”Ayos ka lang ba?”Hinawakan ni Harvey ang manipis na bewang ni Mandy pagkatapos patumbahin ang mga kalaban.Nanghina si Mandy pagkatapos marinig ang tunog ng baril sa tabi ng tainga niya.“Umalis ka dito Harvey!” sigaw niya nang makita niya ang mukha ni Harvey.“Alis!“Masama ang binabalak ng mga taong ito! Hindi ka na magkakaroon pa ng pagkakataon kapag hindi ka umalis!“Gumagamit sila ng Shikigami!”“Tama. Umalis na tayo dito.”Sa sandaling iyon, nagkaroon ng mga poste ng liwanag sa paligid.Walo ang kabuuang bilang ng mga ilaw. Bawat isa ay puno ng matinding kagustuhang pumatay.Nakikita ni Harvey ang dugo na nagtitipon sa templo; nararamdaman niya ang kasamaan mula dito.Si Soraru na kanina pang bumubulong, ay tumayo na.Bigla niyang sinuot ang isang puting sumbrero. Lumingon siya para tingnan si Harvey nang nakangiti.“Hello, Sir York, Prince York, Representative York…”Magalang na nagsalita si Soraru, binabanggit ang mga pagkatao ni Harvey. Natural na alam niya kun
Swoosh, swoosh, swoosh!Sumugod paharap ang mga poste.Kalmadong naglakad paharap si Harvey para ieasan ang atake.“Mukhang ang tinatawag mong Yin-Yang Technique ay di naman ganun kaganda,” sinabi niya habang lumilipad patungo sa kanya ang mga poste ng liwanag.‘Talagang mahilig sa kakaibang bagay ang mga taong ito. Mukhang maganda ang atake, pero hindi talaga praktikal.‘Matatakot nito ang ilang bata, pero wala itong kwenta sa isang tunay na eksperto.’“Simula pa lang ito Sir York.”Ngumiti si Soraru.“Magsisimula pa lang ang palabas.”Maraming nga onmyouji ang lumabas sa sulok. Mga papel na may nakangiti at umiiyak na mukha ang nasa papel sa kanilang mukha. Gumegewang minsan ang mga papel, makikita ang mapuputlang mukha sa ilalim.Ang isang mahiyaing tao ay mataatakot na sana nang ilang beses at nawalan na ng ganang lumaban.Naningkit ang mata ni Harvey.“Ang Spirit Bind?“Sabay-sabay niyo pala akong atakihin.”Anng Spirit Bind ay isa sa mga atake ng onmyouji.Ang mga
”God of War?! Paano nangyari ‘yan?”Nagbago nang husto ang mukha ni Soraru.Biglang napagtanto ng isang bihasang taong tulad niya ang tunay na lakas ni Harvey.‘Isang God of War! Paano? Paano nangyari ‘yan?!’Hindi lang si Soraru, maging ang henyong tagapagmana ng Tsuchimikado family ay walang karapatang kalabanin si Harvey!Ang Spirit Bind at mga Shikigami ay balewala sa isang God of War na tulad niya!Kumirott nang husto ang mga mata ni Soraru at kusa siyang napaatras.“Magaling, Sir York!” sigaw niya, pinipilit ang kanyang sarili na ngumiti. “Susuko na ako sa ngayon! Pero bago ‘yan, may isa akong kondisyon!”Gumamit ng hand sign si Soraru; ang walong liwanag ay naging isang sibat, at sumugod kay Mandy. Kasabay nito, kinumpas niya ang kanyang kamay; tumalon paharap ang mga Spirit Corpse bago sumabog.Pagkatapos ay umalis siya sa lugar nang hindi nagsasayang ng oras. Siguradong wala nang magagawa ang dalawang panig kundi magpatayan sa puntong ito.Hindi siya basta pakakawala
Nagamot ang mga sugat ni Mandy sa ospital. Buti na lang hindi siya napuruhan sa loob, kaya hindi niya kailangang manatili sa isang ward.Kaagad na bumalik ang dalawa sa Zimmer family villa pagkatapos.Para kay Mandy, pinaalis muna ni Harvey sila Lilian. Walang kahit isang tao ang makikita sa ilalim ng mga liwanag.Sinabihan ni Mandy si Harvey na maging komportable. Samantala, naligo siya habang tinitiis ang sakit.Isa itong nakakahiyang karanasan para sa kanya. Gusto niyang linisin ang malas sa katawan niya.Kasabay nito, hindi na masyadong magiging nakakailang para sa kanila ni Harvey.Hindi nagsalita si Harvey dahil alam niya kung anong gusto nito. Tumayo siya nang tahimik sa harap ng pinto habang naghihintay.Pinakalma niya ang sarili niya para ihanda ang kanyang sarili para sa paparating na mga tanong. Gusto niya ring masiguro na ligtas si Mandy.Mapapatay sila Nameless at Soraru, pero tingin ni Harvey hindi titigil si Faceless, ang Evermore, o ang Abito Way.Atsaka, ang m
Ang lakas ng kabog ng puso ni Mandy.Hindi niya alam kung maituturing bang imbitasyon kay Harvey ang sinabi niya. Kapag talagang nangyari iyon, hindi niya alam kung tatanggihan niya ba ito o hindi.Sa loob niya, nag-aalinlangan siya.Higit sa lahat, hiwalay na silang dalawa. Dahil dito, may mga bagay na sadyang hindi nila pwedeng gawin.Pero hindi ito masyadong inisip ni Harvey.“Sige. Huwag kang mag-alala,” nakangiti niyang sinabi. “Doon lang ako sa sala. Tawagin mo ako kapag may nangyari.”Dahan-dahang sinara ni Harvey ang pinto bago umupo sa sala. Sa sandaling tingnan niya ang kanyang phone, binasa niya ang mga mensahe ni Kairi.Hindi niya napagtanto na nakikita ni Mandy ang mga mensaheng ito mula sa surveillance camera ng kanyang kompyuter.“Kairi?!”Nanigas si Mandy; hindi niya alam ang mararamdaman niya.Hindi siya sigurado kung nagseselos ba siya o nag-aalala, pero natukoy niya na kinakausap siguro ni Harvey si Kairi tungkol sa nangyari sa gabing iyon.Kapag tinanong
Kalmadong ngumiti si Vaughn bago ilapag ang kanyang baso.“Tama ka diyan. Kikilos na sila ngayon.“Nakita ko na ang plano ni Nameless. Perpekto Sa ganitong paghahanda, sigurado akong kahit sampung Harvey ag hindi makakapalag sa mga ekperto ng Shindan Wag at ng Tsuchimikado Family.”Ngumiti si Vaughn.May malalakas na mga lalaki si Nameless na nagtatrabaho para sa kanya; bukod pa rito; isang misteryosong onmyoji mula sa Island Nations at ang God of War ng India ay sumusuporta rin sa kanya.Kahit gaano pa kagaling si Harvey, anong magagawa niya diyan? Kahit sino ay mamamatay sa harap ng isang God of War!“Heh, heh, heh! Sinasabi mo bang siguradong patay na si Harvey?”Nasabik si Maisie.“Matagal ko nang ayaw ang taong ‘yun mula pa noong makita ko siya! May aura siya na kinamumuhian ko!“Isa lang siyang hampaslupa, pero hindi niya alam kung paano magpakumbaba! Hindi niya napapansin na hindi niya kayang kalabanin l, kahit na lumaban pa siya sa walong magkakaibang buhay!“Ang la
”Ano? May nangyari ba?”Si Maisie, na kanina pang kaswal, ay may napansin nang makita ang mukha ni Vaughn.Dahan-dahang inilapag ni Vaughn ang kanyang phone. Makalipas ang isang saglit, nagsalita na siya.“Ngayon lang, pinatay ni Harvey ang Rakshasa Monks at nilumpo niya ang expert ng Abito Way!“Maging ang Shindan Way at Tsuchimikado Family ay natalo…“Nabigo si Nameless!“Minaliit natin ang live-in son-in-law!”Napatayo sa gulat si Kensley at Maisie.Maging si Blaine ay kusang napaupo nang diretso nang nakakunot ang noo.…Kinabukasan, lumabas si Harvey para bilhin ang paboritong almusal ni Mandy. Pagkatapos, nagprito siya ng ilang itlog sa kusina habang humuhuni.Pagkatapos ng isang buong gabing pahinga, masigla si Mandy.Kinain ng dalawa ang kanilang almusal. Naalala ni Harvey na pabalik na sila Lilian kaya gusto niyang umalis bago sila dumating.Kung hindi, magkakaroon na naman ng malaking gulo.Nilasap ni Harvey ang ilang araw na mapayapa at tahimik. Ayaw talagang m
”Anong klaseng tao sa tingin mo ang kaibigan ng nanay ko?“Kung tama ang hula ko, ang pupunta siguro ay si Aunt Wilby.“Taga Mordu siya. Hindi siya masyadong asensado, pero salungat nito ang kayabangan niya. Parehong-pareho sila ng nanay ko!“Kapag nadala siya dito ng nanay ko, edi…”Nang maisip ang problema ni Mandy, nagsimulang sumakit ang ulo ni Harvey.Bukod sa lahat, ang relasyon ni Aunt Witby kay Lilian ay sapat na para ipakita kung gaano siya kagaling.Hindi mapigilang manginig ni Harvey nang maisip niyang nagtatalo ang dalawa.Hindi na dapat siya magtagal pa dito. Magdudusa siya kapag nanatili pa siya dito.Napagpasyahan niyang umalis sa sandaling matapos kumain si Mandy.Para naman sa Ostrane One, ayos lang sa kanyang manuluyan dito si Lilian.Pagmamay-ari naman na ni Mandy ang lugar na ito—kanya na ‘yun. May karapatan siyang magpasya kung paano niya ito gagamitin.Tatakas na sana si Harvey pagkatapos kumain.Sa sandaling iyon, bigla na namang tumunog ang phone ni
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”