Mag-log inShare
Kapitulo VII - Take
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Days passed by so fast at ngayon ay first day na ng final exam week namin. I've spent the whole week studying for the finals. Wala rin akong naging distractions dahil hindi na muling nagparamdam pa si Daddy sa amin ni Skylen at hindi na rin ako nilalapitan pa ng 'half sister' ko dito sa school.
I also haven't heard anything about Caleb these past few days. Hindi ko na siya muling nakita at nakasalubong pa dito sa school pagkatapos noong naging huli naming pag-uusap sa may parking lot. It's not like I'm looking for him or waiting for him, though. It's actually a good thing for me. Diretso uwi na lang ako pagkatapos ng klase at wala ring nagte-text sa akin para mangulit at magtanong kung kumain na ba ako o kung gusto ko ba si Messi. My life has been very peaceful since then and I'm honestly very thankful for it.
"Gella!" Napatigil ako sa paglalakad upang lingunin ang tumawag sa akin. I immediately raised a brow when I saw Tatiana rushing towards me. May hawak siyang is
Kaugnay na kabanata
My Sweet Surrender Kapitulo VIII - Drop
Ngayong araw ay ang first day ni Skylen bilang intern sa kumpanya namin. We told Mom about it last night and as expected, she immediately approved it. Hindi namin in-expect na sasama pa siya ngayon papuntang A&G Engineering & Construction Services, Inc. para samahan ang anak niya sa kumpanyang 'mamanahin niya balang araw'. Napalingon kaming dalawa ng kapatid ko nang bumaba mula sa hagdan ang aming ina. The sophisticated Gabriella Carvajal is wearing an elegant dark green off-shoulder bodycon dress paired with gold stilettos. Her usual French braided updo was slightly loose to look naturally messy. Nakasuot din siya ng malaking sunglasses na itinaas niya muna sa kanyang ulo dahil nasa loob pa naman kami ng bahay. Ihahatid ko lang naman si Skylen sa kumpanya at saglit na maglilibot doon bago aalis na. I understand that Monmy's working there but... bakit pakiramdam ko ay may iba siyang dahilan sa kanyang magarbong bihis? I dramatically sighed. "Mom, you
My Sweet Surrender Kapitulo IX - Offer
Buong biyahe akong tulala at nagsisisi sa pagiging impulsive ko sa pagdedesisyon kanina. I should've rejected his offer like I usually do! Bakit bigla ko itong tinanggap ngayon? Teka nga… eh, ano naman kung tinanggap ko, 'di ba? Hindi naman siya estranghero sa akin at saka wala namang malisya 'to! We're just friends and we've already known each other for months! "Gella..." Halos mapatalon ako sa aking kinauupuan dahil sa gulat nang biglang magsalita si Caleb. Huminga muna ako nang malalim at umayos nang pagkakaupo. “A-ano?" "Nandito na tayo..." mahinahong sabi niya. Kung wala lang siya sa harapan ko ngayon ay paniguradong nasapo ko na ang aking noo dahil sa kahihiyan. Hindi ko man lang namalayan at naramdaman na dumating na pala kami dito! Ano na, Georgianna Isabella? Lutang na lutang? "O-okay... Thanks for the ride," halos pabulong na sabi ko. Sinulyapan ko siya at napansin ang pagtataka sa kanyang mata. Nang makitang nakatingin ako sa kanya
My Sweet Surrender Kapitulo X - Ask
