“I told you to try to avoid her, bakit ba ang tigas ng ulo mo?!” Umawang ang labi ni Belinda nang marinig ang galit na boses ni Van pagkatapos niyang umuwi ng alas 9 dahil kasama niya si Zy. Kasama ni Belinda si Lia at Zy, they ate outside at nagkwentuhan na rin.Gulat din si Lia sa biglaang tanong na iyon ni Van kaya napatayo siya sa pagkakaupo, but Warren immediately held her at tumayo.“What the hell?” sabi ni Lia nang hilahin siya ni Warren palabas ng apartment.“Let them talk,” mariing sambit ni Warren.Belinda doesn't understand why Van suddenly acts like this. Akala ni Belinda ay late ulit siya pupuntahan ni Van, but it turns out na mas maaga pala ito ngayon. Nadatnan ni Belinda at Lia si Van at Warren sa sala and they were both in a serious talk.Hindi naman ito ganito kanina pagdating nila, but when Belinda said na kasama nila si Zy ay talagang kitang-kita ni Belinda ang halo-halong emosyon sa mukha ni Van, pero ang mas namayani ay galit.“Ano bang ikinagagalit mo?” Belinda c
Chapter 67“What? So on leave ka ng 5 days?” Zy asked nang magkasalubong sila ni Belinda.Belinda was really happy that they were going on a trip at laking pasalamat niya nang on leave rin si Manager Cecilla, so the assistant manager was the one who approved the leave that Belinda filed.“Yes. Pupunta kami ng asawa ko sa Paris,” Belinda said. Napanguso si Zy at napabuntong-hininga.“So my life is going to be boring these next days, huh?” Zy said at talagang laglag na ang balikat. Pumunta pa naman siya rito para sana muling ayain si Belinda na lumabas at mag-shopping kasama niya, but it turns out that Belinda will not be available.“Bored? Why? Hindi ba naghahanda ka for your wedding? Kaya bakit ka mabobored?” Belinda said and started walking to the parking lot. Sinabayan siya ni Zy habang nakasimangot pa rin.“Well, yes. I am busy preparing the wedding, but my fiancé is going to be busy with his work next week. May biglaan siyang kailangang daluhang meeting sa Canada with the investor
“What happened? Are you okay?” Napakurap-kurap si Belinda at agad na napabalik sa kanyang sarili nang hawakan siya ni Van sa kamay at itanong ang bagay na iyon.Sa sobrang pag-iisip, hindi namalayan ni Belinda na tumigil na pala ang kotse ni Van. Van didn't see Dani and didn't know about their conversation, so Van was really curious why Belinda suddenly acted like she was thinking too much.“I'm fine. Tara na? I want to sleep before the flight,” sambit na lang ni Belinda. Van stared at Belinda at talagang sinubukan nitong pag-aralan ang mukha nito.“Sabing ayos lang ako. Ikaw talaga, tara na nga. Mag-drive ka na,” Belinda said when she saw Van watching her too much.“You suddenly became silent kanina pang kumakain tayo. Did something happen while I was busy talking to someone on the phone? Pagbalik ko ang tahimik mo na.” Pinaandar ulit ni Van ang kotse niya pagkasabi niyon kay Belinda, isang sulyap pa ang ginawa ni Van kay Belinda bago tuluyang iabante ang kotse.“Ayos lang talaga ako
