Ang babaeng may itim na sando ay nakatingin kay Harvey; ang kanyang magandang mukha ay puno ng pagdududa.Natural, masasabi na niya na hindi ordinaryong tao si Harvey. Kaya naman gusto niyang marinig ang paliwanag nito."Dahil hindi mo ito mahanap, hindi ibig sabihin na wala ito.""May mga bagay na nakatago sa ilalim ng iyong ilong."Kaswal na nagbuhos ng tsaa si Harvey at humigop."Kayong mga pulis sa paliparan ay napaka unprofessional.""Kung ako ang pinuno ninyo, pinaalis ko na ang bawat isa sa inyo sa isang iglap!""Naghanap ka kung saan saan, ngunit hindi mo naisip na ang isang lugar ay sapat na madaling makalusot sa isang C4!"Sinabuyan ni Harvey ang kanyang tsaa sa putol na kamay ng babae.“Aaagh!”Napapaso ng mainit na tubig, napasigaw ang babae sa sakit."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, g*go ka?!" Galit na galit niyang sinabi."Nabali ang braso ko! Ano bang hahanapin mo dito?!""Sa tingin mo may C4 talaga ako?!""Sa tingin mo ba talagang isasama ko kayong lahat
Nagkatinginan ang lahat ng inspektor, hindi sigurado kung ano ang sasabihin.Tama naman ang sinabi ng babae.Muli siyang tinitigan ni Harvey, at sinabing, "Ang pagkakaroon mo ng plaster ay hindi labag sa batas, ngunit ang paghahalo ng diatomite ay sigurado."Dahan dahang ibinuhos ni Harvey ang tea sa kamay niya sa plaster.Sumama ang mukha ng babae sa pangalawa."Ang diatomite ay isang espesyal na materyal. Mayroon itong dalawang gamit. Maaari itong ilapat para sa gamot, o kumilos bilang paglikha ng C4."Ang kailangan mo lang magpasabog ng diatomite ay isang simple ngunit karaniwang konduktor. alkohol.""Hangga't may matapang na alak tulad ng white wine o vodka, madaling magamit ang diatomite bilang pampasabog!""Ang pagsabog ay medyo nakakatakot din.""Sa teorya, ang diatomite sa iyong plaster ay magagawang hatiin ang buong eroplano sa kalahati.""At kapag ang isang pagsabog na tulad nito ay pumutok sa hangin...""Lahat ng tao dito ay mamamatay ng walang pagdadalawang isip!
Si Harvey ay may kakaibang tingin nang makita ang tanawin.Ng mamatay ang babae bago sabihin ang mga salitang iyon, hindi niya maiwasang muling suriin ang babaeng nakaitim na kamiseta.Mas mabuting huwag na lang makipaglaban sa babae. Kung hindi, hindi niya alam kung paano siya mamamatay.Kasabay nito, may ilang mga hula si Harvey kung sino ang babae.Na may tulad na isang napakalawak na katayuan at isang napakahusay na pamamaraan ng pagpatay. Pati apelyido niya...Ang pagkakakilanlan ng babae ay karaniwang wala sa bag sa puntong ito.Sabi nga, hindi nag abala si Harvey na ilantad siya dahil wala siyang sama ng loob sa kanya.Tulad ng para sa namatay na babae, Harvey ay walang interes sa kanya kahit ano.Dahil hindi siya ang kanyang target, hindi siya mapakali na tumingin sa mga patay.Pagkatapos ay hiniling ng nasa middle-aged na inspektor kay Harvey na gumawa ng isang simpleng ulat.Gusto lang ni Harvey na makapunta sa Golden Sands, kaya binigyan niya ng credit ang dalawang
Sa kanilang mga mata, walang tanong na nabahiran ni Harvey si Kairi.Napangiti si Harvey sa mga reaksyon nila, at mahinahong binitawan ang kamay ni Kairi.Magkagayunman, nananatili pa rin sa pagitan ng kanyang mga daliri ang isang pahiwatig ng kanyang halimuyak.Napangiti si Kairi."Kahit anong dahilan, nagawa mong harapin ang isang mapanganib na krisis.""Kung hindi mo ginawa, kahit na hindi niya ako mapatay, maraming inosente ang mahihila dito.""Sa halip, ako ang sisihin sa mga inosente."Sinalubong siya ni Kairi ng isang panaginip na ngiti."Kahit anong pananaw, malaki ang utang na loob ko sayo.""Simula ngayon, kaibigan na kita! Ipaalam sa akin kung ano ang kailangan mo sa akin. Gagawin ko ang lahat para makatulong!""Cliche na magsabi ng ganito, pero sinadya ko talaga.""Kahit na wala ako, maaari mong dalhin ang aking name card sa aking ama o...fiance..."Inilabas ni Kairi ang isang card bago ito inilagay sa kamay ni Harvey."Gagawin nila ang lahat para makatulong."
