Going to party is never new to me. Dumating narin ako sa point na parang very ordinary nalang ito sakin, wala ng thrill at excitement. Uupo nalang ako sa isang tabi at maglalasing hanggang sa makakilala ako ng magandang babae na pwedeng ikama at iwanan after. But now, it's different. Hindi ako mapakali habang nakaupo dito sa sasakyan papuntang party.
Nakakatawa mang aminin pero hindi na ako makapag hinatay makita si Averi. I wanna see how beautiful she is and how she is going to slay the party. Agh. F*ck! I look and sound like a love sick teenager. This is not me but what can i do? Si Averi nalang lagi ang laman ng isip ko.
Dapat na ba akong magpatingin sa doctor? Magtake ng prescribed medicine? O aminin nalang kung ano ba ang tunay kung nararamdaman? Handa na ba ako? Kaya ko na bang panindigan ang lahat?<
Averi"I will see you later.." Color told me at binitawan nya ang aking kamay bago kami maghiwalay ng daan. Ako sa hagdanan dadaan at sya naman ay sa elevator para walang makapansin samin at hindi magisip ng kung ano. Hindi pa man ako nakakahakbang ng bigla nya akong tawagin. "Averi!"Napalingon ako kay Color. I still can't get enough of this woman. She is so beautiful tonight and she knows that. Dahil paulit ulit kung binanggit sa kanya kung gaano sya kaganda while we were naked, our legs tangled as she worship every inches of my body. The thought of it set a butterflies in my stomach but whatever happened between us in bed, will stay in bed."Color.." Sambit ko sa pangalan nya."I.." Napatingin si Color sa sahig. She is going to say something but didn't know how to say it. "I.. will see you later again." Natawa ako. Ang cute nya. Sobrang layo sa personality na pinaki
Color"Renaissance.." Tawag ni Papa sa pangalan ko habang kumakain kami ng breakfast. He called me last night para sabihin na darating ang mga kapatid ko from abroad para sa gaganapin na family reunion. Kaya after work dumaretcho na ako sa bahay at dito narin ako natulog. "Ikaw na ang bahala sa lahat kakailanganin natin on Sunday, magiimbita rin ako ng ilang business partners para hindi nila masabi na ineechapwera natin sila sa mga ganitong okasyon."Wala na akong nagawa kundi ang tumango habang ngumunguya. Kahit magprotesta pa ako hindi rin ako mananalo. Hindi na nga ako magkanda ugaga sa trabaho sa opisina. Pero uutusan ko nalang ang secretary ko na mag ayos ng lahat para naman may ginagawa sya kaysa umupo at makipagchismisan maghapon."And.." Dugtong ni Papa. Naghintay lang ako ng sasabihin nya. "Please invite Averi. Gusto ko nandon sya sa party at para makilala din sya ng mga kapatid mo."
Chapter 27 will be set in private later.AveriMy past relationship was almost five years ago and after that nagfocus ako sa trabaho, hanggang sa maabot ko yung estado ko ngayon. I almost forgot what is the feeling of being in love, how are those sparks and butterflies felts like but now everything has changed. At first, i was indenial dahil natatakot akong masaktan ulit but no matter how i tried to stop this huge feeling in my chest i couldn't.Everyday na nakakasama ko si Color ay mas lalo ko syang nakikilala. She is just like me, we are both scared to love again pero magkaiba yung way namin para makamove on. Pero sino ba ako para magjudge? Sino ba ako para hindi magbigay ng second chance? If we don't give other people a chance paano sila magbabago?I know na worth it ang pagkakataon na binigay ko kay Color dahil nakikita ko naman ang pagbabago sakanya. Also, I'm not going to rush
ColorThis is the first time na nakatulog ako ng sobrang peaceful. Yung tipong wala akong ibang iniisip kundi ang humilata, yakapin ang napakalambot na unan at amuyin ang napakabangong leeg ni Averi. I never been so happy with anyone, kahit kailan hindi ko pa nararanasan yung contentment na tanging kay Averi ko lang naramdaman. Ibang iba talaga sya sa lahat ng babaeng nakilala ko, i can't even find a word to explain how and why. Hindi ko rin sya maikumpara kay Reese dahil napakalaki ngpagkakaiba nila.With Reese, yes she is my first love. They said first love never dies which is actually true. Reese is always special to me though not in romantic way anymore. More like sistely love or best friend. When it comes to Averi naman. Argh. That woman is making me crazy especially when she told me those magic words. I felt there was something inside my throat na nagpahirap sakin na huminga but you know i was still figuring out
