THANK YOU PO SA INYONG LAHAT! ANG STORY PO NA ITO AY HINDI PO TALAGA ANGKOP SA MGA MINORS KAYA PO SA UNANG CHAPTER PA LANG AY NAGWARNING NA PO AKO. R18 PO ITO AT SA MAY MGA GUSTO LANG PO NA ADULT NA. KATHANG ISIP LANG PO ITO KAYA WAG PO SANANG MASYADONG SERYOSOHIN.. THANK YOU PO AND GOD BLESS YOU PO!
MARIANNEHindi ba talaga puwedeng gumising na hindi masakit ang katawan? Bakit kailangan na ganito? Masakit na naman kasi ang katawan ko. Kakagising ko lang ngayon. Nagulat pa ako dahil nandito na ako ngayon sa room ko. Nang tumingin ako sa orasan ay tanghali na pala. Ang sakit talaga ng katawan ko. Ayaw ba naman akong tigilan ng gurang na ‘yon kagabi. Jusko parang na dislocate yata ang balakang ko. Pero sino nga ba ang sisihin ko eh marupok rin talaga ako. Wala namang iba kundi sarili ko lang rin naman.Bumukas ang pinto at pumasok si manang na may dalang pagkain. Nakangiti siya sa akin kaya bumangon na ako at umupo na.“Iha, kumusta ang pakiramdam mo?” tanong niya sa akin.“Masakit po ang ulo ko,” sagot ko sa kanya.“Kumain ka muna para makainom ka ng gamot. Kanina pa tawag ng tawag ang ninong mo. Tinatanong niya kung gising ka na, siguro simula kanina ay naka-sampung tawag na siya,” sabi ni manang na ikinagulat ko pero nagkunwari pa rin ako na wala lang sa akin ang sampung tawag niy
MARIANNE“Gusto ni Yanne na ipagluto ang mga bata,” sagot ni ninong at tumingin ito sa akin.“Talaga? Gusto ko rin ipagluto ang mga anak ko.”“Yanne, okay lang ba kung ako na lang ang magluto para sa mga anak ko?” tanong niya sa akin. Hindi ko tuloy alam kung ano ba ang isasagot ko sa kanya. Dahil alam ko sa sarili ko na gustong-gusto kong magluto ngayon.“Si–”“Mom, hayaan niyo na lang po si Ate Yanne at daddy dito.” biglang sabi ni Anica.“Sweetie, gusto ko kayong ipagluto. Minsan lang naman ito eh,” sabi pa ni Ayra sa anak niya.“Anica, okay lang. Hayaan na natin ang mommy mo,” sabi ko sa kanya.“Okay po, ate. May ipapakita na lang po ako sa ‘yo,” masaya na sabi ni Anica at hinila na niya ako palabas dito sa kusina.“Baby, nagmamadali ka ba?” tanong ko sa kanya.“Medyo po, excited na po ako eh. May ibibigay kasi ako sa ‘yo,” sabi niya sa akin.“Ano naman ‘yon?” “Secret po,” nakangiti na sagot niya sa akin.“Dahan-dahan lang baka mahulog tayo dito sa hagdan,” sabi ko sa kanya.“Sorr
MARIANNE “Yanne, puwede ba akong humingi ng pabor?” tanong na naman sa akin ni Ayra tungkol sa pabor. “Anong pabor?” tanong ko sa kanya. “Umalis ka dito,” sagot niya sa akin na ikinagulat ko. “Aalis ako? Bakit?” tanong ko sa kanya. “Dahil sa tingin ko hangga’t nandito ka ay hindi magiging malapit sa akin ang mga anak ko,” sagot niya sa akin. “Sorry po, pero hindi ko naman po kasalanan ang bagay na ‘yan. Kaya bakit po ako aalis?” “Please, hayaan mo ako na—” “Hindi po kita kayang pagbigyan sa nais mo. Pumayag ako na tulungan ka sa mga anak mo. Kung talagang gusto mo na umalis ako dito ay kay ninong mo sabihin ‘yan. Dahil ang higpit niya sa akin. Hindi nga ako pinapayagan na lumabas,” sabi ko sa kanya. “Mommy, kung ayaw mo po na magalit ako sa ‘yo ay ‘wag mo pong idamay si Ate Yanne dito,” biglang nagsalita si Alden na kasama pala namin ngayon. “Alden, mali ang–” “Narinig po kita, gusto mo pong umalis dito si ate. Wala naman po siyang ginagawa sa ‘yo. Ikaw po ang may kasalanan