Naging ganoon ang eksena namin sa mga sumunod pang araw. Hindi kami madalas nag-uusap habang nagta-trabaho ako sa café at hindi rin naman siya umaalis doon hanggang sa matapos ang shift ko. Sa minsang pag-uusap namin, I found out that he graduated from his degree last week at nagbabalak nang magpalista at mag-enroll sa military academy ngayong taon. Madalas ay doon na rin siya sa café kumakain ng tanghalian at hapunan. He would just sit at his favorite spot at the corner beside the glass window and make himself busy all day. Minsan ay may mga dala siyang papeles at abala sa pagtitipa sa kanyang laptop ng kung anu-ano. Madalas din siyang may katawagan at minsan ay doon na nauubos ang kanyang oras sa pakikipag-usap sa iba't ibang tao. I'd like to think that maybe he just liked the ambiance of this café or the food and drinks we serve... o baka naman wala lang talaga siyang ibang magawa at mapuntahan ngayong bakasyon. Pero may ibang sinasabing dahilan ang isipan ko at hindi ko
My Sweet Surrender Kapitulo XI - Anticipation
Habang naglalakad sa pathway papalabas ng university ay para akong naglalakad sa mga ulap at nakalutang sa ere. Kung hindi siguro importante ang tawag na sinagot ni Caleb kanina ay paniguradong magkasama pa rin kami hanggang ngayon. For some reason, my heart is still booming in my chest yet my mind seems to be finally at peace after what he said. Hindi ko alam kung dapat ko bang paniwalaan 'yong inamin niya, pero ang katotohanang sinabi niya iyon sa akin para malinawan ako ay nagpakalma sa isipan ko kahit papaano. I don't even care now if it's true or not... basta ang mahalaga ay nasagot na ang matagal na bumabagabag sa aking isipan. "Hoy, gaga! Lagpas ka na!" Napabalik ang isip ko sa realidad nang hawakan ni Ivory ang pala-pulsuhan ko. "Bakit tulala ka? May nangyari ba?" nag-aalalang tanong sa akin ni Tati pagkaupo ko. Marahas akong humugot ng hininga bago saglit na ipinikit ang aking mga mata. Iminulat ko ang aking mga mata at sinalubong ako ng mga nag-aala
My Sweet Surrender Kapitulo XII - Ghost
"Gella?" tawag muli sa akin ni Archi nang mapansin ang pagkatulala ko. I cleared my throat and forced a smile. "Tinawagan ka raw ni Tati?" tanong ko sa kanya. He slowly nodded but his curious eyes remained watching me. "Hindi ko nga naintindihan masyado ang mga sinabi niya habang sumusuka siya, eh. Naintindihan ko lang 'yong part na pinapapapunta niya ako dito para sunduin ka dahil lasing na lasing ka na..." he trailed off and his brows furrowed. "But you don't look wasted to me." Nilipat ko ang tingin kay Tati na mapayapa nang natutulog sa couch ngayon. "Naparami lang ang inom ko pero hulas na ako kanina pa," sabi ko bago sumulyap sa tatlong kaibigan. "Itong mga 'to ang hindi na yata makakauwi nang mag-isa. Doon ko na lang siguro sila patutulugin sa condo ko." Sumulyap siya kay Rafael at Ivory na magkatabi sa couch at parehong tulog habang magkayakap. "I'm sorry kung naistorbo ka namin, Archi... I didn't know Tati would call you. Kaya ko naman silang
My Sweet Surrender Kapitulo XIII - Wait
"Gella, feeling ko talaga may third eye na ako..." bulong sa akin ni Ivory na agad naki-usyoso sa amin nang makita niya si Caleb na lumapit kanina. Sinimangutan ko siya bago ibinalik ang tingin kay Caleb na ngayon ay nag-aayos ng mga monoblock chair sa tapat ng stage kung saan gaganapin ang seminar. I paused for a second to get a better look at him. His dark hair is now in a clean cut again and it's a bit shorter than usual. Bumaba ang tingin ko sa kanyang katawan. His body looks more lean and muscular now. I also noticed that he's wearing the same uniform when I first met him at the blood-letting activity. Pinasadahan ko rin ng tingin ang mga kasamahan niyang sa pagkakatanda ko ay alumni rin ng university at ka-batch niya sa BS Criminology dahil pareho sila ng suot na uniporme. Napansin kong nandoon din ang propesor namin sa NSTP at may kasama siyang iba pang officer ng mga hinahandle niyang sections ngayong school year. Muling bumalik kay Caleb ang tingin k
