Van didn't want to leave Belinda sa lugar na iyon, pero kailangan niyang umuwi para sa ina niya. Van was too worried. Alam kasi ni Van na masasaktan talaga ng sobra ang ina niya kapag nalaman ang tungkol sa pagbubuntis ng bagong asawa ng ama ni Van.“Lo, saang hospital? I'm already here,” Van called his lolo immediately pagbaba sa eroplano.Gusto pa nga niyang tawagan muna si Belinda para ipaalam na nakarating na siya, pero hindi nito tinuloy dahil sa pag-aalala sa kanyang ina.“Dumeretso ka rito sa bahay,” his lolo seriously said from the other line.Kumunot ang noo ni Van sa pagtataka.“What? Pero akala mo na—” Pero nang tingnan ni Van ang screen ng phone niya, narinig ang pagkaputol ng tawag. Imbes na magtanong pa, agad na nagtungo si Van sa bahay nila.He was still wondering why, pero pumunta na lang siya.Pagdating na pagdating niya ay nagtanong agad si Van sa mga kasambahay, pero natigilan siya sa pagtatanong nang makapasok sa living room at nakita ang kanyang ina. “I thought y
Van immediately tried to hold his mom nang mapansin ang panghihina at muntikan na nitong pagtumba sa sahig, pero tinaas ni Cecilla ang kanyang kamay para hindi siya mahawakan ni Van.“Don't touch me! Don't fvcking touch me!” Hindi siya hinayaan ni Cecilla na hawakan kaya isang tauhan ang lumapit para alalayan si Cecilla. Cecilla looked at her son with anger. Hindi makapaniwala si Cecilla sa mga salutang lumalabas sa labi ng kanyang anak.“A-Akala ko kakampi kita, but you're just like your dad! Parehas lang kayong dalawa!"“Mom—”“Don’t call me that! If you were really my son, you’d never do this to me. Kung ina ang turing mo aa akin, hindi mo ako sasaktan at bibiguin! Masyado ng masakit ang ginawa ng ama mo sa akin. Pinagmukha niya akong tanga! Pinagpalit niya ako gayong ginagawa ko naman ang lahat para ako lang ang mahalin niya, ang tignan niya, but even though I already did everything, he hurt me, he betrayed me, he chose another woman!”“Nakita mo kung gaano ako nasaktan, but—” Nap
Hindi tanga si Zy. Unang kita pa lang ng mga letratong nasa sahig, alam na niyang may kakaiba. Zy just really can't expect that she would see Belinda in those pictures—si Belinda na unti-unti niyang tinuturing na kaibigan, si Belinda na pinagsabihan niya ng mga bagay-bagay tungkol sa sarili niya.Zy even heard the last thing Van said na mas lalong ikinasikip ng dibdib niya. Subrang excited siyang puntahan at makita si Van, but end up hearing those words. Van will talk to her to stop the engagement because Van didn't love her enough to marry her.Hindi niya akalaing masasaktan siya dahil lang sa mga salita. Kahit kailan, hindi pa siya nakaramdam ng ganitong sakit, just now, from the person she loves.Ilang ulit na naging paulit-ulit sa isip ni Zy ang mga katagang sinabi ni Van na talaga namang nagpapasikip sa dibdib niya.“I-Iha, it's not what you think. Van—”“Can I talk to Van alone, Tita?” Zy gently said as she tried to stop herself from crying while still looking at the picture.Ay
“It was this week.” Napasulyap na ng tuluyan si Zy nang marinig iyon.“This week? But you said you have an important meeting—”“It was an important trip with the person I love. Hindi importanteng meeting para sa trabaho." Napasinghap si Zy sa narinig at hindi na nakapagsalita.“Halos nawalan na ako ng oras sa kanya mula noong magplano na tayo ng kasal, so to be with her without worrying that someone saw us, I told all of you I needed to attend a meeting. Sinabi kong important para walang magtaka. Sa kagustuhan kong makasama siya ng matagal, I did that. I lied about the important meeting, but the truth is, I was just with her and enjoying my life with her.”Parang punyal na paulit-ulit bumaon ang mga salitang binitawan ni Van kay Zy. Ang hindi lubos akalain ni Zy ay ang makitang kumikislap ang mga mata ni Van habang sinasabi iyon.Zy is now looking at Van, who now looks so crazily in love, na sa simpleng pagsabi lang ng mga huling katagang sinabi niya, rinig na rinig na ni Zy kung gaan
Chapter 85Nagmamadaling pumunta sa banyo si Belinda nang magising siya sa pagbaliktad ng kanyang sikmura. Napapikit siya at halos manghina nang tuloy-tuloy ang pagduwal niya.Palala nang palala ang mga nararamdaman niya dahil sa pinagbubuntis niya.Patagal nang patagal ay halos nahihirapan si Belinda sa kalusugan niya. Hindi siya sanay na ganito ang pakiramdam niya paggising niya sa umaga.“Hindi pa rin ba siya nagte-text? O nagpaparamdam man lang?” tanong ni Lia kay Belinda nang mahuli niyang nakatulala ito sa phone niya.They are at the dining table and Belinda couldn't even touch her food as she looked at her phone. She is waiting for Van's call or even text.It's been a week since they got home from New York. Sa mga nakalipas na araw, walang naging paramdam si Van sa kanya at tanging kay Warren lang siya nakakakuha ng impormasyon.Warren said that Van is just busy fixing things in his family, na agad namang hindi na kinuwestyon ni Belinda.Belinda thinks that Van is just busy wit
Chapter 86“Oh, come on! Hindi kaya acceptable na halos bigyan ka niya ng sobrang daming paper works. Naku, hindi pa ako nakaka-move on sa pagtanggal niya sa atin sa project na pinagpaguran natin, ah! Tayo dapat ang tumapos non dahil tayo ang nagsimula, pero ano? Binigay niya sa iba?” Kitang kita ang inis at irita ni Lia habang sinasabi ang lahat ng iyon.Ang project na tinutukoy ni Lia ay ang project na pumasa na sa CEO. Iyong ilang araw at gabi nilang trinabaho. Walang nagawa si Belinda at Lia nang magdesisyon si Manager Cecilla na ibigay iyon sa iba kaya ngayon ay hindi na nga nila hawak iyon. Sayang lang at iyon na sana ang pinakamalaking project nila.“Oh? Nakabalik ka na pala? Kamusta?” tanong ng isa sa mga katrabaho nila.“Ayos lang naman,” mahinang sagot ni Belinda.Pagdating sa kanya-kanyang cubicle ay nagsimulang magtrabaho. Some employees did greet Belinda at may mga nakapansin sa pagbabago ng katawan niya, lalo na ang balakang niya. Hindi pa naman lumulobo ang tiyan niya,
“Teka? Ano ba ‘to? Anong nangyayari? Si Van? What? A Villariva?” Lia was too shocked by what she knows."Ano na bang nangyayare?" Gulong gulong tanong ni Lia.Kahit kailan naman kasi ay hindi sinabi ni Belinda ang apelyido ni Lia at Belinda didn't replace her surname with Van's surname.Belinda seriously took the papers that Lia was holding and read them more clearly. Kinagat nito ang labi at saka huminga ng malalim nang tuluyang mabasa ng mabuti ang nilalaman nito.Nanghihinang tinignan ni Belinda si Zy nang tumalikod na ito ng tuluyan. And Zy was already ready to leave, pero agad na naglakad si Belinda at hinawakan ang braso nito.“What the fvck! I told you don't come near me, right? Bakit ba hindi ka makaintindi?!” Galit na bulyaw ni Zy at agad na hinawakan ang kamay ni Belinda at sinubukang tanggalin, but Belinda held Zy more tightly even though Belinda was already so weak.“Ano ba! Let fvcking go!” Zy angrily said, pero hindi iyon pinakinggan ni Belinda.Tinaas ni Belinda ang pap
Nangilid ang luha sa mata ni Belinda dahil alam niya sa sarili niya na napalapit na rin siya kay Zy kahit na ilang araw lang naman silang magkakasama.“If you want me to believe everything you said, tell him to come to me. Pumunta siya sa akin at paaminin mo siya.” Matapang na ani ni Belinda kay Zy.Natigilan ng kaunti si Zy.“And after that, if everything you said is true, I'm not going to do something to ruin your relationship with him. If it's true that he really just came to me for that revenge. If it's true that you are his fiancée and I am just this…” Napapikit si Belinda at dahan-dahang binitawan ang kamay ni Zy.“Ako ang aalis. Kapag napatunayan ko na totoo ang mga sinasabi mo, aalis ako because I'm not that kind of woman, Zy. Hindi ako pinalaki ng mga magulang ko, pero pinalaki ako ng lola ko na nagturo sa akin ng magandang asal. I'll leave without even complaining if everything you said is true.”Halos umawang ang labi ni Zy sa narinig. Until she just looked at Belinda who w
