"Tingnan mong mabuti, Miss!""Bukod sa pagpupuno sa kanyang bibig, ano pa ang magagawa ng iyong lalaki?!""Hindi siya maglalakas loob na magsalita tungkol dito!"“At paano naman si Young Master Jackson? Siya ay isang libong beses na mas mahusay kaysa sa taong ito dito! Pagsisisihan mo kapag pinalampas mo ang iyong pagkakataon!"Napatingin ang waitress kay Harvey.Bagama't alam na niyang nandoon siya, hindi niya kayang tiisin ang kawawang hikbi.Pagkatapos ng lahat, sa kanyang mga mata, ang pinakamahalagang tao sa Golden Sands ay si Young Master Jackson, si Dariel Jackson.Si Mandy ay lubos na nagalit. Hindi na siya mapakali na kausapin ang waitress.“Alis!” Nanlalamig niyang sinabi.Humalakhak ang waitress."Tama na!""Bakit ka pa nagpapanggap?!""Papaalisin kita ng manager mo kung patuloy kang dumaldal dito!"Sa sandaling ito, lumakad si Dariel na may dalang baso ng alak, na pinagmamasdan ang kabuuan ng may singkit na mga mata ng ilang sandali.Sa bawat hakbang niya, nag
Maliwanag at mapagpasyahan ang tono ni Dariel.Marami sa kanyang mga kaibigan ang humagalpak ng tawa; malinaw na may ibang kahulugan ang kanyang mga salita.Pero kalmado ang mukha ni Dariel na para bang normal lang ang pagsasalita niya.Siya ay may kumpiyansa na ekspresyon, at ganap na hindi pinansin ang pagkakaroon ni Harvey.Nanatili ang tingin ni Mandy kay Harvey, malamig ang mukha nito. “Tapos ka na bang kumain? Aalis kami kaagad kapag tapos ka na."Galit na galit ang magandang waitress."Ano bang pinagsasabi mo, p*ta ka?!""Pumunta si Young Master Jackson dito para lang sayo, pero sinusubukan mo pa ring maglaro ng husto?""Sa tingin mo ba may halaga ka talaga?""Kasindak sindak ang hahantong mo kapag nagalit si Young Master Jackson!"“Buntong hininga. Tama na ang kalokohan! Dapat maging malumanay tayo sa magagandang babaeng katulad niya. Hindi na kailangan ng pagbabanta!"Kumaway si Dariel sa magandang waitress, hinihimas ang baso ng alak sa kanyang kamay habang ginagaw
Natahimik ang mga tao ng marinig nila ang sinabi ni Harvey.Gulat na napatingin sila kay Harvey. Ang ilan sa kanila ay hindi napigilang dumikit ng kanilang mga tenga upang tingnan kung mali ang kanilang narinig.Normal lang para kay Dariel na magsabi ng ganito...Gayunpaman, ito ay ganap na nakakagulat para sa isang random na bansa bumpkin na sabihin ang parehong bagay.Saglit na natigilan si Dariel, saka ngumisi."Interesting! Ang tagal na simula nang may kumilos ng ganito sa harapan ko.""Hindi ikaw ang una, ngunit tiyak na isa ka sa pinakakawili wili."“Paano ito? Gumapang ka bago ka umalis."Tumango si Harvey.“Oo naman. Gawin na ngayon."Tinapunan ni Dariel si Harvey ng masamang tingin.‘Kilala ba ng g*go na ito kung sino ang kausap niya?’"Hindi ka nirerespeto ng lalaking ito, Young Master Jackson!""Gusto niyang magalit ka?! Walang pagkakataon!”"Mukhang kailangan mong turuan siya ng leksyon para sa pagtakbo ng kanyang bibig nang ganoon, Young Master Jackson!"Ang
“Ang lakas ng loob mo na sampalin ako, g*go ka?!”Nadapa si Dariel sa lupa.Ang kanyang mukha ay puno ng galit at hinanakit. Nakatitig siya kay Harvey habang nagngangalit ang mga ngipin."Patay ka!""Naririnig mo ba ako?!"Nagtaas din ng ulo ang mga kaibigan niya, nanlilisik ang tingin kay Harvey at Mandy.Natural, alam nilang tapos na ang dalawa.Mabilis na tinawag ng magandang waitress ang ilang lalaking naka suit. Marahil sila ang mga security guard ng restaurant.Hindi sila pinansin ni Harvey, at kaswal na humigop ng tasa ng tsaa sa kanyang mesa.“May pagkakataon ka pang lumuhod ngayon. Kakailanganin kong baliin ang braso mo kung ipagpapatuloy mo ito."Nagtawanan ang mga tao sa sinabi ni Harvey.Inakala nilang lahat na si Harvey ay isang talunan lamang na walang karapatang sumalungat sa isang mayamang tagapagmana.Pagkatapos ng lahat, sa isang lugar tulad ng Golden Sands, ang kaunting talento ay hindi makakarating sa sinumang malayo.Sa isang malaking lungsod na tulad
