MasukShare
บทที่ 13 ประวัติของน้ำหวาน
Terakhir Diperbarui:
2025-04-01 20:01:43"ไม่รบกวนหรอกลูก ถ้าไม่รังเกียจก็ทานด้วยกันถือว่าตาขอบใจที่พาเจ้าหวานมาส่ง" ตาน้อยว่าอย่างใจดี ท่านมองสายตาคนออกว่าแต่ละคนคิดกับหลานสาวท่านยังไงและมองออกว่าสายตาที่โรมกับมาร์คมองนั้นเหมือนสายตาที่ผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กมากกว่าจะมองไปถึงเรื่องชู้สาว
"งั้นผมไม่เกรงใจนะครับตาแล้วเห็นน้องหวานบอกว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนนี่ครับ" โรมยังเอ่ยถามคำถามเดิมแต่ตอนนี้น้ำหวานหายไปแล้ว
"อ๋อ...น้องเพลงหลานลุงกรณ์ข้างบ้านเรานี่แหละ เพื่อนเรียนด้วยกัน ป่วยเป็นมะเร็งก้านสมอง ตอนนี้หมอให้มารักษาที่บ้าน" ตาน้อยตอบพลางถอนหายใจเบา ๆ
"ตาจ๋าหาข้าวเลยนะคะ เดี๋ยวจะเลยเวลากินยาแล้วเดี๋ยวกินเสร็จหนูจะเอาส้มไปฝากเพลงนะคะ หนูซื้อมาให้ตาด้วยนะ" เสียงแจ๋ว ๆ ว่ามาจากในครัว พร้อมกับร่างเล็กในชุดอยู่บ้านเป็นกางเกงสามส่วนเสมอเข่ากับเสื้อกีฬาตัวใหญ่ประคองถาดกับข้าวที่มี 2-3 อย่างเข้ามาด้วยแล้ววางบนโต๊ะเล็กก่อนจะเดินไปหยิบเสื่อกระจูดที่วางอยู่มุมห้องมาปูแล้วยกถาดมาวางด้านล่าง "บ้านเราไม่มีโต๊ะทานข้าวนะคะพี่โรม พี่เคยนั่งทานแบบนี้มั้ยคะ เดี๋ยวหนูแบ่งให้พี่นั่งทานบนโต๊ะเขียนหนังสือหนูนะคะ" คนตัวเล็กว่าอย่างเก
Bab terkait
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 14 ฉลองเด็กทุน
"อ่อ...ครับ พวกผมไม่มีน้องสาวกันครับ พอมาเจอเจ้าตัวเล็กนี่พูดจ๋อย ๆ ก็หนวกหูดีครับตา ดีกว่าไอ้พวกน้องชายหลานชายผมเยอะเลยครับ" โรมพูดออกมาขำๆ"โอ๊ย... เจ้านี่เค้าพูดมากเชียวล่ะ แต่ยายเค้าสอนให้พูดสุภาพ พูดให้เป็นมงคลปาก ยายเค้าสอนตั้งแต่จำความได้เชียว" ตาน้อยพูดถึงการอบรมหลานของภรรยายิ้ม ๆ"แบบนี้ผมขอมาเล่นกับน้องจะน่าเกลียดมั้ยครับตา ผมถูกชะตาน้องยิ่งไอ้มาร์คยิ่งชอบใจใหญ่ บ้านมันมีแต่น้องชายตีกันประจำ" โรมขออนุญาตตาของแม่ค้าตัวน้อยพร้อมทั้งพูดถึงมาร์คขำ ๆ"ถ้าพอดีไม่เกินงามก็ได้ลูก มีคนเอ็นดูดีกว่าคนนินทา แต่ก็พองาม" ตาน้อยเอ่ยอนุญาตพลางปรามไปในตัว"ขอบคุณครับตา งั้นวันนี้ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับตา" โรมกล่าวลาพร้อมกับยกมือไหว้แล้วเดินออกไปหารถที่จอดอยู่ข้างรั้วหน้าบ้านแล้วขับกลับไปที่ร้านหาเพื่อนและเมื่ออยู่กัน 3 คน โรม มาร์ค เทนโรมได้เล่าเรื่องของน้ำหวานให้เพื่อนรักทั้ง 2 ฟัง ซึ่งทั้ง 2 พอรู้ก็ยิ่งสงสารที่เด็กสาวตัวแค่นี้สู้ชีวิตขนาดนี้และไม่เคยเอ่ยถามหาพ่อแม่ให้ตาได้ยินเลยตั้งแต่เริ่มพูด ทั้งการทำอะไรที่เรีย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 15 พี่สั่งให้ใส่ก็ใส่