Makalipas ang ilang oras, lumapag ang eroplano sa Golden Sands International Airport. Sa buong oras, walang sinabi ni Harvey o Kairi.Magkasabay na naglakad sina Harvey at Kairi sa VIP passageway na parang mag asawa. Ang mga bodyguard sa likod ni Kairi ay lahat ay may malungkot na tingin habang sila ay nanonood.Hindi nagtagal ay nakarating na ang dalawa sa labasan. Isang magiliw na ngiti ang isinalubong ni Kairi kay Harvey.“Saan ka susunod na pupunta? Pwede kitang ihatid kung gusto mo."Umiling si Harvey."Hindi na kailangan. Sinabi ko na sa asawa ko ang pagdating ko ng sumakay ako sa eroplano.”"Susunduin niya ako mamaya.""Asawa mo?"Natigilan si Kairi. Tapos, she instinctively looked at Harvey's ring finger.Walang nakalagay na singsing.Napangiti si Harvey ng makita niya ang mukha ni Kairi.“Siguro ex wife ay mas nararapat na titulo. Isa lang akong itinapon na tao sa puntong ito."Ngumiti si Kairi kay Harvey; parang mas interesado siya kay Harvey ngayon.“Hindi mahal
Noon, mas naging interesado si Kairi kay Harvey.Lumapit siya sa tenga nito bago bumulong, "Paano ang hapunan ngayong gabi, Sir York?""Salamat sa iyong alok, ngunit hindi siya libre!"Hindi napigilan ni Mandy na ipakita ang isang malamig na sulyap habang nagsasalita siya, tumugon bilang kapalit ni Harvey.Tinapakan niya ang kanyang high heels bago hinila si Harvey palayo, ngumiti ng matalim."Sasama siya sa akin mamayang gabi."Natigilan si Kairi matapos makita si Mandy dito."Ito ang walang kwentang asawa mo, Mandy?!" Sabi niya, gulat na gulat.‘Huh? Magkakilala ba sila?’ Nagulat si Harvey.'Bweno, sa palagay ko ay normal para sa mga tao mula sa Golden Sands' na may pinakamataas na rating na lupon na makilala ang isa't isa ...'Hindi mapakali si Mandy na magpaliwanag ng anuman, at kinaladkad si Harvey palabas ng daanan at papunta sa kanyang pulang Ferrari.Galit na galit niyang tinapakan ang gas kaagad pagkatapos.Naiwan si Kairi sa airport, pinapanood ang dalawa na paali
Sa alas sais ng gabi, sa harap ng Golden Sands Shopping Center—ang Golden Sands Food Market.Pinangalanan ang lugar, ngunit isa ito sa mga pinakakilalang restaurant sa paligid. Sinasabing mayroong libu libong tao na pumipila para makapasok bawat araw.Napuno ang parking lot ng lahat ng uri ng mararangyang sasakyan.Nakahanda na si Mandy para dalhin si Harvey dito. Gayunpaman, agad siyang natigilan nang makita siyang naglabas ng number plate mula sa kanyang handbag.Pagkatapos iparada ang sasakyan, pumasok ang dalawa sa restaurant. Napuno ang buong lugar ng mga customer na nakasuot ng lahat ng uri ng eleganteng damit. Malinaw na ito ang peak time para sa hapunan.Ipinakita ni Mandy ang number plate, at inakay ng isang waiter ang dalawa sa reserved seats.Sa panahon ng proseso, nakuha ni Mandy ang maraming atensyon.Pagkatapos ng lahat, kumpara sa mga binibini na may eleganteng makeup at balingkinitan ang mga binti…Hindi man lang naka makeup si Mandy, ngunit ang kanyang itsura a
“Hello, Miss…”Habang nagsasalita sina Harvey at Mandy, isang magandang waitress na may magandang makeup ang lumapit na may dalang 1982 Lafite."Gusto ni Young Master Jackson na magkaroon ka nito."Bago nagkaroon ng pagkakataon sina Mandy at Harvey na tanggihan ang regalo, ang napakabihirang bote ng alak ay inilagay na sa mesa.“Alak? Isang 1982 Lafite, sa lahat ng bagay?”Natigilan sina Harvey at Mandy, saka tumingin sa direksyon na tinuro ng waitress.Isang gwapong lalaki na naka Givenchy couture suit ang nagtaas ng baso ng red wine.Mukha siyang bata, magara, at napakayaman.Ito ay malinaw na siya ay isang napaka matagumpay na tao.Pinalibutan siya ng ilang taong nakasuot ng magarang damit.Nakatitig silang lahat kay Harvey at Mandy na parang may hinihintay na mangyari.Bago pa man magsalita si Harvey ay nagsalita na si Mandy na may malamig na ekspresyon."I'm sorry, hindi ko alam kung sino iyon. Mangyaring ibalik ito.”“Ito…”Sumimangot ang magandang waitress matapos