"Hindi ka pa kumakain, 'di ba? Gagawa na ako ng tanghalian," sabi ni Mrs. Scarlet, tapos ay naglakad patungo sa kusina. Bumaling si Elliot sa paligid ng bahay. Ito ay isang open layout at ang mga dekorasyon ay minimalistic. Akala ni Layla ay hinahanap niya ang kanyang kwarto, kaya tumakbo siya patungo sa guest bedroom at pinakita sa kanya ang daan. "Pwede kang matulog dito!"Tumugon si Elliot, pero ang naka-frame na litrato sa shelf ang pumukaw sa atensyon niya. Ito ay isang family photo ni Laura at Avery na may hawak hawak na baby sa bawat bisig nila. Tumungo siya sa shelf, kinuha ang litrato at pinagmasdan itong mabuti. Sa kanang sulok sa ibaba ay may nakasulat na "Isang taon na kami!"Ibig sabihin ay isang taon na ang mga bata sa litrato noong kinuha ito. Ang isa sa mga bata ay nakabihis ng smart suit, habang ang isa naman ay nakasuot ng puti, puffy dress at isang tiara sa kanyang ulo... Halata ito na ang mga bata ay isang lalaki at isang babae. Kung ganoon, sila H
Habang lumilipas ang oras, nagsimula nang dumilim ang kalangitan. Biglang nagsimulang umulan. Hindi ito mabigat na pagbagyo, pero sapat na ito para hindi siya maging komportable. "Tapos nang palamigin ang medisina, Miss Tate."Ang boses ang nagpabalik kay Avery sa reyalidad. Tumungo siya sa kahoy ng batya at nilagay ang kanyang kamay sa tubig para tingnan ang temperatura. "Ilagay ang bangkay sa loob!" sabi niya. "Oh... HIndi ba mabubulok ang katawan kapag nilagay natin sa loob?" Hinalang tanong ng assistant ni David. "Mabubuhay mo ba talaga ang patay, Miss Tate?"Tinapunan siya ng malamig na tingin ni Avery at sabi, "Pinagdududahan mo ba ako?""Kuryoso lang ako.""Ito ay isang special concoction," taas noong sabi ni Avery. "Hindi mabubulok ang bangkay."Nang makita ang pagiging seryoso niya, hindi na siyang pinagdudahan ng assistant. Maraming bodyguard ang bumuhat sa bangkay ng babae at nilagay ito sa kahoy na batya. Nakita ni Avery ang iba't ibang antas ng pagkabalisa
"Nasaan si Avery Tate?!" sigaw ni David. "Mga walang kwenta! Hanapin niya siya at dalhin sa akin!"Agad nagsimulang maghanap ang mga bodyguard at ang assistant para hanapin si Avery. Nakatayo lang siya sa batya at hindi gumagalaw. Paanong bigla na lang siya nawala?Inilawan ng assistant ang bangkay na nakababad sa batya, at nabitawan niya ang phone sa sahig. "May multo! Multo!"Dumadaloy ang dugo palabas sa gilid ng mga mata at labi ng bangkay. Mukha itong buhay na patay at nakakatakot ito!Lumipad ang assistant sa takot. Tinapat ng mga bodyguard ang mga ilaw nila sa mukha ng bangkay. Walang sumigaw, pero agad silang nagsimulang tumakbo sa silid. "Sir! Mayroong kumpol ng mga helicopter sa labas!"Nang nakarating ang assistant sa unang palapag at nadiskubre ang kung ano sa labas, mas lalo siyang natakot!Pinangngalaiti ni David ang mga ngipin niya, tapos ay tinaas ang kanyang baril at nagsimulang barilin ang ulo ng bangkay. Nagsimulang masira ang ulo ng bangkay haban
Agad napuno ng nakakatakot na aura ang mga mata ni Elliot!Mabilis na tinama ng doktor ang kanyang sarili at sinabi, "Hindi ko sinasabing patay na siya. Posibleng gulat siya pagkatapos mawalan ng maraming dugo. Ahem, maaring isa itong hypovolemic shock!"Kumurap ang pilikmata ni Elliot habang humuhugot ng malalim na hininga. Hinawakan niya ng mahigpit si Avery sa kanyang mga braso na parang gusto niyang higupin ito ng sarili niyang katawan. Ilang sandali, nakarating ang helicopter sa ospital, at agad dinala si Avery sa emergency room. Habang nakatayo si Elliot sa labas ng pinto ng emergency room, parang may pumindot ng pause button sa kanya. Na parang ang buong puso at katawan niya ay tuyong sinisipsip!Anong gagawin niya kapag may nangyaring masama kay Avery?Tumunog ang phone niya, ginagambala ang mahirap niyang iniisip. Kinuha niya ang kanyang phone at sinagot ito. "Kamusta si Avery?! Nakita ko na si Grimes!" masayan sabi ni Mike. "Gagong matandang 'yon! Alam kong tata