"เอ้อ...ไอ้นี่ก็เร่งน้อง เอาถุง 200 ถุงนึงครับแม่ค้า" โรมดุมาร์คพลางหันไปสั่งแม่ค้าพร้อมกับยิ้มหวานตามสไตล์คาสโนว่าตัวพ่อแห่งสรันบาร์จนแม่ค้าอายม้วนไปทันที"แต่หนูยังไม่ได้ตัดสินใจเลยนะคะพี่โรม" เสียงเล็กว่าขึ้นอย่างเกรงใจ ไม่ใช่ไม่อร่อยแต่โรมสั่งถุงละ 200 ซึ่งมันแพงไปสำหรับเธอ"อันนี้เขาเรียกว่ากับแกล้มครับอิหนู หวานกับตากินกับข้าวต้มหรือกินเล่นได้แต่พวกพี่กินกับเบียร์กับเหล้าครับ" โรมว่าพลางยื่นเงินให้แม่ค้า"แล้วกินกับเหล้ากับเบียร์นี่หวานชิมด้วยได้มั้ยคะ" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นถามตาแป๋วแล้วยิ้มอย่างทะเล้น"ทะลึ่ง!!" 3 เสียงประสานกันจนคนที่มาตลาดหันมามอง "ตัวเท่าเมี่ยงจะกินเหล้ากินเบียร์ ไป กลับ เอาอะไรอีกมั้ยเดี๋ยวตะวันตกดินไม่ได้เล่นน้ำนะ" มาร์คหันมาดุคนตัวเล็กที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่ตรงกลางกลุ่ม"ค่า... ดุจัง อย่าให้โตเต็มวัยนะ จะกินแข่งพี่มาร์คเลยแล้วหนูก็จะ 13 แล้วด้วยนะคะ ไม่ใช่เท่าเมี่ยง" คนตัวเล็กว่าเสียงหวาน แต่ปนความงอนงอแงนิด ๆ ถึงพวกเขาจะรู้จักกันแค่ไม่กี่เดือนแต่เธอก็สนิทใจมากพอที่จะกล้างอแงได้เพราะเห็นว่าพวกพี่ ๆ ใจดีและตาน้อยก็ไว้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 16 หนูยังไม่โต
"อ่อ.... หวง ไอ้ห่าเอ้ย แล้วตัวเองมานั่งเปล่งแสงอยู่ตรงนี้ กูว่ามึงเรียกสายตามากกว่าน้องอีกนะ อย่างน้อยน้องมันก็นั่งข้างกูไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งหรอก" โรมว่าขำ ๆ พลางหันมองเพื่อนที่นั่งขาวออร่าอยู่ข้างตัวเอง"ก็เสื้อน้องมันบางแล้วน้องมันกำลังโต ไอ้บ้า" มาร์คว่าพลางลุกขึ้นเดินไปนั่งลงข้าง ๆ คนตัวเล็กแล้วแอบส่งสายตาดุ ๆ ฟาดไปยังกลุ่มเด็กมัธยมผู้ชาย 4-5 คนที่เล่นน้ำอยู่ไม่ห่างนัก"ตัวเล็กพรุ่งนี้ไปเกาะ ใส่เสื้อสีทึบนะห้ามใส่เสื้อขาวลงน้ำ" แล้วหันมาบอกคนตัวเล็กเสียงดุทันที"แหะ ๆ ขอโทษค่ะหนูลืม แต่ไม่เป็นไรหรอก หนูยังไม่โตนี่คะไม่เหมือนพี่สาวพวกนั้น ขนาดใส่เสื้อชมพูยังมองเห็นเสื้อชั้นในเลยแถมโตแล้วด้วย" คนตัวเล็กทำหน้าแหย ๆ พยักพเยิดไปที่พวกหญิงสาวที่เล่นน้ำกรี๊ดกร๊าดอยู่ไม่ไกลแล้วยิ้มให้สาวใส่เสื้อสีชมพูที่กำลังมองมาร์คตาเยิ้มอย่างยั่วยวนอยู่ตรงนั้น"น้ำหวาน ไอ้ที่ว่าโตนี่หมายถึงอายุเค้าใช่มั้ย" โรมก้มลงถามขำ ๆ"แหะ... หมายถึงอายุก็ได้ค่ะ" คนตัวเล็กหันไปตอบพร้อมกับยิ้มทะเล้นให้ เลยได้กำปั้นป๊อกหัวมาเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว"แหม... ทีแรกว
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 17 ทริปเที่ยวเกาะ
"อ๋อ... ถุงพลาสติก" โรมพยักหน้าเข้าใจ"คิดไม่ดีใช่มั้ยมึงเนี่ย" เทนได้ทีว่าให้เพื่อนทันที"ไอ้บ้า ใครจะไม่สงสัยวะ พวกมึงก็ด้วยแหละ" โรมว่าพลางเตะขาเพื่อน"ป้าว่าเราไปกันเถอะจ่ะ น้องหวานไปได้หรือยังลูกเดี๋ยวแดดจะร้อน ลงน้ำไม่ได้นะ" ป้าแม่บ้านว่ายิ้ม ๆ"ไปค่ะ หนูไหว" ว่าพลางกระโดดขึ้นเรือก่อนใครพร้อมทั้งยื่นมือมารับป้าแม่บ้านแล้วก็ตาของตัวเองอย่างแข็งขัน แต่เมื่อเรือออกจากฝั่งไม่ถึง 