Maraming salamat po sa inyong lahat.. Sa nagsabi po na same sa ninong gov ito at name lang ang pinalitan.. Kung talagang reader kita ay alam mo sana na malaki ang pagkakaiba nilang dalawa. Hindi ako magpapagod na magtype araw-araw kung papalitan ko lang pala ang names ng mga bida ko. May similarity sila dahil pareho silang ulila pero magkaiba ang personality at mga rason sa story.. kung magkapareho man ay ano naman po, ako naman ang writer nun hahaha.. Yun lang po, nilinaw ko lang kasi baka palabasin pa niya na kinopya ko si ninong gov hahahaha.. Eh Callieyah July rin naman ang author nun hahaha.. Salamat po and God bless you.. may biglang bisita po ako kaya bukas na lang po ako magdouble update. thank you po ❤️
MARIANNE“Hi, boys. Gusto niyo bang maglaro?” Nakangisi na tanong sa kanila ni Libby.“Magkakilala kayo?” tanong ng boss nila. “Hindi ko siya kilala,” sabi ko sa kanila dahil kailangan ko ng time.“Sino ka?!” tanong nila kay Libby.“Kailangan ko pa bang ipakilala ang sarili ko. Sorry pero hindi ko gustong makilala niyo ako. Sayang ang ganda ko,” natatawa na sabi ng kaibigan ko.“Sayang ang ka-sexyhan mo. Pakialamera ka kasi,” sabi pa nila.“Alam niyo, hindi niyo puwedeng saktan ang prinsesa ni congressman.” nakangisi na sabi ni Libby sa kanila.“Gusto mong maglaro diba? Simulan na natin–”“Okay,” nakangisi na sabi ni Libby at tinutok sa kanila ang baril na hawak niya.Akmang tututukan ako ng boss nila ng baril ay mabilis kong tinutok sa ulo niya ang baril na hawak ko. Dahil sa busy sila kanina kay Libby ay hindi man lang nila napansin na nakuha ko na ang dalawang baril sa kanila.“Prinsesa ni cong ‘yan,” tumatawa na sabi ng kaibigan ko.“Babarilin niyo ako? Sige barilin niyo ako para
MARIANNE“Pinagloloko mo ba ako?” tanong niya sa akin habang nakasalubong ang mga kilay niya.“Nagsasabi ako ng toto–”“Bakit marumi ang sapatos mo?” tanong niya sa akin kaya napatingin ako sa sapatos ko na nangingitim na dahil sa dumi kanina sa bakanteng lote.“Ninong–”“Mag-uusap tayo mamaya,” sabi niya sa akin at inalalayan na niya si Alden papasok sa loob ng bahay.Pumasok na sila at ako na lang ang naiwan dito. Napatingin na lang ako sa sapatos ko ngayon. Naiinis ako dahil hindi ko man lang naisip na magpalit kanina. Nawala sa isip ko sa sobrang pagmamadali ko. Sumunod na lang ako sa kanila. Dahil nga sa marumi ang sapatos ko ay hinubad ko na lang ito. Dumiretso ako sa laundry area nila ninong dito sa bahay.Nilabhan ko ito para naman hindi na niya alamin kung saan ba ako pumunta. Baka kaso malaman pa niya mas mabuti na safe ang lahat.“Anong ginagawa mo?” nagulat ako sa kanya dahil nandito na pala siya sa likuran ko.“Nilabhan ko lang po ang sapatos ko,” sagot ko sa kanya.“Bakit
MARIANNE“Sumama ka sa akin,” sabi niya at hinila na lang niya ako bigla.“Saan po tayo pupunta?” tanong ko sa kanya.“Mag-uusap tayo,” sagot niya sa akin.“Puwede naman tayong mag-usap dito. Kailangan ba talaga na umalis tayo?” tanong ko sa kanya.“Babalik rin tayo mamaya,” sagot niya sa akin. Kaya naman lumabas na kami sa bahay.“Libby?” gulat na tanong ko dahil nasa labas siya ng bahay ni ninong.“Hi, pretty.” nakangiti na bati niya sa akin.“Isasama natin siya,” sabi sa akin ni ninong.“Anong meron?” tanong sa akin ng kaibigan ko.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya dahil wala rin talaga akong idea.“Pumasok na kayo,” sabi sa amin ni ninong kaya naman pumasok na kaming dalawa sa loob ng sasakyan ni ninong.Sa backseat kaming dalawa nakaupo. Habang si ninong naman ang nagmamaneho. Hindi namin alam kung saan ba kami dadalhin nitong lalaking ito. Kaya naman humarap ako kay Libby at ganun rin siya sa akin.“Kumusta na ang lalaki?”“Okay naman siya. Kinulong ko.”“Mabuti naman, pakantahi
MARIANNEDahil sa paulit-ulit na nagpeplay sa utak ko ang sinabi niya kanina na hindi niya ako gusto pero ang katotohanan naman ay ginalaw na niya ako ay hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hindi na ako nagdalawang isip na atakehin siya na naging dahilan para matumba siya.“Boss!” sigaw ng mga tauhan niya.“Pretty, sibat na ako!” sigaw sa akin ng kaibigan ko at mabilis na lumabas.“Mayor, mayor, gising po! Gising!” paulit-ulit na sabi ng mga tauhan niya.“Ang hina naman ng mayor niyo,” sabi ko sa mga ito kaya tumingin sila sa akin.“Paano mo nagawa na mapatumba si mayor?” tanong niya sa akin.“Sinunod ko lang ang tinuro kanina,” sagot ko sa kanila.“Talaga po? Kanina lang ‘yon?” tanong pa nila na para bang hindi makapaniwala.“Opo,” sagot ko sa kanila.“Ang astig mo naman. Ang hinhin mo kasi kaya hindi namin inaasahan na mapapatulog mo si mayor.”“Gusto niyo bang makipaglaban sa akin para–”“Huwag na po, okay na po. Magaling ka na po, kaya mo ng patumbahin ang kalaban,” sabi niya sa a
MARIANNEMukhang alam na niya na wala ako sa bahay niya. Hindi ako nagreply at umikot pa rin ako ng umikot dito sa subdivision nila. Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa bigla na lang may humarang sa daraanan ko na sasakyan. Bumaba ang driver pero hindi ko naman mamukhaan dahil sa nasisilaw ako sa ilaw ng kotse.“Ang tigas talaga ng ulo mo,” sabi niya sa akin kaya nalaman ko na ang ninong ko ito.“Nag-jogging lang ako,” sagot ko sa kanya.“Hating gabi?” galit na tanong niya sa akin.“Eh, ano naman kung hating gabi? May oras ba dapat ang jogging?” “Ngayon na may alam ka na sa self defense ay mayabang ka na. Akala mo magaling ka na,” sabi niya sa akin kaya pinaikutan ko siya ng mata.“Kapag wala naman akong alam ay sasabihin mo sa akin na mahina ako. Ngayon na may alam na ako ay mayabang na ako. Galit ka lang yata dahil hindi mo matanggap na napatulog kita,” sabi ko sa kanya.“Hop in,” utos niya sa akin at halatang naiinis siya sa sinabi ko.“Ayaw ko,” sagot ko sa kanya.“Yanne,” may pa
MARIANNE“I miss you, baby.” malambing na sabi niya sa akin at niyakap niya ako.“I miss you too,” sabi ko sa taong matagal ko ng hindi nakikita.“Miss mo ako pero hindi ka man lang nagrereply sa mga messages ko,” parang bata na sabi niya sa akin.“Sorry po, busy lang ako kaya hindi ako nakapag-check ng mga messages,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Mabuti na lang at si Libby, sinagot ang message ko sa kanya.”“Hindi naman kasi siya busy. Teka lang kailan ka pala dumating?” tanong ko sa kanya.“Kagabi lang,” sagot niya sa akin.“Baby, may–”Napalingon kami dahil may bigla na lang tumikhim. Ang buong akala ko ay umalis na ang ninong ko pero nandito pa pala siya. Ang seryoso ng mukha niya habang nakatingin sa amin. Si Libby naman ay may kakaibang kinang sa mga mata niya na halatang natutuwa siya. Sure ako na hindi ang isang ito ang nagmessage kundi siya mismo.“Good afternoon, Sir.” bati ni Elias sa ninong ko.“Who are you?” tanong ni ninong habang seryoso ang mukha niya.“I’m Elias, Si
