Walwalan every night

Hindi malaman ni Ziri kung ano ba ang kulang sa kaniya at bakit sa dami ng inapplyan niya ay wala man lang tumawag sa kaniya.

Sunod-sunod na rejections ang kaniyang natamo sa iba pa niyang inapplyan kaya parang unti-unti na siyang nawalan ng gana. Dumagdag pa ang pamimiga ng kaniya Ina sa kaniya.

"anak, ano na ba? Akala ko ba tatawagan ka na? Bakit hanggang ngayon, nag-aapply ka pa rin? Ziri, apat na buwan na, apat na buwan na tayong lugmok sa kahirapaan. Si bumbay sinisingil na ako, umutang lang ulit ako sa isa pang bumbay para may maibayad sa kuryente at tubig. Ano na ba ang nangyari? Akala ko ba magaling ka?"

Imbis kasi na imotivate siya nito ay parang kinekwestyon pa nito ang kaniyang kakayahan bagay na lalong nagpababa ng tingin niya sa kaniyang sarili.

"nay naman, ginusto ko bang hindi matanggap sa trabaho? Nakita niyo naman po na ginawa ko naman ang lahat ng best ko pero wala eh, Baja nga hindi ako magaling kaya gano'n. Hayaan niyo po, gagawa pa rin ako ng paraan. Kung kinakailangan na kumapit ako sa patalim gagawin ko magkapera lang ako ngayong Gabi."

Kakauwi lang ni Ziri mula sa isang nakakapagod na araw ngunit ito pa ang isasalubong ng kaniyang Ina. Ni hindi man lang siya nito kinamusta kung ano ba ang nangyari sa buong araw na pag-aapply niya. Sa inis tuloy ni Ziri ay muli siyang umalis sa kanilang bahay. Tinawagan niya ang kaibigan niyang si Izel at nagkasundo sila na sa isang bar na lang magkita.

"himala ata at sumige ka ngayon. May problem ka 'noh?" kilala ni Izel si Ziri. Never itong sumama sa kaniya sa gimikan kaya laking taka ni Izel kung bakit ito pa ang nag-aya ngayon.

Si Izel na ang umorder ng mga iinumin nila at nagbayad. Naiintindihan niya kasi ang estado ng buhay nila Ziri kaya hindi na niya ito inoobliga na mag-ambag.

Napangiti ng mapait si Ziri. "Alam mo , bes, ang bigat-bigat ng loob ko ngayon. Para bang naiinis ako sa sarili ko kasi wala akong kwenta. Biruin mo, ha. Nakatapos nga ako ng pag-aaral pero wala akong makuhang trabaho. May nag-alok nga, Janitress naman," d***g niya Kay Izel sabay tungga ng hawak niyang bote ng beer.

"seriously? Janitress talaga? Grabe naman 'Yun!"

"oo, hayup na' Yun. Hinding-hindi ko makakalimutan 'yung mukha ng Christian na 'Yun. Huwag lang talaga mag-kukrus ang landas namin,"

Pinaka memorable Kay Ziri ang ferrer's company dahil dito niya unang naramdaman na mawalan ng bilib sa sarili. Tinandaan niya talaga ang mukha ng Christian na' yon.

"ano naman ang gagawin mo sakaling magtagpo nga ang landas niyo?" tanong ni Izel na may halong pang iintriga.

Dito naman napaisip si Ziri, "anong gagawin ko? Hmmmppp!!! Secret!"

"secret, secret ka pa d'yan. Tumagay ka na nga lang,"

At dahil first time lang uminom ni Ziri, madali siyang nalasing. Mabilis namanhid ang mukha niya at para na siyang nasusuka.

"n-nasa'n na ba 'yung Izel na iyon, iniwan na ata ako." umiikot na ang paningin ni Ziri Kaya Doble na ang tingin niya sa tao. Pinilit niyang maglakad nang tuwid ngunit gegewang-gewang na siya. Hanggang sa may makabunggo na siya.

"what the!! Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!!! Bwiset!" sigaw ng lalaki na nabunggo niya.

"couz, Tama na 'yan. Can't you see, she's drunk. Let' s go." saway naman ng Isa pang lalaki sa nanigaw Kay Ziri.

Mabilis na naglakad palabas ang lalaking nanigaw sa kaniya samantalang ang pinsan naman nito ay nanatili sa harapan ni Ziri.

"teka, kilala kita, ha!" natatawang Sabi nito sa kaniya.

Dito naman napaangat ng mukha si Ziri at hinarap ng mukhaan ang nasabing lalaki.