Mariing pumikit si Cheska at hinimas ang batok niya, sinusubukang kalmahin ang sarili. Pero nang marinig niya ang pag-andar ng makina, agad siyang sumakay sa front seat, hindi na nag-isip pa. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya—parang may kung anong sumasakal sa dibdib niya habang pinagmamasdan si Azrael na tila ba hindi siya nakikita.Pagkaupo niya sa passenger seat, agad niyang nilingon si Azrael. Walang emosyon ang mukha nito, at tila ba tumagos ang katahimikan ng buong sasakyan sa balat niya."Hindi ba talaga kita makakausap ng matino?" Tanong ni Cheska at napapikit dahil sa suot nitong earbud, hindi siya sigurado kung naririnig ba siya nito o ano.Hindi na nakatiis si Cheska. Inabot niya ang kanang tainga ni Azrael at biglang inalis ang isang earbud. Kasabay ng pag-alis niya roon ay ang biglang pag-ikot ng mukha ng lalaki para tignan siya, puno ng iritasyon at pagkabigla.“What the fvck you fvcking think are you doing?” Inis na ani ni Azrael, masyadong diretso
Paglabas ni Cheska ng pinto ay agad siyang luminga sa magkabilang direksyon ng hallway, hinahanap ang pamilyar na porma ni Azrael. Mabilis ang pintig ng puso niya—hindi niya alam kung dahil ba sa kaba, inis, o… baka pareho, ewan, pati siya ay talagang nagugulugan sa nararamdaman. Kaso sa magkabilang dereksyon iyon ay wala siyang nakitang Azrael.“Ang bilis naman niya?” bulong ni Cheska sa sarili, bitbit ang iritang hindi niya maipaliwanag.Napahawak na lang si Cheska sa sintido. Dalawa ang elevator doon at sa dalawang hallway din ang daan kaya hindi niya alam kung alin sa dalawa ang sinakyan ni Azrael o tinungo nito.“Dito na nga lang!” Inis na ani Cheska sa sarili. Bahagyang nabunutan siya ng tinik nang makita niya ang pamilyar na likod nito—nakatayo, nakaharap sa elevator, at tila malapit nang sumakay. Mabilis ang lakad ni Azrael at may mga bumating nurse pa nga dito, dahil nga kilala ito doon, pero wala man lang itong pakealam o pinansin man lang. Diretso lang. Walang tingin. Walan
“Huwag ka kasi mag-alala. Kaya ko ang sarili ko, at mabait naman iyong boss kong iyon kahit medyo bugnutin. Kaya relax ka lang diyan."Ngumiti si Cheska pagkatapos sabihin iyon. Naiintindihan naman ni Cheska kung bakit nag-aalala ang kaibigan. Hindi rin naman ito ang unang beses na subra ang pag-aalala ng kaibigan dahil sa lalake.Bumuntong-hininga si Cris, halatang napapaisip.“Kaya kumain na lang tayo nito. Sayang din, at saka para kang tanga magtampo—Shit!”Napasinghap si Cheska nang maramdaman ang malamig at malagkit na icing ng yema cake sa pisngi niya. Napapikit siya sa gulat, halos hindi makapaniwalang pinahiran din siya ni Cris ng yema cake sa mukha, gaya ng ginawa niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata, naglalagablab ang titig, at unti-unting inangat ang ulo papunta kay Cris.Nakita niya itong may mahinang tawa habang hawak pa ang daliring may natirang icing, kitang-kita ang kalokohan sa mukha. Parang batang nakaiskor ng kalokohan.“Cris...” seryoso ang boses niya, m
"Kamusta po ang kapatid ko, Doc? Okay lang naman po siya, hindi ba? Matagal na din po kasi kami rito at palaging na dedelay ang operasyon ng kapatid ko. Medyo nag-aalala na rin po kasi ako at ang laki na ng bill namin dito. Nagmukha na ngang hotel itong hospital para sa amin ng kapatid ko kaya gustong gusto ko na pong malaman kung bumubuti na po ang lagay ko." Tuloy tuloy na tanong ni Cheska dahil nabalitaan niyang tapos na ang panibagong test na ginawa nila sa kapatid niya.Ngumiti ang doctor bago sumagot,“Bumubuti ang lagay ng kapatid mo, so we are really happy to say that we are going to schedule the operation for him next month, first week.”Nagliwanag ang mukha ni Cheska sa narinig mula sa doctor. Hindi ito iyong tita ni Azrael dahil naka-leave daw ito—kaya’t iba ang naka-assign na doktor na sumuri at dumalo sa kapatid niya ngayon. Ngunit kahit iba ang kausap niya, dala pa rin ng balitang iyon ang matinding ginhawa at pag-asa.“And na-inform na din namin si Dr. Villariva. We su
