Wala sa sariling napangiti siya nang papalapit na siya sa mga kaibigan. "Hi." Bati niya ng nakalapit na sa kanila at umupo sa bakanting upuan. Naguguluhang palipat lipat ang tingin niya sa dalawa dahil hindi pa rin nagbago ang mukha ng mga ito. Galit na makatingin. "Ganyan kayo makatingin?" Naguguluhang tanong niya. Hindi parin ito nagsalita at tinaasan lang siya ng kilay."Okey, sorry na kung nahuli ako may kumausap lang sa'kin." Nakangusong sabi niya."Te, Hindi ka huli, Huling huli ka at nasa sambong minuto ang late mo. Dahil diyan kaya late tayo ng isang subject." Nakairap na sabi ni Wella na kinatanga niya at hindi makapaniwala."As in late tayo?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito. Sabay tumango ang dalawa. Bagsak balikat na tumingin na lang siya sa mga kaibigan. "Dapat pumasok na lang kayo at nag text na lang kayo sa'kin na nauna na kayo, sayang din kasi yon." "Aba te edi wala kang kasama dito kung iniwan ka namin." Sabat ni Ag. Wala sa sariling napangiti siya. "T
Wala sa sariling napangiti siya ng papalapit na siya sa mga kaibigan at ang sama ng tingin sa kanya. "Hi." Bati ko ng nakalapit na ako sa kanila at umupo sa bakanteng upuan, Naguguluhang palipat lipat ang tingin ko sa dalawa dahil hindi parin nag bago ang ang mukha ng mga ito. Galit makatingin. "Ganyan kayo makatingin?" Naguguluhang tanong ko sa kanila. Hindi parin ito ng salita at tinaasan lang ako ng kilay."Okey, sorry na kong na huli ako may kumausap lang sakin." Nakangusong sabi ko."Te, Hindi ka huli, Huling huli ka at nasa sambong minuto ang late mo. Dahil diyan kaya late tayo ng isang subject." Nakairap na sabi ni wella na kina tanga ko at hindi makapaniwala."As in late tayo ?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanila . Sabay tumango ang dalawa. Bagsak balikat na tumingin ako sa kanila. "Dapat pumasok na lang kayo at nag text nalang kayo sakin na nauna na kayo sayong din kasi yon." "Aba te edi wala kang kasama dito kung iniwan ka namin." Sabat ni ag. Wala sa sariling nap
"Anong ginagawa natin dito." Seryosong tanong ni wella. Nag alangang tumingin ako dito at ngumiti. "Last nato, please." Napabuntong hininga na lamang ito at naiilang. Alam niyang hindi ito sasang ayon pag pinaalam niya kong saan siya pupunta, kaya hindi niya sinabi sa mga ito. "Tigas ng ulo." Ismid ni wella. "Bayaan mo na at ngayon lang naman sa susunod na pupunta pa siya dito pokpokin mo ang ulo para matauhan." Sabat ni ag at tumingin sakin pagkatapos inirapan ako."Pasok na tayo nagugutom na ako." Nag madaling sabi ni wella na nakahawak sa tiyan at nauna ng pumasok sa loob. Pa ayaw ayaw pa, Siya naman ang naunang pumasok. "Bilisan mo diyan." Tawag sakin ni ag at sumunod kay wella. "Mga kaibigan ko nga sila." Naiilang na sabi ko at sumunod na din sa kanila. Pag pasok namin nag hanap kami ng upuan at ang pinili ko ay kong saan kami lagi naka upo ni Luis dati.Dito kami kumakain ni Luis tuwing sinusundo niya ako tuwing sabado. Gusto kong pumunta dito at maalala kong gano k
