NAGULAT SI YNZO nang mapansin si Veron na nakatayo sa harap ng nakabukas na pintuan ngunit napansin niya rin ang biglang pagdidilim ng kabuuan nito bago tumalikod upang umalis.“Ano pa ba’ng hinihintay mo d’yan? Sundan mo na, Ynzo. Habulin mo na ang babaeng iyon itinatangi,” pag-utos ni Anika habang nakanguso sa pintuan ng opisina kung saan nakatayo si Veron kanina.Kaagad namang natauhan si Ynzo at mabilis na tumakbo papalabas ng opisina. “Maraming salamat talaga, Anika, ha. Hayaan mo, hinding-hindi ako babalik rito hangga’t hindi ko nakukuha ang matamis niyang ‘Oo’,” nakangiting turan niya at mabilis na iniwan si Anika na nag-iisa na sa opisina.“Good luck, Sir! Go and get her heart. Kaya mo ’yan!” pagpapalakas ng babae sa loob niya.“Oo! Makukuha ko ang puso niya ngayon, itaga mo sa bato!” huling bigkas niya at tuluyan nang hinabol ang nagmamadaling babae.Papalabas na ng malaking tarangkahan ng kumpanya si Veron nang maabutan ito ni Ynzo. Sinubukan niyang hilahin ang braso ng bab
PUMAILANLANG ANG TILIAN at hiyawan ng mga tao sa buong paligid nang tuluyang mahubad ni Ynzo ang pang-itaas na saplot nito. Tumatagaktak ang pawis sa katawan ng kaniyang asawa bagay na nagpatikas lalo sa angkin nitong kakisigan.“Oh, my fafa! Umuulan ng pogi ngayon!” malakas na hiyaw ng isang bakla na panay ang pagsulyap sa katawan ni Ynzo.“We’re so lucky, beshywap! Nasilayan na rin ng aking beautiness ang totoong fezlalu ni Adan! So yummyness!” maarteng bulalas rin ng kasama nitong bakla.“Ang yummy niya pa rin kahit na pawisan ang katawan,” pilipit na tili ng isa pa.Parang gusto ni Veron na balutin ng banig ang kabuuan ni Ynzo at itakbo na pauwi. Kung bakit kasi naisipan pa nitong hubarin ang suot na office suit sa ganito ka-publikong lugar. Hindi niya namalayan na malayo na ang nilakad nila at napunta na sila sa lugar na tila ba nasa isang eskinita. Nagsilabasan tuloy ang mga tao sa bawat kanto ng baranggay na iyon. Marami ang nagtataka kung ano ang pinagmumulan ng kaguluhan at k
“A–Alam kong marami pa tayong dapat na kaharapin ngayon at naiipit ka sa alanganing sitwasyon. Gusto ko lang na maging totoo sa ’yo ngayon at ayaw ko nang itago pa itong nararamdaman ko,” dire-diretsong bigkas ni Ynzo. “Mahal na mahal kita, Veron at handa akong maghintay sa magiging tugon mo. I want to say this without even joking or playing. Hindi ko alam kung paano nangyari basta nagising na lang ako isang araw na mahal na kita. Hindi kumpleto ang umaga ko kung hindi kita nabubungaran sa pagtulog mo tuwing umaga. Na-inlove yata ako sa pagsulyap lagi ng mukha mo kahit na may tuyong laway ka pa sa labi at may muta tuwing gigising ako. Nagising na lang ako na ayaw ko nang umalis ka sa tabi ko. Tuwing wala ka sa paligid, hinahanap-hanap kita…”“Ynzo…” hindi makapaniwalang bulalas ni Veron.“Akala ko noong una, masyado lang akong praning. Sabi ko pa sa sarili ko, masasanay rin ako nang wala ka kung kaya’y nag-overtime ako sa trabaho upang iwasan ka kaso hindi ko rin napanindigan dahil hi
TILA MGA BATANG nagtampisaw sa ulan sina Ynzo at Veron. Wala silang ibang iniisip nang mga oras na iyon. Ang tanging iniisip lamang nila ay ang kasalukuyan. Hindi pa man malinaw sa isa’t isa ang tunay nilang nararamdaman, ang importante ay nakatitiyak na sila hinggil sa kanilang damdamin para sa isa’t isa.Hindi pa man maayos ang lahat, nais lang ni Veron na lubusin ang pagkakataong ito na makasama ang asawa sa gitna ng ulan. Nagtakbuhan at naghahabulan sa kabila ng paunti-unting bugso ng ulan habang nakasilay ang sinag ng araw. “May trivia ako sa ’yo, Wifey,” bigla ay bigkas ni Ynzo nang mahuli siya sa gitna ng pagtakbo.Napangiti si Veron nang malawak. “Ano ba ’yon, Hubby?”Inakay siya ni Ynzo na maupo sa isang bermuda grass sa isang parke. Doon na sila dinala ng kanilang mga paa matapos ang mahabang pakikipaghabulan sa isa’t isa. Nagsialisan na ang mga tao na namamasyal sa parke at naghanap ng masisilungan samantalang silang dalawa ay mas piniling magpaulan upang mas matamasa ang