My Sweet Surrender Kapitulo XIV - Volunteer
Kinabukasan, nang matapos ang klase namin sa Clinical Chemistry ay dumiretso ako sa locker room upang kunin ang paper bag kung saan nakalagay ang PE uniform at sapatos na suot ko kaninang umaga para sa PE class namin. Nagtext na lang ako kina Rafael na mauuna na akong umuwi dahil magre-review pa ako para sa mga quiz naming bukas. Habang bumababa sa hagdan ay narinig ko ang biglaang pagbuhos ng ulan sa labas. Suminghap ako at agad na nilagay sa harap ang aking bag. Hinalughog ko ito at agad na napasimangot nang mapansing hindi ko nadala ang payong ko. Habang naglalakad sa ground floor palabas ng aming building ay namataan ko ang isang pamilyar na bulto ng lalaking nakatalikod at nakatayo sa may dulo ng hallway na daraanan ko. Marahas akong bumunot ng hininga at sinadyang bagalan ang aking paglalakad. Bahagya siyang tumagilid bago tumingala sa kalangitan. Inangat niya ang kanyang kamay upang saluhin ang ilang patak ng ulan. I stood there in awe of his almost perfect si
My Sweet Surrender Kapitulo XV - Stop
Nanatili siyang tahimik matapos niyang paandarin ang sasakyan. Simula pa lang noong una kaming nagkita sa blood-letting activity, madalas ko nang napapansin ang madalas niyang pagsulyap at paninitig sa akin. Everyone around me thinks he's damn attractive. Kapansin-pansin naman kasi ang pagiging iba niya sa lahat. Para bang iba siya sa tipikal na gwapo at matipuno. Maganda ang bulto ng kanyang pangangatawan at may pagkamisteryoso ang mukha. I hated him for that and I hated him even more everytime I see him. Even before he confessed his feelings to me, he already made me feel uneasy and uncomfortable. His presence makes me feel... nervous, or something similar to that. Something more intense and very unknown to me. Thinking about him makes me nervous as hell. Looking at him makes me nervous as hell. And being this close to him makes me nervous as hell. Nanatili lang kaming tahimik sa loob ng sasakyan at ang tanging ingay lang na naririnig ay ang mahinang tunog ng makin
Pinakabagong kabanata
My Sweet Surrender Letter of Appreciation
Dear beloved readers, Hi, this is itsartemiswp! I would like to take this opportunity to thank each and everyone of you who've made it to the end of My Sweet Surrender. This is actually my first time writing a medicine-related fiction/romance-medical fiction. Isa ito sa mga akda kung saan mas naging malaya at kumportable akong magsulat. Kung mayroon man kayong natutunang aral sa istoryang ito, gusto ko lang malaman niyo na marami rin akong napulot na aral habang sinusulat ko ito. I dedicate this story to my beloved Artemians, my readers, who supported me until now and to the people who always believed in my potential as a writer. I love you all so much! At ikaw na umabot hanggang dito, this is for you. From the bottom of my heart, thank you very much. <3 See you in my next one! Love, itsartemiswp
My Sweet Surrender Special Chapter: Part 2