MARIANNE “Matulog ka na nga,” sabi ko sa kanya pero bigla na lang niyang hinalikan ang labi ko. Tinutulak ko siya pero ayaw talaga niyang tumigil hanggang sa pareho kaming nagulat ng biglang gumalaw si Alden kaya bigla kung naitulak si ninong. Na naging dahilan para mahulog siya sa kama. “Okay ka lang ba?” tanong ko sa kanya dahil mukhang nasaktan talaga siya. “Mukha ba akong okay?” tanong niya sa akin kaya napangiwi na lang ako. “Ikaw kasi ang kulit mo,” sabi ko pa sa kanya dahil kasalanan naman talaga niya. “Isa lang naman madamot ka pa–” “‘Yang bibig mo, alam mong may mga bata,” saway ko sa kanya. Para talaga siyang bata. Isip bata na gurangkot na ito. Dahil nga kasama namin ang mga bata ngayon ay pinigilan ko talaga ang sarili ko. Ayaw ko kasi talaga na malaman nila ang tungkol sa aming dalawa. Kung ano ba ang ginagawa namin kapag kami lang. Magsisinungaling ako kapag sinabi ko na wala akong nararamdaman na kakaiba. Dahil ramdam na ramdam ko siya kanina sa likuran ko. Napak
MARIANNE “Nasa office mo tay–” “So, what? Ano naman kung nasa office ko?” tanong niya sa akin. “Nakakahiya, baka mamaya ay–” “Just give me five minutes,” sabi niya sa akin at mabilis na siniil ng mapusok na halik ang labi ko. “N–Ninong,” mahina na sambit ko. “It’s okay, baby. Walang papasok dito,” sabi niya sa akin. Muli niyang akong hinalikan sa labi kaya naman mabilis na rin akong tumugon. Para na rin tumigil na. Kukulitin pa rin naman niya ako eh. Tinugon ko ang bawat halik niya sa akin. Hanggang sa tumayo siya at pinatalikod niya ako sa kanya. Nakahawak ako ngayon sa edges ng table niya. Binaba niya ang suot kung cycling shorts at kasama na ang panty ko. “Quickie lang, baby.” sabi niya sa akin. Mabilis kong tinakpan ang bibig ko gamit ang isa kong kamay dahil naramdaman ko ang pagsagad ng pagk*lalaki niya sa loob ko. Wala ng ibang seremonyas dahil ipinasok na niya kaagad. He’s thrusting from behind. Mabilis at pasok na pasok. Halatang nagmamadali siya sa bawat
MARIANNE“Dahil ba umaasa ka pa rin na magkakabalikan kayong dalawa ng ex mo kaya hindi ka na nakipags*x sa iba? Bakit nakipags*x ka sa akin?” Wala sa sarili na tanong ko sa kanya.“Yanne—”Hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil may tumatawag sa phone niya. Nang sinagot niya ito ay bigla na lang siyang napapreno. Hindi siya nagsasalita at nakikinig lang sa kausap niya.“Papunta na ako,” sabi lang niya doon sa kausap niya.“What happened, ninong?” tanong ko sa kanya.Hindi siya sumagot sa akin at pinatakbo niya ang kotse niya. Bigla siyang nag U-turn at mabilis ang takbo ng kotse ngayon na halatang nagmamadali siya. Kaya kahit pa gusto kong magtanong ay hindi ko ginawa dahil nagmamadali siya. Hanggang sa narealize ko na sa school kami ni Alden pumunta. “Ninong, may nangyari ba kay Alden?” tanong ko sa kanya dahil bigla akong kinabahan.“Meron,” sagot niya sa akin.“Ano po?” Nagtatanong pa lang ako pero hindi ko namalayan na nakarating na pala kaming dalawa dito sa school ni Alden
MARIANNE“PARA SA NAG-IISA KONG PRINSESA” basa ko sa nakasulat sa labas ng sobre. Dahan-dahan ko itong binuksan at sulat ito ng daddy ko para sa akin.“Yanne,My baby, I miss you so much. Walang araw na hindi kita nami-miss. Alam ko na nagtatampo ka sa akin. Alam ko na gusto mong kasama kita at ganun rin naman ako. Gusto ko rin na nasa tabi kita palagi. Pero gustuhin ko man ay mas pinili ko na malayo ka sa akin dahil alam ko na mas safe ka. Baby, I’m really sorry. I’m sorry dahil ikaw ang nahihirapan sa mga desisyon ko sa buhay ko.Tatanggapin ko ang lahat dahil alam ko na sa ginagawa ko ay marami akong natutulungan kahit pa ang naging kapalit ay kayo. Sinimulan ko na kaya hindi ko na puwedeng itigil. Patawarin mo ako sa lahat ng pagkukulang ko sa ‘yo. Patawarin mo ako kung lumaki ka na wala ako sa tabi mo. I’m really sorry, baby. Patawarin mo si daddy.Darating ang araw na babawi ako sa ‘yo. At kapag dumating ang araw na ‘yon ay ako ang pinakamasayang tao sa buong mundo. Yanne, sorr
