"Early retirement o isang linggong leave. Pumili ka." Hindi naman sa hindi pumayag si Elliot na mag-leave si Ben. Naramdaman na lang niya na masyadong mahaba ang kalahating buwan.Mabigat ang kanilang kasalukuyang trabaho. Hindi iniisip ni Ben ang tungkol sa pagtulong sa pag-alis ng ilang presyon, ngunit sa halip ay iniisip niyang umalis upang ituloy ang pagsuyo sa kanyang babae. Paano magiging maganda ang pakiramdam ni Elliot tungkol doon?Hindi pa babanggitin na kapatid niya si Lilith. Mula nang hiwalayan niya si Avery, pinili ni Lilith na tumayo sa panig ni Avery. Hindi na siya kinikilala bilang kapatid niya.Napaawang ang labi ni Ben. Nahirapan siyang pumili.Minsan, naisipan niyang magretiro ng maaga. Sabagay, halos buong buhay niya ay nagtrabaho siya. Ang kayamanan na mayroon siya ngayon ay maaaring suportahan ang kanyang maagang pagreretiro."Bakit hindi..." Babanggitin na sana ni Ben ang maagang pagreretiro sa kanya."Huwag mong isipin ang tungkol sa maagang pagreretiro."
Sa Bridgedale, hinatid ni Avery at Adrian si Lilith sa paliparan. Pagkalampas ni Lilith sa security, lumabas na sila ng airport."Adrian, natatakot akong hindi ganun kabilis babalik si Lilith. Gusto mo bang lumipat sa lugar ko at manatili?" Tanong ni Avery, "Marami akong bakanteng kwarto at kadalasan mag-isa lang ako sa bahay."Umiling si Adrian. "Ayokong kumilis sa paligid. Kaya kong alagaan ang sarili ko.""Adrian, sa tingin ko ay hindi mo kailangan na alagaan. Parang mas kailangan mo ang makakausap," paliwanag ni Avery, "Alam ko na ngayon na hindi ka lang marunong gumawa ng mga gawaing bahay, pero marunong ka rin magluto. Ikaw hindi na kailangan ng yaya.""Nag-hire si Lilith ng teacher para sa akin, siya ay nakatira din sa parehas na tirahan. Medyo matanda na ang teacher ko. Marami siyang oras araw-araw, kaya madalas niya akong hanapin," kumislap ang mga mata ni Adrian sa sinabi niya. "Gusto kong matuto kung paano gumuhit mula sa kanya.""Hmm. Tapos nag-aaral ka ba sa kanya nga
Hinanap ni Avery ang address ng opisina sa kanyang telepono. Nang mahanap niya ang address, umalis siya ng bahay at nagmaneho doon.Humigit-kumulang kalahating oras ang biyahe mula sa kanyang kinalalagyan hanggang sa opisina. Sa mga tuntunin ng kanyang pamumuhay na hindi lalampas sa sampung kilometro mula sa kanyang kinaroroonan, ang paglalakbay ay talagang medyo malayo.Gayunpaman, sa sandaling iyon, nagkaroon siya ng pagkahumaling sa kanyang isip. Kahit na ang sangay ay mas malayo, siya ay magmamaneho pa din papunta doon upang tingnan kahit papaano.Hindi peak office hours, kaya maayos ang traffic.Makalipas ang halos kalahating oras, nakarating siya sa address na nakita niya sa internet.Paglabas ng kanyang sasakyan, tumayo siya sa harap ng opisina at mahigpit na kumunot ang kanyang mga kilay.Ito ba ang Bridgedale branch ng Tate Industries?Bakit kakaiba ang naramdaman niya?Ang gusali ay bago, ngunit walang kaugnay na mga palatandaan dito. Gayundin, sa pagtingin sa loob sa
Nang makita niya ang notification mula sa Netimail, natatarantang tinapik niya ang kanyang inbox!Natigilan siya nang makakita siya ng pamilyar na pangalan! Jed Hutchinson!Nakita niya ang pangalan ni Jed. Sa isang iglap, tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Hindi ba patay si Jed? Kung hindi, bakit siya magpapadala sa kanya ng email?Ang mga luha ang nagpalabo ng kanyang paningin. Nanginginig ang mga daliri niya, kaya kailangan niyang mag-tap ng ilang beses bago mag-tap sa mga email ni Jed.Marahil ay nasasabik siya, kaya hindi niya sinasadyang na-tap ang back button. Nakatingin sa home screen ng phone niya. Hindi niya maiwasang pagdudahan ang katotohanan ng bagay na iyon.Gusto niyang tawagan si Jed para masigurado na totoo ito at hindi kalokohan!Hinanap niya ang number ni Jed sa contact niya at dinial siya.Bagama't namatay na si Jed, hindi niya tinanggal ang contact nito. Tulad ng pagkamatay ng kanyang ina maraming taon na ang nakalilipas, itinatago pa rin niya ang kanyang c