MARIANNE“Crush naman talaga kita, ikaw lang ito hard to get. Pero feeling ko talaga may gusto sa ‘yo ang ninong mo. Torpe lang yata sa ganda mo,” natatawa na sabi niya kaya lumapit ako sa kanya at hinampas ko siya ng unan.Naghampasan kaming dalawa hanggang sa nagaulat kaming dalawa dahil bigla na lang bumukas ang pintuan ng room ko.Nasa pintuan si ninong at kasama niya si Alden. “Ninong mong hindi mapakali,” pabulong na sabi sa akin ni Elias.“Hayaan mo siya,” sabi ko sa kaibigan ko.“Type ka talaga niyan, ayaw lang niyang aminin. Kita mo, parang sasaktan na ako,” sabi pa niya.“Saktan mo rin,” natatawa na sabi ko kaya lalong kumunot ang noo ni ninong.“May kailangan ka po ba, ninong?” tanong ko sa kanya.“Aalis ako, walang magbabantay kay Alden,” sabi niya sa akin.“Ang mommy niya?”“Magkasama kami,” sagot niya sa akin.“Bakit hindi niyo na lang siya isama?”“Ayaw niya, mas gusto ka raw niya kasama.” sagot niya sa akin.“Okay,” sabi ko at lumapit ako kay Alden.“Gusto mo sa akin,
MARIANNE“Hindi na siya babalik dito. Hindi naman siya welcome diba? Sa labas na lang kami magki–”“Subukan mo lang,” tiim bagang at may pagbabanta na sabi niya sa akin.“Ganyan ka naman eh. Lahat na lang bawal, bawal ganito bawal ang ganyan, bawal na lang lah—”Hindi ko na nagawang tapusin ang sasabihin ko dahil bigla na lang niyang hinalikan ang labi ko. Kaya naman buong lakas ko siyang itinulak. “‘Wag mo nga akong halikan. Hindi mo ako puwedeng halikan na lang kung kailan mo gusto!” sigaw ko sa kanya dahil nakakainis siya.“Break up with him,” sabi niya sa akin habang seryoso ang mukha niya.“Ayaw ko nga! Bakit ko naman gagawin ang utos mo? Kakasagot ko pa nga lang sa kanya tapos makikipagbreak na agad ako. Ano ako, siraulo?” tanong ko sa kanya.“Huwag mong ubusin ang pasensya ko,” sabi pa niya sa akin.“Alam mo, ninong. Tigilan mo ak–”“Ako rin ang tigilan mo,. Makipaghiwalay ka na sa kanya,” sabi niya sa akin.“Ewan ko sa ‘yo, bahala ka nga sa buhay m–”Nagulat na naman ako dahil
MARIANNEGrabe ang lakas ng t*bok ng puso ko ngayon. Ipinagdarasal ko na hindi niya ako makilala kanina. Dahil kapag nagkataon ay baka bigla na lang magbago ang lahat at masira ang trabaho ko. Ayaw ko naman na mangyari ‘yon. Hindi ko pababayaan ang mga kaibigan ko sa misyon na ito.“Sige, umalis na kayo. Kami na ang bahala dito,” sabi ni ninong.“Hayaan niyo na sa kanya,” sabi ni Sir Val.Binigay ko sa kanya si Romell. Pagkatapos ay mabilis akong hinila ni Gene paalis sa lugar. Sa may sasakyan na kami nagkitang apat. “Okay ka lang?” tanong nilang dalawa sa akin.“Akala ko talaga mahuhuli na ako,” sabi ko sa kanila dahil ‘yon talaga ang totoo.“Mabuti na lang talaga at nagsuot ka ng mask. Dahil kung hindi ay baka nakilala na niya ang baby niya,” natatawa na sabi ni Libby.“Ang baby niyang astig,” pang-aasar na rin ni Gene na naging dahilan para gawin na lang na joke ang nangyari.Tumawa na lang rin ako dahil balik na naman silang dalawa sa pagiging makulit nila. Kahit ako ay natutuwa
THIRD PERSON POV“Hulihin natin sila sa akto,” sabi ni Yanne.“Let’s do this para maisunod na natin si Ayra. Bwisit na ako sa kanya,” natatawa na sabi ni Libby.“Bakit pagod na kayo ng kakambal mo?” natatawa na tanong ni Gene.“Pagod na si Gallong, need niya ng day off. Nagpaalam kami pero hindi kami pinayagan,” natatawa na sagot ni Libby kaya napangiti na rin si Yanne.“Girls, later na lang ang chikahan. Work na muna tayo,” sabi ni Yanne at mabilis na lumabas sa pinagtataguan niya.Nakasuot siya ng sumbrero at mask kaya naman hindi siya nakikilala ni Romell. Habang ang dalawa ay proud na ipakita ang mga beauty nila. “Hi, boys.” nakangiti si Libby habang nagsasalita.“Sino naman ang mga pisteng ito?!” galit na tanong ni Romell sa mga tauhan niya. At napatigil sila sa ginagawa nila.“Sila po ang dahilan kaya sunod-sunod na nasira ang trabaho, boss.”“So, kayo pala?” tanong nito.“Yes, we are.” natatawa na sagot ni Gene.“S–Sino ka? Bakit parang may ka boses ka? You look familiar,” sabi
THIRD PERSON POV“Ako na ang magbababa ng maleta mo,” sabi ni Gene kay Yanne.“Ako na, kaya ko na ito.” sabi naman ni Yanne dahil ayaw niyang mahirapan ang kaibigan niya.“Don’t worry, may magbubuhat niyan at hindi ako,” nakangiti na sabi ni Gene.“Sino?”“Ako,” mabilis na sumagot ang lalaki na pumasok sa silid nila.“Anong ginagawa mo dito?” nagtataka na tanong ni Yanne sa kapatid ni mayor.“Kailangan niyo raw ng tulong kaya ako nandito?” nakangiti na sagot nito na para bang walang kaba na nararamdaman.“Pero–”“Secret natin ito, hindi ko sasabihin kay kuya.” nakangiti na sabi nito kaya naguguluhan si Yanne.“Huwag ka ng magtanong, basta tropa ko siya.” sabi ni Gene sa kaibigan niya habang nakangiti.Gusto sanang magtanong ni Yanne pero mas pinili na lang niya na manahimik. Hinayaan niya na kunin ni Arthur ang maleta niya at ito mismo ang nagbaba. Sobrang naguguluhan siya pero dahil may mas mahalagang bagay silang gagawin ay pinili na lang niya na maghanda para sa pagtakas niya, sa pa
MARIANNENakatutok na ngayon sa aming dalawa ang baril ni Romell. “Hindi ako aalis dito ng hindi ko siya kasama,” matatag sabi ni ninong sa lalaki.“Ayaw kong gawin ito pero pinipilit mo ako—”Nagulat kami dahil may biglang pumana sa baril na hawak ni Romell kaya hindi na natuloy ang pagbaril niya kay ninong. Nabitiwan niya ito at nagkakagulo sila kung saan galing ang palaso.“Aalis na ako, ingat ka dito.” pabulong na sabi ni ninong sa tainga ko.Mas diniin ko ang kuko sa kamay niya para malaman niya ang sagot ko sa kanya. Pagkatapos ay mabilis ko siyang binalibag. Na dahilan para mapadaing siya. Halatang nagulat na ang lahat sa ginawa ko kaya naman lumipat sa amin ang atensyon nila. Sa totoo lang ay kinakabahan na rin ako baka kasi nasaktan talaga siya sa ginawa ko.“Umalis ka na at ‘wag ka ng bumalik dito,” sabi ko bago ako pumasok sa loob ng bahay nila Romell.Nagkatinginan kaming dalawa ni Gene. Alam ko na siya ang may gawa ng pana na ‘yon. Ngumiti ako sa kanya at ganun rin siya s
MARIANNEGusto ko na lang siyang hayaan sa ginagawa niya para malaman niya na wala akong alam. Ilang sandali pa ay lumabas na siya sa room ko. Lumabas rin si Gene sa pinagtataguan niya. Tinapon niya ang tubig na nasa baso. “Simula ngayon kapag kailangan mo ng tubig ay magsabi ka lang sa akin. Ako na mismo ang kukuha para sa ‘yo,” sabi niya sa akin.“Kaya ko na it–”“Hindi, demonyo siya at pagbabayaran niya ang ginagawa niyang ito sa ‘yo. Hindi niya alam kung sino ang binabangga niya, gago siya! Baka kapag nagalit ako at putulin ko ang mga kamay niya.”Alam ko na galit na talaga si Gene at alam ko rin na hindi siya nagbibiro. Kaya naman hinawakan ko ang kamay niya.“Kumalma ka lang. Kaya ko ito, at kaya nating dalawa. Kaunting oras na lang at magagawa rin natin ito,” sabi ko sa kanya.“Alam ko, kailangan na nating bilisan bago pa siya gumawa ng ibang hakbang na ikakasama mo. sure ako na may binabalak siyang masama kaya niya nilagyan ng dr*gs ang baso.”“Akala niya kasi mapapasunod niya
