Hindi maintindihan ni Dariel kung bakit ang isang taong mukhang isang ganap na talunan ay may karapatang makuha ang card ni Kairi sa unang lugar.Hindi siya sumuko, gayunpaman; inakala niyang kinuha ni Harvey ang card sa lupa para magpakitang gilas.Kinagat niya ang kanyang mga ngipin, at pagkatapos ay tumawag. Nanginig agad ang katawan niya pagkatapos.Isa lang ang sinabi ni Kairi...Na, matalik niyang kaibigan si Harvey.Ang mga simpleng salitang iyon ay sapat na para paikutin ang ulo ni Dariel. Ang natitira sa kanyang pag asa ay agad na nadurog.Ibinaba niya ang tawag, saka walang pagdadalawang isip na ibinagsak ang kanyang mga tuhod sa lupa.Nataranta ang karamihan.Ang lahat ay napuno ng kawalang-paniwala sa nakita; wala silang ideya kung ano ang nangyari.‘Paano nakaluhod ang isang talunan na katulad niya?’"I'm sorry, Sir York! Sorry talaga!"“Ako ay ignorante! Pakawalan mo na ako!”“Pakiusap!”“Kasalanan ko ang lahat ng ito!”Ilang beses na sinampal ni Dariel ang
Pagkatapos makitang lumuhod si Dariel sa lapag, pinagsasampal ang sarili sa mukha, at magmakaawa…Biglang natulala ang madla sa gulat at nahirapan silang huminga. Tumingin ang lahat kay Harvey nang may nagtataka at naiilang na ekspresyon. Noong una, inakala nilang isa lang siyang walang kwentang basurang madudurog sa isang kurap. Inisip nilang mawawala ang buhay niya kasama ng babaeng mahal niya…Pero walang nakaisip na magagawa niyang bastusin ang lahat nang ganito kadali. Nasa lapag na si Dariel, halos sa puntong tatahol na siya na parang aso. Isa itong kakaibang eksena!Sobrang natakot ang magandang waitress na napakayabang kanina at hindi siya nagtangkang magwala. Hindi siya makapaniwalang matatakot nang ganito si Dariel sa isang probinsyano. ‘Anong nangyari?’‘Anong ibig sabihin ng card na yun?’‘May karapatan talaga siyang paluhurin si Daniel?’Namula ang mukha ni Mandy at tumingin siya sa mga tao sa paligid niya. “Ayos lang yun, Harvey. Humingi naman na siy
Tumingin si Harvey kay Dariel, pagkatapos ay tumawa. “Yun lang yun?”Nanigas si Dariel habang nagngitngit ang ngipin niya. “Heto ang isang Porsche, sir. Nakuha ko to kahapon,” tahimik niyang dagdag habang nilagay ang susi ng kotse sa gift box. “Wala siguro kayong kotse ngayong kararating niyo lang rito…”“Kunin niyo to. Hindi niyo kailangang mahiya.”“At saka heto ang phone number ko! Tawagan niyo lang ako kung kailangan niyo ko. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para makatulong, kahit na sabihin mong maglinis ako ng banyo o magwalis ako ng kalsada!”Nagmadaling nilagay ni Dariel ang mga regalo sa mga kamay ni Harvey bago tumakbo paalis sa lugar sa pinakamabilis na magagawa niya. Ngumiti si Harvey habang tinignan niya ang mga regalo at tahimik itong tinanggap…Pero sa sandaling binuksan niya ang kahon, kuminang kaagad ang mga mata niya. Hindi na niya kailangang bumili ng regalo; maganda ito!Pagkatapos ay minaneho niya ang bago niyang Porsche papunta sa isang Western
Si Westin ay kaklase ni Xynthia sa university. Gayunpaman, maingat siya noon at hindi masyadong lumapit sa kanya. Nang nakarating siya sa Golden Sands, nagkataong dito ginaganap ang birthday banquet ni Xynthia. Pagkatapos matanggap ang imbitasyon, alam ni Westin na dumating na ang pagkakataon niya. Kung kaya't plinano niyang makuha ang babaeng pinapangarap niya. Pagkatapos nito, kasaysayan na ang lahat. Kampante siyang napangiti sa mga sigaw at hiyawan sa paligid. Sigurado si Westin na walang babaeng kayang makatiis sa ganitong romantikong eksena, lalo na pagkatapos ipagyabang ang matindi niyang kayamanan. Kahit si Xynthia na mukhang nagmula sa isa sa top ten families ay hindi makakatanggi sa ganitong engrandeng proposal. “May gusto akong sabihin sa'yo simula pa noong magkaklase tayo sa university, Xynthia…”Hawak ni Westin ang isang bouquet ng roses sa harapan ni Xynthia nang may determinadong ekspresyon sa mukha niya. “May ibang plano ang tadhana. Nang may sasabih