[Hindi ko inaasahan na nakalimutan mo na nastuck tayo sa ylore at hindi makaalis dahil ang anak mong si Hayden ay pumunta don at kinuha ang mga buhay ng mga Goulds sa tulong ng kanilang butler.][Nakilala ko si Ruby sa ospital. Tila sobrang stressed siya sa pagbubuntis niya dahil tumanggi si Elliot na hawakan siya o magkaanak sa kanya.][pakiramdam ko palagi kaya tumatanggi siya na maging intimate ay dahil ikaw lang ang tanging tao na nasa puso ni Elliot. Sa sandaling iyon, naintindihan ko kaagad kung bakit mo itinaya ang iyong buhay para hanapin siya sa Ylore—kayong dalawa ay isang pares na gawa ng langit, at walang makakapaghiwalay sa inyong dalawa.][Naniniwala ako sa tunay na pag-ibig, at sa oras na isinulat ko ang email na ito, mayroon akong gut feeling na sa kalaunan ay makakasama mo siya.][Malamang hulaan mo ang sumunod na nangyari. Inilipat ko kay Ruby ang embryo mula sa katawan mo kapalit ng garantiya niya na tutulungan niya tayong makaalis sa Ylore.][Isinulat ko ang em
Binago ni Avery ang kanyang itinerary.Nag-book siya ng flight papuntang Ylore nang makita niya ang email ni Jed, at nakaupo siya sa eroplano ng sandaling iyon.Nangingilid ang mga luha sa kanyang mukha habang nakaupo at nakatingin sa tanawin sa labas ng bintana.Tinawag siya ng flight attendant ngunit hindi siya sumasagot.Maya-maya, dumating ang isa pang flight attendant."May kailangan ka ba, Miss Tate?" Mahinang tanong ng flight attendant. "Masama ba ang pakiramdam mo? O..."Pinunasan ni Avery ang kanyang luha at tumingin sa kumot sa kamay ng flight attendant. "Medyo giniginaw ako. Aayusin ko 'yang kumot.""Okay. Kailangan mo ba ng maligamgam na tubig?" Tanong ng flight attendant sabay abot sa kanya ng kumot.Napansin niya ang isa pang flight attendant na may hawak na isang basong tubig, kaya nagpasya siyang sabihin na lang sa kanila, "Salamat."Inabot agad sa kanya ng flight attendant ang mainit na tubig."Ang eroplano ay lalapag sa loob ng isa pang apat na oras, Miss Ta
Walang choice si Wesley kundi tawagan si Mike, at natuloy ang tawag ng pinindot niya ang 'dial' icon."Bakit hindi ako makatawag kay Avery?" tanong ni Wesley."Hindi ko rin kaya! Tanghali ko siya hinatid sa airport at hindi ko na siya ma-contact mula noon. Normal ang lahat noong nasa airport siya. Walang dahilan kung bakit siya bumaba ng eroplano hindi ito binubuksan!" Halos buong araw na binubuksan ni Mike ang kanyang ulo kaiisip.Binalak niyang lumipad papunta sa kanyang travel destination kung hindi pa rin niya ito makontak sa gabing iyon."Nakatanggap siya ng email mula kay Jed ngayon," sabi ni Wesley sa kanya tungkol sa tawag ng ama ni Jed. "Hindi ba niya sinabi sayo ang tungkol dito?""Hindi! Hindi ba patay na si Jed? Paano siya makakapag-email ng isang patay? Ito ay kahinahinala! Sinong nakakaalam kung may nameke ng account ni Jed para padalhan siya ng email na yun?!" Naaaliw si Mike sa pag-asam ng isang teorya ng pagsasabwatan. "Baka may nanloko sa kanya?"Hindi nakaimik
Tinawagan ni Avery si Mike at binigyan siya ng paalala na iyon dahil alam niyang susubukan ni Elliot na makuha ang kustodiya ni Ivy kung mahuli siya sa nangyayari.Tatlong taon na niyang hindi nakita si Robert, at hindi niya alam kung makikilala pa niya ito pagbalik niya sa Aryadelle.Ang pagpapaubaya sa kanya ni Ivy ang huling gusto niya dahil natatakot siyang baka mahirapan siyang makita muli si Ivy sa hinaharap.Maaaring patay na si Ivy, ngunit mas mabuting magkaroon ng kaunting pag-asa kaysa ipagpalagay kaagad na patay na ang bata.Alam ni Mike ang iniisip niya.Ang dahilan ng hiwalayan nila ni Elliot ay dahil kay Ivy.Kung noon pa lang ay nalaman niyang anak nila si Ivy, baka hindi na ito nagdulot ng domino effect na naging dahilan ng pagbagsak ng lahat. Hindi na mahalaga na malaman niya ang katotohanan tungkol sa pagiging anak niya ni Ivy dahil matagal nang nasira ang relasyon nila ni Elliot.Nang matapos ang tawag, pumunta si Mike sa banyo para hugasan ang mukha ng malami
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan