“Teka? Ano ba ‘to? Anong nangyayari? Si Van? What? A Villariva?” Lia was too shocked by what she knows."Ano na bang nangyayare?" Gulong gulong tanong ni Lia.Kahit kailan naman kasi ay hindi sinabi ni Belinda ang apelyido ni Lia at Belinda didn't replace her surname with Van's surname.Belinda seriously took the papers that Lia was holding and read them more clearly. Kinagat nito ang labi at saka huminga ng malalim nang tuluyang mabasa ng mabuti ang nilalaman nito.Nanghihinang tinignan ni Belinda si Zy nang tumalikod na ito ng tuluyan. And Zy was already ready to leave, pero agad na naglakad si Belinda at hinawakan ang braso nito.“What the fvck! I told you don't come near me, right? Bakit ba hindi ka makaintindi?!” Galit na bulyaw ni Zy at agad na hinawakan ang kamay ni Belinda at sinubukang tanggalin, but Belinda held Zy more tightly even though Belinda was already so weak.“Ano ba! Let fvcking go!” Zy angrily said, pero hindi iyon pinakinggan ni Belinda.Tinaas ni Belinda ang pap
Nangilid ang luha sa mata ni Belinda dahil alam niya sa sarili niya na napalapit na rin siya kay Zy kahit na ilang araw lang naman silang magkakasama.“If you want me to believe everything you said, tell him to come to me. Pumunta siya sa akin at paaminin mo siya.” Matapang na ani ni Belinda kay Zy.Natigilan ng kaunti si Zy.“And after that, if everything you said is true, I'm not going to do something to ruin your relationship with him. If it's true that he really just came to me for that revenge. If it's true that you are his fiancée and I am just this…” Napapikit si Belinda at dahan-dahang binitawan ang kamay ni Zy.“Ako ang aalis. Kapag napatunayan ko na totoo ang mga sinasabi mo, aalis ako because I'm not that kind of woman, Zy. Hindi ako pinalaki ng mga magulang ko, pero pinalaki ako ng lola ko na nagturo sa akin ng magandang asal. I'll leave without even complaining if everything you said is true.”Halos umawang ang labi ni Zy sa narinig. Until she just looked at Belinda who w
Kinabukasan, maghapong hindi lumabas si Belinda sa kwarto niya, which made Lia really worried. Pabalik balik ito sa paglalakad habang nag-aalala kay Belind. Gising na nga ito sa pagkahimatay, pero patuloy naman ito sa pag-iyak kaya talagang subra ang pag-aalala ni Lia na baka sa kakaiyak niya ay tuluyang mapano ang pinagbubuntis niya. Ilang beses niya itong kinatok, pero tanging iyak lang ni Belinda ang naririnig.Sa sobrang dami ng tumatakbo sa isip ni Belinda, wala itong ibang ginawa kundi ang umiyak ng umiyak. Belinda knew that she needed to calm down dahil makakasama ito sa nararamdaman niya at para sa sinapupunan niya, but she couldn't help it.Thinking that everything was true made her feel so weak. Pakiramdam niya, hindi niya makakaya kung totoo nga ang lahat ng mga iyon lalo na at buntis ito. Dahil sa pag-iisip ay tuluyan ng pumasok sa isip niya ang mga nakakatakot na pwedeng mangyare, reason why hindi na niya talaga magawang tumigil sa pag-iyak.“Belinda, come out, please. W
Napatayo naman si Lia at kunot-noong tinignan si Belinda.“What the hell are you talking about? Nakalimutan mo na ba ang nangyari sa opisina?” Hindi na napigilan ni Lia ang magtaas ng boses namg marinig ang sinabi ni Belinda."I am going to work right now, Lia. I want to go—" Agad ng pinutol ni Lia si Belinda sa sinasabi.“No way! Walang magtatrabaho, Belinda! Walang pupunta sa company!” Lia knew that she shouldn't be acting like this, pero sobrang nag-aalala siya kay Belinda. Alam ni Lia na may posibilidad na mapahamak si Belinda kapag pumunta siya roon. Alam na rin ni Lia na ang manager nila na si Cecilla ay ang mama ni Van, and of course, she already made sure the true Identity of Van. Tinanong na niya lahat kay Warren kaya alam niya na ang lahat, reason why Lia don't want to allow Belinda to go in tge comapby. Dahil sa nalaman niya na ang lahat, nagawa na rin niyang intindihin na ang rason kaya mainit ang dugo ni Cecilla kay Belinda."Lia—""I said, no, Belinda!" Mariing ani ni L
“I already talked to Warren and he said na gumagawa siya ng paraan to contact Van,” Lia said when they started eating.Tanging tango lang ang ginawa ni Belinda at tumitig sa pagkain niya. Wala itong gana at pakiramdam niya ang kaya lang niyang gawin ay ang titigan ang pinggan niya hanggang sa mapanis ito.“Belinda.” Dahan-dahang inangat ni Belinda ang tingin niya kay Lia nang marinig niya ang tawag nito.“You need to eat and then after that take your vitamins.”Belinda sighed and looked at her food again and then looked at Lia again.“I really want to go to the company. Mas malaki naman kasi ang posibilidad na makita ko siya roon,” Belinda said, which made Lia sigh.“Pero baka kung anong gawin sa'yo ni Zy, and…” Napapikit si Lia at natigilan. Hindi pa nasasabi ni Lia kay Belinda na ang mama ni Van ay si Manager Cecilla kaya hindi niya talaga maiwasan ang mapatigil.“Please, Lia. Pakiramdam ko mas lalo akong hindi matatahimik kung mananatili ako rito. I want to go there and take the po
“I already talked to Warren and he said na gumagawa siya ng paraan to contact Van,” Lia said when they started eating.Tanging tango lang ang ginawa ni Belinda at tumitig sa pagkain niya. Wala itong gana at pakiramdam niya ang kaya lang niyang gawin ay ang titigan ang pinggan niya hanggang sa mapanis ito.“Belinda.” Dahan-dahang inangat ni Belinda ang tingin niya kay Lia nang marinig niya ang tawag nito.“You need to eat and then after that take your vitamins.”Belinda sighed and looked at her food again."May nararamdaman ka bang kakaiba? Nahihilo ka or anything? Sabihan mo ako kung may nararamdaman ka. The doctor said na bawal kang ma stress o kahit nga mag-isip ng subra, so please; tell me if you felt something para madala kita sa hospital."After hearing that Belinda sigh then looked at Lia again.“I really want to go to the company. Mas malaki naman kasi ang posibilidad na makita ko siya roon,” Belinda said, which made Lia close her eyes. Napahilot siya sa noo at subrang lalim na
Chapter 93 Malaki ang tiwala ni Belinda kay Van, pero kung sakaling totoo lahat ng sinabi ni Zy, na talagang planado ang lahat at nilapitan lang siya ni Van para maghiganti, Belinda knows that she can't be with Van. “What’s happening here?! Zyril, anong nangyare sayo?” Manager Cecilla said and immediately approached Zy, but Belinda just looked at Van, who was just staring at her blankly. Walang emosyon siyang nakatingin kay Belinda. Nang tignan ni Belinda si Van sa mata ay saka siya nag-iwas ng tingin at tinignan si Zy. Why is he looking at me like that? Belinda couldn't help but ask herself. “What the hell?! What’s that? Why is there spaghetti on your head?!” Nagtataka, ngunit namutawi na ang galit sa boses ni Manager Cecilla. Tinignan pa niya ang buhok ni Zy na parang nandidiri ito. Zy really looks so messy, habang si Belinda naman ay parang basang sisiw. Kinagat ni Belinda ang labi at walang masabi. She wanted to talk, pero wala talaga siyang masabi na gusto na lang ni
"Let's talk while eating. Get the menu and tell the waiter kung anong gusto mo.” Van was too serious while saying that. Nagsimula na rin itong tumingin sa menu habang nasa tabi nilang dalawa ay ang waiter na naghihintay ng order nila. Belinda just looked at Van and didn't say anything. Pumunta sila sa isang mamahaling restaurant after what happened. Ang gusto ni Belinda ay mag-usap na agad sila, but Van was too serious when he said that they will talk outside. Ang masakit doon ay hindi pinasakay ni Van si Belinda sa kotse niya, bagkus ay nagpatawag siya ng driver para ihatid si Belinda sa lugar kung saan sila mag-uusap. “What do you want?” Van asked that again when Belinda didn't talk. Muling hindi nagsalita si Belinda. Ni hindi nga niya ginalaw ang menu na nasa harap niya dahil alam niya na hindi siya sumama rito para kumain. She's not here to eat, she's here to talk to Van and ask him many questions that she wants to ask. At alam din naman niya na hindi niya magagawang kuma
Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Masaya si Daviah pagkatapos ng araw na iyon kahit sobrang dami ng nangyari. She's happy dahil nagkaroon siya ng pagkakataon na makasama ang mga kapatid ni Azi at mapalapit sa kanila kahit papaano.Pagkatapos nilang kumain, pumasyal pa sila sa ilang bahagi ng probinsya, kaya naman sandaling nakalimutan ni Daviah ang mga pagpapahirap at insulto na nangyari kanina sa kanya.“Look! This is a good one,” sabi ni Vivian habang pauwi na sila, sabay pakita ng kuha sa camera niya. It was a picture of Azi hugging Daviah from the back while both of them were looking ahead. Lumipat si Vivian sa isa pang litrato, at ang isang iyon ay si Daviah na nakatingin sa dagat habang si Azi naman ay nakatingin kay Daviah, animo'y mas maganda pa ang tanawin niya kaysa sa tanawing tinatanaw ni Daviah. “I look so damn crazy in love with you there,” biglang sabi ni Azi na busy sa pagda-drive pero nasulyapan ang ipinakitang litrato ni Vivian. Napangiwi naman si Vivian sa narinig. “Seriously, Kuya Azi? Sobr
“Kumain ka na?” Azi asked nang lumayo si Daviah sa pagkakayakap.“Hindi pa siya kumain, Kuya. What if sa labas na lang tayo kumain? Sa may bulaluhan, I'm sure hindi pa nakakapunta roon si Ate Daviah,” nakangiting sabi ni Vivian sa gilid, and she look so excited.“You want bulalo?” tanong naman ni Azi kay Daviah.Daviah nodded and just smiled. Nanliit ang mata ni Azi at tinitigan si Daviah, hanggang sa mapanguso na lang si Daviah at umiwas ng tingin dahil hindi niya natatagalan ang titig nito.Azi was about to say something, pero hindi niya naituloy nang bumukas ang pinto sa di-kalayuan, and it was Lander.Pati si Lander ay natigilan nang makita sila Azi. Lander looked at Azi, pagkatapos noon ay tinignan naman niya si Daviah.“Wala ka bang sasabihin sa fiancé mo?” mariing tanong ni Lander kay Daviah.“What is it?” tanong naman ni Azi habang hindi mapigilan ang kunot-noo. Si Vivian naman ay natahimik na lang sa tanong ng Kuya Lander niya.“N-nasabi ko kasi kanina na gutom na ako, i-iyon
"Ang dami mong sugat, pero mabuti na lang maliliit lang, but the problem is itong mga napaso, subrang namumula na sila," nag-aalalang ani ni Vivian habang nakatingin sa sugat ni Daviah.Hindi nagawang magsalita ni Daviah dahil hindi niya alam kung anong sasabihin. Ngayon ang unang beses na magkakaroon siya ng interaction sa kapatid ni Azi."Masakit ba?" Tanong nito, pero agad din namang nagsalita agad na animo'y hindi na kailangan ng sagot ni Daviah. "Of course, masakit." Ani nito.Nang may magdala ng first aid, agad at hindi na nag-aksaya si Vivian sa paggamot kay Daviah, she immediately start.“Ako na ang humihingi ng pasensya sa ginawa ni Mama. Sorry, Ate Daviah,” mahinahon at ramdam sa boses ni Vivian ang paghingi ng tawad habang abala siya sa paglalagay ng ointment sa mga paso at sugat ni Daviah. Daviah couldn’t help but stare at Vivian. Parehas sila ng mata ng Kuya Azi niya, and she looked so fragile. “May rumi po ba sa mukha ko?” Dahil sa pagtitig ni Daviah, hindi na napigi
Chapter 71“What the hell is this?” Pinunasan ni Daviah ang luha niya nang pumasok si Lander sa dining table. Kasunod niya si Vivian, ang bunsong kapatid ni Azi. Nakangiti itong pumasok, pero biglang nawala ang ngiti nang makita ang kalat sa sahig. Pareho silang wala kanina nang magising si Daviah, at nabalitaan niyang maaga silang umalis. Mukhang kararating lang nila ngayon. Tinanggal ni Lander ang suot na headphones at kunot-noong tinignan ang mga pagkaing nagkalat sa sahig. Nang walang sumagot mula sa mga kasambahay o kay Daviah, tinignan niya ang mga kasambahay. “Nagtatanong ako kung anong nangyari dito?” seryosong tanong ni Lander sa kanila. Nagtinginan ang mga kasambahay, halatang nagtuturuan kung sino ang unang magsasalita. They all scared reason why Daviah sigh.Nang wala pa ring umimik, lalong kumunot ang noo ni Lander. Samantala, tahimik lang si Vivian, pero ramdam ni Daviah ang tingin nito sa kanya. Hindi tulad ng titig ng kanilang ina, Vivian look at her gentle.“Wa
