thank you po sa inyong lahat.. 1 or 2 chaps lang po talaga ang kaya ko po. hindi po ako mabilis magsulat lalo po sa kabila po ay nagsusulat ako ng DLV SERIES ko.. Si ninong gov po ay hindi po talaga puwede dito sa gn kaya po si mayor na lang ang ginawa ko.. thank you po and God bless you po!
MARIANNE “Nasa office mo tay–” “So, what? Ano naman kung nasa office ko?” tanong niya sa akin. “Nakakahiya, baka mamaya ay–” “Just give me five minutes,” sabi niya sa akin at mabilis na siniil ng mapusok na halik ang labi ko. “N–Ninong,” mahina na sambit ko. “It’s okay, baby. Walang papasok dito,” sabi niya sa akin. Muli niyang akong hinalikan sa labi kaya naman mabilis na rin akong tumugon. Para na rin tumigil na. Kukulitin pa rin naman niya ako eh. Tinugon ko ang bawat halik niya sa akin. Hanggang sa tumayo siya at pinatalikod niya ako sa kanya. Nakahawak ako ngayon sa edges ng table niya. Binaba niya ang suot kung cycling shorts at kasama na ang panty ko. “Quickie lang, baby.” sabi niya sa akin. Mabilis kong tinakpan ang bibig ko gamit ang isa kong kamay dahil naramdaman ko ang pagsagad ng pagk*lalaki niya sa loob ko. Wala ng ibang seremonyas dahil ipinasok na niya kaagad. He’s thrusting from behind. Mabilis at pasok na pasok. Halatang nagmamadali siya sa bawat
MARIANNE“Dahil ba umaasa ka pa rin na magkakabalikan kayong dalawa ng ex mo kaya hindi ka na nakipags*x sa iba? Bakit nakipags*x ka sa akin?” Wala sa sarili na tanong ko sa kanya.“Yanne—”Hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil may tumatawag sa phone niya. Nang sinagot niya ito ay bigla na lang siyang napapreno. Hindi siya nagsasalita at nakikinig lang sa kausap niya.“Papunta na ako,” sabi lang niya doon sa kausap niya.“What happened, ninong?” tanong ko sa kanya.Hindi siya sumagot sa akin at pinatakbo niya ang kotse niya. Bigla siyang nag U-turn at mabilis ang takbo ng kotse ngayon na halatang nagmamadali siya. Kaya kahit pa gusto kong magtanong ay hindi ko ginawa dahil nagmamadali siya. Hanggang sa narealize ko na sa school kami ni Alden pumunta. “Ninong, may nangyari ba kay Alden?” tanong ko sa kanya dahil bigla akong kinabahan.“Meron,” sagot niya sa akin.“Ano po?” Nagtatanong pa lang ako pero hindi ko namalayan na nakarating na pala kaming dalawa dito sa school ni Alden
MARIANNE“PARA SA NAG-IISA KONG PRINSESA” basa ko sa nakasulat sa labas ng sobre. Dahan-dahan ko itong binuksan at sulat ito ng daddy ko para sa akin.“Yanne,My baby, I miss you so much. Walang araw na hindi kita nami-miss. Alam ko na nagtatampo ka sa akin. Alam ko na gusto mong kasama kita at ganun rin naman ako. Gusto ko rin na nasa tabi kita palagi. Pero gustuhin ko man ay mas pinili ko na malayo ka sa akin dahil alam ko na mas safe ka. Baby, I’m really sorry. I’m sorry dahil ikaw ang nahihirapan sa mga desisyon ko sa buhay ko.Tatanggapin ko ang lahat dahil alam ko na sa ginagawa ko ay marami akong natutulungan kahit pa ang naging kapalit ay kayo. Sinimulan ko na kaya hindi ko na puwedeng itigil. Patawarin mo ako sa lahat ng pagkukulang ko sa ‘yo. Patawarin mo ako kung lumaki ka na wala ako sa tabi mo. I’m really sorry, baby. Patawarin mo si daddy.Darating ang araw na babawi ako sa ‘yo. At kapag dumating ang araw na ‘yon ay ako ang pinakamasayang tao sa buong mundo. Yanne, sorr
MARIANNE “Kuya, saan niyo ako dadalhin?” tanong ko sa kanila habang nasa biyahe kami. “Sa boss namin, pretty. Matagal ka na niyang gustong makilala eh,” sagot niya sa akin. “Sino po ba ang boss niyo?” tanong ko sa kanila. “Makikilala mo rin siya. Ang alam namin ay may pinaka-boss pa ang boss namin,” sagot niya sa akin. “Magkano po ba ang binayad nila sa inyo?” tanong ko pa sa kanila. “Isang milyon, Miss pretty.’ sagot pa ng isa sa kanila. “Maliit lang pala,” sabi ko sa kanila. “Gusto niyo bang magtrabaho sa akin?” tanong ko sa dalawang tanga na kausap ko. “Naku, Miss freelancer kaming dalawa. Wala kaming boss, kinukuha lang nila kami kapag kailangan nila kami. Boss lang ang tawag namin sa nagbabayad sa amin–” “Magbabayad ako?” sabi ko sa kanila pero bigla na lang silang tumawa na dalawa. Kahit na ang totoo ay ako ang dapat na natatawa ngayon dahil mga freelancer daw sila. Talagang pinaganda pa nila ang term na ginamit nila. “Naku, Miss. Marami na ang nag-alok sa amin niyan
MARIANNE“Hi, boys. Gusto niyo bang maglaro?” Nakangisi na tanong sa kanila ni Libby.“Magkakilala kayo?” tanong ng boss nila. “Hindi ko siya kilala,” sabi ko sa kanila dahil kailangan ko ng time.“Sino ka?!” tanong nila kay Libby.“Kailangan ko pa bang ipakilala ang sarili ko. Sorry pero hindi ko gustong makilala niyo ako. Sayang ang ganda ko,” natatawa na sabi ng kaibigan ko.“Sayang ang ka-sexyhan mo. Pakialamera ka kasi,” sabi pa nila.“Alam niyo, hindi niyo puwedeng saktan ang prinsesa ni congressman.” nakangisi na sabi ni Libby sa kanila.“Gusto mong maglaro diba? Simulan na natin–”“Okay,” nakangisi na sabi ni Libby at tinutok sa kanila ang baril na hawak niya.Akmang tututukan ako ng boss nila ng baril ay mabilis kong tinutok sa ulo niya ang baril na hawak ko. Dahil sa busy sila kanina kay Libby ay hindi man lang nila napansin na nakuha ko na ang dalawang baril sa kanila.“Prinsesa ni cong ‘yan,” tumatawa na sabi ng kaibigan ko.“Babarilin niyo ako? Sige barilin niyo ako para
MARIANNE“Pinagloloko mo ba ako?” tanong niya sa akin habang nakasalubong ang mga kilay niya.“Nagsasabi ako ng toto–”“Bakit marumi ang sapatos mo?” tanong niya sa akin kaya napatingin ako sa sapatos ko na nangingitim na dahil sa dumi kanina sa bakanteng lote.“Ninong–”“Mag-uusap tayo mamaya,” sabi niya sa akin at inalalayan na niya si Alden papasok sa loob ng bahay.Pumasok na sila at ako na lang ang naiwan dito. Napatingin na lang ako sa sapatos ko ngayon. Naiinis ako dahil hindi ko man lang naisip na magpalit kanina. Nawala sa isip ko sa sobrang pagmamadali ko. Sumunod na lang ako sa kanila. Dahil nga sa marumi ang sapatos ko ay hinubad ko na lang ito. Dumiretso ako sa laundry area nila ninong dito sa bahay.Nilabhan ko ito para naman hindi na niya alamin kung saan ba ako pumunta. Baka kaso malaman pa niya mas mabuti na safe ang lahat.“Anong ginagawa mo?” nagulat ako sa kanya dahil nandito na pala siya sa likuran ko.“Nilabhan ko lang po ang sapatos ko,” sagot ko sa kanya.“Bakit
MARIANNE“Sumama ka sa akin,” sabi niya at hinila na lang niya ako bigla.“Saan po tayo pupunta?” tanong ko sa kanya.“Mag-uusap tayo,” sagot niya sa akin.“Puwede naman tayong mag-usap dito. Kailangan ba talaga na umalis tayo?” tanong ko sa kanya.“Babalik rin tayo mamaya,” sagot niya sa akin. Kaya naman lumabas na kami sa bahay.“Libby?” gulat na tanong ko dahil nasa labas siya ng bahay ni ninong.“Hi, pretty.” nakangiti na bati niya sa akin.“Isasama natin siya,” sabi sa akin ni ninong.“Anong meron?” tanong sa akin ng kaibigan ko.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya dahil wala rin talaga akong idea.“Pumasok na kayo,” sabi sa amin ni ninong kaya naman pumasok na kaming dalawa sa loob ng sasakyan ni ninong.Sa backseat kaming dalawa nakaupo. Habang si ninong naman ang nagmamaneho. Hindi namin alam kung saan ba kami dadalhin nitong lalaking ito. Kaya naman humarap ako kay Libby at ganun rin siya sa akin.“Kumusta na ang lalaki?”“Okay naman siya. Kinulong ko.”“Mabuti naman, pakantahi
MARIANNEDahil sa paulit-ulit na nagpeplay sa utak ko ang sinabi niya kanina na hindi niya ako gusto pero ang katotohanan naman ay ginalaw na niya ako ay hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hindi na ako nagdalawang isip na atakehin siya na naging dahilan para matumba siya.“Boss!” sigaw ng mga tauhan niya.“Pretty, sibat na ako!” sigaw sa akin ng kaibigan ko at mabilis na lumabas.“Mayor, mayor, gising po! Gising!” paulit-ulit na sabi ng mga tauhan niya.“Ang hina naman ng mayor niyo,” sabi ko sa mga ito kaya tumingin sila sa akin.“Paano mo nagawa na mapatumba si mayor?” tanong niya sa akin.“Sinunod ko lang ang tinuro kanina,” sagot ko sa kanila.“Talaga po? Kanina lang ‘yon?” tanong pa nila na para bang hindi makapaniwala.“Opo,” sagot ko sa kanila.“Ang astig mo naman. Ang hinhin mo kasi kaya hindi namin inaasahan na mapapatulog mo si mayor.”“Gusto niyo bang makipaglaban sa akin para–”“Huwag na po, okay na po. Magaling ka na po, kaya mo ng patumbahin ang kalaban,” sabi niya sa a
MARIANNE“Bawal mo na itong hawakan dahil may boyfriend ako. Sa kanya lang ito at bawal ito sa ‘yo,” sabi ko sa kanya.Bigla na lang tumigil ang sasakyan at nagulat ako sa sumunod niyang ginawa.“Akin ka lang,” sabi niya sa akin na ikinagulat ko at mabilis niya akong siniil ng halik sa labi.Dahil sa pagkagulat ay hindi agad ako nakapag-react sa ginawa niya. Naging napusok na ang halik niya pero hindi ko pa rin nagawang tumugon sa kanya. Hanggang sa tumigil siya ay nakatulala lang ako. Nagulat kaming dalawa dahil may mga bumubusena na sa likuran namin. Pinatakbo niya ang sasakyan at pareho kaming tahimik na dalawa.Hindi naman ito ang unang beses na hinalikan niya ako pero kakaiba talaga ang nararamdaman ko. Hindi naman siguro ako nagulat sa halik kundi sa sinabi niya sa akin na sa kanya lang ako. Ang akala ko ay training kami pupunta pero sa tabing dagat pala. Nagpark siya sa tabi at bago kami bumaba ay nagsuot siya ng sumbrero. Ayaw rin niya na may makakilala sa kanya. Mas safe nga
MARIANNE“Hindi na siya babalik dito. Hindi naman siya welcome diba? Sa labas na lang kami magki–”“Subukan mo lang,” tiim bagang at may pagbabanta na sabi niya sa akin.“Ganyan ka naman eh. Lahat na lang bawal, bawal ganito bawal ang ganyan, bawal na lang lah—”Hindi ko na nagawang tapusin ang sasabihin ko dahil bigla na lang niyang hinalikan ang labi ko. Kaya naman buong lakas ko siyang itinulak. “‘Wag mo nga akong halikan. Hindi mo ako puwedeng halikan na lang kung kailan mo gusto!” sigaw ko sa kanya dahil nakakainis siya.“Break up with him,” sabi niya sa akin habang seryoso ang mukha niya.“Ayaw ko nga! Bakit ko naman gagawin ang utos mo? Kakasagot ko pa nga lang sa kanya tapos makikipagbreak na agad ako. Ano ako, siraulo?” tanong ko sa kanya.“Huwag mong ubusin ang pasensya ko,” sabi pa niya sa akin.“Alam mo, ninong. Tigilan mo ak–”“Ako rin ang tigilan mo,. Makipaghiwalay ka na sa kanya,” sabi niya sa akin.“Ewan ko sa ‘yo, bahala ka nga sa buhay m–”Nagulat na naman ako dahil