”Salamat sa lahat ng ginawa mo, Westin.”Gayunpaman, kasing lamig ng yelo ang mukha ni Xynthia. Sobra niyang kinaaayawan ang mga taong tumatrato sa kanya nang ganito, at iyan ang pinakaayaw niya sa lahat. Pakiramdam niya ay pinipilit nila siya. At ito pa nga ang mismong birthday banquet niya. Wala siyang oras na bigyan ng kahit kaunting respeto si Westin. “Dapat binibigay mo ang lahat ng to sa taong mahal mo.”Maingat na nagsalita si Xynthia; sinusubukan niyang hindi bigyan si Westin ng pagkakataong sumagot. “Mayroon nang nilalaman ang puso ko.”“Hindi tayo pwedeng magsama.”Isa nga talagang disenteng lalaki si Westin. Matangkad at gwapo rin siya…Gayunpaman, mayroon nang ibang mahal si Xynthia; wala na siyang espasyo para sa kahit na sino. Nagbago kaagad ang ekspresyon ng kapatid ni Westin. “Xynthia! Hindi mo pwedeng sabihin yan dahil lang nahihiya ka.”“Nakapila ang mga babaeng may gusto sa kapatid ko hanggang Mordu!”“Kapag pinalampas mo to, hindi ka na makakakuha
Kumunot ang noo ni Harvey na nanonood at humakbang paharap. Tinanggihan ni Xynthia ang pag-ibig ni Westin, pero pinipilit pa rin siyang tanggapin ito. Bilang brother-in-law niya, hindi ito pwedeng hayaan na lang na nangyari ni Harvey. Sa sandaling humakbang siya paharap, lumapit sa kanya ang mga lalaking nakasuit na humarang kanina kay Xynthia. Tinitigan ng six-feet-two na lalaki si Harvey bago malamig na nagsabing, “Hindi mo ba nakikitang dinedeklara ni Mr. Miller ang pag-ibig niya?”“Hindi pwedeng pumasok ang mga estranghero rito!”Tinulak ng lalaki si Harvey at pinalayas siya. “Kapatid ko si Xynthia. Anong karapatan mong hindi ako papasukin?” suminghal si Harvey .“Kapatid?”Tumawa ang lalaki. “Wala akong pakialam kung sino ka, pero hindi ka pa rin pwedeng pumasok!”“Hangga't sa hindi nakukuha ni Mr. Miller ang gusto niya, si walang pwedeng manggulo sa palabas niya…”Naningkit ang mga mata ni Harvey. “Tabi,” malamig niyang utos. “Oh? Galit ka?”“Mukhang hindi
”Hindi ako tatayo hangga't di ka umooo!”Nakalapat nang maigi ang tuhod ni Westin sa lapag. Mayroon siyang tapat at malambing na ekspresyon sa mukha niya, na para bang gagawin niya ang kahit na ano para sa pag-ibig. Para bang iuuntog niya ang ulo niya sa lapag kapag hindi tinanggap ni Xynthia ang proposal niya. “Tanggapin mo na ang proposal niya, Xynthia! Ano pa bang hinihintay mo?”“Oo nga! Kanina pa nakaluhod si Mr. Miller! Paano kung mabasag ang tuhod niya?”“Wala ka bang kahihiyan? Bakit nagpapatagal ka pa?”“Ikaw ba ang aako ng responsibilidad kapag nasaktan si Mr. Miller nang dahil sa'yo?!”“Isipin mo ang sitwasyon! Tama na yan!”Pinapagalitan at sinisigawan ng lahat ng mga babae si Xynthia. Iniisip nilang isa lang siyang ignoranteng bata. ‘Isang malaking karangalan na mag-propose si Mr. Miller sa kanya!’‘Ang lakas ng loob niyang tanggihan siya?!’Kung silang mga babae ang nagustuhan niya, baka inihanda na nila ang mga katawan nila!Pagkatapos ng lahat ng sigawa
