the pain to put a walls para hindi na ako muling masaktan at kung maaari ay hindi na muli magmahal but things has changed when i met Averi. She unexpectedly slowly breaking my walls, put my broken heart back into pieces and i admit that it scared me.But i would consider this meeting with Reese as a blessing in disguise. Para malaman at mapatunayan ko sa aking sarili kung may natitira pa ba akong
ColorThey said expect the unexpected. Anything could happen, and probably will. Kaya naman sa dinami dami ng pwedeng makahuli samin sa loob ng cubicle ay si Reese pa. Hindi tuloy maipinta ni Averi ang kanyang mukha habang nakaupo kami ngayon dito sa restaurant at kaharap namin si Reese.I felt like i was in between past and present pero masasabi ko na may malaking pagkakaiba sa kanilang dalawa. Reese was part of my past, who teaches me how to love sincerely and accept defeat. After my heartbreak with her. I used the pain to put a walls para hindi na ako muling masaktan at kung maaari ay hindi na muli magmahal but things has changed when i met Averi. She unexpectedly slowly breaking my walls, put my broken heart back into pieces and i admit that it scared me.But i would consider this meeting with Reese as a blessing in disguise. Para malaman at mapatunayan ko sa aking sarili kung may natitira pa ba akong
AveriWe are basted.Hindi lang basta basta ang nakahuli samin ni Color kundi ang papa nya. At first we are all awkward, no one really wants to talk but since we are not teenagers anymore and completely adults. It was Mr. Benitez who breaks the silence by asking me kung marunong daw ba akong magchess.Weird na kung weird but hey, im really fan of chess. Mahilig ako maglaro nito nung College at naging varsity player pa ako. Kaya agad akong napa oo. Samantalang si Color ay walang nagawa kundi ang manuod at mukhang bored na bored na."Not again.." Napapailing na bulong ni Mr. Benitez nang matalo ko ulit sya. "Why you are so good? I can't win."Hindi ko mapigilang mapangiti. "I used to play chess during my college days Sir."Napahampas si Mr. Benitez sa upuan na napakaseryoso ng mukha. Sa kanya ata namana ni Color ang pagiging stoic. "Kaya
ColorThese past few days had been my favorite moment of my life. Why? Syempre dahil kay Averi. There wasrainbow around me and countless butterflies in my stomach kapag kasama ko sya. Akala ko sa imagination lang ito ng mga corny na author nageexist. But guess what? Totoo pala.And since lahat ng ito ay bago sakin, hindi ko parin mapigilan makaramdam ng takot. Lalo pa na kahit si Averi ay may pagdududa parin sakin. Paano kung mabigo lang siya? Paano kung totoo yung iniisip nya about me? However, i just needed a trust para naman maramdaman ko na im doing the right thing."Ms. President,"I pulled out of my reverie when someone speak. Napatingin ako sa senior editor ko na nakatayo sa aking harapan. Kanina pa ba sya nandito? Bakit hindi ko napansin?Inayos ko ang aking sarili at naupo ng tuwid sa silya. "Yes? What do you want?" Nagkunwari akong b
Chapter 24 is private so follow me kung gusto nyong mabasa. Going to party is never new to me. Dumating narin ako sa point na parang very ordinary nalang ito sakin, wala ng thrill at excitement. Uupo nalang ako sa isang tabi at maglalasing hanggang sa makakilala ako ng magandang babae na pwedeng ikama at iwanan after. But now, it's different. Hindi ako mapakali habang nakaupo dito sa sasakyan papuntang party.Nakakatawa mang aminin pero hindi na ako makapag hinatay makita si Averi. I wanna see how beautiful she is and how she is going to slay the party. Agh. F*ck! I look and sound like a love sick teenager. This is not me but what can i do? Si Averi nalang lagi ang laman ng isip ko.Dapat na ba akong magpatingin sa doctor? Magtake ng prescribed medicine? O aminin nalang kung ano ba ang tunay kung nararamdaman? Handa na ba ako? Kaya ko na bang panindigan ang lahat?