10นาทีคนเก่งก็นั่งซบลงที่ตักของตาพลางหลับตาแน่น"จะอ้วกหรือลูก" ตาถามพลางลูบหลังให้เบา ๆ"มันโคลงเคลงค่ะตา เวลาหลับตาลงเหมือนเรานอนในเปลเลย" คนตัวเล็กว่าพลางขยับเข้าหาตักตา"งั้นมานอนที่ตักพี่มา เดี๋ยวตาเป็นตะคริวพอดีกว่าจะถึง" มาร์คเอ่ยขึ้นเสียงทุ้มพร้อมกับรั้งแขนเล็ก ๆ ให้ลุกขึ้นแล้วซบลงมาที่ตักตัวเองแทน "ไหวมั้ย เอาถุงหรือเปล่า" ก้มลงถามพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ"ไม่เอา" เสียงหวานตอบกลับมาเบา ๆ พร้อมกับส่ายหน้ายุกยิกบนตักก่อนจะนิ่งไป ขณะที่มาร์คยังลูบหัวลูบหลังให้ตลอดทางจนถึงท่าเรือของเกาะ"ลุกไหวมั้ย" ชายหนุ่มก้มลงถา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 18 พาน้องไปส่งให้หน่อย
ทริป 3 วัน 2 คืน กับการเที่ยวทะเลครั้งแรกในชีวิตของแม่ค้าพวงมาลัยตัวน้อยผ่านไปอย่างสนุกสนานกับการเมารถและเมาเรือทั้งไปและกลับทั้ง 3 พาตาน้อยและน้ำหวานกลับมาส่งที่บ้านของค่ำอีกวันพร้อมกับของแห้งหลายอย่างที่มาร์คโรมและเทน ซื้อใส่รถมาให้โดยอ้างว่าถ้าว่างจะเข้ามากินข้าวด้วย น้ำหวานแบ่งของแห้งบางส่วนไปให้ลุงกรณ์ข้างบ้านพร้อมกับขนมจากที่ซื้อมาระหว่างทาง ก่อนที่ทั้ง 3 จะลาจากตาและน้ำหวาน โดยมาร์คบอกว่าคืนนี้เขาต้องกลับไปนอนที่บ้านกับน้องชายเพราะแม่เลี้ยงโทรมาบอกว่าน้องชายไม่สบายให้เข้าไปดูสักหน่อยและจะกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อเอาของฝากจากทะเลไปส่งแม่เลี้ยงกับน้องที่บ้านด้วย"ไปเที่ยวนครนายกอีกเปล่าหวาน" มาร์คถามขึ้นยิ้ม ๆ"มะปาย~มะหวาย~จะตุย" เสียงเล็ก ๆ ว่าภาษาที่วัยรุ่นใช้พร้อมทั้งมุดหัวเข้าเสื้อตาอย่างน่ารัก"เอามะยงชิดอีกมั้ย เดี๋ยวพี่เก็บมาฝาก" คนตัวโตถามคนในเสื้อตาขำ ๆ ซึ่งพอได้ยินชื่อผลไม้คนตัวเล็กก็รีบผงกหัวยุกยิกอยู่ในเสื้อตาทันที"เอ้า...แล้วไม่โผล่ออกมาบอกพี่เขาดี ๆ ล่ะลูก" ตาน้อยว่าพลางลูบผมคนในเสื้อเบา ๆ ที่ตอนนี้นิ่งไปแล้ว "หือ...ปิดสวิตช
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 19 แล้วบอกไม่ได้คิดอะไร
SARAN BARรถเก๋งซีรีส์ 3 คันหรูวิ่งเข้ามาที่จอดรถ VIP ของร้าน ชายร่างสูงโปร่งก้าวลงมาจากรถอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับฮัมเพลงควงกุญแจเดินล้วงกระเป๋าเข้าไปในร้าน"แหม... อารมณ์ดีเพราะกีมาตีกันรอหรือครับพี่มาร์ค มึงมาช้ากว่านี้กูได้เอาน้ำร้อนสาดกีมึงแน่" โรมว่าเสียงดังมาจากชั้น 2 ของร้าน"กี อะไร กูไม่ได้นัดใครมานี่" มาร์คขมวดคิ้วถามกลับทันที ตั้งแต่กลับมาจากพาน้ำหวานกับตาไปเที่ยวทะเลมาร์คยังไม่ได้นัดผู้หญิงคนไหนมาที่ร้านอีกเลยเพราะคิดว่าควรจะหยุดได้แล้ว อีกไม่กี่เดือนก็จะฝึกงานแล้ว อาจจะไม่ค่อยมีเวลามาร้องเพลงที่นี่อีก ฉะนั้นเงินเก็บที่มีควรประหยัดและไม่ควรไปสิ้นเปลืองกับเรื่องพวกนั้น"มึงไม่ได้นัดแต่สามัคคีกันมาไง ไอ้ห่า ร้านกูจะพังแล้วเนี่ยมึงขึ้นมาเคลียร์เลยกูขังรวมไว้กัดกันตายไปแล้วมั้ง" โรมว่าพลางหัวเราะขำ ๆ"ใครวะ?" ถามพรางเดินขึ้นไปบนชั้น 2 ของร้านที่แบ่งเป็นห้อง VIP ไว้หลายห้องอย่างเป็นสัดส่วน"น้องดีว่ากับน้องยาหยีของมึงน่ะ" คำตอบของโรมทำมาร์คขมวดคิ้วทันที *น้องดีว่า ยาหยี ไหนอีกวะ* ขาวยาวก้าวไปหน้าประตูห้องที่โรมว่าพลางเปิดประตูเข้าไ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 20 น้องสาวเพื่อน