"Opss, sorry.""What the hell!" Nanggagalaiting tumayo ito at nanlaki ang matang tumingin sakin. "Are you blind? Or stupid!" Galit na sigaw nito habang pinag pag ang kaliwang balikat dahil na basa. Ang arte. Pigil niyang mangiti nang nakita ang reaksyon ng babae na galit na galit. Tumingin siya sa likod kong saan nakaupo ang lalaki at kumaway dito. "Hi kuya." Nakangiting bati niya at tumingin ulit sa babaeng binuhusan niya. " Sorry talaga tigulang." Napatingi siya kay luis dahil bigla nalang nitong naibuga ang uniinom na tubig at tumingin sa kanya. Habang hinimas himas ang dibdib. Naiinis na inirapan niya ito at tumingin ulit sa babae. "Sorry po, natapilok po kasi ako habang umiinom ng tubig kaya po nabuhusan kita." "Stupid." Gigil na sabi nito. Tumayo si luis at lumapit sa babae para awatim ito. "Stop it Shane, umuwi nalang tayo then you can change your dress." Mahinang bulong niya sa babae.Hindi makapaniwalang tumingin ang babae sa kanya. "Are you crazy, binuhusan niya
I don't know what to do. I don't want to see her crying because of me, It's like hell. Nong nakita ko siyang lumabas sa bahay ko na may dalang gamit gumuho ang mundo ko, hindi ko kayang makita siyang humahakbang palayo sakin. " I want to talk to you, can you come here in my office?" Lumalim ang gatla niya sa noo ng mabasa ang text galing sa ina ni sam. "Sige po tita, i'm free po this afternoon." Reply niya at nilapag ang cellphone sa table. Ilang minuto siyang naka pikit ang mata bago nagpasyang dumilat at lumabas na ng opesina. "Karen, Can you check if i have important meeting this afternoon and tomorrow?" Tanong niya at tumingin sa relo kong anong ora's na." Wala, wang kana ding pumasok kahit kilan para akin natong mga pera mo." Sagot nito habang panay ang pindot sa cellphone. Tumingkayad siya at sinilip kong ano ang ginawa ng dalaga, What the hell, Shes playing game sa oras pa talaga ng trabaho? " At sinong nag sabing pwede kang mag cellphone sa oras ng trabaho mo?" Nakapama
"Seriously luis?" Hindi makapaniwalang tumingin nito sakin. "You saying sorry because you fuck me before ? what the hell happen to you." Naka taas ang sulok ng labi nito at naiilang na pinatitigan siya. "Wag mong sabihing tinawagan mo ako para lang sabihin yan?" Tanong nito. Napabuga na lamang siya ng hininga. "Look, Im sorry ok, sorry kasi pinatulan kita." "Wow, i cant believe you. Ganon mo bo ako kaayaw dati at nag sorry ka ngayon?" Hindi makapaniwalang sabi nito. Hindi na mapinta ang mukha nito, Siguro ay naiinis. "Hindi naman sa ayaw ko sayo, Im saying sorry because i used you, Hindi dapat nang yari yon dahil magkaibigan tayo. And remember, hindi tayo nag break, gusto ko lang malinaw satin at tapusin kong ano man ang ugnayan natin. I'm not ending our friendship, Tinitigil ko ang pagiging, you know. Hope you understand.""And what is the reason?" Nakataas ang kilay na tanong nito. Natatawang umiling siya. "Okey no need to answer i already know it." Umirap ito sakin. "Kong
Ang saya nila tingnan, Ang kaibigan niya na kausap ang mama niya ay nakangiti at alam niyang masaya ang mga ito. Pero siya, Masaya siya pero may lungkot na kasama. Andito sila ngayon sa garden, Andito ang lahat na malalapit sa kanya ang wala lang si luis. Ang lungkot lang dahil hindi man lang nito naisip na puntahan siya. Tumayo siya at umalis, Alam niyang hindi siya napapansin ng mga kasama dahil bush ang mga ito kakatawan. Hindi niya alam pero parang may sariling isip ang paa niya at tumungo siya sa pintuan. Nakatayo siya ngayon sa pintuan at tanaw ang malaking gate. Sinandal niya ang ulo sa hamba ng pintuan at wala sa sariling inisip si luis, Ang nasa isip niya dati ga graduate siya na kasama ito, Pero wala siya. Napabuntong hininga na lamang siya at pinipigilang tumulo ang luha."Baby." Tawag sa kanya ng kanyang ina. Agad niyang pinunasan ang luha at nakangiting lumingon sa ina. Lumapit ito at niyakap ang baywang niya. "Inaantay mo parin ba siya?" Umiling siya at umiwas ng