Averi"I will see you later.." Color told me at binitawan nya ang aking kamay bago kami maghiwalay ng daan. Ako sa hagdanan dadaan at sya naman ay sa elevator para walang makapansin samin at hindi magisip ng kung ano. Hindi pa man ako nakakahakbang ng bigla nya akong tawagin. "Averi!"Napalingon ako kay Color. I still can't get enough of this woman. She is so beautiful tonight and she knows that. Dahil paulit ulit kung binanggit sa kanya kung gaano sya kaganda while we were naked, our legs tangled as she worship every inches of my body. The thought of it set a butterflies in my stomach but whatever happened between us in bed, will stay in bed."Color.." Sambit ko sa pangalan nya."I.." Napatingin si Color sa sahig. She is going to say something but didn't know how to say it. "I.. will see you later again." Natawa ako. Ang cute nya. Sobrang layo sa personality na pinaki
ColorThese past few days has been really difficult for me, pakiramdam ko mababaliw ako kakaisip sa mga nangyari sa party. Akala ko perfect ang lahat at mag eending like a fairytale. I was flying in the cloud until something happened. Hindi ko inexpect na mahuhulog ako sa maitim na balak ni Iris dahil ang buong akala ko sincere sya sa paghingi ng tawad at pangalawang pagkakataon. May mga tao nga siguro na kahit ilang chances pa ang ibigay mo ay tatraydurin ka parin ng paulit ulit dahil sa pagiging makasarili.But my main concern right now is my relationship with Averi dahil nong gabi na umalis sya sa party ay ang huling beses na nakita ko sya. At kahit anong tawag ko, kahit anong text ko sa kanya ni isang sagot wala akong nakukuha. I can't even the explain how painful this to me because I know to myself that I didn't do anything wrong aside from forgiving Iris. Hindi lang naman si Averi ang nasaktan, ako rin. Mas nasaktan ak
AveriSobrang kabado ako tonight dahil sa wakas ay makikilala ko na ang mga kapatid ni Color. Wala kasi akong ideya kung ano bang klaseng ugali meron ang mga ito at kung paano ko sila pakikitunguhan. Hindi rin naman nagkukwento si Color sakin about them kaya para akong nagsosolve ng puzzle o mathematics ng walang formula.And of course, pinaghandaan ko ang party not only physically but more on mentally. I even talked to my parents for some advise para naman hindi ako masyadong kainin ng kaba. They just told me to relax and be who I really am. Which is ginawa ko naman kaya hindi ako nabigo na makuha ang loob at maging close agad kina ate Cerine at Almond after few minutes of talking.With Mr. Benitez naman, gosh that old man is so witty and gullible. Sa kanya nga talaga nagmana ni Color. Walang kaduda duda. At simula ng dumating ako dito sa party ay walang humpay ako sa kakauusap sa kung kani kanino at picture dito
ColorHindi ako mapakali habang naghihintay dito sa labas ng bahaykung saan gaganapin yung family reunion namin. Marami ng tao lalo na imbitado rin ang mga relatives, friends and important business partners ni Papa para hindi naman nila masabi na binabalewala namin sila sa mga ganitong okasyon.Nagumpisa narin ang party, nagkakasikayahan narin ang mga bisita pero until now wala parin si Averi. I asked her kung gusto nya bang sunduin ko sya but she doesn't want me to dahil gusto nya magkaroon ng dramatic entrance. Gusto nya daw akong isuprise which is makes me feel really excited.Agh. That woman loves to tease me.Excited pa naman akong makita sya with the dress I bought for her yesterday from a boutique. Alam ko na babagay kay Averi yung pinili ko kaya hindi na ako nagdalawang isip na bilhin ito at ipadala sa kanya kahit na pinagsabihan nya akong wag ng magabala.But
AveriLately I have been very busy with my commitments kaya hindi rin kami masyado nagkikita at naguusap ni Color but that woman always makes sure na papadalahan nya ako ng flowers, chocolates and food kahit nasaan man ako. Hindi lang puso ko yung gusto nyang patabain pati narin yung katawan ko pero lagi nya nalang sinasabi sakin na gaining weight while in a relationship is actually good, it means na masaya kami.Minsan nagtataka narin ako kung paano nya nalalaman yung set ng locations namin kahit hindi ko naman sinasabi sa kanya. Pakiramdam ko tuloy may CCTV sya sa mga lugar na pinupuntahan ko o di kaya may nakakabit na GPS sa katawan ko. Creepy.But you know what, I really wouldn't mind. Ngayon pa ba ako aarte at magpapabebe kung todo effort na si Kulay sakin? Syempre ieenjoy ko na to. Pawis, dugo at laman ang puhunan ko kay Color."Please look at the camera." Utos sakin ng photographer ha