"ขึ้นไปข้างบนล่ะมั้ง เห็นว่าจะไปกินกาแฟรอ" โรมว่าพลางชี้ไปที่นาฬิกาเรือนเล็กน่ารักที่เขามองว่ามันน่าจะเหมาะกับข้อมือเล็ก ๆ ของน้ำหวาน"กูว่าเอาแบบที่เด็ก ม. 1 ใส่กันดีกว่าสายเหล็กนะ แขนน้องเล็กนิดเดียวแบบนี้เป็นไง" มาร์คมองนาฬิกาในมือโรมแล้ววิเคราะห์พลางชี้ไปที่นาฬิกาแฟชั่นสายพลาสติกสีส้มพาสเทลน่ารักที่วางโชว์อยู่ในกล่องในตู้"เออ... น่ารักแล้วมันดูไม่เว่อร์ด้วย สวย ๆ กูว่าเรือนนี้แหละเหมาะ... คุณครับขอดูเรือนนี้หน่อยครับ" โรมพยักหน้าอย่างเห็นด้วยทันทีพลางสั่งพนักงานหยิบนาฬิกาเรือนเล็กขึ้นมาให้ดู"รุ่นนี้เป็นคอลเลคชันใหม่ที่เพิ่งออกช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาค่ะ สีหวานแหววเหมาะสำหรับของขวัญของฝากค่ะ ถ้าลูกค้าจะซื้อไปฝากแฟนเรามีบริการห่อของขวัญให้ด้วยนะคะ" พนักงานในร้านว่าเสียงพร้อมทั้งหันมามองหน้ามาร์คยิ้ม ๆ"ผมซื้อไปฝากน้องสาวครับเด็ก ม. 1" มาร์คว่าขึ้นยิ้ม ๆ พร้อมกับส่งตาหวานเยิ้มให้พนักงานสาวสวยในร้านจนเธออายม้วนไปไม่เป็นเลยทีเดียว"ไอ้มาร์คตกลงมึงมาดูแม่ค้าหรือมาดูนาฬิกา ไอ้บ้า เร็ว ไอ้เทนไลน์มาแล้วเนี่ย" โรมว่าเสียงเบาพลางตบหลังเพื่อนรักที่ตอนนี้ทำ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-03My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 21 นังงูพิษ
"น้องมึงกี่ขวบแล้ววะศิ ตัวพอ ๆ กับน้ำหวานเลย" เทน ถามขึ้นอย่างสงสัย"13 เดือนหน้าขึ้นเกรด 7""อือ... เท่าไอ้ตัวเล็กของไอ้มาร์คมันจริง ๆ ทำไม ม. 1 มีแต่ตัวเล็ก ๆ วะ มันจะโตกว่านี้มั้ย" เทนครางในคอพึมพำแล้วหันมาถามเพื่อนอย่างสงสัย"คงโตแหละ แต่มึงเงียบสิไอ้ห่า หนังกำลังสนุก" ศิลาตอบพลางเอ็ดเพื่อนที่ถามกวนอารมณ์คนจะดูหนังและเกรงใจคนที่นั่งด้านหลัง ส่วนมาร์คที่นั่งติดกันนั้นนั่งนิ่งฟังเงียบ ๆ แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา จนกระทั่งหนังถึงช่วงสุดท้าย..."ศิลาคะ แมรี่ไม่มีรถมา ขอแมรี่กลับด้วยนะคะ" สาวสวยเอ่ยขึ้นเสียงหวานพร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวนให้ชายหนุ่มที่เพื่อนนั่งขั้น หลังจากที่เธอขอออกไปเข้าห้องน้ำเพิ่งกลับเข้ามานั่งได้ไม่นาน"ไม่ได้หรอก ไอ้ศิลามันเอาน้องมาด้วยเธอก็เห็น" เทนตอบแทนเพื่อนเสียงห้วน"อ้าว เมื่อกี้ในห้องน้ำ แมรี่เห็นน้องขวัญไปล้างหน้าเธอว่าจะกลับก่อนนี่คะ" ทันทีที่แมรี่พูดจบศิลาหันขวับกลับไปมองที่เก้าอี้ชั้นสวีตที่น้องสาวตนนอนอยู่และเมื่อไม่เห็นร่างเล็กที่นอนอยู่ที่เดิมจึงลุกพรวดพราดออกจากโรงหนังไปทันที จนเพื่อนมองตามตาปริบ ๆ"ศิล
