CHRISTIAN LORENZO'S POINT OF VIEW. SA wakas. sa tanang Buhay ko, ngayon ko lang naramdaman na Isang FERRER ako. sa tagal Kasi ng pagiging sunud-sunuran ko sa kanila ay sa wakas at Nakita rin nila Ang halaga ko. I am Cristian Lorenzo. 25 years old. anak sa labas ni Alfred Ferrer that's why I'm using my mom's surname. after my mom died, my dad also died too. naging ulila man ako pero Hindi ako pinabayaan ng uncle June ko. kinupkop nya ako, pinag-aral at binigyan ng magandang trabaho. lahat ng mayroon ako ngayon ay galing sa kanya. Properties, fame and name? ipinagkaloob nyang lahat sa akin iyon. Wala akong masasabi Kay Uncle June. Itinuring nya rin ako na parang Isang tunay na anak. Kaya naman Hindi maiwasan na magtampo ng kan'yang anak na si Isagani Ferrer. Palagi Kasi syang kinukumpara sa akin. Lumaki kami na halos puro comparison at syempre puro pabor Ang uncle June sa akin. lumaki kami ng sabay ni Isagani. okay naman kami bilang mag-pinsan dahil kahit na may ugali sya na Hindi k
ZIRI MONTEFALCO'S POV Hindi ko alam kung ano Ang dapat o Tama na maging reaksyon ko after Kong malaman na ito palang si Christian na ito Ang lalaking naghatid sa akin noon sa Bahay at sya ring nag-iwan ng limang libong pisong papel sa aking wallet. yes. I cursed him before. hinding-hindi ko Kasi makalimutan Ang ginawa nya sa akin noong nag-apply ako sa kumpanya nila. bukod kasi sa matabang nyang pag-iinterview sa akin ay inofferan nya akong maging janitress na lang malayo sa posisyon inapplyan ko noon. alam Kong Wala sya sa mood that time pero Hindi naman tamang ibuhos iyon sa Isang aplikante Ang init ng ulo nya without knowing kung ano Ang totoong pinagdadaanan ko non. ngayon ko lang din napagtanto na kaya pala sya tumawag sa akin the next day para raw gawin akong assistant manager ay dahil Nakita nyang walang-wala laman Ang wallet ko at Nakita nya Ang estado ng Buhay ko dahil sa itsura ng Bahay ko. Hindi ko kinakahiya kung Anong klase ng Buhay mayroon ako kaya Hindi ako nahiya.
CHRISTIAN LORENZO'S POVToday is my first day as CEO ng Ferrer's company. lahat ng negosyo ni uncle June ay sa akin ngayon ipinagkatiwala. and I'm proud of that. ibig sabihin mas may tiwala sya sa kakayahan ko kesa Kay...."about Isagani? may balita ka ba kung kailan sya babalik rito sa Manila?" tanong ko sa secretary ko. nakakahiya Kasi sa kanya Ang pag-upo ko sa pwesto. ayokong isipin nya na sinasadya ko syang kumpintensyahin. gusto ko lang naman sundin kung ano Ang inuutos sa akin ni uncle June at Wala akong balak na agawin kung ano Ang mayroon sa kanya. lahat ng desisyon ay galing sa dad nya at Wala na kaming magagawa doon. "Sir, Ang alam ko po sa Saturday pa Po Ang uwi nya. 1 week po Kasi Ang bakasyon nya ro'n."kung ganoon, 2 days pa pala sya babalik Dito. after 2 days, magugulat sya at ako na Ang nagpapatakbo ng mga negosyo ng dad nya. "okay. I see. you may back to your works. thanks " it's only 6:30 am at sinadya ko talagang maagang pumasok ngayong Araw dahil gusto ko ay maa
ZIRI MONTEFALCO'S POVyes. I grab the offer. Wala, e. time is so fast. habang napapalapit na Ang kamatayan ko ay lalung nagigipit Ang pamilya ko. namili ako sa dalawa. Kay Isagani at christian. parehong taking the risk pero mas pinili ko 'yung less gulo. kung Kay Isagani Kasi tiyak na Hindi ako malalagay sa maayos. Ang pangalan ko. masyado syang maraming issue sa katawan kaya Hindi Dito na lang ako Kay christian. he offered me a job where I think suitable naman sa preference ko. maayos Ang trabaho na ito at desente akong tignan. kanina nanumbalik na sa dati Ang inay. mabait na s'yang muli sa akin. AYOKO mang mag-isip ng kung ano pero alam ko na Ang dahilan ng mga ngiti ba iyon ay dahil nga sa sa wakas ay may trabaho na ako. nakakabigla nga lang nang malaman Kong Hindi pala basta-basta Yung Christian na 'yun. mukha lang palang loloko-loko at pilyo pero my Ghad! CEO pala sya rito. kagalang-galang Ang suot nya at ibang-iba sya sa christian na una Kong Nakita. Ang boses nya ay napaka p
ZIRI MONTEFALCO'S POINT OF VIEW. I calmed my self during we eat. Hindi ko p'wedeng bigyan ng malisya Ang mga tingin nya'ng iyon sa akin. Siguro nga na likas na mabait na tao lang Siya kaya ganito sya sa akin. Although, bibihira lang talaga Ang boss na ganito. Ang pakainin sa mamahaling kainan ang kan'yang pobreng assistant. "How's the food?" Tanong nya sa akin habang nasa sasakyan na kami. Seryoso syang nakatingin sa daan samantalang ako ay Hindi na mapakali sa aking kinauupuan. "Ano nga ba Ang dapat na isagot ko? Dapat pa ba Kasi syang magtanong ng gano'n? Malamang oo ang isasagot ko, sa mahal ba naman ng presyo non imposibleng Hindi ko magustuhan." Sa isip-isip ko. "O-opo. Masarap. Nagustuhan ko po." Kaswal na sagot ko kahit na Hindi ko maatim na mas mahal pa sa daily ko Ang binayaran nya. "Good! Alam mo bang fav. Resto ko do'n?""Ahh, gano'n Po ba? Hehe" "You know what, I still don't know why I hired you. Laging Ang labo ng sagot mo sa akin t'wing tinatanong kita. Tell me why?