Saka pa lang napansin ni Ynzo ang mga tao sa labas na abala sa paglalaba at pagdi-dis-infect ng mga damit at gamit na ibinebenta roon. Naroon din ang baklang ipinagtabuyan kanina. Paglalabada pala ang trabaho nito sa ukay-ukay na iyon.“Let’s go, Hubby. I dare you! Sa halagang two hundred pesos, pagandahan tayo ng outfit ngayon,” panghahamon ni Veron.“Seriously, Wifey?” halos manlaki ang mga mata ni Ynzo at hindi makapaniwala sa sinabi ng asawa.Para kay Ynzo ay napaka-imposible yata niyon dahil ultimo underwear na sinusuot niya ay nagkakahalaga na ng libo-libo. Paano niya mapagkakasya ang dalawang daang piso para sa buong kasuotan? Nang lingunin ni Ynzo si Veron ay napataas at baba ang mga kilay nito habang malawak ang pagkakangiti.“Ahm, excuse me, Sir and Ma’am. May tinda rin po kaming underwear, brand new po. Twenty pesos lang po ang isa. Baka lang po kasi kailanganin niyo rin,” pagsingit ng isang babae na nag-a-assist doon.Tinitigan sila nito mula ulo hanggang paa at nakumpirm
“SAMAHAN NA KITA, Wifey. Kahit na ihatid lanh kita doon,” muling alok ni Ynzo sa asawa na muli namang tinanggihan ni Veron.“Hubby, hayaan mo akong ayusin ang gulong ito. You don’t have to worry,” paniniguro niya habang nag-aayos ng sarili.Tinawagan niya si Skyler upang makausap ito nang masinsinan. Nais nitong sabihin na niya sa telepono ang kailangan niyang sabihin ngunit mas nais ni Veron na sabihin iyon sa personal mismo upang makahingi na rin ng kapatawaran sa lalaki.Napagdesisyunan na niyang sabihin kay Skyler ang totoong nararamdaman hinggil sa namuo at hindi inaasahang damdamin niya para kay Ynzo. Ngayon pa lang ay sobra na ang nadarama niyang kaba at takot. Ano kaya ang magiging reaksyon ni Skyler? Kung saka-sakali man, handa siyang tanggapin lahat ng masasakit sa salitang bibitiwan nito sa kaniya. Natural lang naman kasi na magalit ito dahil hindi siya nanindigan sa damdamin niya para kay Skyler hanggang sa huli.“Sige na, Wifey. Gusto ko lang masiguro na ayos kang makarar
“There. I want to talk about that,” tila ba nabitin ang ngiti ni Skyler nang sabihin iyon at inayos ang sarili. Tila ba napahiya ang lalaki dahil sa ginawa niyang pag-iwas dito. He was about to kiss her a while ago but she refused. “Noon, uupo ka pa lang sa tabi ko, ang dami-dami mo nang kuwento. Lahat ng naranasan mo at kahit pa maliliit na detalye ng mga kilos mo na wala ako, lahat ay kinukuwento mo. Ultimo pag-aaway niyo ni Ynzo, ang pagtrato ng mga magulang niya sa inyong dalawa, lahat... As in, lahat, Veron. Lahat sinasabi mo sa ’kin.”Napalunok siya ng sunod-sunod. Naka-first name basis na naman si Skyler at alam niyang may tinatago na itong sama ng loob ngayon. Bagay na hindi niya masisisi dahil kasalanan niya naman.“Have you notice that? Everytime we met, wala kang ibang bukambibig kundi si Ynzo. Si Ynzo na nakakainis. Si Ynzo na mayabang. Si Ynzo na isip-bata at nakakairita. Lahat ng kuwento mo puro si Ynzo. Lahat ng bagay sa inyo, ikukuwento mo...” dire-diretsong dagdag ni
“HEY! KUMUSTA ANG meet up? Ano ang ganap?” bungad na tanong ni Ynzo nang umuwi si Veron.Hindi alam ni Veron kung matutuwa ba siya o malulungkot dahil sa pagkikita nilang iyon ni Skyler. Wala man lang itong binitiwan na masasakit na salita sa kaniya at halos ito na ang nagbukas ng saloobin at hindi siya. Lalo tuloy siyang nakaramdam ng sundot ng konsensiya dahil sa kabutihan ng dating kasintahan. Ngayon ay tapos na ang ugnayan at relasyon nilang dalawa ni Skyler, dapat lang na maging masaya siya sa piling ni Ynzo. Pero dahil sa ginawa ng dating kasintahan, para bang nahihiya na siya kay Ynzo ngayon. Hindi niya maintindihan ang sarili. Lumilipad ang isip niya patungo sa kinaroroonan ni Skyler ngayon.At nang dahil na rin sa pangungulit ni Ynzo ay kinuwento dito ni Veron ang lahat ng naganap sa pagkikita nila ni Skyler. Lahat ng ginawa nila ay nasabi niya maliban sa isa...“For old time sake, can I have a one last favor, Babe?” bigla ay tanong ni Skyler sa kaniya na ikinangiti ni Veron.