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04
Bab terbaru
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 23 ฝากฝัง
หลังจากที่มาร์คอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าน้ำหวานจัดเตรียมที่นอนให้ข้างตาน้อยที่ห้องโถงเรียบร้อยแล้ว คนตัวเล็กหอบผ้าห่มกับหมอนใบใหญ่แบบที่เธอหนุนเดินออกมาจากห้องแล้วหัวเราะคิกคักกับลุคกางเกงแพรขาลอยกับเสื้อยืดขยี้ใบตัวใหญ่ของเธอ"ฮ่า ๆๆ มองข้างล่างเหมือนคุณตา มองข้างบนเหมือน สก๊อยเลยอ่า" คนตัวเล็กหัวเราะชอบใจ"ไม่ต้องพูดเลย แกล้งพี่ปะเนี่ย" มาร์คว่ายิ้ม ๆ มองคนตัวเล็กอย่างมันเขี้ยว *มองข้าล่างนี่มองตรงไหนวะเนี่ย...* มาร์คคิดในใจขำ ๆ แล้วก้มมองช่วงล่างของตัวเอง"เปล่านะคะ ตัวนี้ใหญ่ที่สุดแล้วตอนหนูใส่มันยาวถึงเข่าไม่ต้องใส่กางเกงนอนเลย แต่พอพี่มาร์คใส่แล้วตัวจิ๋วไปเลย พี่มาร์คโตเกินไปค่ะ" คนตัวเล็กตอบเสียงใส"พี่ว่าหวานเข้านอนเถอะ เดี๋ยววันนี้พี่จะตื่นมาช่วยตายก กล่องเอง นอนเยอะ ๆ จะได้โตเร็ว ๆ" มาร์คว่ายิ้ม ๆ"ขอบคุณค่ะงั้นหนูเข้านอนนะคะตา" เด็กสาวกล่าวขอบคุณพร้อมกับยกมือไหว้ ก่อนเดินเข้าห้องของตัวเอง มาร์คมองตามหลังจนเธอปิดประตูแล้วจึงลุกขึ้นไปปิดไฟกลางห้องก่อนจะกลับมานอนลงข้าง ๆ ตาน้อยเงียบ ๆ"ขอบใจนะมา
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 22 อย่าเพิ่งไปจากพี่ตอนนี้
เกือบ 3 ทุ่มของวันเดียวกันรถยนต์คันหรูวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านตาน้อย ทำให้ 2 ตาหลานที่กำลังนั่งร้อยมาลัยเตรียมส่งให้แม่ค้าในวันรุ่งขึ้นเงยหน้าขึ้นสบตากันแล้วมองไปที่หน้าต่าง น้ำหวานวางมือจากมาลัยแล้วลุกขึ้นเดินไปเปิดผ้าม่านดูด้านนอกอย่างสงสัย"พี่มาร์คมาค่ะตา" น้ำหวานหันไปบอกตาน้อยเบา ๆ"ตาคะ พี่มาร์คนั่งอยู่ที่แคร่ไม่เข้ามาค่ะ""งั้นหนูก็เอายากันยุงไปให้พี่เขาหน่อยลูก ข้างนอกยุงมันเยอะ" ตาน้อยว่ายิ้ม ๆ แล้วก้มหน้าลงร้อยมาลัยต่อ"แต่ดูพี่มาร์คหน้าเครียด ๆ นะคะ" สาวน้อยว่าเบา ๆ แล้วเดินกลับมานั่งร้อยมาลัยพวงที่ค้างอยู่ต่อ"พี่เขาอาจมีเรื่องไม่สบายใจก็ได้นี่ลูก แล้วนี่ก็ใกล้ฝึกงานแล้วด้วยเขาคงมีเรื่องคิดหลายอย่าง ตาว่าตอนนี้หวานเอายากันยุงไปให้พี่เขาก่อนเถอะเดี๋ยวยุงจะสุมเอา" ตาน้อยพูดขึ้นเนิบ ๆ พลางสั่งให้เธอเอายากันยุงไปให้ชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง"ค่ะตา" เด็กสาวลุกขึ้นไปหยิบยากันยุงมาจุดก่อนจะวางลงไปในถาดรองแล้วเปิดประตูเดินออกไปหาชายหนุ่มเงียบ ๆ วางยากันยุงลงใต้แคร่ก่อนจะถอยหลังออกมาเตรียมจะเดินเข้าบ้าน"หวานมาหาพี่หน่อย" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเ
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 21 นังงูพิษ
