Isang beses pa lamang may nangyari sa kanila ni Zoe ngunit nabuntis niyaito agad?Binitawan niya ang seradura ng pinto ng operation theater.Napansin ni Chad ang pagbabago ng itsura ni Elliot. Mabilis ang tibok ngkaniyang puso. Ano ang nangyari? Bakit hindi siya pumasok para makita siAvery?“Chad, maghintay ka muna rito,” mapait na sinabi ni Elliot, “Kailangan kongbumalik.”Tumango si Chad. Hindi na siya muli pang nagtanong. Pagkaalis ni Elliot,tinulak ni Chad pabukas ang pinto sa operation theater at tumingin sa loob.Hinubad ni Avery ang kanyang jacket at inilapag sa katawan ni Laura.Napaupo at nawalan na lamang ng sigla si Avery sa tabi ng kaniyang ina.Kinuha niya ang kamay ng kaniyang ina, umiyak, at may ibinulong.Namula ang mga mata ni Chad sa nasaksihan. Sinarado niya ang pinto. Nilabasniya ang kanyang telepono, hinanap si Wesley sa kanyang contacts, attinawagan.Pagtapos niyang balitaan si Wesley ay umalis na siya sa ospital at bumalikna sa Starry River Villa.
Kaagad namang hinubad ni Mike ang kanyang jacket at isinuot kay Avery.“Bumalik ka roon!” Napupuno ng luha ang mga mata ni Avery ngunit ang kanyang boses ay malamig. “Bakit mo hinayaang magbantay ang isang estranghero sa mga bata!”Namatay ang kanyang ina. Napagdesisyunan niyang walang dapat mangyaring masama sa kanyang mga anak. Kapag may nangyaring masama sa kanyang mga anak, hindi niya na kayang mabuhay.Nakita ni Mike kung gaano kalungkot at kagalit si Avery. Magulo ang kanyang utak.“Sige na, babalik na ako! Huwag ka na umiyak!” Pinunasan niya ang mga luha ni Avery. “Hindi ko na siya dadalhin sa bahay ulit! Huwag ka na umiyak!” Galit na galit na sabi ni Mike.Habang lahat ng ito ay nangyayari, nasa ibang ospital si Elliot. Itinulak niya pabukas ang pinto sa ward. Nasa kama si Zoe at pagkakita niya rito ay kaagad tumulo ang kanyang mga luha. Lumapit si Rosalie sa pinto at pinapasok si Elliot.“Elliot, bakit ka nagpadalos-dalos? Napakalaki na ng bata ngunit ni-isa sa inyo wa
Sinabi ni Mike sa mga bata ang tungkol sa kamatayan ni Laura habang sila ay kumakain ng agahan sa Starry River Villa.“Alam kong malungkot kayo, ako rin ay malungkot ngunit wala na ang inyong lola. Sana ay maging malakas kayo para sa inyong ina dahil labis siyang nalulumbay ngayon. Kung malungkot kayo, mas lalong naghihinagpis ang inyong ina.”Niyakap at hinalikan niya ang mga bata.Hindi kinayanan ni Layla ang balita. Naiyak siya at nanginginig ang kanyang labi. Sinabi niya nang mahina, “Nasan si lola… Gusto ko makita si lola…”Basa rin ang mga mata ni Hayden ngunit mas malakas siya kumpara kay Layla. Niyakap niya ang kanyang kapatid. “Layla, ‘wag kang umiyak. Nandito ako kasama mo.”“Ayaw kong mahiwalay kay lola. Kapag wala si lola, paano na tayo?” Ramdam ni Layla na parang mahahati ang langit ngayong wala na ang kaniyang lola. Si Laura ang naghahatid sa kanya sa paaralan, nagluluto ng masarap na pagkain, at kasama niya lumabas upang maglaro.“Layla, huwag kang matakot. Kahit w
"Magpapadala pa ako ng tauhan. Bente-kwatro oras silang magta-trabaho," sinabi ng kapitan bago baguhin ang usapan. "Narinig ko na buntis pala ang girlfriend mo. Binabati kita!""Ayoko ng bata." Medyo nandilim ang mukha ni Elliot. Ang tono niya ay naging malamig din. "Kung may mga balita pa sa kaso, sabihan mo agad ako."Tumango ang kapitan. "Sige. Kumusta si Miss Tate? Hindi maayos ang pakiramdam niya kahapon. Iniisip ko tuloy kung ayos lang ba siya ngayon."Dumilim ang titig ni Elliot. Ang mga labi niya ay mahigpit na gumuhit. Tumayo siya mula sa sofa at umalis. Hindi niya kayang sagutin ang tanong na iyon. Nasa labas siya ng operation theatre noong nakaraang gabi, pero tinawagan siya ng kanyang ina, at hindi na siya nakapasok. Ang pagbubuntis ni Zoe ang gumugulo sa isip niya. Hindi niya maharap ito, o kahit si Avery. Natulog si Avery sa tanghali malayo sa silid. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata. Bago pa pumasok ang paghihinagpis sa isip niya, narinig niyang na