”Oh? Hindi naman siguro ito ang taong mahal mo, ano?”“Napakasimple niyang tignan!”“Probinsyano lang siya! Sigurado ako diyan!”“Maganda ka, Xynthia. Dapat maghanap ka ng taong nababagay sa'yo!”“Bakit mo ibababa ang sarili mo para makasama ang isang walang kwentang probinsyanong kagaya niya?”“Magdurusa ka habangbuhay kasama ng basurang to! Hindi ka magiging masaya!”“Oo nga! Isang gwapo at mayamang lalaki si Mr. Miller! Mahal na mahal ka rin niya! Dapat matuwa ka!”Nagtsitsismisan ang madla; natural na ginagawa nila ang lahat para ipagtanggol si Westin. Lalo na't ang pagmamahal sa kayabangan ay likas na sa mundo sa panahong ito. Tinitigan nang masama ng magagandang babae si Harvey. ‘Ang lakas ng loob ng lalaking tong labanan si Westin para sa isang babae?!’‘Alam ba niya ang limitasyon niya?’Pagkatapos makita ang isang kung sinong estranghero na nakikipaglambingan kay Xynthia, namuhi ang titig ni Westin. Kaagad siyang bumunot ng isang tseke at nagsulat ng ilang num
Pak!Itinapat ni Harvey York ang likod ng kanyang palad sa mukha ni Sakamoto.“Iniinsulto kita ngayon!“Halika na! Ibaba mo ako sa iyo!“Patunayan mo sa akin kung hindi!“Hindi mo kaya yun?"Kung ganoon, hayaan mo akong tulungan ka!"Patuloy na sinasampal ni Harvey si Sakamoto.Ang kanyang mukha ay namamaga na parang baboy sa loob lamang ng ilang minuto.Natahimik ang karamihan.Walang tigil na kumikibot ang mga mata ng mga tao nang tumingin sila sa aksyon.Walang sinuman ang nag-akala na ang isang naka-iingat na tao ay magagawang maging walang ingat.Kahit na ang isang tulad ni Sakamoto ay lubos na nadurog.'Gusto na ba niyang mamatay o ano!''Dahil si Sakamoto ay mula sa Suicide Squad, tiyak na marami siyang mapagkukunan!''Kahit na samantalahin siya ni Harvey, paano niya haharapin ang kahihinatnan kung maghiganti si Sakamoto?!''Ano ang maaari niyang gawin bilang isang pinananatiling tao?!'Nabuhayan ng loob si Soren Braff at ang iba pang mga inspektor habang pinapa
“Humingi ka ng tawad, pagkatapos ay baliin mo ang iyong magkabilang braso bilang pagpapatunay."O kaya, maaari kong alisin ang kawad at isugal ang buhay ng lahat."Kaswal na sinulyapan ni Harvey York si Sakamoto, na nagpapakita ng mabangis na ekspresyon.“Huwag kang mag-alala."Kung sumabog ang C4, mamamatay ako kasama mo. Ang iyong Young Master Abe ay hindi naiiba."Maaari tayong lahat magkaroon ng isa pang laban sa kabilang buhay dahil ang lahat ay bababa nang magkasama."Agad na nagdilim ang mukha ni Sakamoto nang magpakita siya ng mapaghiganti na titig.“Bastos ka! Sino ka?!”Nais ni Sakamoto na alisin agad si Harvey, ngunit ang kanyang aura ay ganap na pinigilan habang ang kanyang balikat ay nakadiin para sa ilang kadahilanan. Ni hindi niya maigalaw ang kahit isang pulgada ng kanyang katawan sa mga sandaling iyon.Sa madaling salita, wala siyang paraan para lumaban.“Ako?“Isa lang akong maingat na tao.“Lalaki ni Kairi, sa totoo lang.“Normally, hindi ako gagawa ng g
Tumawa si Sakamoto."Hindi ba kayo kahanga-hanga o ano?"Hindi ka natatakot sa kamatayan, tama ba?“Ano?"Kanina ka pa nagsusungit tungkol sa pagharang ko sa hustisya! Gusto mo akong arestuhin diba?!“Halika na!“Gawin mo na!”Naka-cross arms si Sakamoto na may mapagmataas na ekspresyon."Lubos ninyong ikinahihiya ang inyong mapahamak na bansa sa puntong ito!""Hindi ka maglalakas loob na gumawa ng ganyan!" malamig na bulalas ni Soren.“Ayoko?”Inilagay ni Sakamoto ang kanyang mga daliri sa isang pulang wire, handang punitin ito anumang oras.Si Soren at dose-dosenang mga inspektor ay likas na tumugon.Ang ilan ay gumulong sa likod ng mga upuan at mesa. Ang iba ay natitisod pabalik sa mga sulok ng silid.Agad na napigilan ang mabangis na grupo ng mga tao.Natural, kahit na ang mga pulis ay mas matapang kaysa sa mga ordinaryong tao, pinahahalagahan pa rin nila ang kanilang sariling buhay.Tumayo si Soren matapos matisod sa lupa. Puno ng alikabok ang puting uniporme niya.
Hindi man lang niya mapapanatili ang kanyang posisyon kung lalala ang mga pangyayari.Isang nakakakilabot na ekspresyon ang ipinakita ni Soren Braff bago huminga ng malalim.“Representative Abe, tama ba?"Alam ko na ito ang teritoryo ng Island Nations. Alam ko rin na ikaw ang kinatawan ng Island Nations Embassy!"Ngunit kailangan mong bigyan ako ng isang patas na pahayag para sa pinsala sa aking mga tao nang ganoon!""Sa tingin mo ba may karapatan kang hilingin iyon?!"Ngumisi si Sakamoto bago itinapat ang likod ng palad sa mukha ni Soren.Pak!Isang malakas na sampal ang narinig.Napaatras ng ilang hakbang si Soren na hindi makapaniwala. Ni wala siyang panahon para ihanda ang sarili.Hindi niya inaasahan na magiging walang ingat ang mga taga-isla para labanan siya ng ganito!Isang matingkad na pulang palm print ang makikita sa kanyang mukha nang siya ay lubos na nagalit."Mukhang pinaplano mong palakihin ang sitwasyon kahit anong mangyari, Young Master Abe!Malamig na nap
”Hayy.”Napabuntong-hininga si Kairi Patel bago inilabas ang kanyang telepono."Baka may nakalimutan ka, Young Master Abe.“Galing ako sa pamilya Patel!“Ang pamilya ay kabilang sa isa sa limang nakatagong pamilya."Sa tingin mo ba makakaalis ka pa rito ng buhay kung magpasya akong pigilan ka anuman ang kahihinatnan?"“So ano?“Kaya mo bang labanan ang pamilya Tsuchimikado?"Kami ang tunay na maharlikang pamilya na may libu-libong taon ng angkan!"Ang Bansa H ay hindi pa naitayo sa loob ng isang daang taon! Paano ka makakaasa na lumaban sa Island Nations?!“Sige lang! Subukan mo ako!"Gusto kong makita kung gaano kahanga-hanga ang pamilya Patel!"Bam!Bumukas ang pinto bago pumasok ang isang grupo ng mga lalaking naka-uniporme.Ang nasa harap ay si Soren Braff mismo."Anong karapatan mong saktan ang pamangkin ko sa ilalim ng hurisdiksyon ng Golden Sands Police Station?" malamig na bulalas ni Soren habang humahakbang."Natanong mo na ba muna ang opinyon ko?"Mabilis na
”Ano?“Galit ka ba sa’kin?“Papatayin mo ako gamit ng lason mo?”Napuno ng panghahamak ang magandang mukha ni Abe Masato.“Kung ganun, gawin mo na.“Tingnan natin kung kaya mo!“Tingnan natin kung ano ang mangyayari sa pamilya mo pagkatapos mo akong patayin!“O sasampalin mo muna ako para gumaan ang pakiramdam mo?”Inilapit ni Abe ang mukha niya kay Kairi Patel.Tumalim ang mga mata ni Harvey York. Masasabi na masyadong nagyayabang si Abe.Gayunpaman, hindi rin nagmadaling kumilos si Harvey. Dahil ganito kayabang si Abe, malamang may iba siyang pinaplano.Naisip ni Harvey na maghintay siya ng kaunti para sa kapakanan ni Kairi.Bukod dito, naniniwala siyang kaya niyang harapin ang Islander nang mag-isa.Hindi niya sana isinama si Harvey kung hindi iyon ang nangyari.Gusto ni Kairi na ihampas si Abe sa lupa ngunit hindi niya ginawa.Si Abe at ang iba pa ay nasa ilalim ng pangalan ng Island Nations’ Embassy.Ang pakikipaglaban sa kanya pabalik ay magiging isang malaking pr