MARIANNE“Crush naman talaga kita, ikaw lang ito hard to get. Pero feeling ko talaga may gusto sa ‘yo ang ninong mo. Torpe lang yata sa ganda mo,” natatawa na sabi niya kaya lumapit ako sa kanya at hinampas ko siya ng unan.Naghampasan kaming dalawa hanggang sa nagaulat kaming dalawa dahil bigla na lang bumukas ang pintuan ng room ko.Nasa pintuan si ninong at kasama niya si Alden. “Ninong mong hindi mapakali,” pabulong na sabi sa akin ni Elias.“Hayaan mo siya,” sabi ko sa kaibigan ko.“Type ka talaga niyan, ayaw lang niyang aminin. Kita mo, parang sasaktan na ako,” sabi pa niya.“Saktan mo rin,” natatawa na sabi ko kaya lalong kumunot ang noo ni ninong.“May kailangan ka po ba, ninong?” tanong ko sa kanya.“Aalis ako, walang magbabantay kay Alden,” sabi niya sa akin.“Ang mommy niya?”“Magkasama kami,” sagot niya sa akin.“Bakit hindi niyo na lang siya isama?”“Ayaw niya, mas gusto ka raw niya kasama.” sagot niya sa akin.“Okay,” sabi ko at lumapit ako kay Alden.“Gusto mo sa akin,
MARIANNE“I miss you, baby.” malambing na sabi niya sa akin at niyakap niya ako.“I miss you too,” sabi ko sa taong matagal ko ng hindi nakikita.“Miss mo ako pero hindi ka man lang nagrereply sa mga messages ko,” parang bata na sabi niya sa akin.“Sorry po, busy lang ako kaya hindi ako nakapag-check ng mga messages,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Mabuti na lang at si Libby, sinagot ang message ko sa kanya.”“Hindi naman kasi siya busy. Teka lang kailan ka pala dumating?” tanong ko sa kanya.“Kagabi lang,” sagot niya sa akin.“Baby, may–”Napalingon kami dahil may bigla na lang tumikhim. Ang buong akala ko ay umalis na ang ninong ko pero nandito pa pala siya. Ang seryoso ng mukha niya habang nakatingin sa amin. Si Libby naman ay may kakaibang kinang sa mga mata niya na halatang natutuwa siya. Sure ako na hindi ang isang ito ang nagmessage kundi siya mismo.“Good afternoon, Sir.” bati ni Elias sa ninong ko.“Who are you?” tanong ni ninong habang seryoso ang mukha niya.“I’m Elias, Si
MARIANNEMukhang alam na niya na wala ako sa bahay niya. Hindi ako nagreply at umikot pa rin ako ng umikot dito sa subdivision nila. Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa bigla na lang may humarang sa daraanan ko na sasakyan. Bumaba ang driver pero hindi ko naman mamukhaan dahil sa nasisilaw ako sa ilaw ng kotse.“Ang tigas talaga ng ulo mo,” sabi niya sa akin kaya nalaman ko na ang ninong ko ito.“Nag-jogging lang ako,” sagot ko sa kanya.“Hating gabi?” galit na tanong niya sa akin.“Eh, ano naman kung hating gabi? May oras ba dapat ang jogging?” “Ngayon na may alam ka na sa self defense ay mayabang ka na. Akala mo magaling ka na,” sabi niya sa akin kaya pinaikutan ko siya ng mata.“Kapag wala naman akong alam ay sasabihin mo sa akin na mahina ako. Ngayon na may alam na ako ay mayabang na ako. Galit ka lang yata dahil hindi mo matanggap na napatulog kita,” sabi ko sa kanya.“Hop in,” utos niya sa akin at halatang naiinis siya sa sinabi ko.“Ayaw ko,” sagot ko sa kanya.“Yanne,” may pa
MARIANNEDahil sa paulit-ulit na nagpeplay sa utak ko ang sinabi niya kanina na hindi niya ako gusto pero ang katotohanan naman ay ginalaw na niya ako ay hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hindi na ako nagdalawang isip na atakehin siya na naging dahilan para matumba siya.“Boss!” sigaw ng mga tauhan niya.“Pretty, sibat na ako!” sigaw sa akin ng kaibigan ko at mabilis na lumabas.“Mayor, mayor, gising po! Gising!” paulit-ulit na sabi ng mga tauhan niya.“Ang hina naman ng mayor niyo,” sabi ko sa mga ito kaya tumingin sila sa akin.“Paano mo nagawa na mapatumba si mayor?” tanong niya sa akin.“Sinunod ko lang ang tinuro kanina,” sagot ko sa kanila.“Talaga po? Kanina lang ‘yon?” tanong pa nila na para bang hindi makapaniwala.“Opo,” sagot ko sa kanila.“Ang astig mo naman. Ang hinhin mo kasi kaya hindi namin inaasahan na mapapatulog mo si mayor.”“Gusto niyo bang makipaglaban sa akin para–”“Huwag na po, okay na po. Magaling ka na po, kaya mo ng patumbahin ang kalaban,” sabi niya sa a