Ala siyete ng umaga, dahan-dahang pumarada ang itim na Rolls-Roice sa patyo. Hindi natulog buong gabi si Mrs. Cooper. Nang nakita niya ang pagbalik ni Elliot, nagmadali siya sa pintuan. Sinabi niya kay Shea ang katotohanan kagabi, at naging balisa si Shea. Sinisi niya ang sarili niya dahil dito. Hindi na maibabalik ang mga bagay na sinabi. Pumasok si Elliot kasama ang malamig na bugso ng hangin. "Master Elliot, may nagawa akong maling bagay. Pakiusap ay parusahan mo ako." Sinundan ni Mrs. Cooper si Elliot. Nanigas si Elliot. Tiningnan niya si Mrs. Cooper nang pula ang mata. "Sinabi ko kay Shea kagabi ang tungkol sa kung paano ka tinakot ni Dr. Sandford, at ngayon ay ayaw nang magpagamot ni Shea." Yumuko si Mrs. Cooper. "Kasalanan ko! Hindi ko dapat sinabi sa kanya 'yon!""Bakit mo sinabi sa kanya kung ganoon?" tinaas ni Elliot ang kanyang mga kilay. Madilim ang mukha niya. "Sinabi niya na umaasa siyang magkatuluyan kayo ni Avery, kaya hindi ko nang napigilan na sabihin s
Lumabas si Avery sa kwarto ni Laura. Nang nakita siya ni Mike, akala niya ay nakakita siya ng multo. Hindi pa siya nakakita ng sinag ng araw noong nakaraang mga araw. Maputla siya at mukhang pagod. Higit pa 'ron, halos hindi pa siya kumakain. Mukhang namamayat siya. Nang nakita siya ng mga bata, napahinto rin sila. Bumaling si Avery at pumasok sa kwarto niya. Agad siyang hinabol ni Mike. "Avery, huwag mong sabihin sa akin na papasok ka sa trabaho?" hula ni Mike. Kinuha ni Avery ang isang set ng mga damit sa kanyang aparador at tumungo sa banyo. "Dito ka lang sa bahay kasama ang mga bata. Ako ang pupunta sa opisina para tingnan ito.""Oh, kung ganoon ako ang mananatili sa bahat at magbabantay sa mga bata sa hinaharap?" tanong ni Mike. Umiling si Avery. "Kukuha ako ng mga bodyguards.""Hindi ba dapat yaya?""Hindi na kailangan." Plano ni Avery na siya ang mag-aasikaso ng mga kailangan ng mga anak niya. Kailangan lang mga bodyguard para ihatid sila sa paaralan at sunduin sila
Hinigpitan ni Avery ang hawak sa baso. Hindi siya interesado sa mga sinasabi ni Wanda tungkol kay Elliot. "Nasa kulungan ang kapatid mo. Paano siya nakakuha ng tao?" Tumingin siya kay Wanda at sinabi, "Ikaw ang gumawa, hindi ba?"Nanatili ang ngiti sa mukha ni Wanda, "Avery, hindi ka dapat naninirang-puri! Sa Aryadelle, ang pagpatay ay isang krimen na kamatayan ang kapalit! Pati rin ang pagkuha ng tao para pumatay! Iyon ang sinabi mo sa akin noon. Paano ko naman gagawin ang bagay na ganoon?"Parang sinasabi niya, "Hindi ako tanga! Kahit na ginawa ko 'iyon, hindi ko aaminin ito."Tumalsik ang kape sa loob ng baso dahil sa higpit ng hawak ni Avery sa baso. "Alam mo ba kung bakit ako nakipagkita sa'yo?" Binitawan ni Avery ang baso ng kape. Malamig na bumaling si Wanda kay Avery. "Avery, patay na ang mama mo. Wala nang kabuluhuhan kung guguluhin mo pa ako tungkol dito. Sinabi ko na hindi ko ginawa 'yon, ibig sabihin ay hindi ko talaga ginawa. Kahit patayin mo pa ako, hindi ko-"
Hindi nakapagsalita si Mike. "Isa. Dalawa..." nagsimulang magbilang si Avery. Namula ang mukha ni Mike. "Avery! Sige, panindigan mo ang sariling gulo mo! Iiwanan na kitang mag-isa."Tapos ay umikot siya at iniwan ang istasyon ng pulis. Paglabas sa istasyon, tinawagan ni Mike si Chad. "Chad! Nandiyan ba ang boss mo? Hinahanap ko siya!" Nakatayo si Mike sa labas ng istasyon ng pulis, isang malamig na hangin ang humipan sa kanya. Sobrang naagrabyado ang nararamdaman niya. Sa kabila ng nararamdaman niya, hindi niya maiwan mag-isa si Avery. Nasa espesyal na sitwasyon si Avery sa pagkakataong iyon. Habang isa ay nababalisa ng sobra, may magagawa silang bagay. Kaya niyang pumatay ng tao ngayon, pero paano kung sarili naman ang papatayin niya kinabukasan? "Kakasimula lang ng trabaho namin ngayon. Medyo abala rito. Bakit mo siya hinahanap?" Mabilis ang pananalita ni Chad. Pagkatapos niyang magtanong, napagtanto niya. "Hinahanap mo ang boss ko. May nangyari ba kay Avery?""Nasa g
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan