These past few days has been really difficult for me, pakiramdam ko mababaliw ako kakaisip sa mga nangyari sa party. Akala ko perfect ang lahat at mag eending like a fairytale. I was flying in the cloud until something happened. Hindi ko inexpect na mahuhulog ako sa maitim na balak ni Iris dahil ang buong akala ko sincere sya sa paghingi ng tawad at pangalawang pagkakataon. May mga tao nga siguro na kahit ilang chances pa ang ibigay mo ay tatraydurin ka parin ng paulit ulit dahil sa pagiging makasarili.
But my main concern right now is my relationship with Averi dahil nong gabi na umalis sya sa party ay ang huling beses na nakita ko sya. At kahit anong tawag ko, kahit anong text ko sa kanya ni isang sagot wala akong nakukuha. I can't even the explain how painful this to me because I know to myself that I didn't do anything wrong aside from forgiving Iris. Hindi lang naman si Averi ang nasaktan, ako rin. Mas nasaktan ak
Kilala bilang isa sa pinakasikat na Modelo si Averi Gonzales sa maraming panig ng mundo. At umuwi sya ng Pilipinas para magbakasyon, lumayo saglit sa stress sa trabaho.Maayos na sana ang lahat at tahimik ang pagbabakasyon nya pero nasira ito nang may mabasang artikulo sa Newspaper na nakakasira sa kanyang imahe bilang Modelo.Kaya walang pagdadalawang isip nyang pinuntahan ang Newspaper Company at sinugod ang CEO nito na si Color Benitez.Will their love grow?Will they survive the love and hate relationship?Is Averi will give up her modelling career for someone like Color?Is Color will change for the better for Averi?Is Avery will regret it later?Don't steal my story, this is my original.No part of this book maybe reproduced, disturbed, or transmitted in any form or by any means or stored in a date
Ito ang talaga ang matatawag mo na bakasyon, white sand, blue water, coconut trees, shirtless guys and of course pretty ladies. Deserve na deserve ko ang engradeng bakasyon na ito dahil ilang taon din na puro trabaho ang inatupag ko bilang modelo sa France at iba't ibang bahagi ng Europe, America at Asia.Masasabi ko na narating ko na ang pinakamataas na antas ng trabaho ko kaya hindi na ako tinatantanan ng paparazzi pero mas mautak at matalino ako sakanila dahil hindi nila natunugan na umuwi ako ng Pilipinas."Your lemon water," inabot sakin ng nakakabata kong kapatid na si Aubree ang baso. "Mom called," naupo sya sa tabi ko sa buhanginan. "Pinauuwi nya na tayo at she wanted to see you,"Naupo ako ng maayos at kinuha ang baso mula sa kanya. "Don't worry I will call Mom later. Gusto ko lang munang mag unwind, relax at ayaw ko munang mastress,
Parang hinipan ng hangin ang inis at galit na aking nararamdaman ng makita ko si. Ms. Benitez. Napakaganda nito pero tinalo pa nya ako sa kasupladahan."Anyway, what can I do for you?" walang emosyon nitong tanong at ibinaling ang kanyang paningin sa laptop na nasa kanyang harapan. "Don'waste my time,"Napabuga ako ng hangin sa kasungitan nya. Ang sarap nyang sakalin. Okay, hinga ng malalim Averi. She is not worth it. Kinuha ko ang newspaper mula sa bag ko at galit na inilapag ito sa kanyang lamesa."Sana bago kayo magpublish ay siguraduhin nyo kung totoo. Sisirain nyo pa ang image at career ko dahil sa iresponsableng pagbabalita nyo!" punong puno ng autoridad ang boses ko. Ayaw ko magpatalo sakanya. "I will sue your company!"Parang tamad na tamad na kinuha ni Ms. Benitez ang newspaper na nilagay ko sa lamesa nya at tinignan ito. "Well. Gossip is part of our business. 50 is the truth and 50 is hearsay, rumours etc,""Gossip? That
Nakadaupang palad ko na ang iba't ibang uri ng klase ng tao dahil sa nature ng trabaho ko but i swear this woman who was standing in front of me right now isundeniably unbelievable. Alam na alam nya kung paano ako iinisin, makita ko pa lang ang mukha nitong si Color Benitez kumukulo na ang dugo ko."Ang malas ko naman at ikaw pa talaga ang nakita ko!" inis kong bulong sabay talikod."Hey that's mean missy!" natatawang sabi ni Ms. Benitez. "Ke aga aga ang init ng ulo mo,""Nakita kasi kita!" katwiran ko."Why?" natatawang tanong ni Ms. Benitez bago uminom ng kape nya. "Hindi ba ako kaaya aya sa paningin mo? Hindi ba ako maganda?"Napaikot ang aking mata, masyadong bilib sa sarili ang babae na ito. Akala mo naman kung sino. But okay, ayaw ko ng magubos ng oras sa taong hindi naman worth it kaya lumakad ako palabas ng coffee shop."Still butthurt Ms. Gonzales?" su