"Asan si mama?" Nalilitong tanong niya kay sasah nang pag kababa niya at ang kapatid lang ang nakita niya. Pagod na tumayo ito at tiningnan siya. "Dahil sa sobrang tagal mong mag bihis iniwan na tayo." Agad siyang tumingin sa relo at binalik ang tingin sa kapatid. Nag salubong ang kilay niya. "Hindi naman, Fifteen minutes lang." "You know your mother ate sam, Ayaw non na nag aantay." Pinag krus nito ang mga braso. "Saan tayo sasakay kong ganon?" Tanong niya sa kapatid at tumingin sa labas."I don't know." Sagot nito at ulit ng upo. " Tawagan mo kaya si luis." Nanlaki ang mata niya sa gulat at tumingin sa kapatid nakangisi sa kanya. Sana talaga alam nito kong ano ang sinasabi dahil kong hindi kukurutin niya talaga ang singit nito. "Nakalimutan mo bang mag ka away kami? Tapos sasabihin mong tawagan ko siya ni hindi man nga lang non maisip na tawagan ako. Ano nalang sasabihin niya kong ako ang unang tumawag saming dalawa na marupok ako, Bahala siya kamo sa buhay niya." Naiinis na
Dahan dahang napadilat ako at ang una kong nakita ay ang kulay gray na kisame sa’king kwarto. Nangunot ang noo ko at doon kona naalala kung ano ang nangyari kanina sa’min ni Dieb bago ako nawalan ng malay. "Holy fuck!" Kaagad akong napaupo at talagang inisip kung totoo ba ang nangyari kanina sa at hindi guni-guni lang. “Totoo ba talaga ‘yon?” At nang tingnan ko ang pulsuhan ko ay namumula nga ‘yon. Ibig lang sabihin ay totoo nga. Unti unti ang ngiti ko ay nawala, kiligin na sana ako pero bawal pala at mali. Hindi na pwedeng maulit ang nangyari. Napabuntong hininga na lang ulit ako at pabagsaka na binalik ang katawan sa pagkakahiga. Kagat ang labi at napahawak ako ‘don ng hindi ko maiwasang maalala ang halik na iginawad sa’kin ni Dieb. Para kaya saan ‘yong halik? at bakit bigla na lang nagkaganon siya. Ilang taon kaming hindi nag-uusap. Tapos haharap sa’kin at manghahalik? nang ganon ganon lang kadali? Hindi ko mahanap ang dahilan kung bakit bigla na lang ako nitong sinunggaban
“Ma,” inaantok na tawag ko sa mama ko. Ang mata ko ay papikit pikit pa nang humalik siya sa pisngi ng ina at naglalambing dito. Umupo na rin ako sa bakanteng upuan habang hindi pa rin pinapakawalan ang kamay ng ina, isinandal ko ang ulo dito habang nakapikit, tinatanggal pa ang pagka antok. “Yna.” “Opo, 5 minutes lang po ma, inaantok pa ako eh. At tsaka po walang pasok ngayon bakit po kasi ginising nito na kaagad ako.” Inaantok kong reklamo at hindi pa rin dinidilat ang mga mata. “Pagpasensiyahan mona Dieb at ganyan talaga ‘yan pag walang pasok halos hindi na lalabas ng kwarto kung nasa labas naman halos hindi na uuwi.” Nanigas ang katawan ko sa narinig. Bigla ay nawala ang antok ko sa pangalan na narinig. At nang dumilat nga ang mata ko ay hindi nga ako nagkamali, nasa harapan ko nga ang lalaki, naka upo at kumakain habang ang mata ay nasa’kin. Nagkasabulong ang mga mata namin at syempre tumibok na naman ang puso ko. Pero iba na ang tibok ngayon, may inis ng kasama. Nagpakawal
