Masasabi ko na narating ko na ang pinakamataas na antas ng trabaho ko kaya hindi na ako tinatantanan ng paparazzi pero mas mautak at matalino ako sakanila dahil hindi nila natunugan na umuwi ako ng Pilipinas.
"Your lemon water," inabot sakin ng nakakabata kong kapatid na si Aubree ang baso. "Mom called," naupo sya sa tabi ko sa buhanginan. "Pinauuwi nya na tayo at she wanted to see you,"
Naupo ako ng maayos at kinuha ang baso mula sa kanya. "Don't worry I will call Mom later. Gusto ko lang munang mag unwind, relax at ayaw ko munang mastress," walang emosyon ko na sagot. Natahimik lang si Aubree.
The truth is, my mother and I are not in good terms dahil ayaw nya sa napili ko na trabaho, mas gusto nyang pamahalaan ko ang kumpanya namin.
"Sana maging okay na kayo ni Mama," bulong ni Aubree. "Pagpasensyahan mo nalang sya," minsan naiisip ko na mas mature pa ang nakakabata kong kapatid mag isip kaysa sa sakin. "Namiss ka lang nya,"
Hindi ko mapigilang makunsensya sa narinig ko. Masyado nga ba ako naging matigas kay Mama? Panahon na ba para magka ayos kami? Masasagot din siguro ang mga tanong ko sa mga darating na araw.
Hinawi ko ang aking buhok ng humangin ng malakas at iginala ang aking paningin. Medyo maraming tao ngayon at karamihan sakanila ay nagbababad sa arawan, may mga naliligo sa beach, may gumawa ng mga sand castle at naglalaro ng beach volleyball.
"Kamusta na pala ang college?" bigla kong tanong kay Aubree. "Malapit ka ng grumaduate,"
Ibinaling ni Aubree ang kanyang paningin mula sa cellphone nya papunta sa aking mukha. "Oh yes Ate, ilang buwan nalang sa wakas ay makakalaya narin ako sa mga projects, reporting at thesis,"
"Are you going to work with Dad?"
"Yes Ate Averi, I would love to work with him dahil alam ko na marami akong matutunan sakanya," ramdam ko ang excitement sa boses ni Aubree. Since mas ginustos ko ang modeling kaysa magtrabaho sa kumpanya ay kay Aubree na nakalatag ang lahat ng responsibilidad ng kumpanya namin. "Hanggang kailan ka dito?"
Inilapag ko ang baso sa maliit na lamesa. "One or two weeks?" kahit ako hindi ko pa alam kung kagaano ako katagal dito. Pwedeng mamasyal ako sa ibang bansa dahil three months vacation leave ang paalam ko sa manager ko.
Napukaw ang atensyon ko sa bolang tumama sa aking binti. Umangat ang aking mata at nakita ang napakagandang babae na eleganteng naglalakad papunta sa direksyon ko. Pwedeng pwede sya maging modelo.
Kinuha ko ang bola at tumayo. "Is this yours?"
"Yeah, it's mine," sagot ng babae na titig na titig sa aking mukha at ganon din naman ako sakanya. Marami na akong nakita na mga magagandang babae sa trabaho pero natatanggi ang kagandahan nito.
Inabot ko sakanya ang bola. "I'm Averi--" pero hindi pa man ako natatapos magpakilala ay may biglang humatak sa kamay nito at kinaladkad palayo.
"Wow!" natatawa kong bulong. "Sayang! Ang ganda pa naman nya at mukhang iisang menu lang ang hanap namin,"
"She is taken sister," singit ni Aubree. "Girls parin pala ang gusto mo," alam naman ng pamilya ko na lesbian ako since high school at hindi naman ito naging issue.
"Tara na nga," aya ko kay Aubree. Binitbit ko ang phone ko at naglakad na kami sa buhanginan. Hindi ko na kaya ang init na dumadampi sa aking balat. "Well my little sister. Lesbian is always a lesbian,
Nasanay ako na laging pinagtitinginan ng mga tao mapa lalaki man ito o babae. Hindi ko naman sila masisisi dahil takaw atensyon naman talaga ako.
"Wait, bili muna tayo ng mga souvenirs," at tinuro ni Aubree ang napakaraming souvenirs shops. Inisa isa namin ang mga shop minsa may nagugustuhan kami pero kadalasan ay wala..