Itinutok ko ang laser pointer sa isang litratong nilagay ko sa aking presentation bago ibinalik ang tingin sa aking propesor sa Clinical Correlation. “In this figure, the supraclavicular lymph node biopsy, accompanied by histologic examination and immunohistochemical analysis, showed the presence of Reed-Sternberg cells, which serve as a marker for Hodgkin lymphoma, and a positive test for CD30, which both made the diagnosis of classical Hodgkin lymphoma,” I trailed off and glanced at the man patiently waiting in front of our classroom while watching me present. Tumikhim muna ako bago muling nagpatuloy. “Based on the complete staging workup, the final diagnosis for this 27-year-old patient was classical Hodgkin lymphoma, nodular sclerosis subtype, stage IV-A.”“Very well done, Ms. Carvajal! Let’s give her a round of applause!” magiliw na pagbati sa akin ng aking pr
My Sweet Surrender Special Chapter: Part 1
“Georgianna, pahiram naman ako ng notes mo sa Math! Nalimutan ko kasi sa bahay ‘yong reviewer ko, hays!” Pinagtaasan ko ng isang kilay ang kaibigan kong si Tatiana na halatang kakapasok lang sa aming silid-aralan at mukhang hinihingal pa dahil sa pag-akyat ng hagdan. Ngumiti siya nang matamis sa akin at pabirong kinurot ang aking pisngi. “Pretty please?”Napabuntong-hininga na lang ako sa pangungimbinsi niya sa akin at patamad na inilahad sa kanya ang aking reviewer. “Tinanghali ka na naman ng gising, ‘no?” napapailing na puna ko sa pagka-late niya ngayon sa klase.Sinimangutan niya ako habang sinusuklay ang kanyang mahabang buhok gamit ang kanyang kamay. “Napuyat kasi ako kaka-review kagabi,” depensa niya sa sarili gamit ang maliit na boses.Napaangat muli ang isang kilay ko sa sinabi niya at hindi na napigilan ang pagbaling ng buong atensyon sa kaibigan. “Talaga? Bakit sabi sa akin ni Jona ay ma
My Sweet Surrender Wakas - Epilogue
"Huling time-out para sa Grade 12 Humanities and Social Sciences strand," the announcer said. "Go, HUMSS! Go, Caleb!" "Akin ka na lang, Avanzado!" "Caleb lang malakas!" Tinukso ako ng teammates ko dahil sa tilian ng mga nanonood ngayon sa basketball championship game namin sa Intrams. Kalaban namin ngayon ang Basic Education Department na karamihan ay Grade 9 and Grade 10 students ang nasa line up. Kami naman ang representative ng senior high school department dahil natalo namin ang ibang strands at ang mga Grade 11. Noong semi-finals ay hindi namin inaasahang matatalo nila ang College Department ngunit ngayon ay napagtanto kong magagaling nga talaga ang players ngayon ng Junior High. Napailing na lang ako at lumagok mula sa water bottle na inabot sa akin ng aming manager. "Ganoon pa rin ang plano. Mas higpitan niyo pa ang depensa niyo para hindi na makahabol pa ang kabilang team. Tandaan niyo, dalawa lang ang lamang niyo kaya bantayan
My Sweet Surrender Kapitulo XXX - Last Chapter
Pagpasok ko pa lang sa ospital ay dumiretso na agad ako sa front desk upang tanungin kung saan ang room ni Daddy. Pagkabukas pa lang ng elevator sa tamang palapag ay naglakad na agad ako palabas. Hindi na ako nagulat nang nakasalubong ko si Allena sa hallway. Bumalatay ang gulat sa kanyang mukha nang makita ako na agad namang napalitan ng iritasyon. "Anong ginagawa mo rito?" pigil niya sa akin ngunit hindi ko siya pinukulan ng pansin at nagpatuloy lang sa paglalakad. Marahas niyang hinigit ang braso ko at pilit akong hinila paharap sa kanya. "Akala mo ba ay hindi ko nalalaman ang panglalandi mo sa fiancé ko habang wala ako?" Pagod ko siyang tiningnan at hinarap. "Ano na naman ba, Allena?" I drawled lazily. Humalukipkip siya at taas-noo akong tiningnan. "Just so you know, Georgianna, naging kami ni Caleb noong nawala ka. Nagkabalikan kami at nag-propose siya sa akin two years ago," she confidently said before showing off her engagement ring on her ring finger.