MARIANNE“Sumama ka sa akin,” sabi niya at hinila na lang niya ako bigla.“Saan po tayo pupunta?” tanong ko sa kanya.“Mag-uusap tayo,” sagot niya sa akin.“Puwede naman tayong mag-usap dito. Kailangan ba talaga na umalis tayo?” tanong ko sa kanya.“Babalik rin tayo mamaya,” sagot niya sa akin. Kaya naman lumabas na kami sa bahay.“Libby?” gulat na tanong ko dahil nasa labas siya ng bahay ni ninong.“Hi, pretty.” nakangiti na bati niya sa akin.“Isasama natin siya,” sabi sa akin ni ninong.“Anong meron?” tanong sa akin ng kaibigan ko.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya dahil wala rin talaga akong idea.“Pumasok na kayo,” sabi sa amin ni ninong kaya naman pumasok na kaming dalawa sa loob ng sasakyan ni ninong.Sa backseat kaming dalawa nakaupo. Habang si ninong naman ang nagmamaneho. Hindi namin alam kung saan ba kami dadalhin nitong lalaking ito. Kaya naman humarap ako kay Libby at ganun rin siya sa akin.“Kumusta na ang lalaki?”“Okay naman siya. Kinulong ko.”“Mabuti naman, pakantahi
MARIANNE“Pinagloloko mo ba ako?” tanong niya sa akin habang nakasalubong ang mga kilay niya.“Nagsasabi ako ng toto–”“Bakit marumi ang sapatos mo?” tanong niya sa akin kaya napatingin ako sa sapatos ko na nangingitim na dahil sa dumi kanina sa bakanteng lote.“Ninong–”“Mag-uusap tayo mamaya,” sabi niya sa akin at inalalayan na niya si Alden papasok sa loob ng bahay.Pumasok na sila at ako na lang ang naiwan dito. Napatingin na lang ako sa sapatos ko ngayon. Naiinis ako dahil hindi ko man lang naisip na magpalit kanina. Nawala sa isip ko sa sobrang pagmamadali ko. Sumunod na lang ako sa kanila. Dahil nga sa marumi ang sapatos ko ay hinubad ko na lang ito. Dumiretso ako sa laundry area nila ninong dito sa bahay.Nilabhan ko ito para naman hindi na niya alamin kung saan ba ako pumunta. Baka kaso malaman pa niya mas mabuti na safe ang lahat.“Anong ginagawa mo?” nagulat ako sa kanya dahil nandito na pala siya sa likuran ko.“Nilabhan ko lang po ang sapatos ko,” sagot ko sa kanya.“Bakit
MARIANNE“Hi, boys. Gusto niyo bang maglaro?” Nakangisi na tanong sa kanila ni Libby.“Magkakilala kayo?” tanong ng boss nila. “Hindi ko siya kilala,” sabi ko sa kanila dahil kailangan ko ng time.“Sino ka?!” tanong nila kay Libby.“Kailangan ko pa bang ipakilala ang sarili ko. Sorry pero hindi ko gustong makilala niyo ako. Sayang ang ganda ko,” natatawa na sabi ng kaibigan ko.“Sayang ang ka-sexyhan mo. Pakialamera ka kasi,” sabi pa nila.“Alam niyo, hindi niyo puwedeng saktan ang prinsesa ni congressman.” nakangisi na sabi ni Libby sa kanila.“Gusto mong maglaro diba? Simulan na natin–”“Okay,” nakangisi na sabi ni Libby at tinutok sa kanila ang baril na hawak niya.Akmang tututukan ako ng boss nila ng baril ay mabilis kong tinutok sa ulo niya ang baril na hawak ko. Dahil sa busy sila kanina kay Libby ay hindi man lang nila napansin na nakuha ko na ang dalawang baril sa kanila.“Prinsesa ni cong ‘yan,” tumatawa na sabi ng kaibigan ko.“Babarilin niyo ako? Sige barilin niyo ako para