"Meron din nito sa France," reklamo ko habang tinitignan ang mga key chain at mga porcelain bracelet. "Sana don nalang ako bumili,"
Natatawang tinapik ng kapatid ko ang aking balikat. "I will just go there," tinutukoy ni Aubree ang tindahan ng mga damit ilang hakbang layo sakin.
"Okay," tumango ako. Naglakad lakad ako sa bilihan ng mga pagkain. May mga peanut brittle, strawberry jam, etc.
"Oh hey beautiful," nakangiting bungad sakin ng isang lalaki ng tumayo sa aking tabi. "How may I help you?" nilampasan ko ito at hindi pinansin. "Hey. Miss..." hinabol nya ako at hinawakan sa braso.
"Don't," inis na babala ko sa lalaki. "Touch me;"
Itinaas ng lalaki ang kanyang mga kamay. "Masyado ka namang magagalitin. Gusto lang naman kitang makilala,"
"You are barking at the wrong tree," taas kilay na sabi ko sa kanya. May itsura naman ito pero yun nga lang hindi ko type ang lahi ni Adan. "For your infornation I'm not interested in men,"
"Sayang naman. Pero baka magbago isip mo kapag..." huminto ito sa pagsasalita at tinitigan ako mula ulo hanggang paa na punong puno ng malisya ang mata. "Alam mo na.."
Saktong lumitaw si Aubree sa tabi ko. Hinablot ko ang hawak nyang baso ng coke float at ibinuhos sa mukha ng bastos na lalaki sa aking harapan.
"Oh gosh Ate!" nagulat si Aubree.
Tinanggal ng lalaki ang ice cream sa kanyang pisngi at tumingin sakin ng masama.
"Sa susunod kilalanin mo muna kung sino ang binabastos mo o gusto mong ipakulong kita!?" tumaas ang boses ko, nawala ang kontrol ko sa aking sarili dahil sa galit. Bakit may mga lalaking katulad nya na lalo atang nachachallenge kapag nalaman na lesbian ka.
"Ate tama na yan! Pinagtitinginan tayo ng mga tao!" awat ni Aubree. Lahat ng tao na namimili sa souvenir shop ay nakamata sa direksyon namin.
Itinulak ko paalis sa daraanan ko ang napahiya at tulala na lalaki. Pilit akong pinakakalma ni Aubree habang naglalakad kami pabalik sa hotel pero kapag naiisip ko yung lalaki na bumastos sakin parang may apoy na lumalabas sa ilong ko. Nagcheck muna ako ng mga Emails ko bago mmatulg. Sobrang pagod ako dahil sa jetlag.
Maaga kaming nakauwi ng Maynila at sinalubong nina Mama at Papa. Kahit na may kaonting ilangan sa pagitan namin ni Mama ay naramdaman ko din naman ang pagkamiss nya sakin. Ilang taon din kasi kaming hindi nagkita, nag uusap man ay puro call voice lang.
"Kamusta ang modeling mo?" tanong ni Papa habang sabay sabay kaming kumakain ng tanghalian. Naninibago lang ako ng kaonti dahil sanay akong kumain mag isa pero ngayon kasama ko ang aking pamilya.
"Okay naman po," sagot ko habang hinihiwa ng kutsilyo ang karne sa aking plato. "Baka magkaroon din ako ng photo shoot dito soon. May clothing line na kumukuha sakin bilang endorser nila,"
"That is a good news! Para naman mapanuod ka namin," singit ni Mama. May ngiti sakanyang labi. Teka. Nagbabago na ba ang opinyon nya sa career ko?
"Yes Mom!" sang ayon ko.
"Pwede ba akong sumama sa mga photoshoot mo kapag natuloy yan ate?" tanong ni Aubree.
"Oo naman," nakangiti kong sagot.
Bigla kaming napatingin sa direksyon ni Papa nang muntik na nitong maibuga ang ininom nyang kape habang nakatingin sa newspaper na hawak nya.
"What is wrong?" nag aalalang tanong ni Mama kay Papa.
Hindi kumibo si Papa bagkus ay tumingin ito sakin at inabot ang dyaryo. Naguguluhan man ay kinuha ko ito at binasa ang nakasulat. "Sikat na modelo sinabuyan ng softdrink ang mukha ng kanyang taga hanga!" at may malaking picture ko pa ang nakalagay.