ColorLove is like a gamble. You only have two choices. Susugal o maduduwag. At sa mga katulad kong kagagaling lang sa hindi magandang karanasan, na nagmahal pero hindi nasuklian ay hindi ko parin maiwasan mangamba.Medyo matagal ko narin pinigilan yung sarili ko na magmahal muli, sobra ata akong natrauma. Alam nyo yung minsan ka nalang nga magseryoso, nalubak ka pa. Kaya these past few years wala akong ginawa kundi magloko. For me girls are just for fun and only good for one night stand. Yes I admit hindi ganon kaganda ang imagine ko pagdating sa pakikipagdate dahil sa mga kalokohan ko in the past but I don't care about what other people going to say or what they are go to think.But everything has changed when Averi came into my life and slowly but surely breaks down my walls. At first, I was in great in denial because of fear but the more I get to know Averi is the more I find myself helplessly in love wit
Averi"Excuse me love." Paalam sakin ni Color ng biglang tumunog ang cellphone nya bago maglakad papunta sa bintana. "Hello."Na sya namang labas ni Iris na umuusok ang tenga, ilong dahil sa galit. But I want to talk to her dahil pakiramdam ko I have to say more para maintindihan nya kung ano ba yung mali at syempre gusto ko rin malaman kung bakit galit sya sakin samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya."Iris wait.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya humihinto sa paglalakad. Pinagtitinginan rin kami ng mga tao dito sa third floor. Nakikiisyosa kung anong nangyayari samin. "Pwede ba tayong magusap."But this girl is pretending that she didn't hear me until I grabbed her arm and harshly spun her around. She left me no choice. Kaya kailangang umabot pa kami sa ganito. Hindi ako brutal na tao at kung kayang daanin sa maayos na usapan gagawin ko pero iba si Iris, dapat nginungudngod sya sa
AveriComing out as lesbian to the world is never easy especially when you are a public figure. Some people would understand but most of them can't lalo na dito sa Pilipinas. Yes, this is a free country and we have different kind of freedom pero ito rin yung rason kung bakit maraming tao ang nadidiscriminate because of their sexual preference.Kaya naman napakaraming gay and lesbian na magpasa hanggang ngayon ay nagpupumilit paring magtago sa metal closet dahil sa takot. Pipilitin nila ang kanilang sarili na magmahal ng iba kahit taliwas ito sa kagustuhan ng kanilang puso just to please their family.But you know what, isang beses lang tayong mabubuhay. Walang part 2, walang extention lalong lalo na hindi tayo pusa para magkaroon ng nine lives. If you are going to follow the world wants kahit kailan hindi mo makakamit yung contenment, na kada gabi bago matulog ay mapapaisip ka kung tama ba yung ginagaw
ColorLife is a rollercoaster. It will drive you crazy because it has up and down until you couldn't take it anymore. Bata palang ako marami na akong napagdaanan at ang isa na siguro sa pinakamasakit na nangyari sa buhay ko ay ang mamatay si Mama. It was so painful and devastating like I wanted to die as well pero hindi ako sinukuan ng pamilya ko lalong lalo na ni Papa.Yes I know hindi ako yung pinakamabait na anak sa mundo besides I was consider the black sheep of the family. Ganon ata talaga kapag marami kang pinagdadaanan sa buhay pero wala kang masabihan kaya ang tanging kakampi ko lang ay sarili mo.Nang tumuntong ako sa College muntik pa akong mapariwara but good thing I have met this wonderful woman who just came at the right time and her name was Reese. Sya ang naging sandigan ko sa lahat ng bagay especially
AveriMy one day and one night vacation away from Manila was a great experience. Super nagenjoy ako lalo pa at kasama ko si Color. There's no dull moments between us at ito rin yung naging way para mas lalo pa namin makilala ang isa't isa. Maraming bagay din akong natuklasan from the smallest to weird details about Color.But you know sometimes being weird is a blessing in disguise. Dahil ito yung nagpapatibay ng damdamin na meron ako para kay Color kahit na may kaunting takot ako na baka hindi rin ganon ang nararamdaman nya para sakin. But who am i kidding? I really feel that she loves me too and I see it through her eyes. Color is just taking her time and I know when she is finally ready alam ko na walang pagdadalawang isip nyang sasabihin sakin yung matagal ko ng gustong marinig.At ngayong pauwi na kami sa Maynila ay hindi ko maiwasang malungkot. Magiging busy narin kasi ako sa trabaho lalo pa at nalalap