Wala sa sariling napangiti siya ng papalapit na siya sa mga kaibigan at ang sama ng tingin sa kanya. "Hi." Bati ko ng nakalapit na ako sa kanila at umupo sa bakanteng upuan, Naguguluhang palipat lipat ang tingin ko sa dalawa dahil hindi parin nag bago ang ang mukha ng mga ito. Galit makatingin. "Ganyan kayo makatingin?" Naguguluhang tanong ko sa kanila. Hindi parin ito ng salita at tinaasan lang ako ng kilay."Okey, sorry na kong na huli ako may kumausap lang sakin." Nakangusong sabi ko."Te, Hindi ka huli, Huling huli ka at nasa sambong minuto ang late mo. Dahil diyan kaya late tayo ng isang subject." Nakairap na sabi ni wella na kina tanga ko at hindi makapaniwala."As in late tayo ?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanila . Sabay tumango ang dalawa. Bagsak balikat na tumingin ako sa kanila. "Dapat pumasok na lang kayo at nag text nalang kayo sakin na nauna na kayo sayong din kasi yon." "Aba te edi wala kang kasama dito kung iniwan ka namin." Sabat ni ag. Wala sa sariling nap
"Anong ginagawa natin dito." Seryosong tanong ni wella. Nag alangang tumingin ako dito at ngumiti. "Last nato, please." Napabuntong hininga na lamang ito at naiilang. Alam niyang hindi ito sasang ayon pag pinaalam niya kong saan siya pupunta, kaya hindi niya sinabi sa mga ito. "Tigas ng ulo." Ismid ni wella. "Bayaan mo na at ngayon lang naman sa susunod na pupunta pa siya dito pokpokin mo ang ulo para matauhan." Sabat ni ag at tumingin sakin pagkatapos inirapan ako."Pasok na tayo nagugutom na ako." Nag madaling sabi ni wella na nakahawak sa tiyan at nauna ng pumasok sa loob. Pa ayaw ayaw pa, Siya naman ang naunang pumasok. "Bilisan mo diyan." Tawag sakin ni ag at sumunod kay wella. "Mga kaibigan ko nga sila." Naiilang na sabi ko at sumunod na din sa kanila. Pag pasok namin nag hanap kami ng upuan at ang pinili ko ay kong saan kami lagi naka upo ni Luis dati.Dito kami kumakain ni Luis tuwing sinusundo niya ako tuwing sabado. Gusto kong pumunta dito at maalala kong gano k
"Opss, sorry.""What the hell!" Nanggagalaiting tumayo ito at nanlaki ang matang tumingin sakin. "Are you blind? Or stupid!" Galit na sigaw nito habang pinag pag ang kaliwang balikat dahil na basa. Ang arte. Pigil niyang mangiti nang nakita ang reaksyon ng babae na galit na galit. Tumingin siya sa likod kong saan nakaupo ang lalaki at kumaway dito. "Hi kuya." Nakangiting bati niya at tumingin ulit sa babaeng binuhusan niya. " Sorry talaga tigulang." Napatingi siya kay luis dahil bigla nalang nitong naibuga ang uniinom na tubig at tumingin sa kanya. Habang hinimas himas ang dibdib. Naiinis na inirapan niya ito at tumingin ulit sa babae. "Sorry po, natapilok po kasi ako habang umiinom ng tubig kaya po nabuhusan kita." "Stupid." Gigil na sabi nito. Tumayo si luis at lumapit sa babae para awatim ito. "Stop it Shane, umuwi nalang tayo then you can change your dress." Mahinang bulong niya sa babae.Hindi makapaniwalang tumingin ang babae sa kanya. "Are you crazy, binuhusan niya
I don't know what to do. I don't want to see her crying because of me, It's like hell. Nong nakita ko siyang lumabas sa bahay ko na may dalang gamit gumuho ang mundo ko, hindi ko kayang makita siyang humahakbang palayo sakin. " I want to talk to you, can you come here in my office?" Lumalim ang gatla niya sa noo ng mabasa ang text galing sa ina ni sam. "Sige po tita, i'm free po this afternoon." Reply niya at nilapag ang cellphone sa table. Ilang minuto siyang naka pikit ang mata bago nagpasyang dumilat at lumabas na ng opesina. "Karen, Can you check if i have important meeting this afternoon and tomorrow?" Tanong niya at tumingin sa relo kong anong ora's na." Wala, wang kana ding pumasok kahit kilan para akin natong mga pera mo." Sagot nito habang panay ang pindot sa cellphone. Tumingkayad siya at sinilip kong ano ang ginawa ng dalaga, What the hell, Shes playing game sa oras pa talaga ng trabaho? " At sinong nag sabing pwede kang mag cellphone sa oras ng trabaho mo?" Nakapama