Maaga akong gumising para pumunta sa Manila Peninsula kung saan naghihintay ang Manager ko na si Rose na kadarating lang kagabi from France. Ngayong araw ang meeting ko with the Head of Marketing ng Versa. Sikat na sikat ang clothing line na ito sa Europe at ngayon dito sa Asia.Maraming famous at aspiring models ang gustong maging mukha ng Versa pero masyadong mataas ang standard nila kaya iilan ilan palang ang pumapasa but in my case, sila mismo ang kumontak kay Rose at nagpapapictorial sakin. Audition sa term ng mga artista."Bakit parang matamlay ka?" Bungad ng hairstylist at makeup kong pinay na si Sara. "Masama ba pakiramdam mo?"Nagkatinginan kami sa salamin. Medyo may edad na si Sara at ilang taon narin kaming magkatrabaho. Sya iyong itinuturing ko na pinakamalapit kong kaibigan. "Halata ba?" Naconcious tuloy ako sa mukha ko kahit na sobrang ayos ng pagkakamake up para maitago ang eyebags ko. "Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi
Color"What is this?" Iritable kong tanong sa editor ng kumapanya ko na sumadya pa talaga dito sa Peninsula Hotel para ipakita sakin ang mga palpak nyang draft ng article na kinakailangan naming ipublish bukas. "These.." Nakakunot akong nakatingin sa mga papel na hawak ko. "These are trash!" Hinagis ko ang mga papel at nagkalat sa sahig. "I thought you are better than that Mr. Cruz! Walang kasense sense yung sinulat mo!""I'm sorry Chairwoman." Natatarantang sabi nito sabay dampot sa article nyang walang kwenta. "Aayusin ko po.""Dapat lang!" Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama. "Hindi kayo pinapasweldo ng kumpanya para bigyan nyo ko ng mga basurang nyong artikulo!" Naglakad ako papunta sa lamesa at nagsalin ng red wine. "Get out of my face!""Opo!" Halos magkandarapa ang lalaki sa paglabas ng hotel room ko.Hinawi ko ang kurtina na humaharang sa napakagandang tanawin na i
AveriSobrang naging successful ang naging Runway show ng Versa, hindi mapatid ang hiyawan ng mga tao para sa bawat modelo na rumarampa sa stage. Nakakapressure oo, pero sulit lahat ng dampi ng make up, pagbanat ng buhok at sakit ng paa dahil sa iba't ibang uri ng heels na sinusuot namin.Kaliwa at kanan ang naging interview ko sa local at international media. Marami akong natatanggap na mga papuri but there always will be a critics.But you know what really makes me happy? Iyon ay ang nakapanuod ng live sina Mama, Papa at Aubree ng first ever Runway show ko dito sa Pilipinas. Kitang kita ko sa mga mukha nila kung gaano sila napahanga at kaproud sakin. Agad nila akong sinalubong pagkalabas na pagkalabas ng dressing room."I'm really proud of you Iha!" Halos mapunit ang mukha ni Papa sa laki ng pagkakangiti nito. "Marami na akong napanuod at nakitang picture mo sa mga Runway show Averi
Color"Ahh." Iyak ng magandang babaeng dahil sa init at sensyasyon na kanyang nararamdaman habang marahan kong hinahagkan ang kanyang leeg. "Make me." Huminga sya ng malalim bago ipagpatuloy ang pagsasalita. "Yours please."What a beautiful sound in my ears everytime pretty girls are begging me to show them the rainbow. Hey, don't judge me. Binibigay ko lang ang makakapag pasaya sa kanila at sakin. Well, yes I had sex with countless girls na karaniwan kong nakikilala sa mga club at bar.Pero bago ko pa sila hubaran ng damit, I will recite my golden rules. First, don't ask me to kiss them on the lips dahil kahit kailan wala pa akong hinalikan sa labi na babae na nakaone night stand ko. Kissing someone on the lips is too romantic for me. Second, they need to leave my house after sex and lastly, no more calling me."I want you inside me." Ungol ng babae na hindi malaman kung paanong pag baling ng kat
ColorThese past few days has been really difficult for me, pakiramdam ko mababaliw ako kakaisip sa mga nangyari sa party. Akala ko perfect ang lahat at mag eending like a fairytale. I was flying in the cloud until something happened. Hindi ko inexpect na mahuhulog ako sa maitim na balak ni Iris dahil ang buong akala ko sincere sya sa paghingi ng tawad at pangalawang pagkakataon. May mga tao nga siguro na kahit ilang chances pa ang ibigay mo ay tatraydurin ka parin ng paulit ulit dahil sa pagiging makasarili.But my main concern right now is my relationship with Averi dahil nong gabi na umalis sya sa party ay ang huling beses na nakita ko sya. At kahit anong tawag ko, kahit anong text ko sa kanya ni isang sagot wala akong nakukuha. I can't even the explain how painful this to me because I know to myself that I didn't do anything wrong aside from forgiving Iris. Hindi lang naman si Averi ang nasaktan, ako rin. Mas nasaktan ak
AveriSobrang kabado ako tonight dahil sa wakas ay makikilala ko na ang mga kapatid ni Color. Wala kasi akong ideya kung ano bang klaseng ugali meron ang mga ito at kung paano ko sila pakikitunguhan. Hindi rin naman nagkukwento si Color sakin about them kaya para akong nagsosolve ng puzzle o mathematics ng walang formula.And of course, pinaghandaan ko ang party not only physically but more on mentally. I even talked to my parents for some advise para naman hindi ako masyadong kainin ng kaba. They just told me to relax and be who I really am. Which is ginawa ko naman kaya hindi ako nabigo na makuha ang loob at maging close agad kina ate Cerine at Almond after few minutes of talking.With Mr. Benitez naman, gosh that old man is so witty and gullible. Sa kanya nga talaga nagmana ni Color. Walang kaduda duda. At simula ng dumating ako dito sa party ay walang humpay ako sa kakauusap sa kung kani kanino at picture dito
ColorHindi ako mapakali habang naghihintay dito sa labas ng bahaykung saan gaganapin yung family reunion namin. Marami ng tao lalo na imbitado rin ang mga relatives, friends and important business partners ni Papa para hindi naman nila masabi na binabalewala namin sila sa mga ganitong okasyon.Nagumpisa narin ang party, nagkakasikayahan narin ang mga bisita pero until now wala parin si Averi. I asked her kung gusto nya bang sunduin ko sya but she doesn't want me to dahil gusto nya magkaroon ng dramatic entrance. Gusto nya daw akong isuprise which is makes me feel really excited.Agh. That woman loves to tease me.Excited pa naman akong makita sya with the dress I bought for her yesterday from a boutique. Alam ko na babagay kay Averi yung pinili ko kaya hindi na ako nagdalawang isip na bilhin ito at ipadala sa kanya kahit na pinagsabihan nya akong wag ng magabala.But
AveriLately I have been very busy with my commitments kaya hindi rin kami masyado nagkikita at naguusap ni Color but that woman always makes sure na papadalahan nya ako ng flowers, chocolates and food kahit nasaan man ako. Hindi lang puso ko yung gusto nyang patabain pati narin yung katawan ko pero lagi nya nalang sinasabi sakin na gaining weight while in a relationship is actually good, it means na masaya kami.Minsan nagtataka narin ako kung paano nya nalalaman yung set ng locations namin kahit hindi ko naman sinasabi sa kanya. Pakiramdam ko tuloy may CCTV sya sa mga lugar na pinupuntahan ko o di kaya may nakakabit na GPS sa katawan ko. Creepy.But you know what, I really wouldn't mind. Ngayon pa ba ako aarte at magpapabebe kung todo effort na si Kulay sakin? Syempre ieenjoy ko na to. Pawis, dugo at laman ang puhunan ko kay Color."Please look at the camera." Utos sakin ng photographer ha