Isang matabang na tingin ang pinakita ko sa kanya, hindi ko na maaala kung kailan ko siya huling nginitian. Pati mga magulang namin ay nagtataka rin. Si mama naman ay hindi makapaniwala sa ginawa ko dahil ba patay na patay ako sa kanya dati. Pero dati ‘yon. Hindi na ngayon. Tapos na ako. Anim na taon na ang lumipas pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakalimutan ang ginawa ng lalaki. At simula sa araw na ‘yon ay nag iba na rin ang pakikitungo ko sa kanya. Hindi na kami tulad ng dati. Isang hangin na ang tingin ko sa kanya ngayon, na kahit andiyan siya ay wala na akong pakialam. At pinagpapasalamat ko rin ang ginagawa ng lalaki, dahil ito man ay hindi nagtangkang kausapin ako, hanggang tingin lang. Napairap na lang ako sa hangin nang lumagpas ako sa kanya. Hindi ko na pinapansin ang hangin na naging dahilan ng paglipad ng skirt ko, may sycling naman akong suot at hindi naman masyadong tumataas, sakto lang na makita ang maliit kung skirt. Naka suot ako na croptop ngayon at maliit
Kagat ang labi na umakyat ako sa kwato ni Dieb. Ang balak ko ngayon ay puntahan ito at yayain na mamasyal. Ilang linggo na kasing hindi ako nakakapasyal dahil busy ako sa school, ngayon lang ako nagkaroon ng time kaya naman naisip ko kaagad siya. Lakad takbo ang ginawa ko paakyat sa hagdan sa sobrang excited ko.Hindi na nga rin ako kumatok dahil gano’n naman talaga ako, binuksan ko na kaagad ang pinto. Pero ang ngiti ko ay nawala at napalitan ng gulat ng bumungad sa’kin ang ingay na gawa ng dalawang tao na magkapatong pa sa kama. Nanigas ang katawan ko, nanginginig. Sinasabi ng utak ko na umalis na ako pero ang katawan ko ay hindi makagalaw, nakatingin lang ako sa dalawang tao na nagmamadaling takpan ang katawan nila. At ang malakas na sigaw ni Dieb ang nagpabalik sa kaluluwa ko. “Yna! anong ginagawa mo dito!” Nang akmang tatayo na ito ay tsaka ko lang naigalaw ang katawan, dahan dahang umatras ako at nang bumalik na ang lakas ko ay tsaka na ako tumakbo nang mabilis. Narinig ko p
After wedding "Baby are you drunk ?" Tanong nito ng asawa niya. Nakangusong tumingin ako dito at hinilig ang noo sa dibdib niya."Pano kasi ang haba ng heels ko masakit sa paa. Hindi naman ako lasing, Dalawang braso lang ang nainom ko kanina talagang masakit lang ang paa ko." Nag angat siya ng tingin at tumingin kay luis. "Bakit mabigat ba ako?" Binuhat niya na kasi ako nang pag kababa pa namin sa kotse at ngayon malapit na kami sa kwarto."Nope? baby can you open the door?" Agad ko namang sinunod ang sinabi niya nang nakapasok na kami sinipa niya na lang ang pinto para sumirado.Nilapag niya ako sa kanya tsaka dumagan sakin."Now mrs Samantha Manalo Salvacion." Wala sa sariling napangiti ako."Ang ganda ng Full name ko." Kumento ko."Ngiting ngiti ang asawa ko." Pansin nito sakin."Bakit ikaw ba hindi masaya?" Tanong ko sa kanya.Inayos nito ang buhok ko. "Kung sobrang saya mo. Ako naman ay sobra sobra sobrang saya ko. Walang kapantay mahal na mahal kita sam. I love you." "Mag kapa
"Luis. Bakit pa punta to sa bahay mo doon naba ako titira ulit? Kukunin kona ba ang mga gamit ko sa bahay?" "Hindi sasamahan mo ako sa meeting." Nawala ang ngiti ko at napasimangot sa sinabi niya."Yong secretary mo pala?" Tanong ko."She's busy." Sagot nito."Ginawa mopa akong secretary." Bulong ko. Tahimik ang byahe at hindi ko siya kinakausap. Akala ko pa naman titira na ulit ako sa kanya. "Baba kana at mag bihis. Nasa mesa ang damit mo." Hindi kona siya pinansin at pumasok sa loob. Nakita niya ang paper bag sa mesa ng sinilip damit yon at kulay pula. Ang ganda sana kaso mukhang mahal hindi pasado sakin. Nakangiting humarap ako sa salamin. Ang ganda ng damit, Kasyang kaysa lang sakin at ang haba hanggang sa taas ng tuhod kaya ang ganda niyang tingnan. Tinanggal korin ang tali ko para naka lugay ang buhok ko para maganda tingnan. Ang pangit ko kasi pag naka tali, Ang laki ng pisngi ko. Nag lagay din siya ng kaunting lipstick para hindi maputla tingnan ang mukha niya. Lumabas si