"น้องมึงกี่ขวบแล้ววะศิ ตัวพอ ๆ กับน้ำหวานเลย" เทน ถามขึ้นอย่างสงสัย"13 เดือนหน้าขึ้นเกรด 7""อือ... เท่าไอ้ตัวเล็กของไอ้มาร์คมันจริง ๆ ทำไม ม. 1 มีแต่ตัวเล็ก ๆ วะ มันจะโตกว่านี้มั้ย" เทนครางในคอพึมพำแล้วหันมาถามเพื่อนอย่างสงสัย"คงโตแหละ แต่มึงเงียบสิไอ้ห่า หนังกำลังสนุก" ศิลาตอบพลางเอ็ดเพื่อนที่ถามกวนอารมณ์คนจะดูหนังและเกรงใจคนที่นั่งด้านหลัง ส่วนมาร์คที่นั่งติดกันนั้นนั่งนิ่งฟังเงียบ ๆ แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา จนกระทั่งหนังถึงช่วงสุดท้าย..."ศิลาคะ แมรี่ไม่มีรถมา ขอแมรี่กลับด้วยนะคะ" สาวสวยเอ่ยขึ้นเสียงหวานพร้อมทั้งส่งสายตายั่วยวนให้ชายหนุ่มที่เพื่อนนั่งขั้น หลังจากที่เธอขอออกไปเข้าห้องน้ำเพิ่งกลับเข้ามานั่งได้ไม่นาน"ไม่ได้หรอก ไอ้ศิลามันเอาน้องมาด้วยเธอก็เห็น" เทนตอบแทนเพื่อนเสียงห้วน"อ้าว เมื่อกี้ในห้องน้ำ แมรี่เห็นน้องขวัญไปล้างหน้าเธอว่าจะกลับก่อนนี่คะ" ทันทีที่แมรี่พูดจบศิลาหันขวับกลับไปมองที่เก้าอี้ชั้นสวีตที่น้องสาวตนนอนอยู่และเมื่อไม่เห็นร่างเล็กที่นอนอยู่ที่เดิมจึงลุกพรวดพราดออกจากโรงหนังไปทันที จนเพื่อนมองตามตาปริบ ๆ"ศิล
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 20 น้องสาวเพื่อน
"ขึ้นไปข้างบนล่ะมั้ง เห็นว่าจะไปกินกาแฟรอ" โรมว่าพลางชี้ไปที่นาฬิกาเรือนเล็กน่ารักที่เขามองว่ามันน่าจะเหมาะกับข้อมือเล็ก ๆ ของน้ำหวาน"กูว่าเอาแบบที่เด็ก ม. 1 ใส่กันดีกว่าสายเหล็กนะ แขนน้องเล็กนิดเดียวแบบนี้เป็นไง" มาร์คมองนาฬิกาในมือโรมแล้ววิเคราะห์พลางชี้ไปที่นาฬิกาแฟชั่นสายพลาสติกสีส้มพาสเทลน่ารักที่วางโชว์อยู่ในกล่องในตู้"เออ... น่ารักแล้วมันดูไม่เว่อร์ด้วย สวย ๆ กูว่าเรือนนี้แหละเหมาะ... คุณครับขอดูเรือนนี้หน่อยครับ" โรมพยักหน้าอย่างเห็นด้วยทันทีพลางสั่งพนักงานหยิบนาฬิกาเรือนเล็กขึ้นมาให้ดู"รุ่นนี้เป็นคอลเลคชันใหม่ที่เพิ่งออกช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาค่ะ สีหวานแหววเหมาะสำหรับของขวัญของฝากค่ะ ถ้าลูกค้าจะซื้อไปฝากแฟนเรามีบริการห่อของขวัญให้ด้วยนะคะ" พนักงานในร้านว่าเสียงพร้อมทั้งหันมามองหน้ามาร์คยิ้ม ๆ"ผมซื้อไปฝากน้องสาวครับเด็ก ม. 1" มาร์คว่าขึ้นยิ้ม ๆ พร้อมกับส่งตาหวานเยิ้มให้พนักงานสาวสวยในร้านจนเธออายม้วนไปไม่เป็นเลยทีเดียว"ไอ้มาร์คตกลงมึงมาดูแม่ค้าหรือมาดูนาฬิกา ไอ้บ้า เร็ว ไอ้เทนไลน์มาแล้วเนี่ย" โรมว่าเสียงเบาพลางตบหลังเพื่อนรักที่ตอนนี้ทำ
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 19 แล้วบอกไม่ได้คิดอะไร
SARAN BARรถเก๋งซีรีส์ 3 คันหรูวิ่งเข้ามาที่จอดรถ VIP ของร้าน ชายร่างสูงโปร่งก้าวลงมาจากรถอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับฮัมเพลงควงกุญแจเดินล้วงกระเป๋าเข้าไปในร้าน"แหม... อารมณ์ดีเพราะกีมาตีกันรอหรือครับพี่มาร์ค มึงมาช้ากว่านี้กูได้เอาน้ำร้อนสาดกีมึงแน่" โรมว่าเสียงดังมาจากชั้น 2 ของร้าน"กี อะไร กูไม่ได้นัดใครมานี่" มาร์คขมวดคิ้วถามกลับทันที