‘Bakit ang bilis niyang kuhain ang sariling niyang buhay? Bakit hindi niya inisip ang sarili niyang anak? Alam niya ba na kapag namatay siya, ano ibig sabihin ‘non kay Jin sa murang edad?‘Naisip ba talaga ng taong ito na mas mabuti kung ibabalik si Jin sa pamilyang Yi? Nakalimutan niya na kailangan ng kanyan anak ng isang ama. ‘Nawala ni Jin na makasama ang kanyang ina, pero nawala niya rin ang kanyang ama.’Kinailangan niyang manatili sa isang bahay sa murang edad, sinasamahan ng kanyang lolo na hindi gusto ang kalahati ng kanyang dugo!’Halos maisip niya kung paano siya lumakad sa mga balat ng itlog noong bata pa lamang siya. Sa mansyong ito, walang bagay tulad ng pagmamahal sa pagitan ng dalawang henerasyon, ang paghihirap lamang ng isang bata upang mabuhay! Naglakad-lakad si Ling Yiran sa harap ng bulwagan at papunta sa pinaka loob ng silid. Ang loob ay katulad lamang sa kung ano ang nakita niya memory tablet ng ama ni Jin sa altar. Pero, ngayon, ang matangkad na pigu
Tumingkad ang kanyang pagkabalisa sa panghihina ni Yi Jinli. “Bakit bigla mo na sinasabi ‘yan?”“Sabihin mong hindi mo ako pagtataksilan, okay?” Paos na ang kanyang boses, at tunog ito ng sobrang pakiusap. Ilang sandali, maliban sa pagkabalisa, nakaramdam siya ng sakit sa kanyang puso. ‘Siya si Yi Jinli! Bakit siya gagamit ng ganoong tono para magmakaawa sa akin na hindi ko siya pagtaksilan?’Tumingin siya ng lagpas kay Yi Jinli para makita ang memorial tablet sa likuran niya. Alam niyang memorial tablet ito ng ama ni Yi Jinli. Ang lalaking may banayad na mga mata na pinili ang kamatayan dahil inabandona siya ng taong pinakamamahal niya. Iyon ang... Pagtataksil.Ang kanyang ama ay pinagtaksilan ng kanyang ina. At siya naman ang pinagtaksilan ng kanyang ama na iniwan siyang mag-isa sa mundong ito. Ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin kay Ling Yiran, hinihintay ang kanyang sagot. Nanakit ang ilong niya. Mukhang nakukuha ni Yi Jinli ang lahat ng gusto niya, pero sino
Mabilis na naligo si Ling Yiran at umalis papunta sa ospital. Ang hindi niya alam ay sa tuwing humahakbang ang dulo ng kanyang paa palabas ng Yi Residence, may nagsasabi na ng kanyang ginagawa kay Yi Jinli. “Young Master Yi, umalis na ng bahay si Miss Ling,” ani Gao Congming sa tanggapan ng presidente.Ibinaba ni Yi Jinli ang kanyang mga talukap, ang kanyang mahahabang mga pilikmata ay nanginig ng kaunti. “Sige, kuha ko.”Pagkatapos ay nagkaroon ng ganap na katahimikan. Nanginginig ang katawan ni Gao Congming. Sobrang tahimik ni Young Master Yi at alam niya sa sarili niya na... Nakakatakot ito. Nakarating si Ling Yiran sa ospital, kinuha ang numero, at hindi nagtagal ay nakita niya si Dr. Leng. Siya ay nasa mga 40 na taong gulang na doktor na babae at medyo chubby. Ang kanyang nangingiti na mga mata ay nagbibigay sa mga tao ng pamilyaridad na huwag hayaang pabayaan ang kanilang sarili ng ganoon kadali. Marahil, ang ganitong awra ay bagay maging psychiatrist. Umupo si Li
“Kailan ba lalabas si Yiran?‘Nangako na siya sa akin na hinding hindi niya ako pagtataksilan, pero bakit siya pumunta rito para makipagkita sa isang psychiatrist?‘Gusto pa rin ba niyang ibalik ang lumang alaala nila ni Gu Lichen?’Tahimik na nanood si Yi Jinli, at sa wakas, ang isang pigura na may suot na puting bestida ang dumaan sa kanyang paningin. “Si Yiran ito!’Kahit na napapaligiran siya ng mga tao, nakilala pa rin ito agad ni Yi Jinli. Pagkatapos ay nakita niyang nilabas ni Ling Yiran ang kanyang phone at mukhang gumagawa ng isang tawag. Ilang sandali, tumunog ang kanyang phone. Pinulot niya ito at tumingin sa tumatawag na ID – ‘Ate’.Kahit na hindi na niya tinatawag ng ganito si Ling Yiran, hindi pa rin niya pinapalitan ang pangalan ni Ling Yiran sa phone niya. Marahil ito ay ilang uri ng paggunita niya. Ang babae na isang beses na sinabi sa kanya nang may ngiti, “Pwede ba kitang maging kuya?”Sinabi na rin, “Mula ngayon ay mahalaga ka sa akin at mahalaga naman
Nang itulak ni Ling Yiran pabukas ang pintuan ng tanggapan, nakita lamang niya ang matangkad na pigura na nakatayo sa bintana ng Pransya na tinatanaw ang kalangitan ng Shen City. Biglang nahanap ni Ling Yiran ang imahe sa kanyang harapan na tulad ng isang poster. Simple siyang nakatayo roon na para bang nasa ilalim ng kanyang kontrol ang Shen City. Pero totoo naman na mayroon siyang kakayahang mamuno sa Shen City. Ibang-iba sa mahina at malungkot na lalaki na nakita niya kaninang umaga. “Jin,” malakas niyang sinabi. Binalingan niya si Ling Yiran. Isang maikling ngiti ang sumilay sa kanyang labi. “Nandito ka na.”“Oo, nagdala ako ng tanghalian. Tingnan mo kung gusto mo.” Habang nagsasalita siya, naglakad siya nang may pamilyaridad sa coffee table at nilagay ang mga lunchbox at mga prutas sa kanyang kamay. Pumunta siya, binuksan ang takip ng kanyang lunchbox, at umupo sa sofa. Naramdaman lamang ni Ling Yiran na parang bumalik siya sa mga araw na kumakain sila nang magkasam
Medyo tabingi ang kanyang mga daliri na alam ni Yi Jinli kung saan ito nanggaling noong nabali ang mga buto ng kanyang daliri noong nasa bilangguan pa lamang siya. Ang ilang maayos na galaw, na maaring madali para sa kanya noon, ay mahirap na sa kanya ngayon. Hirap niyang pinagbabalat ng masanas si Yi Jinli ngayon. ‘Malamang ay nasa loob ako ng kanyang puso. Sinabi niya ito noon, ako lang ang mahal niya!’Patuloy na sinasabi ni Yi Jinli sa kanyang sarili habang ang kanyang maliwanag na mata ay pinagmamasdan ang galaw ng kanyang mga kamay, sinasabi sa kanyang sarili na may malasakit si Ling Yiran sa kanya. Nang matapos na niyang balatan ang mansanas sa kanyang kamay, bumuntong hininga si Ling Yiran at binigay ito kay Yi Jinli, at sinabi, “Para sayo.”Kinuha niya ang mansanas at kinagatan. Ang matamis na laman ay tumulo sa kanyang bibig. “Matamis ba?” tanong niya. “Matamis,” sagot naman ni Yi Jinli. “Kuhain ko na rin ‘tong isa.” Habang nagsasalita siya ay kinuha niya ang
“Oo, sapat na ang cake. Tsaka, sa taong ito, ang kaarawan ko ay pagkatapos ng ika-49 na araw ng pagkamatay ng aking Lola. Hindi ko gusto ng malaking pagdiriwang. Gusto ko lang magkaroon ng cake kasama ka, si Lianyi, at ng iba pa,” ani Ling Yiran. Ito ang unang kaarawan niya simula nang nagkasama sila. Tsaka, pumanaw na ang kanyang Lola. Nagdadalamhati pa rin siya para sa kanyang Lola. Hindi niya gusto ng magarbong pagdiriwang sa kaarawan niya. Gusto niya lang ipagdiriwang nang tahimik ang kanyang kaarawan kasama siya at ng kanyang mga kaibigan. “Sige. Ihahanda ko ang cake mo,” sagot niya. “Salamat.” Ngumiti siya at tiningnan ang oras. Halos oras na ng kanyang trabaho sa tanghali. “Kung ganoon, alis na ako para makapagtrabaho ka na.”Kinuha niya ang kanyang bag at tumayo. Bago siya gumawa ng ikalawang hakbang, isang pares ng mga braso ang pumaligid sa kanya mula sa likuran, at agad siyang tumangay sa mga braso ni Yi Jinli. Ang kanyang mukha ay nakapatong sa leeg ni Ling Y