MARIANNE “Kuya, saan niyo ako dadalhin?” tanong ko sa kanila habang nasa biyahe kami. “Sa boss namin, pretty. Matagal ka na niyang gustong makilala eh,” sagot niya sa akin. “Sino po ba ang boss niyo?” tanong ko sa kanila. “Makikilala mo rin siya. Ang alam namin ay may pinaka-boss pa ang boss namin,” sagot niya sa akin. “Magkano po ba ang binayad nila sa inyo?” tanong ko pa sa kanila. “Isang milyon, Miss pretty.’ sagot pa ng isa sa kanila. “Maliit lang pala,” sabi ko sa kanila. “Gusto niyo bang magtrabaho sa akin?” tanong ko sa dalawang tanga na kausap ko. “Naku, Miss freelancer kaming dalawa. Wala kaming boss, kinukuha lang nila kami kapag kailangan nila kami. Boss lang ang tawag namin sa nagbabayad sa amin–” “Magbabayad ako?” sabi ko sa kanila pero bigla na lang silang tumawa na dalawa. Kahit na ang totoo ay ako ang dapat na natatawa ngayon dahil mga freelancer daw sila. Talagang pinaganda pa nila ang term na ginamit nila. “Naku, Miss. Marami na ang nag-alok sa amin niyan
MARIANNEGrabe ang lakas ng t*bok ng puso ko ngayon. Ipinagdarasal ko na hindi niya ako makilala kanina. Dahil kapag nagkataon ay baka bigla na lang magbago ang lahat at masira ang trabaho ko. Ayaw ko naman na mangyari ‘yon. Hindi ko pababayaan ang mga kaibigan ko sa misyon na ito.“Sige, umalis na kayo. Kami na ang bahala dito,” sabi ni ninong.“Hayaan niyo na sa kanya,” sabi ni Sir Val.Binigay ko sa kanya si Romell. Pagkatapos ay mabilis akong hinila ni Gene paalis sa lugar. Sa may sasakyan na kami nagkitang apat. “Okay ka lang?” tanong nilang dalawa sa akin.“Akala ko talaga mahuhuli na ako,” sabi ko sa kanila dahil ‘yon talaga ang totoo.“Mabuti na lang talaga at nagsuot ka ng mask. Dahil kung hindi ay baka nakilala na niya ang baby niya,” natatawa na sabi ni Libby.“Ang baby niyang astig,” pang-aasar na rin ni Gene na naging dahilan para gawin na lang na joke ang nangyari.Tumawa na lang rin ako dahil balik na naman silang dalawa sa pagiging makulit nila. Kahit ako ay natutuwa
THIRD PERSON POV“Hulihin natin sila sa akto,” sabi ni Yanne.“Let’s do this para maisunod na natin si Ayra. Bwisit na ako sa kanya,” natatawa na sabi ni Libby.“Bakit pagod na kayo ng kakambal mo?” natatawa na tanong ni Gene.“Pagod na si Gallong, need niya ng day off. Nagpaalam kami pero hindi kami pinayagan,” natatawa na sagot ni Libby kaya napangiti na rin si Yanne.“Girls, later na lang ang chikahan. Work na muna tayo,” sabi ni Yanne at mabilis na lumabas sa pinagtataguan niya.Nakasuot siya ng sumbrero at mask kaya naman hindi siya nakikilala ni Romell. Habang ang dalawa ay proud na ipakita ang mga beauty nila. “Hi, boys.” nakangiti si Libby habang nagsasalita.“Sino naman ang mga pisteng ito?!” galit na tanong ni Romell sa mga tauhan niya. At napatigil sila sa ginagawa nila.“Sila po ang dahilan kaya sunod-sunod na nasira ang trabaho, boss.”“So, kayo pala?” tanong nito.“Yes, we are.” natatawa na sagot ni Gene.“S–Sino ka? Bakit parang may ka boses ka? You look familiar,” sabi