"This is not true!" naiiling ko na sabi kina Mama at Papa. "Well yes. Sinabuyan ko sya ng softdrink sa mukha dahil binastos nya ako!" pagtatanggol ko sa aking sarili. "You know me guys na hindi ako gagawa ng ganyan, pinalaki at pinag aral nyo ako ng maayos. Aubree was there too!" sinulyapan ko ang aking kapatid na binabasa ang dyaryo.
"Yes dad. Binastos nya si Ate!" depensa ng kapatid ko sakin.
Walang nagawa si Papa kundi ang bumuntong hininga. "I will try to call the newspaper company. Makakasira yan sa career mo lalo pa at kitang kita ang picture mo!" tumayo si Papa at may kinusap sa cellpone.
"I told you Averi. Kailangan mo ng iwanan yang modeling na yan," naiiling na bulong ni Mama.
"Mom please!" sabi ko kay Mama. "Hanggang ngayon ba hindi nyo parin matanggap yung pagmomodel ko? Hindi ko po ito ginagawa for free or nothing. Malaki ang kinikita ko dito!"
"Pero kailangan ka sa negosyo natin Averi," pilit ni Mama. Hay. Heto nanaman po kami. "Hindi makakaya ni Aubree mag isa ang lahat ng responsibilidad na maiiwanan sakanya kapag nagretire na kami ng Papa mo,"
Kahit ano atang gawin ko hindi matatapos ang usapin tungkol sa modeling career ko at negosyon namin.
Bumalik si Papa na bakas ang inis sa kanyang mukha. "Ayaw pumayag ng newspaper company na itake down ang news about you dahil naipublished na nila ito today,"
Tinignan ko ang address ng newspaper company. Malapit lang ito at pwedeng pwedeng puntahan.
"Kilalang strict ang bagong president ng newspaper company na yan," dagdag ni Papa. "Kaya mahihirapan talaga tayong pakiusapan sila lalo na si Ms. Benitez,"
"Strikto dahil baka tumanda na syang dalaga kakatrabaho sa newspaper company na yan," bulong ko. Napatingin sina Mama, Papa at Aubree sakin nang biglang akong tumayo. "I will talk to her personaly,"
"Maghinay hinay ka Averi!" awat ni Papa habang kinukuha ko na ang aking handbag. "Ako na ang bahala umayos ng lahat,"
"No father. Hindi ko hahayaan ang isang maling balita na sumira ng career na matagal kong pinaghirapan!" hindi ko na pinansin ang pagtawag sakin nina Mama at Papa dali dali akong umalis.
Hindi ako nahirapan na hanapin ang Newspaper company dahil sa malayo palang ay kita ko na ang building nito.
"Good afternoon, can I please talk to Ms. Benitez?" bungad ko sa receptionist. "Where I can find her?"
Umangat ang mga mata ng receptionist at napanganga ng makilala ako. Hindi ko naman iniisip na maraming tao ang makakakilala sakin dito sa Pilipinas lalo na kung mas sikat ko sa ibang bansa. "Er.. Are you Ms. Averi Gonzales?"
Pero minsan magagamit mo rin ang kasikatan mo sa mga ganitong pagkakataon. "Yes," pilit ngiti kong sagot. "I have an appointment with Ms. Benitez. Saan ko sya pwedeng makita?"
"Oh gosh," todo kilig na sambit nito. "Well Maam Gonzales. Nasa 3rd floor po ang office nya,"
"Thank you," pasasalamat ko at naglakad na ako papasok sa loob ng elevator. Mabuti nalang at ako lang mag isa dito. Nag iisip ako ng magandang opening speech pag nagkaharao na kami ni Ms. Benitez.
Hindi rin nagtagal ay dumating na ako sa 3rd floor at sinalubong nang napakagulong cubicle, tambak ang mga dyaryo sa lamesa ng mga empleyado. Lahat ng tao ay natigil sa kani kanilang ginagawa ng mapansin nila akong makatayo.
Nilapitan ako ng isang lalaki na may suot na makapal na salamin sa mata. "Hm. Excuse me, sino po ang hanap nyo?"
"Si Ms. Benitez!" matigas kong sagot.
Napakamot ang lalaki sakanyang ulo. "Hindi po tumatanggap ng bisita si Ms. Benitez,"
"Mukha ba akong bisita dito? I came here to talk her dahil sa nilabas nyong balita tungkol sakin!" pagalit kong sagot. Tinabig ko ang lalaki para umalis sya sa daraanan ko. Mabuti nalang at hindi ko na kinakailangang magtanong dahil kitang kita ko ang pangalan ni Ms. Benitez sa isang malaking fiber glass na kwarto. Walang pagdadalawang isip ko itong binuksan at pumasok sa loob. "Ms. benitez!"