"Seriously luis?" Hindi makapaniwalang tumingin nito sakin. "You saying sorry because you fuck me before ? what the hell happen to you." Naka taas ang sulok ng labi nito at naiilang na pinatitigan siya. "Wag mong sabihing tinawagan mo ako para lang sabihin yan?" Tanong nito. Napabuga na lamang siya ng hininga. "Look, Im sorry ok, sorry kasi pinatulan kita." "Wow, i cant believe you. Ganon mo bo ako kaayaw dati at nag sorry ka ngayon?" Hindi makapaniwalang sabi nito. Hindi na mapinta ang mukha nito, Siguro ay naiinis. "Hindi naman sa ayaw ko sayo, Im saying sorry because i used you, Hindi dapat nang yari yon dahil magkaibigan tayo. And remember, hindi tayo nag break, gusto ko lang malinaw satin at tapusin kong ano man ang ugnayan natin. I'm not ending our friendship, Tinitigil ko ang pagiging, you know. Hope you understand.""And what is the reason?" Nakataas ang kilay na tanong nito. Natatawang umiling siya. "Okey no need to answer i already know it." Umirap ito sakin. "Kong
Ang saya nila tingnan, Ang kaibigan niya na kausap ang mama niya ay nakangiti at alam niyang masaya ang mga ito. Pero siya, Masaya siya pero may lungkot na kasama. Andito sila ngayon sa garden, Andito ang lahat na malalapit sa kanya ang wala lang si luis. Ang lungkot lang dahil hindi man lang nito naisip na puntahan siya. Tumayo siya at umalis, Alam niyang hindi siya napapansin ng mga kasama dahil bush ang mga ito kakatawan. Hindi niya alam pero parang may sariling isip ang paa niya at tumungo siya sa pintuan. Nakatayo siya ngayon sa pintuan at tanaw ang malaking gate. Sinandal niya ang ulo sa hamba ng pintuan at wala sa sariling inisip si luis, Ang nasa isip niya dati ga graduate siya na kasama ito, Pero wala siya. Napabuntong hininga na lamang siya at pinipigilang tumulo ang luha."Baby." Tawag sa kanya ng kanyang ina. Agad niyang pinunasan ang luha at nakangiting lumingon sa ina. Lumapit ito at niyakap ang baywang niya. "Inaantay mo parin ba siya?" Umiling siya at umiwas ng
"Asan si mama?" Nalilitong tanong niya kay sasah nang pag kababa niya at ang kapatid lang ang nakita niya. Pagod na tumayo ito at tiningnan siya. "Dahil sa sobrang tagal mong mag bihis iniwan na tayo." Agad siyang tumingin sa relo at binalik ang tingin sa kapatid. Nag salubong ang kilay niya. "Hindi naman, Fifteen minutes lang." "You know your mother ate sam, Ayaw non na nag aantay." Pinag krus nito ang mga braso. "Saan tayo sasakay kong ganon?" Tanong niya sa kapatid at tumingin sa labas."I don't know." Sagot nito at ulit ng upo. " Tawagan mo kaya si luis." Nanlaki ang mata niya sa gulat at tumingin sa kapatid nakangisi sa kanya. Sana talaga alam nito kong ano ang sinasabi dahil kong hindi kukurutin niya talaga ang singit nito. "Nakalimutan mo bang mag ka away kami? Tapos sasabihin mong tawagan ko siya ni hindi man nga lang non maisip na tawagan ako. Ano nalang sasabihin niya kong ako ang unang tumawag saming dalawa na marupok ako, Bahala siya kamo sa buhay niya." Naiinis na
f"Luis pano kong hanapin ako ni mama? Malamang nataranta nayon ngayon dahil wala pa ako." Pag papaliwanag niya dito. Kanina pa siya sunod ng sunod sa dito pero wala parin siyang napapala dahil hindi siya nito sinasagot."Luis." Nag tatampong tawag niya dito. Umabot na sila dito sa kwarto kakasunod. Umupo ako sa higaan at pagod na bumuntong hininga."Bakit dinala mo ako dito, Luis si mama baka iyak na yon ng iyak ngayon." Nag aalala siya sa mama niya. "Okey" Buntong hininga nito at dinukot sa bulsa ang cellphone tsaka inabot sa kanya. "Here, Call your mom." Agad niyang kinuha ang cellphone at tinipa ang number ng mama niya. "Mama." "Hey baby, I'm busy can we talk later?" Napamaang siya sa bungad ng mama niya sa kanya. "Mama, Hindi ka ba mag tatanong kong asan po ako ngayon? Mama kinuha po ako ni lu-" "Ok enjoy your day with him, Sorry i can't hear you clearly. Bye baby!" Hindi makapaniwalang napa titig siya sa cellphone ng binaba ng kabilang linya ang tawag. Hindi man lang siya