Kung mayroong malamig sa kanya noon, may maganda at amorosong mga tingin na siya ngayon. Kahit ang pag dila niya sa pasa ay tila ba nang-aakit.“Ngayon ba? Masakit pa rin?” bulong niya kay Ling Yiran. Siya ay mukhang nang-aakit at marahan ang kanyang mga galaw.“Hindi… Hindi na naman ganoon kasakit,” si Ling Yiran ay nauutal na ng kaunti.‘Paano ko naman mararamdaman ang sakit? Nakuha na niya yata ang lahat ng pandama ko!’Hinalik-halikan niya ang pulang marka sa kanyang pulso, at parang gusto nang tanggalin ni Ling Yiran ang kanyang kamay. May ibang tao kasi sa sasakyan.Ngunit ayaw ito binatawan ni Yi Jinli at hindi niya hinayaan na alisin ito ni Ling Yiran.“Huwag kang gumalaw!” Sabi niya.“Pero…” mukang nahihiya si Ling Yiran.“Huwag kang gumalaw. Hindi ka dapat gumalaw. Ganito ka lang. Kung hindi ay hindi ko alam ang aking gagawin.” Nagmakaawa si Yi Jinli, at ang kamay na may hawak sa kanyang pulso ay medyo nanginginig.Natigilan si Ling Yiran, parang kakaiba ang Yi Jinli
Maraming tanong ang lumabas sa kanyang bibig na gusto niyang masagot at sabik na ngayon lang niya naramdaman!Nagulat si Ling Yiran na nasa itaas niya. Parang lahat ng katahimikan noong nasa biyahe siya ay sumabog ngayon.“Jin, hayaan mo akong mauna muna. Handa akong mag-paliwanag,” sabi ni Ling Yiran.Ngunit imbis na pakawalan ang kanyang mga kamay, ibinaba niya ang kanya ulo at hinalik-halikan siya sa mukha. “Sige. Magpaliwanag ka. Makikinig ako.”Ayaw niyang pakawan si Ling Yiran kahit anong mangyari.Nakaramdam ng pagtaas ng temperatura sa buong katawan si Ling Yiran, at ang mga bagay sa kanyang isipan ay naaapektuhan ng mga halik ni Yi Jinli.“Nagpunta… Nagpunta lamang ako sa libingan ni lola para magbigay-respeto ngayong araw. At noong naglalakad ako sa gilid ng burol, dumiretso ako sa daanan pumunta paakyat ng burol. Dati kasi ay madalas kaming maglaro doon, kung kaya gusto ko ito ulit makita. Hindi ko naisip na makikita ko si Gu Lichen.Mabilis na sinabi ni Ling Yiran an
“Pero ako nasasaktan,” sabi ni Yi Jinli.Ang kanyang puso ay tila ba nabalot. Biglang namaga ang kanyang ilong at nanhilid ang kanyang luha.Mayroon palang tao sa mundo na makakaramdam ng kanyang mga pighati.Nararamdaman ni Yi Jinli ang sakit.Ang mahulog kay Yi Jinli ang pinakamagandang desisyon na kanyang ginawa.Ibinalot ni Yi Jinli ang tuwalya sa buong katawan ni Ling Yiran at binuhat siya palabas ng bathtub, at tinulungan siyang magpalit ng malinis na damit. Pagkatapos ay dinala na niya ulit si Ling Yiran palabas ng kubeta at ginamot ang kanyang mga sugat.“Sumigaw ka lang kung masakit,” sabi ni Yi Jinli.“Sige” sagot ni Ling Yiran.Ginamot ni Yi Jinli ang mga sugat at pasa ni Ling Yiran ng sobrang maharan na paraan, na tila ba nag-aalaga ng isang importanteng kayamanan at parang mas importante pa ito kaysa sa kanyang buhay.Pagkatapos niyang gamutin ang mga pasa sa pulso ni Ling Yiran, hindi niya ito binitawan. Imbis ay patuloy niyang tinitigan ang kitang-kitang namumul
Siguro ay talagang napagod si Ling Yoran pagkatapos ang mahabang araw. Pagkatapos kumain, nakatulog na siya ng mahimbing.Umupo si Yi Jinli sa gilid ng kama, malungkot na tinitingnan si Ling Yorang habang siya ay natutulog.Nananatili siyang nakahiga na parang hindi siya pupunta kung saan man, hindi makakaalis, at mananatili sa kanyang harapan.Nasa harap niya si Ling Yiran, ngunit bakit tila ba hindi niya ito maabot?‘Ngayon at sinabi niya na hindi niya pinagsisisihan iyon, ngunit bakit… parang naiisip ko na nagsisisi siya? Sa tingin ko ay hindi talaga iyon ang kanyang gustong sabihin!’Ang eksena kung saan buhat siya ni Gu Lichen ay parang eksena sa pelikula na paulit-ulit na tumatakbo sa isip ni Yi Jinli.Hindi pa siya natakot ng ganito! Para bang lahat ng ikinakatakot niya ay nagkakatotoo!“Talaga bang walang ibig-sabihin para sa’yo si Gu Lichen?” Bulong niya, ang kanyang mga daliri ay humahaplos sa pulang labi ni Ling Yiran.Natural na imposible ito sa kay Ling Yiran, na