Hindi ko makita si Ms. Benitez dahil nakatalikod ang upuan nito sakin.
"Yes, Sir. I will call right back," narinig kong salita nito sa kausap nya sa cellphone. At dahan dahang umikot ang kanyang kinauupuan.
Naumid ang aking dila at hindi malaman ang sasabihin habang nakatingin ako sa napakagandang nilalang na nasa aking harapan. Maling mali ako na isipin na isang matandang hukluban si Ms. Benitez dahil kapag narinig mo ang sakitang Presidente or CEO iisipin mo agad na matanda na ito.
"Alam mo bang bastos ang hindi kumakatok sa pintuan bago pumasok?" pagtataray ng magandang babae sakin.
Parang hinipan ng hangin ang inis at galit na aking nararamdaman ng makita ko si. Ms. Benitez. Napakaganda nito pero tinalo pa nya ako sa kasupladahan."Anyway, what can I do for you?" walang emosyon nitong tanong at ibinaling ang kanyang paningin sa laptop na nasa kanyang harapan. "Don'waste my time,"Napabuga ako ng hangin sa kasungitan nya. Ang sarap nyang sakalin. Okay, hinga ng malalim Averi. She is not worth it. Kinuha ko ang newspaper mula sa bag ko at galit na inilapag ito sa kanyang lamesa."Sana bago kayo magpublish ay siguraduhin nyo kung totoo. Sisirain nyo pa ang image at career ko dahil sa iresponsableng pagbabalita nyo!" punong puno ng autoridad ang boses ko. Ayaw ko magpatalo sakanya. "I will sue your company!"Parang tamad na tamad na kinuha ni Ms. Benitez ang newspaper na nilagay ko sa lamesa nya at tinignan ito. "Well. Gossip is part of our business. 50 is the truth and 50 is hearsay, rumours etc,""Gossip? That
Nakadaupang palad ko na ang iba't ibang uri ng klase ng tao dahil sa nature ng trabaho ko but i swear this woman who was standing in front of me right now isundeniably unbelievable. Alam na alam nya kung paano ako iinisin, makita ko pa lang ang mukha nitong si Color Benitez kumukulo na ang dugo ko."Ang malas ko naman at ikaw pa talaga ang nakita ko!" inis kong bulong sabay talikod."Hey that's mean missy!" natatawang sabi ni Ms. Benitez. "Ke aga aga ang init ng ulo mo,""Nakita kasi kita!" katwiran ko."Why?" natatawang tanong ni Ms. Benitez bago uminom ng kape nya. "Hindi ba ako kaaya aya sa paningin mo? Hindi ba ako maganda?"Napaikot ang aking mata, masyadong bilib sa sarili ang babae na ito. Akala mo naman kung sino. But okay, ayaw ko ng magubos ng oras sa taong hindi naman worth it kaya lumakad ako palabas ng coffee shop."Still butthurt Ms. Gonzales?" su
Maaga akong gumising para pumunta sa Manila Peninsula kung saan naghihintay ang Manager ko na si Rose na kadarating lang kagabi from France. Ngayong araw ang meeting ko with the Head of Marketing ng Versa. Sikat na sikat ang clothing line na ito sa Europe at ngayon dito sa Asia.Maraming famous at aspiring models ang gustong maging mukha ng Versa pero masyadong mataas ang standard nila kaya iilan ilan palang ang pumapasa but in my case, sila mismo ang kumontak kay Rose at nagpapapictorial sakin. Audition sa term ng mga artista."Bakit parang matamlay ka?" Bungad ng hairstylist at makeup kong pinay na si Sara. "Masama ba pakiramdam mo?"Nagkatinginan kami sa salamin. Medyo may edad na si Sara at ilang taon narin kaming magkatrabaho. Sya iyong itinuturing ko na pinakamalapit kong kaibigan. "Halata ba?" Naconcious tuloy ako sa mukha ko kahit na sobrang ayos ng pagkakamake up para maitago ang eyebags ko. "Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi
Color"What is this?" Iritable kong tanong sa editor ng kumapanya ko na sumadya pa talaga dito sa Peninsula Hotel para ipakita sakin ang mga palpak nyang draft ng article na kinakailangan naming ipublish bukas. "These.." Nakakunot akong nakatingin sa mga papel na hawak ko. "These are trash!" Hinagis ko ang mga papel at nagkalat sa sahig. "I thought you are better than that Mr. Cruz! Walang kasense sense yung sinulat mo!""I'm sorry Chairwoman." Natatarantang sabi nito sabay dampot sa article nyang walang kwenta. "Aayusin ko po.""Dapat lang!" Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama. "Hindi kayo pinapasweldo ng kumpanya para bigyan nyo ko ng mga basurang nyong artikulo!" Naglakad ako papunta sa lamesa at nagsalin ng red wine. "Get out of my face!""Opo!" Halos magkandarapa ang lalaki sa paglabas ng hotel room ko.Hinawi ko ang kurtina na humaharang sa napakagandang tanawin na i
