Makalipas ang ilang oras, lumapag ang eroplano sa Golden Sands International Airport. Sa buong oras, walang sinabi ni Harvey o Kairi.Magkasabay na naglakad sina Harvey at Kairi sa VIP passageway na parang mag asawa. Ang mga bodyguard sa likod ni Kairi ay lahat ay may malungkot na tingin habang sila ay nanonood.Hindi nagtagal ay nakarating na ang dalawa sa labasan. Isang magiliw na ngiti ang isinalubong ni Kairi kay Harvey.“Saan ka susunod na pupunta? Pwede kitang ihatid kung gusto mo."Umiling si Harvey."Hindi na kailangan. Sinabi ko na sa asawa ko ang pagdating ko ng sumakay ako sa eroplano.”"Susunduin niya ako mamaya.""Asawa mo?"Natigilan si Kairi. Tapos, she instinctively looked at Harvey's ring finger.Walang nakalagay na singsing.Napangiti si Harvey ng makita niya ang mukha ni Kairi.“Siguro ex wife ay mas nararapat na titulo. Isa lang akong itinapon na tao sa puntong ito."Ngumiti si Kairi kay Harvey; parang mas interesado siya kay Harvey ngayon.“Hindi mahal
Noon, mas naging interesado si Kairi kay Harvey.Lumapit siya sa tenga nito bago bumulong, "Paano ang hapunan ngayong gabi, Sir York?""Salamat sa iyong alok, ngunit hindi siya libre!"Hindi napigilan ni Mandy na ipakita ang isang malamig na sulyap habang nagsasalita siya, tumugon bilang kapalit ni Harvey.Tinapakan niya ang kanyang high heels bago hinila si Harvey palayo, ngumiti ng matalim."Sasama siya sa akin mamayang gabi."Natigilan si Kairi matapos makita si Mandy dito."Ito ang walang kwentang asawa mo, Mandy?!" Sabi niya, gulat na gulat.‘Huh? Magkakilala ba sila?’ Nagulat si Harvey.'Bweno, sa palagay ko ay normal para sa mga tao mula sa Golden Sands' na may pinakamataas na rating na lupon na makilala ang isa't isa ...'Hindi mapakali si Mandy na magpaliwanag ng anuman, at kinaladkad si Harvey palabas ng daanan at papunta sa kanyang pulang Ferrari.Galit na galit niyang tinapakan ang gas kaagad pagkatapos.Naiwan si Kairi sa airport, pinapanood ang dalawa na paali
Sa alas sais ng gabi, sa harap ng Golden Sands Shopping Center—ang Golden Sands Food Market.Pinangalanan ang lugar, ngunit isa ito sa mga pinakakilalang restaurant sa paligid. Sinasabing mayroong libu libong tao na pumipila para makapasok bawat araw.Napuno ang parking lot ng lahat ng uri ng mararangyang sasakyan.Nakahanda na si Mandy para dalhin si Harvey dito. Gayunpaman, agad siyang natigilan nang makita siyang naglabas ng number plate mula sa kanyang handbag.Pagkatapos iparada ang sasakyan, pumasok ang dalawa sa restaurant. Napuno ang buong lugar ng mga customer na nakasuot ng lahat ng uri ng eleganteng damit. Malinaw na ito ang peak time para sa hapunan.Ipinakita ni Mandy ang number plate, at inakay ng isang waiter ang dalawa sa reserved seats.Sa panahon ng proseso, nakuha ni Mandy ang maraming atensyon.Pagkatapos ng lahat, kumpara sa mga binibini na may eleganteng makeup at balingkinitan ang mga binti…Hindi man lang naka makeup si Mandy, ngunit ang kanyang itsura a
“Hello, Miss…”Habang nagsasalita sina Harvey at Mandy, isang magandang waitress na may magandang makeup ang lumapit na may dalang 1982 Lafite."Gusto ni Young Master Jackson na magkaroon ka nito."Bago nagkaroon ng pagkakataon sina Mandy at Harvey na tanggihan ang regalo, ang napakabihirang bote ng alak ay inilagay na sa mesa.“Alak? Isang 1982 Lafite, sa lahat ng bagay?”Natigilan sina Harvey at Mandy, saka tumingin sa direksyon na tinuro ng waitress.Isang gwapong lalaki na naka Givenchy couture suit ang nagtaas ng baso ng red wine.Mukha siyang bata, magara, at napakayaman.Ito ay malinaw na siya ay isang napaka matagumpay na tao.Pinalibutan siya ng ilang taong nakasuot ng magarang damit.Nakatitig silang lahat kay Harvey at Mandy na parang may hinihintay na mangyari.Bago pa man magsalita si Harvey ay nagsalita na si Mandy na may malamig na ekspresyon."I'm sorry, hindi ko alam kung sino iyon. Mangyaring ibalik ito.”“Ito…”Sumimangot ang magandang waitress matapos
"Tingnan mong mabuti, Miss!""Bukod sa pagpupuno sa kanyang bibig, ano pa ang magagawa ng iyong lalaki?!""Hindi siya maglalakas loob na magsalita tungkol dito!"“At paano naman si Young Master Jackson? Siya ay isang libong beses na mas mahusay kaysa sa taong ito dito! Pagsisisihan mo kapag pinalampas mo ang iyong pagkakataon!"Napatingin ang waitress kay Harvey.Bagama't alam na niyang nandoon siya, hindi niya kayang tiisin ang kawawang hikbi.Pagkatapos ng lahat, sa kanyang mga mata, ang pinakamahalagang tao sa Golden Sands ay si Young Master Jackson, si Dariel Jackson.Si Mandy ay lubos na nagalit. Hindi na siya mapakali na kausapin ang waitress.“Alis!” Nanlalamig niyang sinabi.Humalakhak ang waitress."Tama na!""Bakit ka pa nagpapanggap?!""Papaalisin kita ng manager mo kung patuloy kang dumaldal dito!"Sa sandaling ito, lumakad si Dariel na may dalang baso ng alak, na pinagmamasdan ang kabuuan ng may singkit na mga mata ng ilang sandali.Sa bawat hakbang niya, nag
Maliwanag at mapagpasyahan ang tono ni Dariel.Marami sa kanyang mga kaibigan ang humagalpak ng tawa; malinaw na may ibang kahulugan ang kanyang mga salita.Pero kalmado ang mukha ni Dariel na para bang normal lang ang pagsasalita niya.Siya ay may kumpiyansa na ekspresyon, at ganap na hindi pinansin ang pagkakaroon ni Harvey.Nanatili ang tingin ni Mandy kay Harvey, malamig ang mukha nito. “Tapos ka na bang kumain? Aalis kami kaagad kapag tapos ka na."Galit na galit ang magandang waitress."Ano bang pinagsasabi mo, p*ta ka?!""Pumunta si Young Master Jackson dito para lang sayo, pero sinusubukan mo pa ring maglaro ng husto?""Sa tingin mo ba may halaga ka talaga?""Kasindak sindak ang hahantong mo kapag nagalit si Young Master Jackson!"“Buntong hininga. Tama na ang kalokohan! Dapat maging malumanay tayo sa magagandang babaeng katulad niya. Hindi na kailangan ng pagbabanta!"Kumaway si Dariel sa magandang waitress, hinihimas ang baso ng alak sa kanyang kamay habang ginagaw
Natahimik ang mga tao ng marinig nila ang sinabi ni Harvey.Gulat na napatingin sila kay Harvey. Ang ilan sa kanila ay hindi napigilang dumikit ng kanilang mga tenga upang tingnan kung mali ang kanilang narinig.Normal lang para kay Dariel na magsabi ng ganito...Gayunpaman, ito ay ganap na nakakagulat para sa isang random na bansa bumpkin na sabihin ang parehong bagay.Saglit na natigilan si Dariel, saka ngumisi."Interesting! Ang tagal na simula nang may kumilos ng ganito sa harapan ko.""Hindi ikaw ang una, ngunit tiyak na isa ka sa pinakakawili wili."“Paano ito? Gumapang ka bago ka umalis."Tumango si Harvey.“Oo naman. Gawin na ngayon."Tinapunan ni Dariel si Harvey ng masamang tingin.‘Kilala ba ng g*go na ito kung sino ang kausap niya?’"Hindi ka nirerespeto ng lalaking ito, Young Master Jackson!""Gusto niyang magalit ka?! Walang pagkakataon!”"Mukhang kailangan mong turuan siya ng leksyon para sa pagtakbo ng kanyang bibig nang ganoon, Young Master Jackson!"Ang
“Ang lakas ng loob mo na sampalin ako, g*go ka?!”Nadapa si Dariel sa lupa.Ang kanyang mukha ay puno ng galit at hinanakit. Nakatitig siya kay Harvey habang nagngangalit ang mga ngipin."Patay ka!""Naririnig mo ba ako?!"Nagtaas din ng ulo ang mga kaibigan niya, nanlilisik ang tingin kay Harvey at Mandy.Natural, alam nilang tapos na ang dalawa.Mabilis na tinawag ng magandang waitress ang ilang lalaking naka suit. Marahil sila ang mga security guard ng restaurant.Hindi sila pinansin ni Harvey, at kaswal na humigop ng tasa ng tsaa sa kanyang mesa.“May pagkakataon ka pang lumuhod ngayon. Kakailanganin kong baliin ang braso mo kung ipagpapatuloy mo ito."Nagtawanan ang mga tao sa sinabi ni Harvey.Inakala nilang lahat na si Harvey ay isang talunan lamang na walang karapatang sumalungat sa isang mayamang tagapagmana.Pagkatapos ng lahat, sa isang lugar tulad ng Golden Sands, ang kaunting talento ay hindi makakarating sa sinumang malayo.Sa isang malaking lungsod na tulad
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”