"Hindi ka dapat maging ganito ka-bastos kay Ms. Kairi Patel. Anuman ang dahilan, kaklase ko pa rin siya.”Itinaas ni Abe Masato ang kanyang kopita bago uminom."Dapat alam mo na magkaklase lang tayo, Abe," sabi ni Kairi habang nakatingin siya ng masama kay Abe.“Anong karapatan ng tauhan mo na utusan ang boyfriend ko?"Naisip mo ba ang magiging kapalit nito?"Isang malungkot na tingin ang ipinakita ni Abe bago tumalim ang kanyang mga mata."Palagi kong iniisip na isa kang matalinong babae, Kairi…"Hindi gumagawa ng katangahan ang mga matalinong babae.“Dahil magkaklase tayo, bibigyan kita ng isa pang pagkakataon.“Sino ang lalaking ‘to para sayo?!”Hindi man lang nag-alinlangan si Kairi.“Siya ang boyfriend ko!” malamig niyang sinabi.Bam!Hinagis ni Abe ang kanyang kopita sa lupa ng may malagim na ekspresyon.Tumayo siya bago siya naglakad palapit kay Kairi ng magkakrus ang mga braso.“Ano ulit ang sinabi mo?” tanong niya habang nakatingin ng masama kay Kairi.“Boyfrie
Sa tapang ni Kairi Patel, hindi makapaniwala ang mga tao na hahayaan niyang maupo ang kanyang boyfriend sa halip na siya.Napakahalaga talaga siguro ng lalaking ito para sa kanya.Agad na nagdilim ang mukha ni Abe Masato.Muling umupo si Greta Lee sa kanyang upuan bago siya nagsalita."Kayong lahat, isinama ni Kairi ang kanyang boyfriend para makilala natin siya ngayon."Siguraduhin ninyong bibigyan niyo sila ng mga kamangha-manghang regalo kapag nagpakasal sila!"Nabalitaan ko na binibigyan ni Kairi ng maraming pera ang boyfriend niya! Dapat din natin siyang tulungan!"Kung hindi, hindi tatanggapin ng dalawang ‘yun ang mga regalo natin!"Natigilan ang lahat bago sila natauhan. Ang kanilang mga tingin kay Harvey York ay unti-unting naging mapanghusga.Syempre, akala nila isa lang siyang alalay.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Aldo John nang makita niya si Harvey. Nakilala niya siya noong sandaling iyon.Tumayo siya, magsasalita sana siya, ngunit umiling si Harvey, na par
Ang lalaki ay nakasandal sa sopa na nakapatong ang mga paa, na natural na naging sentro ng atensyon ng mga tao.Si Harvey York ay kumunot ang noo sa lalaki. Ang kanyang kagandahan at kabaitan ay may kasamang di-masukat na lungkot at kasamaan.Sa wakas, ang pinakabata at pinaka-kahanga-hangang onmyoji ng pamilya Tsuchimikado ay hindi magiging isang ordinaryong tao.Habang naglalakad sa paligid ng kahon, inilipat ni Kairi Patel ang kanyang tingin sa isang tao bago nagpakita ng kakaibang ekspresyon."Bakit nandito rin si Aldo John?""Hindi ba lumpo na siya?"Tumingin si Harvey sa isang batang lalaki na nakasuot ng suit.Hindi siya mukhang matanda. Mukhang banayad siya nang umupo siya sa tabi ni Abe Masato, na para bang siya rin ay nasa mataas na posisyon.Naramdaman ni Harvey na pamilyar ang tao hanggang sa sa wakas ay naalala niya.Ito ang parehong tao na humingi ng tulong para hindi magwala noon sa Flutwell.Si Aldo John mismo.Ang liit ng mundo. Hindi niya inaasahan na makik