AveriSobrang naging successful ang naging Runway show ng Versa, hindi mapatid ang hiyawan ng mga tao para sa bawat modelo na rumarampa sa stage. Nakakapressure oo, pero sulit lahat ng dampi ng make up, pagbanat ng buhok at sakit ng paa dahil sa iba't ibang uri ng heels na sinusuot namin.Kaliwa at kanan ang naging interview ko sa local at international media. Marami akong natatanggap na mga papuri but there always will be a critics.But you know what really makes me happy? Iyon ay ang nakapanuod ng live sina Mama, Papa at Aubree ng first ever Runway show ko dito sa Pilipinas. Kitang kita ko sa mga mukha nila kung gaano sila napahanga at kaproud sakin. Agad nila akong sinalubong pagkalabas na pagkalabas ng dressing room."I'm really proud of you Iha!" Halos mapunit ang mukha ni Papa sa laki ng pagkakangiti nito. "Marami na akong napanuod at nakitang picture mo sa mga Runway show Averi
Color"Ahh." Iyak ng magandang babaeng dahil sa init at sensyasyon na kanyang nararamdaman habang marahan kong hinahagkan ang kanyang leeg. "Make me." Huminga sya ng malalim bago ipagpatuloy ang pagsasalita. "Yours please."What a beautiful sound in my ears everytime pretty girls are begging me to show them the rainbow. Hey, don't judge me. Binibigay ko lang ang makakapag pasaya sa kanila at sakin. Well, yes I had sex with countless girls na karaniwan kong nakikilala sa mga club at bar.Pero bago ko pa sila hubaran ng damit, I will recite my golden rules. First, don't ask me to kiss them on the lips dahil kahit kailan wala pa akong hinalikan sa labi na babae na nakaone night stand ko. Kissing someone on the lips is too romantic for me. Second, they need to leave my house after sex and lastly, no more calling me."I want you inside me." Ungol ng babae na hindi malaman kung paanong pag baling ng kat
AveriPilit kong nilalabanan ang namimigat kong mata habang nakatingin kay Rose na abala sa pagpapaliwanag ng mga dapat naming gagawin at dadalhin sa nakaschedule naming photoshoot para sa paglalaunch ng bagong clothing brand ng Versa.Well, napuyat lang naman ako sa pagsstalk kay Color Benitez sa lahat ng social media account nya pero wala rin naman akong napala o natuklasan na kahit anong bagay mula kanya because she keeps her status and other personal details very private."Averi."And please don't ask me why i did such stalking thing because i honestly did have any idea. I just wanted to know kung ano ba ang meron sa kanya at bakit paulit ulit kaming pinagtatagpo ng pagkakataon gaya sa Shoe store kanina. For all people naman bakit yung pamangkin nya pa ang nakadisgrasya sa pinakaaasam kong heels na iorder ko pa from Europe."Averi, are you with us?" Napaangat ang mata ko
Averi"Oh my gosh." Para akong sinagasaan ng tren ng paulit ulit dahil sa sobrang sakit ng ulo ko. Gusto ko sanang baliwalain yung nararamdaman ko pero hindi ko maiwasang magtaka kung bakit iba ang amoy ng mga unan. I'm very familiar with the essence of my bedroom kaya hindi ako pwedeng magkamali na wala ako sa bahay especially sa kwarto ko.Namimigat man ang mga mata ay pinilit ko itong buksan, kumurap kurap pa ako para tanggalin ang panlalabo ng aking paningin. Dahan dahan akong bumangon ng marealized na wala talaga ako sa bahay namin especially sa kwarto ko.Binalot ng kaba ang aking dibdib dahil wala akong maalala sa mga nangyari kagabi. "Oh gosh, what did i do last night?" All i know is, I was wasted and really drunk. I just hope and pray na hindi ako nakipag one night stand sa lalaki because that was odd and regretful.Inalis ko ang comforter na kasing lambot ng bulak sa aking ka