AveriMy one day and one night vacation away from Manila was a great experience. Super nagenjoy ako lalo pa at kasama ko si Color. There's no dull moments between us at ito rin yung naging way para mas lalo pa namin makilala ang isa't isa. Maraming bagay din akong natuklasan from the smallest to weird details about Color.But you know sometimes being weird is a blessing in disguise. Dahil ito yung nagpapatibay ng damdamin na meron ako para kay Color kahit na may kaunting takot ako na baka hindi rin ganon ang nararamdaman nya para sakin. But who am i kidding? I really feel that she loves me too and I see it through her eyes. Color is just taking her time and I know when she is finally ready alam ko na walang pagdadalawang isip nyang sasabihin sakin yung matagal ko ng gustong marinig.At ngayong pauwi na kami sa Maynila ay hindi ko maiwasang malungkot. Magiging busy narin kasi ako sa trabaho lalo pa at nalalap
ColorLife is a rollercoaster. It will drive you crazy because it has up and down until you couldn't take it anymore. Bata palang ako marami na akong napagdaanan at ang isa na siguro sa pinakamasakit na nangyari sa buhay ko ay ang mamatay si Mama. It was so painful and devastating like I wanted to die as well pero hindi ako sinukuan ng pamilya ko lalong lalo na ni Papa.Yes I know hindi ako yung pinakamabait na anak sa mundo besides I was consider the black sheep of the family. Ganon ata talaga kapag marami kang pinagdadaanan sa buhay pero wala kang masabihan kaya ang tanging kakampi ko lang ay sarili mo.Nang tumuntong ako sa College muntik pa akong mapariwara but good thing I have met this wonderful woman who just came at the right time and her name was Reese. Sya ang naging sandigan ko sa lahat ng bagay especially
AveriComing out as lesbian to the world is never easy especially when you are a public figure. Some people would understand but most of them can't lalo na dito sa Pilipinas. Yes, this is a free country and we have different kind of freedom pero ito rin yung rason kung bakit maraming tao ang nadidiscriminate because of their sexual preference.Kaya naman napakaraming gay and lesbian na magpasa hanggang ngayon ay nagpupumilit paring magtago sa metal closet dahil sa takot. Pipilitin nila ang kanilang sarili na magmahal ng iba kahit taliwas ito sa kagustuhan ng kanilang puso just to please their family.But you know what, isang beses lang tayong mabubuhay. Walang part 2, walang extention lalong lalo na hindi tayo pusa para magkaroon ng nine lives. If you are going to follow the world wants kahit kailan hindi mo makakamit yung contenment, na kada gabi bago matulog ay mapapaisip ka kung tama ba yung ginagaw
Averi"Excuse me love." Paalam sakin ni Color ng biglang tumunog ang cellphone nya bago maglakad papunta sa bintana. "Hello."Na sya namang labas ni Iris na umuusok ang tenga, ilong dahil sa galit. But I want to talk to her dahil pakiramdam ko I have to say more para maintindihan nya kung ano ba yung mali at syempre gusto ko rin malaman kung bakit galit sya sakin samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya."Iris wait.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya humihinto sa paglalakad. Pinagtitinginan rin kami ng mga tao dito sa third floor. Nakikiisyosa kung anong nangyayari samin. "Pwede ba tayong magusap."But this girl is pretending that she didn't hear me until I grabbed her arm and harshly spun her around. She left me no choice. Kaya kailangang umabot pa kami sa ganito. Hindi ako brutal na tao at kung kayang daanin sa maayos na usapan gagawin ko pero iba si Iris, dapat nginungudngod sya sa