Habang nagluluksa siya sa pagkawala ng kanyang lola at ito ang ika-apatnapu araw ng pagkamatay ng kanyang lola, ayaw niyang ng mga maliliwanag na kulay ng damit.Ngunit naglagay siya ng kaunting foundation at make-up.At dahil sa hindi siya sanay sa ganito, nahirapan siyang maglagay sa mukha.Tiningnan niya ang kanyang mga daliri at ngumiti. Ang kanyang mga daliri ay hindi pa gaanong gumaling, ngunit mas ayos na ito ngayon.‘Ngayon ay kailangan ko nang bitawan ang kamay ni Gu Lichen. Mula ngayon, mga kamay lamang ni Jin ang aking hahawakan!’Pagtayo, paalis na sana sa kwarto si Ling Yiran nang makita niya na bukas ang koneksyon ng dalawang kwarto. ‘Bihira lamang bumalik si Yi Jinli sa kanyang kwarto. Nakasanayan na laging tumatabi sa akin si Yi Jinli sa pagtulog sa aking kwarto.’Tumapak paharap si Ling Yiran na gustong isara ang pinto, ngunit habang inaabot ang pinto, umapak siya papunta sa kwarto ni Yi Jinli."Jin?" Tanong niya. Nakita niya na walang tao sa kwarto ni Yu Jinl
‘Hindi… hindi talaga ito blangko. Sa huling pahina, mayroong litrato. Litrato ko.’Ito ay ang litrato niya na may mabulaklak na damit na dating sinabi ni Yi Jinli na bagay sa kanya at binili niya ito para sa kanya.Nagulat siya na nakatago ito sa photo album ni Yi Jinli.Pagkatapos ay nakita niya ang silver na pulseras sa lugar kung saan naroon rin ang photo album.Tinitititigan niya ang litrato na hindi niya nakita ang pulseras.‘Itong pulseras na ito. Sumikip ang dibdib ni Ling Yiran. ‘Naalla ko na ito ang pulseras na dala-dala ni Gu Lichen kahit saan siya magpunta. Bakit ito na kay Jin?’‘Hindi, itong pulseras na ito… ay kay Gu Lichen!’Kinuha ni Ling Yiran ang maliit na pulseras na silver. Parehong-pareho ito ng itsura at laki ng kay Gu Lichen, ngunit ito mas luma na kaysa sa suot ni Gu Lichen. Mas maitim. Madalas sigurong dala-dala ni Gu Lichen ang pulseras niya at lagi ito kinikiskis sa kanyang mga daliri kung kaya mas kumikinang ito.‘Kung kaya itong pulseras na ito,”
Ang panggugulo ni Dr. Leng ay sadyang nakakagulat, at ang malala pa ay nakita ito ni Ling Hiran.‘Natatakot ako na ang Young Master Yi ay hindi ako mapatawad pagkatapos nito!’ Nanginginig na sabi ni Gao Congming, matapos ay tumingin sila sa psychiatrist na tahimik na ngayon.‘Gumawa ng gulo si Dr. Leng sa Yi Residence dahil siya ay nababalisa? Balisa na patunayan na hindi niya ginamitan ng hipnotismo si Ling Yiran dahil natatakot siya na tanggalan siya ng trabaho?‘Hindi ba masyadong simple lang ito? Gumawa ako ng paraan upang pumunta siya abroad at magkaroon ng bakasyon.’Ang tingin sa mga mata ni Gao Congming ay nag-iba habang iniisip niya ito. Dahil matagal na siyang naglilingkod kay Yi Jinli, alam na niya na natural ang mga ganitong bagay, mayroon sigurong mali kung may kakaibang nangyayari.‘Siguro ay kailangan kong pang mag-imbestiga.’Sa Yi Residence, ngumiti si Yi Jinli at sinabing, “Tara na. Kumain muna tayo.”“Jin, ano ang nangyayari roon kanina?” Sa halip na sundan ni
"Oo." Ang kanyang sagot ay muling nagdulot ng halo halong emosyon sa kanya!"Bakit mo ginawa iyon?""Bakit?" Bigla niyang itinaas ang mga braso, habang maingat ang pag-akap sa kanya. "Ano naman ang sa iyo? Bakit mo nais pumunta sa isang doktor upang magpa-hipnotismo ka? Gusto mo bang ibalik ang memorya mo kay Gu Lichen? Ganoon ka ba nakakabit sa memorya na iyon? Isang araw lang kayo na magkasama noong kayo ay mha bata pa, pero ngayon ako na ang nasa tabi mo. "Sobrang kalmado ng boses niya. Para bang nakikipag-usap lang siya tungkol sa isang karaniwang bagay.Gayunpaman, ang dating nito sa kanya ay nakakatakot.'Alam pa niya iyon ... Isang araw lang kamimg magkasama ni Gu Lichen! Para bang alam niya ang lahat at ako lang ang may hindi alam! 'Tila naramdaman niya ang pagtigas ng katawan nito kaya mas hinigpitan pa niya ang kanyang mga braso. Ang labi niya ay malapit sa tainga nito habang patuloy siya sa pagbulong, "Huwag mo balikan ang mga ala-ala nyo muli. Hindi pa ba sapat na a
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at