MARIANNE “Welcome sa aming bahay. This is your home now,” sabi niya sa akin habang nakangiti. “Okay lang ba talaga na dito ako?” tanong ko sa kanya. Na kunwari ay nag-aalala ako. “Of course, tara na sa loob ipapakilala kita sa pamilya ko.” sabi niya sa akin. Sumunod naman ako sa kanya. Siya na rin ang naghila ng maleta ko. Pagpasok ko ay may matandang nakaupo sa may wheelchair ang sumalubong sa amin. At may babae rin at lalaki na sa tingin ko ay mga teenager pa. “Dad, Yanne is here na.” sabi ni Romell sa matanda. “Is that you, Yanne? Ang laki mo na,” sabi niya sa akin. “Good morning po,” bati ko sa kanya. “Good morning, iha. Parang noong nakita kita ay sampung taon ka lang yata noon,” nakangiti na sabi niya. “Pasensya na po kayo kung hindi ko na po kayo gaanong maalala,” sabi ko sa kanya. “It’s okay, masyado ka namang bata noon. Saka inaanak ko rin ang daddy mo kaya magkapatid ang turingan nila ni Romell.” nakangiti na sabi niya na para bang totoo. Ayaw ko man sa narinig ko
MARIANNEMabilis ko itong nararamdaman kaya naman bigla akong tumayo para sugurin siya pero..“It’s me, mahal.” sabi ni ninong kaya naman nakahinga ako ng maayos.“Bakit kasi hindi ka man lang nagsasalita?” tanong ko sa kanya dahil nagulat talaga ako sa kanya.“Gusto ko kasing sumabay sa ‘yo maligo,” sagot niya sa akin habang nakangisi kaya naman tumawa ako.“Sure ka bang walang nakakita sa ‘yo pagpasok mo dito?” tanong ko sa kanya.“Wala po, maingat ako.” sagot niya sa akin.“Mabuti naman,” sabi ko sa kanya.“Ayyy!” nagulat ako dahil bigla na lang niya akong binuhat at pumasok kaming dalawa sa loob ng bathtub.“I miss you, mahal ko.” malambing na bulong niya sa tainga ko.“I miss you,” nakangiti na sabi ko at hinalikan ko siya sa labi.Mabilis naman siyang tumugon sa akin hanggang sa naging mapusok na kaming dalawa sa isa’t isa. Bumaba ang halik niya sa leeg ko, hanggang sa balikat ko. “M–Mahal, ‘wag mo akong lagyan ng kiss mark.” sabi ko sa kanya.“Why?”“Sasabihin ko sa ‘yo mamaya,
MARIANNE“Naniniwala ka ba sa kanya?” tanong sa akin ni Romell.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya.“Maniwala ka sa akin, ginagamit ka lang niya. Gagawin niya ang lahat para pagtakpan ang ginawa niya sa daddy mo,” sabi niya sa akin.“Kung alam mo pala na siya ay bakit hindi mo siya pina-aresto? Bakit hinayaan mo siya–”“Malakas ang kapit niya. Kilala mo si Governor Adam Dela Vega? Silang dalawa ang magkakampi, masyado silang malakas at hawak nilang dalawa ang mga kapulisan dito,” sagot niya sa akin.“Gaano ba siya kalakas para kaya niyang baliin ang batas?” kunwari ay tanong ko sa kanya.“Hindi mo alam ang kaya niyang gawi–”“Aalamin ko ang lahat,” sabi ko sa kanya.“Tutulungan kita,” sabi niya sa akin.“Ikaw ang bahala,” sabi ko at tumalikod na ako.“Gusto mo bang sumama sa bahay ko? Puwede kang tumira doon para hindi ka guluhin ni Andrew,” tanong niya sa akin.“Safe ba para sa akin ang bahay mo?” tanong ko sa kanya.“Oo naman, safe ka sa bahay ko.” sagot niya sa akin.“Okay,” sabi ko
MARIANNEAyaw kong sabihin kay manang ang totoo hindi dahil sa wala akong tiwala sa kanya. Mas pinili namin na hindi sabihin sa kanya dahil mas okay na kami na lang apat ang nakakaalam sa tunay na nangyayari. Naiinis lang ako dahil ang lakas talaga ng loob ni Ayra na pumunta sa bahay namin.“Pretty, ‘wag kang mag-alala dahil ang alaga kong ahas ang bahala kay Ayra.” natatawa na sabi ni Libby na mukhang may binabalak na naman.“Baka naman saktan niya ‘yon. Alalahanin mo nirentahan mo lang ‘yon,” paalala ko sa kanya.“Don’t worry dahil binili ko na siya. Akin na siya,” natatawa na sagot niya sa akin.“Really?”“Opo, dahil tuwang-tuwa ako sa kanya kaya akin na siya. Ang mahal nga ng bili ko sa kanya kaya hindi siya puwedeng mamatay,” sabi pa sa akin ng kaibigan ko.“Magkano naman ang bili mo sa ahas na ‘yon?”“Dahil sa magaling si Gallong ay binili ko siya ng 500k sa may-ari,” sagot niya sa akin.“Hindi naman halata na tuwang-tuwa ka sa ahas na ‘yon.”“Hindi lang ako natuwa kundi love ko