My Sweet Surrender Kapitulo XXIX - Truth
Pinanatili ko lang ang tingin sa pasyenteng maingat na itinutulak ngayon palapit sa helicopter. Bahagyang bumigat ang bawat paghinga ko nang maramdamang tumabi si Caleb sa akin. "Dr. Carvajal, sasamahan mo ba ang pasyente?" tanong ng isang paramedic sa akin. Bago pa ako makasagot sa kanya ay tumunog ang aking dalang two-way radio. "Dr. Carvajal, are you there?" I cleared my throat before speaking. "Received. What do you have there?" "Doc, we have an emergency case here. We have a trauma patient. His vitals are currently stable. He suffered from some abrasions and he's complaining about wrist pains. Na-check na po namin kung may nararamdaman ba siyang sensation sa kamay pero hindi niya raw maigalaw ang kanyang hinlalaki." Saglit akong napaisip. "Baka naipit ang median nerve niya. Use a pad splinter on his arm for now. Dalhin niyo muna sa rescue tent at hintayin niyo ako riyan." "Copy, Doc." Ibinaba ko muna ang radyo upang tumulo
My Sweet Surrender Kapitulo XXVIII - Ironic
Hindi ako tinigilan ni Caleb sa mga sumunod na araw. Araw-araw pa rin siyang nagpupunta sa ospital kahit na-discharge na ang kapatid niyang si Maddison. I kept myself preoccupied with work to avoid bumping into him. Madalas ay tinatapos ko ang shift ko hanggang madaling araw o kaya'y hatinggabi kaya wala siyang choice kundi umuwi nang maaga dahil bawal siyang manatili sa labas ng visiting hours ng ospital lalo na't wala naman talaga siyang binibisita rito. "Gella, nandito na naman 'yong sundalo mo," pabulong na sabi sa akin ni Tati. Napabuntong-hininga ako at pinanatili na lang ang tingin sa hawak na application form para sa field of specialization. "Hayaan mo siya, mapapagod din 'yan," matabang na sabi ko. Naramdaman ko ang pagtatagal ng kanyang tingin sa akin. "Are you sure you're okay with this?" Lumipat agad sa kanya ang tingin ko. "With what?" Nanatiling seryoso ang kanyang mukha. "With Caleb's presence... Ginagambala na naman niya ang bu
My Sweet Surrender Kapitulo XXVII - Enough
"Georgianna..." Sinulyapan ko lang si Caleb nang salubungin niya ako pagkalabas ko sa operating room at nagpatuloy lang sa paglalakad. Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin ngunit hindi ko na siya nilingon pang muli. Nginitian at binati ko pabalik ang mga nakasalubong kong doktor at hospital staff. Napansin ko ang pagsulyap nila sa lalaking nakabuntot sa akin kaya umusbong ang aking iritasyon. Halos mapatalon siya sa gulat nang bigla ko siyang harapin. "What exactly do you need, Caleb?" Napansin ko ang bahagyang paggalaw ng kanyang Adam's apple. He parted his lips but immediately pursed it again. I looked at him nonchalantly. "Ano? Wala ka bang sasabihin?" Sinulyapan ko ang wrist watch ko bago patamad na ibinalik ang tingin sa kanya. "Marami pa kasing naghihintay na pasyente sa akin. Nasasayang 'yong oras ko." Binasa niya muna ang ibabang labi bago magsalita. "I just want to talk to you, Georgianna." "Nag-uusap na tayo," nauubos ang pasensya
My Sweet Surrender Kapitulo XXVI - Survived
Imbis na umuwi sa condo upang magpahinga at mag-drama tungkol sa nangyari noong araw na iyon ay pinili kong ibuhos ang lahat ng aking oras sa pagta-trabaho. Halos buong araw akong nag-duty sa ospital hanggang sa lumagpas na ang bilang ng oras na kailangan kong punan ngayong linggo. "Kailan mo balak umuwi sa bahay niyo? Ilang buwan ka nang hindi nagpapakita sa Mommy mo, ah? Alam pa ba ni Tita Gab itong ginagawa mo sa sarili mo?" seryosong tanong ni Ivory. Ngumuso ako. "Bakit? Ano bang ginagawa ko? Nagta-trabaho lang naman ako, ah?" depensa ko. Suminghap siya. "Tingnan mo nga ang sarili mo, Georgianna Isabella! Ilang araw ka nang walang matinong tulog at madalas ay wala ka pang kain! Magdo-doktor ka ba talaga? Gusto mong mag-alaga ng ibang tao pero ultimo sarili mo ay hindi mo maalagaan!" sermon niya sa akin. Napapikit na lang ako nang marahan at hinayaan siyang pangaralan ako. Mahaba-habang sermon pa ang iginawad niya sa akin bago niya ako nakumbinsing