"ikaw?" dismayadong Sabi naman ni Ziri ng mamukhaan niya ito. "tss, kapag minamalas ka nga naman, oo. Ang dami-dami kong pwedeng makasalubong rito, bakit ikaw pa?" kahit na kasi lasing si Ziri ay namukhaan niya pa rin ito. Ito Yung lalaking nag-interview sa kaniya at nag-offer na maging Janitress siya. Si Christian Lorenzo.

"tss, grabe ka pa lang magsalita. Parang kailan lang ang amo-amo mo sa akin, ngayon eh para ka nang Tigre. Alam mo buti pala hindi kita tinanggap,"

"yabang neto, pangit naman!" pang iinis ni Ziri bilang bawi sa mga ginawa nito sa kaniya.

Tinulak siya ni Ziri ngunit Mabilis siyang nakaiwas. Ang ending nasubsob si Ziri sa sahig dahil nawalan ito ng balanse. No choice tuloy si Christian kun 'di ang tulungan itong tumayo kaso mataas na ang epekto ng alak sa dalaga at nakatulog na ito Kaya naging kargo pa tuloy siya ni Christian.

"hayyyst!!! Mukhang napariwara na ata siya!" pinangko niya ito at isinakay sa sasakyan. Dahil hindi niya alam kung saan ito nakatira, napiltan si Christian na pakialaman ang bag nito at kaagad na binuklat ang wallet upang tignan kung may I. D. ba ito na pwede niyang pagkuhaan ng impormasyon. "she's cute, I must admit it." wika ni Christian habang nakatingin sa passport I. D. ni Ziri. At nang makuha na niya ang address nito at Mabilis na niyang ibinalik sa pitaka ang nasabing I. D. Dito na niya napansin na bukod sa barya ay wala na siyang nakitang pera nito. Dito na parang may anong kirot siyang naramdaman sa kaniyang puso. Para siyang nakonsensya sa ginawa niya rito.

Kaya naman para makabawi, nilagyan niya ito ng 5 tig iisang libong papel at saka hinatid sa tinitirhan nito. At Doon na nakita ni Christian kung anong klaseng buhay mayroon si Ziri. He feel sorry for this girl. Nakita niyang may kaliitan lang ang bahay niyo at Kaya siguro ito naghahanap ng trabaho ay dahil matindi ang pangangailangan.

Binuhat naniya ito para ihatid sa mismong bahay nito. Iyon nga lang, hindi niya alam kung saan dito ang pinaka bahay nito Kaya Naisip niyang ilapag na Lang si Ziri sa may bangko at saka niya pinagkakatok ang tatlong magkakatabing bahay sabay takbo pabalik si kaniyang kotse. Hindi muna siya umalis hanggang walang lumalabas na Tao. At nang makita niya na may lumabas sa pinaka gitnang bahay ay Doon na niya nakumoirma na doon ito nakatira, saka lamang din siya umalis.

Naisip ni Christian na bumawi rito, Naisip niyang I hired na ito sa kanilang company bukas na bukas at bigyan ng magandang sahod.

Kinabukasan.

Nagising si Ziri sa bunganga ng kaniya Ina. Hindi nga lang niya maimulat ang mga Mata dahil sa lakas ng hang over niya.

"tinamaan ka talaga ng lintek! Iyan ba ang mag-aahon sa amin sa buhay, huh? Tirik na Tirik na ang araw, tulog pa! At kelan ka pa natutong uminom? Imbis na maghanap ka ng pagkakaperahan nakuha mo pang uminom. Hoy, Ziri, baka mamaya nag-boboyfriend ka na, aba! umayos ka, huwag kang uuwi rito ng buntis ka. Makita mo talaga, kakalbuhin kita!"

Padabog na bumangon si Ziri, "nanay naman! Trabaho nga wala, boyfriend pa kaya. Nilibre lang ako ni Izel, wala akong ginastos sa pag-inom namin. Ang dami mo namang sinasabi!" angal niya sa Ina habang kumakamot sa ulo.

"aba! Eh sino 'Yung lalaki na naghatid sa' yo kagabi? Hoy ziri, nakita ka raw ng kapitbahay natin na buhat-buhat ng isang lalaki. Ano 'Yan? Isinuko mo na ba ang Bataan?"

"inay!!!! Hindi!!!"

Walang maalala si Ziri sa Kung Ano ang nangyari kagabi sa pag-inom nila ni Izel. Bigla tuloy siyang kinabahan, "hindi Kaya...." mabilis niyang inalis sa kaniyang isipan ang kaniyang naiisip. May pinag-aralan siyang Tao kaya sure siya na hindi niya magagawang kumapit sa patalim. Kaso nang tignan niya ang kaniyang pitaka, laking gulat niya ng makita siya ng limang libong piso." omg!" napahawak tuloy siya sa pagkababae niya. "p-pero hindi naman mahapdi," ibig sabihin hindi siya ginalaw ng Kung sinong lalaki na tinutukoy ng Ina niya.