Syempre, pipiliin ni Elliot si Avery. Hindi niya gustong isuko ang bata, pero wala na siyang ibang magagawa. Halos apat na buwang taon na ang bata. Kung hindi nangyari ang aksidenteng ito, makikita nila kung anong itsura ng bata sa susunod na maternity check-up!"Sige, Mr. Foster, paki-pirmahan po itong risk disclosure form." Kumuha ng form ang doktor at pinasa ito sa kanya. "Dapat po bang i-anesthetized ang pasyente para sa bullet removal surgery? Makakaapekto sa bata ang anesthesia. Kung iniisip mong buhayin ang bata, pwede nating kalimutan ang anesthesia para sa pasyente.""Hindi ba 'yon magiging masakit ng sobra!" halatang gustong buhayin ni Elliot ang bata, pero habang inisiip ang opera ng walang anesthesia, siguradong masasaktan ng sobra si Avery!"Oo, magiging masakit ito, pero lilipas din ito kalaunan," sabi ng doktor. "Sobrang mahina na siya ngayon, hindi ko gustong magdusa siya sa isa pang sakit." Pakiramdam ni Elliot ay nawasak nang pira-piraso ang puso niya. Wasak ang
Natigilan si Avery!Kung hindi lang sa galos sa kamay niya, baka tumalon na siya sa kama. "Anong asawa? Hindi ako kasal! Walang may karapatang magdesisyon sa buhay ng anak ko!"Dahil sobrang nabalisa si Avery, agad humingi ng tawad ang doktor, "Miss Tate, pasensya ka na. Totoong hindi sinabi ni Mr. Foster na asawa mo siya, sinabi niya na siya ang tatay ng anak na dinadala mo.""Kahit siya ang tatay ng bata, wala siyang karapatang gawin 'yon!" Nawala na ito ni Avery. Tumutulo ang mga luha. Patuloy siyang binabantayan ni Elliot buong gabi. Sa umagang iyon, pinalitan siya ni Mrs. Scarlet para makapagpahinga siya. Hindi na dapat siya tinawagan ni Mrs. Scarlet para istorbohin siya, pero wala siyang magawa kundi gawin iyon, base sa estado ni Avery sa pagkakataong iyon. Pagkatapos gumawa ng tawag ni Mrs. Scarlet kay Elliot, tinulak ni Mike ang pinto at pumasok. "Avery, gising ka na rin sa wakas!" tumungo si Mike sa kama niya at umupo. Kumuha siya ng isang pirasong tissue at pinunas
Nagsalita si Avery, “Gusto ko na umalis dito sa ospital.”Hindi na siya ininis ni Elliot. Tumalikod siya at hinanap ang doktor.“Miss Tate, kung mapilit ka, pwede ka na madischarge, pero kailangan mo pa rin magpacheck up. Kung ayos na ang lahat, ididischarge kita agad.”Sumunod, matapos ang sunod sunod na checkup, pinayagan na siya ng doktor umalis. Nang makauwi, kinulong niya ang sarili sa kwarto. Bago madischarge, nagpaultrasound siya. Pinakita nito na mas maliit ng dalawang linggo ang bata kaysa sa kung anong dapat na laki nito.Mula nang dumating siya sa Bridgedale, huminto sa pagdevelop ang bata. Hindi magandang senyales ito. Sinuhestiyon ng doktor na ipalaglag ang bata pero hindi matanggap ni Avery ang resultang ito.“Bakit hindi natin siya ihanap ng therapist!” Kausap ni Mike si Elliot sa sala. “Sabi ng doktor ay hindi siya ganyan dahil sa bata. Sa tingin ko tama ang doktor. Lahat ng nangyari sa kanya kay David Grimes ay sapat na para masira ang mentalidad.”Lumingon
"Noong sinabi ng doktor sa akin na ipalaglag ang bata, walang sinabi si Elliot. Kahit walang sabihin si Elliot, ibig saihin pa rin 'non na taktika siyang pumayag na isuko ang bata."Humugot ng malalim na hininga si Avery at mapait na nagpatuloy, "Siya ang ama ng bata, paano niya walang pusong tinrato ang sariling anak niya?"Ilang sandali bago makasagot si Mike, "Marahil, nakikinig siya sa mga doktor.""Hindi siya kailanman nakikinig sa mga doktor. Noong may sakit siya, iinom siya at maninigarilyo kung kailan niya gusto. Ang taong katulad niya, maliban na lang kung hindi labag sa kalooban niya, kung hindi, walang makakakuha ng atensyon niya." Nanginig ang mga pilikmata ni Avery. Paos ang boses niya. "Malinaw na ayaw niya sa hindi malusog naming anak!""Avery, huwag mo siyang pag-isipan ng masama. Hindi dapat ako nagsasalita sa problema ng ibang tao, pero totoong nasa puso ka niya." Gustong iwasan ni Mike ang usapan ng mga anak. "Alam ko." Singhot ni Avery. Galing sa ilong ang kan