Sa wakas ay ipinakita ni Dariel ang kanyang tunay na kulay.Sa kanyang mga salita, ang kanyang mga kaibigan ay humakbang pasulong na may hawak na mga bote ng beer, handang bumukas ang ulo ni Harvey.Naging malamig ang ekspresyon ni Mandy.“Ano ang sinusubukan mong gawin?!”"Tatawagin ko ang mga pulis kung may gagawin kang katangahan!""Tawagan ang pulis? Hah!”Malamig na tumawa ang magandang waitress."Sisimulan ka naming tawaging Mommy kung may magagawa ka pa diyan!"“May sasabihin ako sayo! Ang buong istasyon ng pulis ay may koneksyon kay Young Master Jackson!”"Kahit na magsimula kang humingi ng tulong sa kanila...""Wala silang gagawin!""Ayos lang, Mandy. Ako na ang bahala dito."Pinigilan ni Harvey si Mandy sa pagtawag sa telepono, at saka mahinahong sinulyapan si Dariel."So sinasabi mong ayaw mong humingi ng awa?"Nanlalamig na tumawa si Dariel bago tumalsik ng dugo."Tinatanong mo yan sa akin? May karapatan ka pa ba?""Ganoon ba? Wala akong dala ngayon?"Inila
Hindi maintindihan ni Dariel kung bakit ang isang taong mukhang isang ganap na talunan ay may karapatang makuha ang card ni Kairi sa unang lugar.Hindi siya sumuko, gayunpaman; inakala niyang kinuha ni Harvey ang card sa lupa para magpakitang gilas.Kinagat niya ang kanyang mga ngipin, at pagkatapos ay tumawag. Nanginig agad ang katawan niya pagkatapos.Isa lang ang sinabi ni Kairi...Na, matalik niyang kaibigan si Harvey.Ang mga simpleng salitang iyon ay sapat na para paikutin ang ulo ni Dariel. Ang natitira sa kanyang pag asa ay agad na nadurog.Ibinaba niya ang tawag, saka walang pagdadalawang isip na ibinagsak ang kanyang mga tuhod sa lupa.Nataranta ang karamihan.Ang lahat ay napuno ng kawalang-paniwala sa nakita; wala silang ideya kung ano ang nangyari.‘Paano nakaluhod ang isang talunan na katulad niya?’"I'm sorry, Sir York! Sorry talaga!"“Ako ay ignorante! Pakawalan mo na ako!”“Pakiusap!”“Kasalanan ko ang lahat ng ito!”Ilang beses na sinampal ni Dariel ang
Pagkatapos makitang lumuhod si Dariel sa lapag, pinagsasampal ang sarili sa mukha, at magmakaawa…Biglang natulala ang madla sa gulat at nahirapan silang huminga. Tumingin ang lahat kay Harvey nang may nagtataka at naiilang na ekspresyon. Noong una, inakala nilang isa lang siyang walang kwentang basurang madudurog sa isang kurap. Inisip nilang mawawala ang buhay niya kasama ng babaeng mahal niya…Pero walang nakaisip na magagawa niyang bastusin ang lahat nang ganito kadali. Nasa lapag na si Dariel, halos sa puntong tatahol na siya na parang aso. Isa itong kakaibang eksena!Sobrang natakot ang magandang waitress na napakayabang kanina at hindi siya nagtangkang magwala. Hindi siya makapaniwalang matatakot nang ganito si Dariel sa isang probinsyano. ‘Anong nangyari?’‘Anong ibig sabihin ng card na yun?’‘May karapatan talaga siyang paluhurin si Daniel?’Namula ang mukha ni Mandy at tumingin siya sa mga tao sa paligid niya. “Ayos lang yun, Harvey. Humingi naman na siy
Tumingin si Harvey kay Dariel, pagkatapos ay tumawa. “Yun lang yun?”Nanigas si Dariel habang nagngitngit ang ngipin niya. “Heto ang isang Porsche, sir. Nakuha ko to kahapon,” tahimik niyang dagdag habang nilagay ang susi ng kotse sa gift box. “Wala siguro kayong kotse ngayong kararating niyo lang rito…”“Kunin niyo to. Hindi niyo kailangang mahiya.”“At saka heto ang phone number ko! Tawagan niyo lang ako kung kailangan niyo ko. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para makatulong, kahit na sabihin mong maglinis ako ng banyo o magwalis ako ng kalsada!”Nagmadaling nilagay ni Dariel ang mga regalo sa mga kamay ni Harvey bago tumakbo paalis sa lugar sa pinakamabilis na magagawa niya. Ngumiti si Harvey habang tinignan niya ang mga regalo at tahimik itong tinanggap…Pero sa sandaling binuksan niya ang kahon, kuminang kaagad ang mga mata niya. Hindi na niya kailangang bumili ng regalo; maganda ito!Pagkatapos ay minaneho niya ang bago niyang Porsche papunta sa isang Western