At dahil kahit paano niya isipin ay wala talaga siyang maalala. Ang importante ay may naibigay siya sa kaniyang Ina Kaya nawala ang toyo nito.

Ilang sandali pa ay biglang tumunog ang cellphone niya. Dali-dali niya iyong kinuha sa bag at bahagya pa siyang kinilig dahil sa wakas ay may tumawag na rin.

* *

"h-hello po,"

"hello, sweetie. This is Christian, gusto ko lang ipaalam sa 'yo na kailangan mong pumunta rito sa office ko for your final interview."

"tss, sorry pero hindi ko nga matatanggap' Yung alok mo. Hindi pa naman ako desperado,"

"really? Paano Kung sabihin ko sa 'yo na p' wede ka ng mag-start tomorrow as a HR manager?"

Dito na napaisip si Ziri. Nalalabuan siya sa kausap. Kailan lang kasi ay minamaliit siya nito tapos Bigla nitong sasabihin na hired na siya.

"sorry ha, hindi ko talaga matatanggap Lalo pa't ikaw ang magiging amo ko? Hindi na Lang, uyy!"

Malakas ang kutob ni Ziri na pinagtitripan lang siya ng kausap kaya binabaan niya ito ng tawag.

Wala siyang pinanghihinayangan sa ginawa niya. Katwiran niya, marami pang opportunity na darating na mas makaka-appreciate sa kaniya.

Samantala.

Lumipas pa ang mga araw at unti-unti nang nahilig sa pag-inom si Ziri. Gabi-gabi silang lumalabas ng kaibigan na si Izel at Umaga na kung umuwi. 'KA-TU-GA' o kain, tulog at gala. Ganiyan ang naging daily routine ni Ziri kaya malaki ang ibinagsak ng katawan niya. Kung dati ay medyo chubby siya ngayon ay pumayat na. Nasa 5 kilo agad ang nawala sa kaniya in just a month bagay na hindi naman niya napapansin.

Naging manhid na rin siya sa mga sermon ng kaniyang magulang. Pasok sa kaliwa, labas sa kabila, Ganiyan na lang ang ginagawa niya. Hindi na rin niya iniinda ang masasakit na salita na natatamo niya buhat sa kaniyang ama na si Gerry.

Basta makawal-wal lang siya ay masaya na siya. At dahil sa kaniyang unhealthy life style ay madalas na rin siya dapuan ng sakit.

ZIRI MONTEFALCO'S POINT OF VIEW

Ang lala ng anger issues ko ngayon, magtanong ka lang ng dalawang ulit, naiirita na ako. Paano ba naman kasi, nagpatingin ako kahapon sa Doktor dahil sa mga naglalabasang mga pasa sa iba't-ibang parte ng katawan ko, nauwi sa biopsy. At ang findings ay may cancer daw ako at anim na buwan na Lang daw ang itatagal ko rito sa Mundo.

It's like, Yung word na acceptance? Parang hindi ko pa kayang isipin na unti-unti akong

manghihina at mahihiga. Hindi ko pa afford na mamatay, napakabata ko pa at marami pa akong plano sa buhay. Hindi pa nga nagiging proud sa akin 'Yung mga parents ko dahil hanggang ngayon ay sakit pa rin ako ng ulo. Siguradong malulungkot sila kapag namatay ako hindi dahil sa namatayan sila ng anak, malulungkot sila dahil namatay ako ng walang narating sa buhay.

"paano na iyan? Ibig bang sabihin ma-cacancel na ang pagpunta natin sa boracay?" tanong ng best friend Kong si Izel. Nakapag-book na kasi kami ng flight at nabayaran na niyang lahat. Yes, siya ang may sagot dahil pa-birthday niya raw sa akin iyon.

"syempre tuloy pa rin tayo! Ito na nga ang huling birthday ko ipagkakait ko pa ba sa sarili ko ang huli kong maliligayang araw? Doon ako magwawala at magpapakasaya!"

"eh paano kung hindi ka payagan ni tita emely?" pagtutukoy niya sa inay ko.

"hindi niya ako pagbabawalan dahil hindi ko naman ipapaalam ang tungkol sa sakit ko."

Ayoko na kasing pabigat pang Lalo. Gusto ko kapag namatay ako Yung tipong iisipin na lang nila na binangungot ako. Wala naman na raw kasing gamit ang sakit ko, at kung meron man... Wala naman kaming pagkukunan.