Ilang araw na ang nakakalipas, nakita ni Lil Yan ang kanyang regalo na inihanda niya para kay Yiran at mausisa siyang nagtanong. Sinabi niya sa kanyang anak na ika-22 ng buwan na ito ang kaarawan ng kanyang Tita Yiran. Kapag dumating na ang oras ay ibibigay niya ito sa kay Ling Yiran bilang sorpresa. Hindi niya inaasahan na tatandaan ng kanyang anak ang kaarawan ni Yiran sa kanyang puso. Isipin mo, sobrang bait ni Yiran kay Lil Yan. Paano hindi tatandaan ni Lil Yan ito sa kanyang puso?Ang mga bata ay palaging simple at direkta. Malapit sila sa kung sino ang mabait sa kanila.“Gusto kong ako ang pumili ng regalo para kay Tita,” seryosong sinabi ng bata. Hindi mapigilan ni Zhuo Qianyun na magdalawang isip nang marinig niya ito. ‘Nagbigay ng malaking tulong si Yiran kay Lil Yan. Kapag wala ang tulong ni Yiran, hindi agad makukuha ni Lil Yan ang mabuting hearing aid na para sa kanya. Normal lang na magustuhan niyang siya na ang pipili ng regalo para kay Yiran.‘Pero masyadong m
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Si Mrs Zhuo ay nakaramdam ng pait nang minsang pag-usapan niya ito.Kung ikukumpara kay Kong Ziyin, masyadong malungkot ang nangyari sa kanyang anak na babae."Ma, tigilan mo na!" Mabilis na sinabi ni Zhuo Qianyun. Pagkatapos ng lahat, ang kanyang anak na lalaki ay nasa tabi mismo nila at hindi niya nais na marinig niya ang tungkol sa mga sama ng loob ng mga matatanda.Si Mrs Zhuo ay tila bumalik sakanyang sarili at itinikom ang kanyang bibig.Sa kabutihang palad, nakatuon si Lil Yan sa kanyang paligid.Sa bawat araw na lumilipas, naramdaman ni Zhuo Qianyun ang kanyang pagkabalisa na lumalakas at lumalakas. Hindi na niya hinintay na makapasok silang tatlo sa high-speed train.Sa wakas, isang anunsyo na kailangan nilang mag-check-in ay nagsimulang tumunog sa pamamagitan ng broadcast.Gayunpaman, nais ni Lil Yan na pumunta sa banyo, kaya't lumingon si Zhuo Qianyun kay Mrs. Zhuo at sinabi, "Inay, pakitingnan ang aming gamit. Dadalhin ko si Lil Yan sa banyo.""Kailangan mong magmad
"Hindi ... hindi ko alam," alanganing sinabi ni Kong Ziyin. 'Sino sa mundong ito ang tumawag sa telepono na iyon? Sino ang nakapagpigil kay Wenming?'Sino ... ang tinutukoy niya?'"Ano ang gagawin natin? Ayaw ba ni… Wenming na pakasalan si Ziyin? Kaya ba umalis siya?" Nag-aalalang sinabi ni Mrs. Kong.Dahil, ang pamilya Kong ay orihinal na may-ari lamang ng isang third-rate na maliit na kumpanya, ngunit napunta ito sa mataas na lipunan dahil sa tulong ng pamilya Ye sa lahat ng mga taon na nakalipas.Sino ang hindi nakakaalam na ang pamilya Kong ay nakasalalay sa pamilyang Ye?Maraming mga tao ang palihim na inihambing ang pamilya Kong sa isang palamunin na nagpakain sa pamilyang Ye.Kung ang pamilya Ye at ang pamilya Kong ay nabigo na maiugnay ang kanilang sarili sa pamamagitan ng kasal na ito, kung gayon ang pamilyang Kong ay babalik sa dati."Paano nangyari iyon? Tanggap na ng pamilya Ye ang petsa ng kasal. Anong mangyayaring problema?" Tinapik ni Mrs. Kong ang kanyang asawa a