ColorThese past few days has been really difficult for me, pakiramdam ko mababaliw ako kakaisip sa mga nangyari sa party. Akala ko perfect ang lahat at mag eending like a fairytale. I was flying in the cloud until something happened. Hindi ko inexpect na mahuhulog ako sa maitim na balak ni Iris dahil ang buong akala ko sincere sya sa paghingi ng tawad at pangalawang pagkakataon. May mga tao nga siguro na kahit ilang chances pa ang ibigay mo ay tatraydurin ka parin ng paulit ulit dahil sa pagiging makasarili.But my main concern right now is my relationship with Averi dahil nong gabi na umalis sya sa party ay ang huling beses na nakita ko sya. At kahit anong tawag ko, kahit anong text ko sa kanya ni isang sagot wala akong nakukuha. I can't even the explain how painful this to me because I know to myself that I didn't do anything wrong aside from forgiving Iris. Hindi lang naman si Averi ang nasaktan, ako rin. Mas nasaktan ak
AveriSobrang kabado ako tonight dahil sa wakas ay makikilala ko na ang mga kapatid ni Color. Wala kasi akong ideya kung ano bang klaseng ugali meron ang mga ito at kung paano ko sila pakikitunguhan. Hindi rin naman nagkukwento si Color sakin about them kaya para akong nagsosolve ng puzzle o mathematics ng walang formula.And of course, pinaghandaan ko ang party not only physically but more on mentally. I even talked to my parents for some advise para naman hindi ako masyadong kainin ng kaba. They just told me to relax and be who I really am. Which is ginawa ko naman kaya hindi ako nabigo na makuha ang loob at maging close agad kina ate Cerine at Almond after few minutes of talking.With Mr. Benitez naman, gosh that old man is so witty and gullible. Sa kanya nga talaga nagmana ni Color. Walang kaduda duda. At simula ng dumating ako dito sa party ay walang humpay ako sa kakauusap sa kung kani kanino at picture dito
ColorHindi ako mapakali habang naghihintay dito sa labas ng bahaykung saan gaganapin yung family reunion namin. Marami ng tao lalo na imbitado rin ang mga relatives, friends and important business partners ni Papa para hindi naman nila masabi na binabalewala namin sila sa mga ganitong okasyon.Nagumpisa narin ang party, nagkakasikayahan narin ang mga bisita pero until now wala parin si Averi. I asked her kung gusto nya bang sunduin ko sya but she doesn't want me to dahil gusto nya magkaroon ng dramatic entrance. Gusto nya daw akong isuprise which is makes me feel really excited.Agh. That woman loves to tease me.Excited pa naman akong makita sya with the dress I bought for her yesterday from a boutique. Alam ko na babagay kay Averi yung pinili ko kaya hindi na ako nagdalawang isip na bilhin ito at ipadala sa kanya kahit na pinagsabihan nya akong wag ng magabala.But
AveriLately I have been very busy with my commitments kaya hindi rin kami masyado nagkikita at naguusap ni Color but that woman always makes sure na papadalahan nya ako ng flowers, chocolates and food kahit nasaan man ako. Hindi lang puso ko yung gusto nyang patabain pati narin yung katawan ko pero lagi nya nalang sinasabi sakin na gaining weight while in a relationship is actually good, it means na masaya kami.Minsan nagtataka narin ako kung paano nya nalalaman yung set ng locations namin kahit hindi ko naman sinasabi sa kanya. Pakiramdam ko tuloy may CCTV sya sa mga lugar na pinupuntahan ko o di kaya may nakakabit na GPS sa katawan ko. Creepy.But you know what, I really wouldn't mind. Ngayon pa ba ako aarte at magpapabebe kung todo effort na si Kulay sakin? Syempre ieenjoy ko na to. Pawis, dugo at laman ang puhunan ko kay Color."Please look at the camera." Utos sakin ng photographer ha
ColorLove is like a gamble. You only have two choices. Susugal o maduduwag. At sa mga katulad kong kagagaling lang sa hindi magandang karanasan, na nagmahal pero hindi nasuklian ay hindi ko parin maiwasan mangamba.Medyo matagal ko narin pinigilan yung sarili ko na magmahal muli, sobra ata akong natrauma. Alam nyo yung minsan ka nalang nga magseryoso, nalubak ka pa. Kaya these past few years wala akong ginawa kundi magloko. For me girls are just for fun and only good for one night stand. Yes I admit hindi ganon kaganda ang imagine ko pagdating sa pakikipagdate dahil sa mga kalokohan ko in the past but I don't care about what other people going to say or what they are go to think.But everything has changed when Averi came into my life and slowly but surely breaks down my walls. At first, I was in great in denial because of fear but the more I get to know Averi is the more I find myself helplessly in love wit