ISAGANI FERRER POINT OF VIEW As long as i want to stay two more days in Boracay, I decided not to. Naka 1 Week na ako rito at oras na para umuwi. Kung ako lang ang masusunod ay mag-stay pa talaga sana ako rito ang kaso ay tinawagan ako ni Mom. she is saying na kailangan ko raw umuwi na at may importanten raw syang sasabihin sa akin. Well, hindi naman ako na-bother sa sinabi niyang iyon. Hindi ko na nga alam kung ano ba ang pinagkaiba ng importante sa hindi. ang alam ko lang, wala akong kwenta!Damn it!It took me 3 hours bago ako makauwi sa amin. dumating ako sa bahay namin exactly 10 am at kaagad ko nang hinanap si Mom. "iho!! oh my God youre here, finaly!" isang mahigpit na yakap ang iginawad nya sa akin at pagkatapos ay muli akong hinarap. ."ano ba 'yon? ano ba yung sinasabi mong importante mo kaming sasabihin?" Kaswal na tanong ko. i am so tired and my body needs a fucking rest but as my Mom said earlier, mayroon nga raw syang importanteng sasabihin at kahit hindi naman ako in
Buong gabi inisip ni Ziri Ang offer ni Isagani. tama nga naman ito, sampung milyon ay sapat na para maibigay nya ang pangangailangan ng kanyang pamilya. Sampung milyon ay sapat nang kasiguraduhan na magiging maayos ang kanyang pamilya kapag nilisan na nya ang mundo. "ang dami kong rason para tanggapin ang alok nya. Gwapo sya at mapera. lahat na ng katangian na pinapangarap ng isang babae na mapangasawa ay nasa kanya na. 6 months na pagtitiis lang naman Ziri ."Mayroon kasing isang bagay na pumipigil kay Ziri at iyon ang ugali ni Isagani. Sa sandaling panahon pa lamang nya kasi itong nakakasama ay nakitaan nya kaagad ito ng pangit na ugali bagay na ikinababahala nya kapag tanggapin nya ang offer nito. Pangit rin ang imahe ni Isagani pagdating sa mga naka relasyon nito. Red flag para sa mga babae na tulad nya. Kahit pa kasi sabihin na kasunduan lamang ang magiging pagsasama nila ay natatakot pa rin sya dahil baka maging siya ay masaktan nito ng pisikal. At dahil sa kanyang labis na p
ZIRI MONTEFALCO'S POV"Ziri, anak, ere ang baon mo. Bilis-bilisan mo lang magsalamin at kanina ka pa hinihintay ng ama mo sa labas," natatawang Sabi ni nanay sabay abot sa akin ng isang daan na buo. Natatawa siya kasi kanina pa ako panay pa-cute sa harap ng salamin. Iniisip niya sigurong may pinagpapagandahan ako sa klase namin. "nanay, Alam ko ang Iniisip mo at ngayon pa lang sinasabi ko na sa 'yo na Mali ka ng Iniisip. Wala akong crush sa classroom namin. Malabong magkaroon, gusto ko lang talaga na pumasok ng presentable," depensa ko kaagad. Alam ko naman kasi na bawal pa, dahil nangako ako sa kanila na magtatapos muna ako ng pag-aaral bago ako mag ka-boyfriend. Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa mag kabila kong balikat. "hindi naman gano'n ang Iniisip ko anak, nagagandahan Lang naman ako sa 'yo. Alam ko naman na Alam mo na ang mga dapat at hindi dapat gawin dahil matalino kang bata. At Alam ko naman na Alam mo rin ang sitwasyon ng buhay natin."Hinawakan ko ang mga kamay n