ตั้งแต่กลับมาจากพาน้ำหวานกับตาไปเที่ยวทะเลมาร์คยังไม่ได้นัดผู้หญิงคนไหนมาที่ร้านอีกเลยเพราะคิดว่าควรจะหยุดได้แล้ว อีกไม่กี่เดือนก็จะฝึกงานแล้ว อาจจะไม่ค่อยมีเวลามาร้องเพลงที่นี่อีก ฉะนั้นเงินเก็บที่มีควรประหยัดและไม่ควรไปสิ้นเปลืองกับเรื่องพวกนั้น"มึงไม่ได้นัดแต่สามัคคีกันมาไง ไอ้ห่า ร้านกูจะพังแล้วเนี่ยมึงขึ้นมาเคลียร์เลยกูขังรวมไว้กัดกันตายไปแล้วมั้ง" โรมว่าพลางหัวเราะขำ ๆ"ใครวะ?" ถามพรางเดินขึ้นไปบนชั้น 2 ของร้านที่แบ่งเป็นห้อง VIP ไว้หลายห้องอย่างเป็นสัดส่วน"น้องดีว่ากับน้องยาหยีของมึงน่ะ" คำตอบของโรมทำมาร์คขมวดคิ้วทันที *น้องดีว่า ยาหยี ไหนอีกวะ* ขาวยาวก้าวไปหน้าประตูห้องที่โรมว่าพลางเปิดประตูเข้าไ
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 18 พาน้องไปส่งให้หน่อย
ทริป 3 วัน 2 คืน กับการเที่ยวทะเลครั้งแรกในชีวิตของแม่ค้าพวงมาลัยตัวน้อยผ่านไปอย่างสนุกสนานกับการเมารถและเมาเรือทั้งไปและกลับทั้ง 3 พาตาน้อยและน้ำหวานกลับมาส่งที่บ้านของค่ำอีกวันพร้อมกับของแห้งหลายอย่างที่มาร์คโรมและเทน ซื้อใส่รถมาให้โดยอ้างว่าถ้าว่างจะเข้ามากินข้าวด้วย น้ำหวานแบ่งของแห้งบางส่วนไปให้ลุงกรณ์ข้างบ้านพร้อมกับขนมจากที่ซื้อมาระหว่างทาง ก่อนที่ทั้ง 3 จะลาจากตาและน้ำหวาน โดยมาร์คบอกว่าคืนนี้เขาต้องกลับไปนอนที่บ้านกับน้องชายเพราะแม่เลี้ยงโทรมาบอกว่าน้องชายไม่สบายให้เข้าไปดูสักหน่อยและจะกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อเอาของฝากจากทะเลไปส่งแม่เลี้ยงกับน้องที่บ้านด้วย"ไปเที่ยวนครนายกอีกเปล่าหวาน" มาร์คถามขึ้นยิ้ม ๆ"มะปาย~มะหวาย~จะตุย" เสียงเล็ก ๆ ว่าภาษาที่วัยรุ่นใช้พร้อมทั้งมุดหัวเข้าเสื้อตาอย่างน่ารัก"เอามะยงชิดอีกมั้ย เดี๋ยวพี่เก็บมาฝาก" คนตัวโตถามคนในเสื้อตาขำ ๆ ซึ่งพอได้ยินชื่อผลไม้คนตัวเล็กก็รีบผงกหัวยุกยิกอยู่ในเสื้อตาทันที"เอ้า...แล้วไม่โผล่ออกมาบอกพี่เขาดี ๆ ล่ะลูก" ตาน้อยว่าพลางลูบผมคนในเสื้อเบา ๆ ที่ตอนนี้นิ่งไปแล้ว "หือ...ปิดสวิตช
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 17 ทริปเที่ยวเกาะ
"อ๋อ... ถุงพลาสติก" โรมพยักหน้าเข้าใจ"คิดไม่ดีใช่มั้ยมึงเนี่ย" เทนได้ทีว่าให้เพื่อนทันที"ไอ้บ้า ใครจะไม่สงสัยวะ พวกมึงก็ด้วยแหละ" โรมว่าพลางเตะขาเพื่อน"ป้าว่าเราไปกันเถอะจ่ะ น้องหวานไปได้หรือยังลูกเดี๋ยวแดดจะร้อน ลงน้ำไม่ได้นะ" ป้าแม่บ้านว่ายิ้ม ๆ"ไปค่ะ หนูไหว" ว่าพลางกระโดดขึ้นเรือก่อนใครพร้อมทั้งยื่นมือมารับป้าแม่บ้านแล้วก็ตาของตัวเองอย่างแข็งขัน แต่เมื่อเรือออกจากฝั่งไม่ถึง 10นาทีคนเก่งก็นั่งซบลงที่ตักของตาพลางหลับตาแน่น"จะอ้วกหรือลูก" ตาถามพลางลูบหลังให้เบา ๆ"มันโคลงเคลงค่ะตา เวลาหลับตาลงเหมือนเรานอนในเปลเลย" คนตัวเล็กว่าพลางขยับเข้าหาตักตา"งั้นมานอนที่ตักพี่มา เดี๋ยวตาเป็นตะคริวพอดีกว่าจะถึง" มาร์คเอ่ยขึ้นเสียงทุ้มพร้อมกับรั้งแขนเล็ก ๆ ให้ลุกขึ้นแล้วซบลงมาที่ตักตัวเองแทน "ไหวมั้ย เอาถุงหรือเปล่า" ก้มลงถามพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ"ไม่เอา" เสียงหวานตอบกลับมาเบา ๆ พร้อมกับส่ายหน้ายุกยิกบนตักก่อนจะนิ่งไป ขณะที่มาร์คยังลูบหัวลูบหลังให้ตลอดทางจนถึงท่าเรือของเกาะ"ลุกไหวมั้ย" ชายหนุ่มก้มลงถา