THIRD PERSON POV“Ako na ang magbababa ng maleta mo,” sabi ni Gene kay Yanne.“Ako na, kaya ko na ito.” sabi naman ni Yanne dahil ayaw niyang mahirapan ang kaibigan niya.“Don’t worry, may magbubuhat niyan at hindi ako,” nakangiti na sabi ni Gene.“Sino?”“Ako,” mabilis na sumagot ang lalaki na pumasok sa silid nila.“Anong ginagawa mo dito?” nagtataka na tanong ni Yanne sa kapatid ni mayor.“Kailangan niyo raw ng tulong kaya ako nandito?” nakangiti na sagot nito na para bang walang kaba na nararamdaman.“Pero–”“Secret natin ito, hindi ko sasabihin kay kuya.” nakangiti na sabi nito kaya naguguluhan si Yanne.“Huwag ka ng magtanong, basta tropa ko siya.” sabi ni Gene sa kaibigan niya habang nakangiti.Gusto sanang magtanong ni Yanne pero mas pinili na lang niya na manahimik. Hinayaan niya na kunin ni Arthur ang maleta niya at ito mismo ang nagbaba. Sobrang naguguluhan siya pero dahil may mas mahalagang bagay silang gagawin ay pinili na lang niya na maghanda para sa pagtakas niya, sa pa
MARIANNENakatutok na ngayon sa aming dalawa ang baril ni Romell. “Hindi ako aalis dito ng hindi ko siya kasama,” matatag sabi ni ninong sa lalaki.“Ayaw kong gawin ito pero pinipilit mo ako—”Nagulat kami dahil may biglang pumana sa baril na hawak ni Romell kaya hindi na natuloy ang pagbaril niya kay ninong. Nabitiwan niya ito at nagkakagulo sila kung saan galing ang palaso.“Aalis na ako, ingat ka dito.” pabulong na sabi ni ninong sa tainga ko.Mas diniin ko ang kuko sa kamay niya para malaman niya ang sagot ko sa kanya. Pagkatapos ay mabilis ko siyang binalibag. Na dahilan para mapadaing siya. Halatang nagulat na ang lahat sa ginawa ko kaya naman lumipat sa amin ang atensyon nila. Sa totoo lang ay kinakabahan na rin ako baka kasi nasaktan talaga siya sa ginawa ko.“Umalis ka na at ‘wag ka ng bumalik dito,” sabi ko bago ako pumasok sa loob ng bahay nila Romell.Nagkatinginan kaming dalawa ni Gene. Alam ko na siya ang may gawa ng pana na ‘yon. Ngumiti ako sa kanya at ganun rin siya s
MARIANNEGusto ko na lang siyang hayaan sa ginagawa niya para malaman niya na wala akong alam. Ilang sandali pa ay lumabas na siya sa room ko. Lumabas rin si Gene sa pinagtataguan niya. Tinapon niya ang tubig na nasa baso. “Simula ngayon kapag kailangan mo ng tubig ay magsabi ka lang sa akin. Ako na mismo ang kukuha para sa ‘yo,” sabi niya sa akin.“Kaya ko na it–”“Hindi, demonyo siya at pagbabayaran niya ang ginagawa niyang ito sa ‘yo. Hindi niya alam kung sino ang binabangga niya, gago siya! Baka kapag nagalit ako at putulin ko ang mga kamay niya.”Alam ko na galit na talaga si Gene at alam ko rin na hindi siya nagbibiro. Kaya naman hinawakan ko ang kamay niya.“Kumalma ka lang. Kaya ko ito, at kaya nating dalawa. Kaunting oras na lang at magagawa rin natin ito,” sabi ko sa kanya.“Alam ko, kailangan na nating bilisan bago pa siya gumawa ng ibang hakbang na ikakasama mo. sure ako na may binabalak siyang masama kaya niya nilagyan ng dr*gs ang baso.”“Akala niya kasi mapapasunod niya
MARIANNE “Welcome sa aming bahay. This is your home now,” sabi niya sa akin habang nakangiti. “Okay lang ba talaga na dito ako?” tanong ko sa kanya. Na kunwari ay nag-aalala ako. “Of course, tara na sa loob ipapakilala kita sa pamilya ko.” sabi niya sa akin. Sumunod naman ako sa kanya. Siya na rin ang naghila ng maleta ko. Pagpasok ko ay may matandang nakaupo sa may wheelchair ang sumalubong sa amin. At may babae rin at lalaki na sa tingin ko ay mga teenager pa. “Dad, Yanne is here na.” sabi ni Romell sa matanda. “Is that you, Yanne? Ang laki mo na,” sabi niya sa akin. “Good morning po,” bati ko sa kanya. “Good morning, iha. Parang noong nakita kita ay sampung taon ka lang yata noon,” nakangiti na sabi niya. “Pasensya na po kayo kung hindi ko na po kayo gaanong maalala,” sabi ko sa kanya. “It’s okay, masyado ka namang bata noon. Saka inaanak ko rin ang daddy mo kaya magkapatid ang turingan nila ni Romell.” nakangiti na sabi niya na para bang totoo. Ayaw ko man sa narinig ko