ColorThese past few days has been really difficult for me, pakiramdam ko mababaliw ako kakaisip sa mga nangyari sa party. Akala ko perfect ang lahat at mag eending like a fairytale. I was flying in the cloud until something happened. Hindi ko inexpect na mahuhulog ako sa maitim na balak ni Iris dahil ang buong akala ko sincere sya sa paghingi ng tawad at pangalawang pagkakataon. May mga tao nga siguro na kahit ilang chances pa ang ibigay mo ay tatraydurin ka parin ng paulit ulit dahil sa pagiging makasarili.But my main concern right now is my relationship with Averi dahil nong gabi na umalis sya sa party ay ang huling beses na nakita ko sya. At kahit anong tawag ko, kahit anong text ko sa kanya ni isang sagot wala akong nakukuha. I can't even the explain how painful this to me because I know to myself that I didn't do anything wrong aside from forgiving Iris. Hindi lang naman si Averi ang nasaktan, ako rin. Mas nasaktan ak
AveriSobrang kabado ako tonight dahil sa wakas ay makikilala ko na ang mga kapatid ni Color. Wala kasi akong ideya kung ano bang klaseng ugali meron ang mga ito at kung paano ko sila pakikitunguhan. Hindi rin naman nagkukwento si Color sakin about them kaya para akong nagsosolve ng puzzle o mathematics ng walang formula.And of course, pinaghandaan ko ang party not only physically but more on mentally. I even talked to my parents for some advise para naman hindi ako masyadong kainin ng kaba. They just told me to relax and be who I really am. Which is ginawa ko naman kaya hindi ako nabigo na makuha ang loob at maging close agad kina ate Cerine at Almond after few minutes of talking.With Mr. Benitez naman, gosh that old man is so witty and gullible. Sa kanya nga talaga nagmana ni Color. Walang kaduda duda. At simula ng dumating ako dito sa party ay walang humpay ako sa kakauusap sa kung kani kanino at picture dito
ColorHindi ako mapakali habang naghihintay dito sa labas ng bahaykung saan gaganapin yung family reunion namin. Marami ng tao lalo na imbitado rin ang mga relatives, friends and important business partners ni Papa para hindi naman nila masabi na binabalewala namin sila sa mga ganitong okasyon.Nagumpisa narin ang party, nagkakasikayahan narin ang mga bisita pero until now wala parin si Averi. I asked her kung gusto nya bang sunduin ko sya but she doesn't want me to dahil gusto nya magkaroon ng dramatic entrance. Gusto nya daw akong isuprise which is makes me feel really excited.Agh. That woman loves to tease me.Excited pa naman akong makita sya with the dress I bought for her yesterday from a boutique. Alam ko na babagay kay Averi yung pinili ko kaya hindi na ako nagdalawang isip na bilhin ito at ipadala sa kanya kahit na pinagsabihan nya akong wag ng magabala.But
AveriLately I have been very busy with my commitments kaya hindi rin kami masyado nagkikita at naguusap ni Color but that woman always makes sure na papadalahan nya ako ng flowers, chocolates and food kahit nasaan man ako. Hindi lang puso ko yung gusto nyang patabain pati narin yung katawan ko pero lagi nya nalang sinasabi sakin na gaining weight while in a relationship is actually good, it means na masaya kami.Minsan nagtataka narin ako kung paano nya nalalaman yung set ng locations namin kahit hindi ko naman sinasabi sa kanya. Pakiramdam ko tuloy may CCTV sya sa mga lugar na pinupuntahan ko o di kaya may nakakabit na GPS sa katawan ko. Creepy.But you know what, I really wouldn't mind. Ngayon pa ba ako aarte at magpapabebe kung todo effort na si Kulay sakin? Syempre ieenjoy ko na to. Pawis, dugo at laman ang puhunan ko kay Color."Please look at the camera." Utos sakin ng photographer ha
ColorLove is like a gamble. You only have two choices. Susugal o maduduwag. At sa mga katulad kong kagagaling lang sa hindi magandang karanasan, na nagmahal pero hindi nasuklian ay hindi ko parin maiwasan mangamba.Medyo matagal ko narin pinigilan yung sarili ko na magmahal muli, sobra ata akong natrauma. Alam nyo yung minsan ka nalang nga magseryoso, nalubak ka pa. Kaya these past few years wala akong ginawa kundi magloko. For me girls are just for fun and only good for one night stand. Yes I admit hindi ganon kaganda ang imagine ko pagdating sa pakikipagdate dahil sa mga kalokohan ko in the past but I don't care about what other people going to say or what they are go to think.But everything has changed when Averi came into my life and slowly but surely breaks down my walls. At first, I was in great in denial because of fear but the more I get to know Averi is the more I find myself helplessly in love wit