ColorLove is like a gamble. You only have two choices. Susugal o maduduwag. At sa mga katulad kong kagagaling lang sa hindi magandang karanasan, na nagmahal pero hindi nasuklian ay hindi ko parin maiwasan mangamba.Medyo matagal ko narin pinigilan yung sarili ko na magmahal muli, sobra ata akong natrauma. Alam nyo yung minsan ka nalang nga magseryoso, nalubak ka pa. Kaya these past few years wala akong ginawa kundi magloko. For me girls are just for fun and only good for one night stand. Yes I admit hindi ganon kaganda ang imagine ko pagdating sa pakikipagdate dahil sa mga kalokohan ko in the past but I don't care about what other people going to say or what they are go to think.But everything has changed when Averi came into my life and slowly but surely breaks down my walls. At first, I was in great in denial because of fear but the more I get to know Averi is the more I find myself helplessly in love wit
Averi"Excuse me love." Paalam sakin ni Color ng biglang tumunog ang cellphone nya bago maglakad papunta sa bintana. "Hello."Na sya namang labas ni Iris na umuusok ang tenga, ilong dahil sa galit. But I want to talk to her dahil pakiramdam ko I have to say more para maintindihan nya kung ano ba yung mali at syempre gusto ko rin malaman kung bakit galit sya sakin samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya."Iris wait.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya humihinto sa paglalakad. Pinagtitinginan rin kami ng mga tao dito sa third floor. Nakikiisyosa kung anong nangyayari samin. "Pwede ba tayong magusap."But this girl is pretending that she didn't hear me until I grabbed her arm and harshly spun her around. She left me no choice. Kaya kailangang umabot pa kami sa ganito. Hindi ako brutal na tao at kung kayang daanin sa maayos na usapan gagawin ko pero iba si Iris, dapat nginungudngod sya sa
AveriComing out as lesbian to the world is never easy especially when you are a public figure. Some people would understand but most of them can't lalo na dito sa Pilipinas. Yes, this is a free country and we have different kind of freedom pero ito rin yung rason kung bakit maraming tao ang nadidiscriminate because of their sexual preference.Kaya naman napakaraming gay and lesbian na magpasa hanggang ngayon ay nagpupumilit paring magtago sa metal closet dahil sa takot. Pipilitin nila ang kanilang sarili na magmahal ng iba kahit taliwas ito sa kagustuhan ng kanilang puso just to please their family.But you know what, isang beses lang tayong mabubuhay. Walang part 2, walang extention lalong lalo na hindi tayo pusa para magkaroon ng nine lives. If you are going to follow the world wants kahit kailan hindi mo makakamit yung contenment, na kada gabi bago matulog ay mapapaisip ka kung tama ba yung ginagaw
ColorLife is a rollercoaster. It will drive you crazy because it has up and down until you couldn't take it anymore. Bata palang ako marami na akong napagdaanan at ang isa na siguro sa pinakamasakit na nangyari sa buhay ko ay ang mamatay si Mama. It was so painful and devastating like I wanted to die as well pero hindi ako sinukuan ng pamilya ko lalong lalo na ni Papa.Yes I know hindi ako yung pinakamabait na anak sa mundo besides I was consider the black sheep of the family. Ganon ata talaga kapag marami kang pinagdadaanan sa buhay pero wala kang masabihan kaya ang tanging kakampi ko lang ay sarili mo.Nang tumuntong ako sa College muntik pa akong mapariwara but good thing I have met this wonderful woman who just came at the right time and her name was Reese. Sya ang naging sandigan ko sa lahat ng bagay especially
AveriMy one day and one night vacation away from Manila was a great experience. Super nagenjoy ako lalo pa at kasama ko si Color. There's no dull moments between us at ito rin yung naging way para mas lalo pa namin makilala ang isa't isa. Maraming bagay din akong natuklasan from the smallest to weird details about Color.But you know sometimes being weird is a blessing in disguise. Dahil ito yung nagpapatibay ng damdamin na meron ako para kay Color kahit na may kaunting takot ako na baka hindi rin ganon ang nararamdaman nya para sakin. But who am i kidding? I really feel that she loves me too and I see it through her eyes. Color is just taking her time and I know when she is finally ready alam ko na walang pagdadalawang isip nyang sasabihin sakin yung matagal ko ng gustong marinig.At ngayong pauwi na kami sa Maynila ay hindi ko maiwasang malungkot. Magiging busy narin kasi ako sa trabaho lalo pa at nalalap