Nakangiting nakamasid siya sa dagat. Ang ganda. Ang sarap sa pakiramdam. Gusto niyang pag may mga anak na siya gusto niyang dito lumaki. Gusto niyang makilala nila ang lugar nato. Ang lugar na saksi sa pag mamahalan nilang dalawa ni luis. Gumuhit ang ngiti sa labi niya nang naramdaman niyang may kamay na pumulupot sa baywang niya. "What is in your mind?" Taong nito."Wala. Masaya lang ako." Narinig kong tumawa ito dahilan para mapangiti ako ng tudo. "I'm watching you from afar at kahit doon kita ko ang malapad mong ngiti.""Luis." Katahimikan ang namayani saming dalawa."Salamat. Salamat dahil andito ka, Alam mo bang sa lahat ng kinidnap ako lang ang masaya kasi kasama kita." "Hindi naman kita kinidnap." Bulong nito na kinatawa ko."Oo na hindi kaya pala hindi ko alam na plano niyo to ng magulang ko.""Pero baby,Ako dapat ang mag papasalamat sayo. Thank you for giving me another chance. Another chance to be with you. Pangako hindi kona sasayangin ang binigay mong pag kakataon. Na
"Luis?" Dahan dahang niyang hinaplos ang dibdib ng lalaki. Nakahiga na sila ngayon sa kama. Kakatapos lang din nilang kumain. Gumalaw ito at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sakin. "Why?""Bati naba tayo?" Nalilitong tanong ko dito. "Luis natatakot ako. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko pano pag iiwan mo ulit ako? Ano nang gagawin ko? Pano-" "Baby, Umiiyak kana naman tama na." Putol nito sa sinasabi ko. Tinanggal nito ang ulo ko na nakapatong sa braso niya at tumagilid paharap sakin."Alam ko kong gano kita nasaktan sa ginawa ko. But i promise to you that i will do my best not to hurt you again. Pangako hindi na kita sasaktan, Hindi na kita iiwan. Hindi kona gagawin yon baby." Nakatitig lang siya sa lalaki. Ngumiti ito at inayos ang buhok ko na nakatabing sa mata ko. "Im sorry baby, I'm sorry. Gusto kong wag monang banggitin at wag kanang matakot dahil hindi kona uulitin yon at hindi na ako papayag na umalis ka ulit.""I'm not gonna force you to trust me again. Hihin
f"Luis pano kong hanapin ako ni mama? Malamang nataranta nayon ngayon dahil wala pa ako." Pag papaliwanag niya dito. Kanina pa siya sunod ng sunod sa dito pero wala parin siyang napapala dahil hindi siya nito sinasagot."Luis." Nag tatampong tawag niya dito. Umabot na sila dito sa kwarto kakasunod. Umupo ako sa higaan at pagod na bumuntong hininga."Bakit dinala mo ako dito, Luis si mama baka iyak na yon ng iyak ngayon." Nag aalala siya sa mama niya. "Okey" Buntong hininga nito at dinukot sa bulsa ang cellphone tsaka inabot sa kanya. "Here, Call your mom." Agad niyang kinuha ang cellphone at tinipa ang number ng mama niya. "Mama." "Hey baby, I'm busy can we talk later?" Napamaang siya sa bungad ng mama niya sa kanya. "Mama, Hindi ka ba mag tatanong kong asan po ako ngayon? Mama kinuha po ako ni lu-" "Ok enjoy your day with him, Sorry i can't hear you clearly. Bye baby!" Hindi makapaniwalang napa titig siya sa cellphone ng binaba ng kabilang linya ang tawag. Hindi man lang siya