“Ouch!” Nabitawan ni Daviah ang kutsilyo na hawak niya nang mahiwa ang kanyang kamay. Mangiyak-iyak siyang lumapit sa sink upang hugasan ang sugat. Naghihiwa siya ng karne at hirap siya sa paghiwa dahil iyon ang unang beses na maghihiwa siya ng ganun. Akala niya noong una ay madali lang, pero hindi naman pala ganoon kadali lalo. Kailangan niyang gumawa ng maliliit na hiwa dahil isasahog iyon sa pakbet. Geneva had requested fried fish and pakbet for lunch. However, Daviah really didn’t know how to cook it kaya nag search na lang ito sa internet kung paano ang magluto, hindi lang niya sigurado kung magagawa niya ba iyon ng tama. She couldn’t even manage to slice properly, kaya naman nagkaroon na siya ng maraming sugat sa kamay, maliliit lang naman, pero dahil naparami na ay nararamdaman na ni Daviah ang hapdi. “Sorry, Ma’am Daviah. Gusto po sana namin kayong tulungan, pero baka mapagalitan kami ni Ma’am Geneva,” ani ng isang kasambahay na nakatayo sa gilid. Napangiti si Daviah sa
“Gising na pala ang senyorita,” agad na narinig ni Daviah iyon nang pababa siya sa hagdan. Galing iyon kay Geneva na prenteng nakaupo sa sofa. Hindi tuloy alam ni Daviah kung magpapatuloy siya sa pagbaba o hindi. She suddenly froze at the cold voice of Azi's mother. Bigla siyang natauhan kung nasaan siya at kung ano ang kinakaharap niya. She was too happy about their short conversation with Azi kaninang alauna, kaya talaga namang medyo nakalimutan niya kung gaano siya hindi gusto ng Mama ni Azi.“G-Good morning po.” Kahit natigilan at hindi alam ang gagawin, she still tried to be calm and polite. She tried to smile to Geneva kahit na hindi ito nakangiti, pero ang ngiti nito ay talaga namang nanginginig Binati niya ito at dahan-dahang nagpatuloy sa pagbaba. She tried not to create any noise habang pababa.“Alam mo ba kung anong oras na?” tanong bigla ni Geneva nang hindi tumitingin kay Daviah. “A-Alas otso na po—” “At sa tingin mo, paggising yan ng responsableng babae? At saka,
Noong una ay akala ni Daviah ay panaginip lang na may tumatawag sa kanya kaya hindi niya iyon pinansin, pero nagising si Daviah nang maramdaman ang paghalik sa pisngi niya. Kung hindi niya naamoy agad ang pamilyar na pabango ni Azi, paniguradong sisigaw siya, pero naamoy niya agad iyon at talagang nanuot sa kanyang ilong."Love," muling tawag nito. Inaantok na tinignan ni Daviah ang tao sa tabi niya and there she saw Azi, sitting beside her, nakababa ng kaunti ang katawan dahil sa panggigising sa kanta.“I'm sorry, I woke you up,” malambing na ani ni Azi kay Daviah nang dahan-dahan siyang naupo mula sa pagkakahiga.“Bakit? May problema ba?” tanong ni Daviah habang humihikab.They sleep in separate rooms dahil na rin sa kagustuhan ni Geneva, ang mama ni Azi. Azi said that it's fine if they sleep in one room together dahil ikakasal naman na sila. Pero si Daviah mismo ang tumanggi doon dahil alam niyang mas lalo lang magkakaproblema. Masyado ng mainit ang nangyare sa dinner nila, kaya
Chapter 67Nakahinga ng maluwag si Daviah nang makita niyang pababa na si Azi sa hagdan kasama ang papa nito. Halos isang oras siya sa taas, at hindi mapakali si Daviah habang nakaupo sa sofa kasama ang mama ni Azi at si Zara.Halos hirap siyang gumalaw kanina pa, pero ngayong nakita na niya si Azi ay biglang lumuwag ang dibdib niya.“Mabuti naman at bumaba na kayong mag-ama. Kanina pa naghihintay ang dinner. Let's go, let's have dinner,” ani Geneva habang umiiling nang makita ang dalawa.“Manang, pakitawag si Lander!” Utos pa nito kay Manang.“Sige po, Ma'am!” Si Manang at agad na na tumango at tumungo sa hadgan.Agad na dumiretso si Azi kay Daviah. Ngumiti si Daviah sa kanya, pero seryosong nakatingin lang si Azi rito.“May nangyare ba? Why are you so serious?” Tanong ni Daviah rito, pero imbes na sagutin ay agad namang siyang tinanong ni Azi.“You okay?” Tanong ni Azi na sandaling nagpangiti kay Daviah.Kahit kailan talaga ay alam nito kung kailan hindi okay si Daviah.Tumango si D