Napasulyap si Cheska kay Azrael, and Azrael just sighed. Biglang lumambot ang tingin nito at hindi tulad kanina na halos umigting na ang panga.“I’m really happy na nandito ka ngayon para sa anak ko,” masayang ani Daviah habang hindi pa rin binibitawan si Cheska. “Nandito sana ako para pagalitan siya. Pasensya ka na sa anak ko, ha. Nalaman ko kasing puro trabaho ang inaatupag nitong mga nakaraang araw. Hindi man lang siya makapaglaan ng oras para sayo. Sana hindi ka magsawa sa kanya.”Napatingin si Azrael sa ina, agad na sumabat, “Saan mo ba kasi nalaman yan, Ma? I told you, napag-usapan na namin ng girlfriend ko na kapag tungkol sa trabaho ay ayos lang kung—”“No way! Ayos lang? I told you, magsasawa siya kapag palagi kang busy sa trabaho!” Pagalit na ani ng kanyang ina kaya napahawak sa batok si Azrael.“She won’t. Hindi siya magsasawa sa akin and I am making my way para magkasama naman kami—and you don’t need to meddle in our relationship, Ma.” Mahinahong sagot ni Azrael, ngunit bu
“Get a day off today. Spend time with your girlfriend! Hindi ka naman kailangan sa kompanya kaya–”“Kailangan ako sa kompanya, Ma. I’m the boss–”“Come on! Hindi ikakabagsak ng kompanya ang isang day off ng boss!”Naalimpungatan si Cheska nang makarinig ng pag-uusap at pagtatalo sa kung saan.Mabigat ang talukap ng mga mata niya habang dahan-dahan itong iminulat. Ang una niyang napansin ay ang malambot na kutson ng sofa sa ilalim ng kanyang likod. May kumot na nakabalot sa kanya, at may unan sa ilalim ng ulo niya.Kumunot ang noo ni Cheska. Hindi niya maalala kung kailan siya nahiga nang maayos doon, pero masarap ang pakiramdam ng init ng kumot—parang may sumilong na yakap sa buong katawan niya. Sinalubong din siya ng mahinang aroma ng nilulutong pagkain—bawang na piniprito, longganisang medyo nanunuyot na sa kawali, at ang pinong halimuyak ng piniritong itlog. Lahat ng iyon ay humaplos sa kanyang ilong, tila inaakay siya na bumangon na.Napaupo siya, marahang itinulak ang kumot at na
Binuka ni Cheska ang labi, handang magsalita ulit—siguro para kontrahin siya, siguro para lang mapanatili ang kaunting distansya sa pagitan nila. Pero sa huli, isang mahabang buntong-hininga na lang ang pinakawalan niya. Tinitigan niya si Azrael, hindi gumalaw, hindi rin siya gumawa ng anumang hakbang para paalisin ito sa pagkakahiga sa kanyang hita.Alam naman kasi talaga ni Cheska na pagod na ito, kahit sino ay mapapagod pagkatapos ng nangyari kanina. Ni hindi nga naisip ni Cheska na hanggang ngayon ay gising pa ito gayong kanina pa niya nakikita ang pagod sa mata niya at gusto ng magpahiga.Hinigit ni Cheska ang paghinga at sinubukang sumulyap na lang sa ibang direksyon, pilit pinipigilan ang anumang emosyong bumabalot sa dibdib niya. Sinisubukang huwag mag-isip at hayaan na lang ito sa pwesto nito.Pero ilang sandali, kinagat ni Cheska ang labi at hindi mapigilan ang mapatitig ulit dito. Nakapikit na, pero hindi matukoy ni Cheska kung tulog na ba ito o ano.Napatingin siya sa mukh
Tahimik si Cheska habang nagluluto. Halos hindi niya magawa ang huminga ng malalim. Ilang beses na siyang napapahawak sa pisngi niyang alam niyang namumula dahil sa sobrang init ng pakiramdam niya sa mukha. Hindi niya alam kung dahil ba 'yun sa kalan o sa... nangyari kanina.Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyare at lalo na sa inaasta niya mismo.Hindi niya makalimutan ang biglaan, marahas ngunit sabay rin na banayad na halik ni Azrael. Gulong-gulo pa rin siya sa sarili niya—at hindi lang dahil doon. Pati na rin sa kung paano siya tumugon, kung paano siya... napalapit at hinayaan ito na halikan siya ng ganoon kalalim. Sa isang taong hindi naman niya karelasyon dahil peke lang naman ang namamagitan sa kanila.Humigpit ang hawak ni Cheska sa sandok.Naririnig niya ang bawat tik-tak ng wall clock, parang ang lakas-lakas. Samantalang si Azrael—nakaupo lang sa gilid ng countertop, nakasandal, nakangiti, at... pinapanood siya. At dahil nga sa pinapanood siya nito,
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag