Sa alas sais ng gabi, sa harap ng Golden Sands Shopping Center—ang Golden Sands Food Market.Pinangalanan ang lugar, ngunit isa ito sa mga pinakakilalang restaurant sa paligid. Sinasabing mayroong libu libong tao na pumipila para makapasok bawat araw.Napuno ang parking lot ng lahat ng uri ng mararangyang sasakyan.Nakahanda na si Mandy para dalhin si Harvey dito. Gayunpaman, agad siyang natigilan nang makita siyang naglabas ng number plate mula sa kanyang handbag.Pagkatapos iparada ang sasakyan, pumasok ang dalawa sa restaurant. Napuno ang buong lugar ng mga customer na nakasuot ng lahat ng uri ng eleganteng damit. Malinaw na ito ang peak time para sa hapunan.Ipinakita ni Mandy ang number plate, at inakay ng isang waiter ang dalawa sa reserved seats.Sa panahon ng proseso, nakuha ni Mandy ang maraming atensyon.Pagkatapos ng lahat, kumpara sa mga binibini na may eleganteng makeup at balingkinitan ang mga binti…Hindi man lang naka makeup si Mandy, ngunit ang kanyang itsura a
“Hello, Miss…”Habang nagsasalita sina Harvey at Mandy, isang magandang waitress na may magandang makeup ang lumapit na may dalang 1982 Lafite."Gusto ni Young Master Jackson na magkaroon ka nito."Bago nagkaroon ng pagkakataon sina Mandy at Harvey na tanggihan ang regalo, ang napakabihirang bote ng alak ay inilagay na sa mesa.“Alak? Isang 1982 Lafite, sa lahat ng bagay?”Natigilan sina Harvey at Mandy, saka tumingin sa direksyon na tinuro ng waitress.Isang gwapong lalaki na naka Givenchy couture suit ang nagtaas ng baso ng red wine.Mukha siyang bata, magara, at napakayaman.Ito ay malinaw na siya ay isang napaka matagumpay na tao.Pinalibutan siya ng ilang taong nakasuot ng magarang damit.Nakatitig silang lahat kay Harvey at Mandy na parang may hinihintay na mangyari.Bago pa man magsalita si Harvey ay nagsalita na si Mandy na may malamig na ekspresyon."I'm sorry, hindi ko alam kung sino iyon. Mangyaring ibalik ito.”“Ito…”Sumimangot ang magandang waitress matapos
"Tingnan mong mabuti, Miss!""Bukod sa pagpupuno sa kanyang bibig, ano pa ang magagawa ng iyong lalaki?!""Hindi siya maglalakas loob na magsalita tungkol dito!"“At paano naman si Young Master Jackson? Siya ay isang libong beses na mas mahusay kaysa sa taong ito dito! Pagsisisihan mo kapag pinalampas mo ang iyong pagkakataon!"Napatingin ang waitress kay Harvey.Bagama't alam na niyang nandoon siya, hindi niya kayang tiisin ang kawawang hikbi.Pagkatapos ng lahat, sa kanyang mga mata, ang pinakamahalagang tao sa Golden Sands ay si Young Master Jackson, si Dariel Jackson.Si Mandy ay lubos na nagalit. Hindi na siya mapakali na kausapin ang waitress.“Alis!” Nanlalamig niyang sinabi.Humalakhak ang waitress."Tama na!""Bakit ka pa nagpapanggap?!""Papaalisin kita ng manager mo kung patuloy kang dumaldal dito!"Sa sandaling ito, lumakad si Dariel na may dalang baso ng alak, na pinagmamasdan ang kabuuan ng may singkit na mga mata ng ilang sandali.Sa bawat hakbang niya, nag
Maliwanag at mapagpasyahan ang tono ni Dariel.Marami sa kanyang mga kaibigan ang humagalpak ng tawa; malinaw na may ibang kahulugan ang kanyang mga salita.Pero kalmado ang mukha ni Dariel na para bang normal lang ang pagsasalita niya.Siya ay may kumpiyansa na ekspresyon, at ganap na hindi pinansin ang pagkakaroon ni Harvey.Nanatili ang tingin ni Mandy kay Harvey, malamig ang mukha nito. “Tapos ka na bang kumain? Aalis kami kaagad kapag tapos ka na."Galit na galit ang magandang waitress."Ano bang pinagsasabi mo, p*ta ka?!""Pumunta si Young Master Jackson dito para lang sayo, pero sinusubukan mo pa ring maglaro ng husto?""Sa tingin mo ba may halaga ka talaga?""Kasindak sindak ang hahantong mo kapag nagalit si Young Master Jackson!"“Buntong hininga. Tama na ang kalokohan! Dapat maging malumanay tayo sa magagandang babaeng katulad niya. Hindi na kailangan ng pagbabanta!"Kumaway si Dariel sa magandang waitress, hinihimas ang baso ng alak sa kanyang kamay habang ginagaw
Natahimik ang mga tao ng marinig nila ang sinabi ni Harvey.Gulat na napatingin sila kay Harvey. Ang ilan sa kanila ay hindi napigilang dumikit ng kanilang mga tenga upang tingnan kung mali ang kanilang narinig.Normal lang para kay Dariel na magsabi ng ganito...Gayunpaman, ito ay ganap na nakakagulat para sa isang random na bansa bumpkin na sabihin ang parehong bagay.Saglit na natigilan si Dariel, saka ngumisi."Interesting! Ang tagal na simula nang may kumilos ng ganito sa harapan ko.""Hindi ikaw ang una, ngunit tiyak na isa ka sa pinakakawili wili."“Paano ito? Gumapang ka bago ka umalis."Tumango si Harvey.“Oo naman. Gawin na ngayon."Tinapunan ni Dariel si Harvey ng masamang tingin.‘Kilala ba ng g*go na ito kung sino ang kausap niya?’"Hindi ka nirerespeto ng lalaking ito, Young Master Jackson!""Gusto niyang magalit ka?! Walang pagkakataon!”"Mukhang kailangan mong turuan siya ng leksyon para sa pagtakbo ng kanyang bibig nang ganoon, Young Master Jackson!"Ang
“Ang lakas ng loob mo na sampalin ako, g*go ka?!”Nadapa si Dariel sa lupa.Ang kanyang mukha ay puno ng galit at hinanakit. Nakatitig siya kay Harvey habang nagngangalit ang mga ngipin."Patay ka!""Naririnig mo ba ako?!"Nagtaas din ng ulo ang mga kaibigan niya, nanlilisik ang tingin kay Harvey at Mandy.Natural, alam nilang tapos na ang dalawa.Mabilis na tinawag ng magandang waitress ang ilang lalaking naka suit. Marahil sila ang mga security guard ng restaurant.Hindi sila pinansin ni Harvey, at kaswal na humigop ng tasa ng tsaa sa kanyang mesa.“May pagkakataon ka pang lumuhod ngayon. Kakailanganin kong baliin ang braso mo kung ipagpapatuloy mo ito."Nagtawanan ang mga tao sa sinabi ni Harvey.Inakala nilang lahat na si Harvey ay isang talunan lamang na walang karapatang sumalungat sa isang mayamang tagapagmana.Pagkatapos ng lahat, sa isang lugar tulad ng Golden Sands, ang kaunting talento ay hindi makakarating sa sinumang malayo.Sa isang malaking lungsod na tulad
Sa wakas ay ipinakita ni Dariel ang kanyang tunay na kulay.Sa kanyang mga salita, ang kanyang mga kaibigan ay humakbang pasulong na may hawak na mga bote ng beer, handang bumukas ang ulo ni Harvey.Naging malamig ang ekspresyon ni Mandy.“Ano ang sinusubukan mong gawin?!”"Tatawagin ko ang mga pulis kung may gagawin kang katangahan!""Tawagan ang pulis? Hah!”Malamig na tumawa ang magandang waitress."Sisimulan ka naming tawaging Mommy kung may magagawa ka pa diyan!"“May sasabihin ako sayo! Ang buong istasyon ng pulis ay may koneksyon kay Young Master Jackson!”"Kahit na magsimula kang humingi ng tulong sa kanila...""Wala silang gagawin!""Ayos lang, Mandy. Ako na ang bahala dito."Pinigilan ni Harvey si Mandy sa pagtawag sa telepono, at saka mahinahong sinulyapan si Dariel."So sinasabi mong ayaw mong humingi ng awa?"Nanlalamig na tumawa si Dariel bago tumalsik ng dugo."Tinatanong mo yan sa akin? May karapatan ka pa ba?""Ganoon ba? Wala akong dala ngayon?"Inila
Hindi maintindihan ni Dariel kung bakit ang isang taong mukhang isang ganap na talunan ay may karapatang makuha ang card ni Kairi sa unang lugar.Hindi siya sumuko, gayunpaman; inakala niyang kinuha ni Harvey ang card sa lupa para magpakitang gilas.Kinagat niya ang kanyang mga ngipin, at pagkatapos ay tumawag. Nanginig agad ang katawan niya pagkatapos.Isa lang ang sinabi ni Kairi...Na, matalik niyang kaibigan si Harvey.Ang mga simpleng salitang iyon ay sapat na para paikutin ang ulo ni Dariel. Ang natitira sa kanyang pag asa ay agad na nadurog.Ibinaba niya ang tawag, saka walang pagdadalawang isip na ibinagsak ang kanyang mga tuhod sa lupa.Nataranta ang karamihan.Ang lahat ay napuno ng kawalang-paniwala sa nakita; wala silang ideya kung ano ang nangyari.‘Paano nakaluhod ang isang talunan na katulad niya?’"I'm sorry, Sir York! Sorry talaga!"“Ako ay ignorante! Pakawalan mo na ako!”“Pakiusap!”“Kasalanan ko ang lahat ng ito!”Ilang beses na sinampal ni Dariel ang