Averi"Excuse me love." Paalam sakin ni Color ng biglang tumunog ang cellphone nya bago maglakad papunta sa bintana. "Hello."Na sya namang labas ni Iris na umuusok ang tenga, ilong dahil sa galit. But I want to talk to her dahil pakiramdam ko I have to say more para maintindihan nya kung ano ba yung mali at syempre gusto ko rin malaman kung bakit galit sya sakin samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya."Iris wait.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya humihinto sa paglalakad. Pinagtitinginan rin kami ng mga tao dito sa third floor. Nakikiisyosa kung anong nangyayari samin. "Pwede ba tayong magusap."But this girl is pretending that she didn't hear me until I grabbed her arm and harshly spun her around. She left me no choice. Kaya kailangang umabot pa kami sa ganito. Hindi ako brutal na tao at kung kayang daanin sa maayos na usapan gagawin ko pero iba si Iris, dapat nginungudngod sya sa
AveriComing out as lesbian to the world is never easy especially when you are a public figure. Some people would understand but most of them can't lalo na dito sa Pilipinas. Yes, this is a free country and we have different kind of freedom pero ito rin yung rason kung bakit maraming tao ang nadidiscriminate because of their sexual preference.Kaya naman napakaraming gay and lesbian na magpasa hanggang ngayon ay nagpupumilit paring magtago sa metal closet dahil sa takot. Pipilitin nila ang kanilang sarili na magmahal ng iba kahit taliwas ito sa kagustuhan ng kanilang puso just to please their family.But you know what, isang beses lang tayong mabubuhay. Walang part 2, walang extention lalong lalo na hindi tayo pusa para magkaroon ng nine lives. If you are going to follow the world wants kahit kailan hindi mo makakamit yung contenment, na kada gabi bago matulog ay mapapaisip ka kung tama ba yung ginagaw
ColorLife is a rollercoaster. It will drive you crazy because it has up and down until you couldn't take it anymore. Bata palang ako marami na akong napagdaanan at ang isa na siguro sa pinakamasakit na nangyari sa buhay ko ay ang mamatay si Mama. It was so painful and devastating like I wanted to die as well pero hindi ako sinukuan ng pamilya ko lalong lalo na ni Papa.Yes I know hindi ako yung pinakamabait na anak sa mundo besides I was consider the black sheep of the family. Ganon ata talaga kapag marami kang pinagdadaanan sa buhay pero wala kang masabihan kaya ang tanging kakampi ko lang ay sarili mo.Nang tumuntong ako sa College muntik pa akong mapariwara but good thing I have met this wonderful woman who just came at the right time and her name was Reese. Sya ang naging sandigan ko sa lahat ng bagay especially
AveriMy one day and one night vacation away from Manila was a great experience. Super nagenjoy ako lalo pa at kasama ko si Color. There's no dull moments between us at ito rin yung naging way para mas lalo pa namin makilala ang isa't isa. Maraming bagay din akong natuklasan from the smallest to weird details about Color.But you know sometimes being weird is a blessing in disguise. Dahil ito yung nagpapatibay ng damdamin na meron ako para kay Color kahit na may kaunting takot ako na baka hindi rin ganon ang nararamdaman nya para sakin. But who am i kidding? I really feel that she loves me too and I see it through her eyes. Color is just taking her time and I know when she is finally ready alam ko na walang pagdadalawang isip nyang sasabihin sakin yung matagal ko ng gustong marinig.At ngayong pauwi na kami sa Maynila ay hindi ko maiwasang malungkot. Magiging busy narin kasi ako sa trabaho lalo pa at nalalap