Averi"Excuse me love." Paalam sakin ni Color ng biglang tumunog ang cellphone nya bago maglakad papunta sa bintana. "Hello."Na sya namang labas ni Iris na umuusok ang tenga, ilong dahil sa galit. But I want to talk to her dahil pakiramdam ko I have to say more para maintindihan nya kung ano ba yung mali at syempre gusto ko rin malaman kung bakit galit sya sakin samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya."Iris wait.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya humihinto sa paglalakad. Pinagtitinginan rin kami ng mga tao dito sa third floor. Nakikiisyosa kung anong nangyayari samin. "Pwede ba tayong magusap."But this girl is pretending that she didn't hear me until I grabbed her arm and harshly spun her around. She left me no choice. Kaya kailangang umabot pa kami sa ganito. Hindi ako brutal na tao at kung kayang daanin sa maayos na usapan gagawin ko pero iba si Iris, dapat nginungudngod sya sa
AveriComing out as lesbian to the world is never easy especially when you are a public figure. Some people would understand but most of them can't lalo na dito sa Pilipinas. Yes, this is a free country and we have different kind of freedom pero ito rin yung rason kung bakit maraming tao ang nadidiscriminate because of their sexual preference.Kaya naman napakaraming gay and lesbian na magpasa hanggang ngayon ay nagpupumilit paring magtago sa metal closet dahil sa takot. Pipilitin nila ang kanilang sarili na magmahal ng iba kahit taliwas ito sa kagustuhan ng kanilang puso just to please their family.But you know what, isang beses lang tayong mabubuhay. Walang part 2, walang extention lalong lalo na hindi tayo pusa para magkaroon ng nine lives. If you are going to follow the world wants kahit kailan hindi mo makakamit yung contenment, na kada gabi bago matulog ay mapapaisip ka kung tama ba yung ginagaw
ColorLife is a rollercoaster. It will drive you crazy because it has up and down until you couldn't take it anymore. Bata palang ako marami na akong napagdaanan at ang isa na siguro sa pinakamasakit na nangyari sa buhay ko ay ang mamatay si Mama. It was so painful and devastating like I wanted to die as well pero hindi ako sinukuan ng pamilya ko lalong lalo na ni Papa.Yes I know hindi ako yung pinakamabait na anak sa mundo besides I was consider the black sheep of the family. Ganon ata talaga kapag marami kang pinagdadaanan sa buhay pero wala kang masabihan kaya ang tanging kakampi ko lang ay sarili mo.Nang tumuntong ako sa College muntik pa akong mapariwara but good thing I have met this wonderful woman who just came at the right time and her name was Reese. Sya ang naging sandigan ko sa lahat ng bagay especially
AveriMy one day and one night vacation away from Manila was a great experience. Super nagenjoy ako lalo pa at kasama ko si Color. There's no dull moments between us at ito rin yung naging way para mas lalo pa namin makilala ang isa't isa. Maraming bagay din akong natuklasan from the smallest to weird details about Color.But you know sometimes being weird is a blessing in disguise. Dahil ito yung nagpapatibay ng damdamin na meron ako para kay Color kahit na may kaunting takot ako na baka hindi rin ganon ang nararamdaman nya para sakin. But who am i kidding? I really feel that she loves me too and I see it through her eyes. Color is just taking her time and I know when she is finally ready alam ko na walang pagdadalawang isip nyang sasabihin sakin yung matagal ko ng gustong marinig.At ngayong pauwi na kami sa Maynila ay hindi ko maiwasang malungkot. Magiging busy narin kasi ako sa trabaho lalo pa at nalalap