MARIANNEMabilis ko itong nararamdaman kaya naman bigla akong tumayo para sugurin siya pero..“It’s me, mahal.” sabi ni ninong kaya naman nakahinga ako ng maayos.“Bakit kasi hindi ka man lang nagsasalita?” tanong ko sa kanya dahil nagulat talaga ako sa kanya.“Gusto ko kasing sumabay sa ‘yo maligo,” sagot niya sa akin habang nakangisi kaya naman tumawa ako.“Sure ka bang walang nakakita sa ‘yo pagpasok mo dito?” tanong ko sa kanya.“Wala po, maingat ako.” sagot niya sa akin.“Mabuti naman,” sabi ko sa kanya.“Ayyy!” nagulat ako dahil bigla na lang niya akong binuhat at pumasok kaming dalawa sa loob ng bathtub.“I miss you, mahal ko.” malambing na bulong niya sa tainga ko.“I miss you,” nakangiti na sabi ko at hinalikan ko siya sa labi.Mabilis naman siyang tumugon sa akin hanggang sa naging mapusok na kaming dalawa sa isa’t isa. Bumaba ang halik niya sa leeg ko, hanggang sa balikat ko. “M–Mahal, ‘wag mo akong lagyan ng kiss mark.” sabi ko sa kanya.“Why?”“Sasabihin ko sa ‘yo mamaya,
MARIANNE“Naniniwala ka ba sa kanya?” tanong sa akin ni Romell.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya.“Maniwala ka sa akin, ginagamit ka lang niya. Gagawin niya ang lahat para pagtakpan ang ginawa niya sa daddy mo,” sabi niya sa akin.“Kung alam mo pala na siya ay bakit hindi mo siya pina-aresto? Bakit hinayaan mo siya–”“Malakas ang kapit niya. Kilala mo si Governor Adam Dela Vega? Silang dalawa ang magkakampi, masyado silang malakas at hawak nilang dalawa ang mga kapulisan dito,” sagot niya sa akin.“Gaano ba siya kalakas para kaya niyang baliin ang batas?” kunwari ay tanong ko sa kanya.“Hindi mo alam ang kaya niyang gawi–”“Aalamin ko ang lahat,” sabi ko sa kanya.“Tutulungan kita,” sabi niya sa akin.“Ikaw ang bahala,” sabi ko at tumalikod na ako.“Gusto mo bang sumama sa bahay ko? Puwede kang tumira doon para hindi ka guluhin ni Andrew,” tanong niya sa akin.“Safe ba para sa akin ang bahay mo?” tanong ko sa kanya.“Oo naman, safe ka sa bahay ko.” sagot niya sa akin.“Okay,” sabi ko
MARIANNEAyaw kong sabihin kay manang ang totoo hindi dahil sa wala akong tiwala sa kanya. Mas pinili namin na hindi sabihin sa kanya dahil mas okay na kami na lang apat ang nakakaalam sa tunay na nangyayari. Naiinis lang ako dahil ang lakas talaga ng loob ni Ayra na pumunta sa bahay namin.“Pretty, ‘wag kang mag-alala dahil ang alaga kong ahas ang bahala kay Ayra.” natatawa na sabi ni Libby na mukhang may binabalak na naman.“Baka naman saktan niya ‘yon. Alalahanin mo nirentahan mo lang ‘yon,” paalala ko sa kanya.“Don’t worry dahil binili ko na siya. Akin na siya,” natatawa na sagot niya sa akin.“Really?”“Opo, dahil tuwang-tuwa ako sa kanya kaya akin na siya. Ang mahal nga ng bili ko sa kanya kaya hindi siya puwedeng mamatay,” sabi pa sa akin ng kaibigan ko.“Magkano naman ang bili mo sa ahas na ‘yon?”“Dahil sa magaling si Gallong ay binili ko siya ng 500k sa may-ari,” sagot niya sa akin.“Hindi naman halata na tuwang-tuwa ka sa ahas na ‘yon.”“Hindi lang ako natuwa kundi love ko