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 16 หนูยังไม่โต
"อ่อ.... หวง ไอ้ห่าเอ้ย แล้วตัวเองมานั่งเปล่งแสงอยู่ตรงนี้ กูว่ามึงเรียกสายตามากกว่าน้องอีกนะ อย่างน้อยน้องมันก็นั่งข้างกูไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งหรอก" โรมว่าขำ ๆ พลางหันมองเพื่อนที่นั่งขาวออร่าอยู่ข้างตัวเอง"ก็เสื้อน้องมันบางแล้วน้องมันกำลังโต ไอ้บ้า" มาร์คว่าพลางลุกขึ้นเดินไปนั่งลงข้าง ๆ คนตัวเล็กแล้วแอบส่งสายตาดุ ๆ ฟาดไปยังกลุ่มเด็กมัธยมผู้ชาย 4-5 คนที่เล่นน้ำอยู่ไม่ห่างนัก"ตัวเล็กพรุ่งนี้ไปเกาะ ใส่เสื้อสีทึบนะห้ามใส่เสื้อขาวลงน้ำ" แล้วหันมาบอกคนตัวเล็กเสียงดุทันที"แหะ ๆ ขอโทษค่ะหนูลืม แต่ไม่เป็นไรหรอก หนูยังไม่โตนี่คะไม่เหมือนพี่สาวพวกนั้น ขนาดใส่เสื้อชมพูยังมองเห็นเสื้อชั้นในเลยแถมโตแล้วด้วย" คนตัวเล็กทำหน้าแหย ๆ พยักพเยิดไปที่พวกหญิงสาวที่เล่นน้ำกรี๊ดกร๊าดอยู่ไม่ไกลแล้วยิ้มให้สาวใส่เสื้อสีชมพูที่กำลังมองมาร์คตาเยิ้มอย่างยั่วยวนอยู่ตรงนั้น"น้ำหวาน ไอ้ที่ว่าโตนี่หมายถึงอายุเค้าใช่มั้ย" โรมก้มลงถามขำ ๆ"แหะ... หมายถึงอายุก็ได้ค่ะ" คนตัวเล็กหันไปตอบพร้อมกับยิ้มทะเล้นให้ เลยได้กำปั้นป๊อกหัวมาเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว"แหม... ทีแรกว
My honey น้องพี่ ที่รัก บทที่ 15 พี่สั่งให้ใส่ก็ใส่
"เอ้อ...ไอ้นี่ก็เร่งน้อง เอาถุง 200 ถุงนึงครับแม่ค้า" โรมดุมาร์คพลางหันไปสั่งแม่ค้าพร้อมกับยิ้มหวานตามสไตล์คาสโนว่าตัวพ่อแห่งสรันบาร์จนแม่ค้าอายม้วนไปทันที"แต่หนูยังไม่ได้ตัดสินใจเลยนะคะพี่โรม" เสียงเล็กว่าขึ้นอย่างเกรงใจ ไม่ใช่ไม่อร่อยแต่โรมสั่งถุงละ 200 ซึ่งมันแพงไปสำหรับเธอ"อันนี้เขาเรียกว่ากับแกล้มครับอิหนู หวานกับตากินกับข้าวต้มหรือกินเล่นได้แต่พวกพี่กินกับเบียร์กับเหล้าครับ" โรมว่าพลางยื่นเงินให้แม่ค้า"แล้วกินกับเหล้ากับเบียร์นี่หวานชิมด้วยได้มั้ยคะ" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นถามตาแป๋วแล้วยิ้มอย่างทะเล้น"ทะลึ่ง!!" 3 เสียงประสานกันจนคนที่มาตลาดหันมามอง "ตัวเท่าเมี่ยงจะกินเหล้ากินเบียร์ ไป กลับ เอาอะไรอีกมั้ยเดี๋ยวตะวันตกดินไม่ได้เล่นน้ำนะ" มาร์คหันมาดุคนตัวเล็กที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่ตรงกลางกลุ่ม"ค่า... ดุจัง อย่าให้โตเต็มวัยนะ จะกินแข่งพี่มาร์คเลยแล้วหนูก็จะ 13 แล้วด้วยนะคะ ไม่ใช่เท่าเมี่ยง" คนตัวเล็กว่าเสียงหวาน แต่ปนความงอนงอแงนิด ๆ ถึงพวกเขาจะรู้จักกันแค่ไม่กี่เดือนแต่เธอก็สนิทใจมากพอที่จะกล้างอแงได้เพราะเห็นว่าพวกพี่ ๆ ใจดีและตาน้อยก็ไว้