"Hiniling sa iyo ng aking ama na ipahayag ang petsa ng kasal. Sa ganitong paraan, makikita nito na taos-puso ka," sabi ni Kong Ziyin."O sige," sagot ni Ye Wenming.Gagawin niya ang anumang nais niyang ipagawa.“Tapos tayo ang mangunguna sa first dance kapag oras na nito,” dagdag ni Kong Ziyin."Okay," sagot ni Ye Wenming. Biglang tumunog ang kanyang telepono. Kinuha niya ang telepono, sumimangot sa caller ID, at sinabi kay Kong Ziyin, "Kunin ko ang tawag na ito. Babalik ako agad."Sa pamamagitan nito, lumakad siya sa isang liblib na sulok ng banquet hall at sinagot ang telepono.Ito ang contact number ng lalaking ipinadala niya sa Shen City upang mabantayan si Zhuo Qianyun.Marahil ay tumawag siya sa oras na ito dahil may nangyayari sa Zhuo Qianyun.Ngunit, sa sandaling nasagot niya ang telepono, biglang nagbago ang kanyang ekspresyon.Narinig lamang siya ni Ye Wenming na sinabing, "President Ye, si Zhuo Qianyun ay aalis sa Shen City. Bumili siya ng ticket ng tren ng 3.45 PM
Ang pulang marka sa pulso niya ay napakainit na tila masusunog anumang oras.Sa sandaling nakapikit siya, hindi niya maalis ang imahe ng paghalik niya sa mga pulang marka!…Pagkalipas ng tatlong araw, si Zhuo Qianyun ay bumango ng maagaat tiningnan ang kanyang anak na natutulog pa rin. Hindi mapigilan ng kanyang mga mata na maging banayad sa nakikita niya.'Mabuti na napapanood ko siyang lumaki sa aking tabi!'Natutuwa siya na hindi niya pinalaglag ang bata ngunit nagpursige at nanganak siya. Ito ang pinakamahirap at masakit na oras para sa kanya, ngunit… marapat lang ito!Nakita ni Mrs. Zhuo ang banayad na titig ng kanyang anak sa kanyang apo nang pumasok siya sa silid at bumulong, "Yun, naka-impake na tayo ng lahat. Sasaka tayo sa high-speed train ngayong hapon. Bakit hindi ka pa natutulog? ""Hindi ako makatulog." Umiling si Zhuo Qianyun. "Paparating na ang moving company para sa ating gamit. Kailangan kong maghanda."“Nagaalala ako tungkol sa pagbukas muli ng negosyo natin p
Ang kanyang mga labi ay nakapatong sakanyang mga kamay na onti onting umiinit habang siya ay nagsasalita. “Ayaw mo bang maging kapatid ko? Gusto mo kaya noong ikaw ay lasing. Kung gusto mo, pwede naman tayong bumalik gaya ng dati, o di kaya bumalik ka sa Yi Residence, pwede akong mamuhay na kasama ka dito sa rental house gaya ng dati.”Natigilan siya, agad na itinaas ni Ling Yiran ang kanyang ulo at nagulat siyang nitong tiningnan.Ang manipis at nakakaakit niyang labi ay nakalapat sakanyang mga palad habang ang kanyang magaan, at mainit na paghinga ay napupunta sakanyang kamayAng kanyang mukha ay guwapong tingnan sa kanyang mga banayad na katangian, atang kanyang mata ay napakaganda. Parang pinagsama niya ang dalawang magkasalungat —dalisay at pagmamahal — sa sobra na ito na hindi mo maalis ang iyong mga mata sa mukha niya.‘Gusto ko bang maging kapatid niya uli? Gusto ko bang bumalik tulad ng dati?’ tinanong ni Ling Yiran sakanyang sarili. ‘Marahil ... iyon ang pinakamainit at