Nagising si Belinda nang maramdaman na may humalik sa kanya. Sobrang pagkaantok ang nararamdaman ni Belinda nang pumasok siya sa kotse kaya talagang hindi niya mapigilan ang makatulog, pero kahit na kagigising lang at halos ilang oras na nga ang itinulog niya kanina sa apartment ay inaantok pa rin siya.Inaantok na tinignan ni Belinda si Van na nasa malapit sa kanya habang nakatingin gamit ang mapungay na mata. Malapit siya kay Belinda dahil sa paghalik niya kanina. Belinda couldn't stop looking at Van's lips, pero napabalik ang tingin niya sa mga mata ni Van nang maalala niya ang tungkol sa manggang hilaw na gusto niyang kainin.“Bakit?” Belinda asked with her bedroom voice that made Van sigh dahil sobrang sarap pakinggan ang ganoong boses niya.“I don’t want to wake you up, but I just want to say that we're here.”Belinda looked outside. Van was right, they were already outside the airport at sobrang dilim na rin sa labas dahil alas otso na. Ang flight nila ay 8:30, but they were st
Chapter 70Mabilis ang lakad nila papasok sa airport ilang sandali pagkatapos non at laking pasalamat nga nila nang makaabot pa dahil talagang kung nanatili pa sila ng ilang minuto roon ay malalate na sila.Belinda didn't know what to say after that kaya natahimik na lang. Pagpasok sa eroplano ay agad na pinili ni Belinda ang maupo sa tabi ng bintana.“Is this your first time?” Van can't help but ask that to Belinda.Umiling si Belinda. “May mga pagkakataon na may trabaho ako sa labas ng bansa, pero this is my first time to fly to another country for a trip. You know, I was just really into work that time and didn't want to go to places na tingin ko aksaya lang ng oras.”“So this is your first time for a trip. Then I'll make you enjoy it.”Ilang sandali ay lumipad na ang sinasakyan nila. Noong una ay nag-enjoy pang tignan ni Belinda ang mga ilaw sa baba, pero ilang sandali ay hindi na niya mapigilan ang mapahikab.“You're sleepy again?” Van raised his eyebrow as he saw na humikab si B
### Chapter 71Sinubukan ulit ni Belinda na tanggalin ang kamay sa nakaumbok sa pantalon ni Van, but just like the first time, Van didn't let her. “Van…” Tinignan ni Belinda ang kamay ni Van nang haplusin siya nito sa kamay papunta sa balikat. Bumilis ang paghinga ni Belinda nang lumapit si Van para halikan siya sa balikat. Gamit ang isang kamay, tinanggal niya ang headphone na suot ni Belinda. Nilapit ni Van ang labi sa tenga nito at saka bumulong.“Remove your underwear and sit in my lap,” utos nito na ikinaawang ng labi ni Belinda. Hinarap niya si Van, but immediately, Van's lips found Belinda's lips.“Remove your underwear,” bulong ulit ni Van at agad na hinawakan si Belinda sa legs. Belinda was wearing a dress, kaya madaling naipasok ni Van ang kamay sa loob ng dress ni Belinda. Hinaplos niya si Belinda doon at siniguradong mararamdaman niya ang kakaibang kuryente and when Van felt Belinda's body react to his touch, agad niyang hinalikan ulit si Belinda sa balikat.“Sit here.”
Chapter 72“Bakit ba ang sungit mo?” Niyuko ni Van ang ulo at umupo ito ng maayos para tignan si Belinda ng maigi, pero napakagat na lang si Van sa labi niya nang makita ang masamang tingin na ipinukol ni Belinda sa kanya.Nakaayos na ulit ang upuan na kanina ay ginawang kama ni Van kaya parehas na silang nakaupo sa upuan.“Bakit ba ang ganda mo?” Van asked while biting his lips and while looking at Belinda. Mas lalong tinignan ni Belinda ng masama si Van dahil sa sinabi nito, pero ang totoo ay halos kumabog na ng mabilis ang dibdib ni Belinda sa sinabi ni Van.Iba talaga ang epekto kay Belinda kung si Van na ang nagsalita. Imbes na pansinin ang sinabing iyon ni Van ay agad lang na tumayo na lang si Belinda.“Sa comfort room lang ako.” Hindi na hinintay at tinignan ni Belinda si Van at agad lang na umalis.Nang tuluyang makapasok si Belinda ay kagat-kagat niya ang labing tinignan ang sarili. Hindi pa rin siya makapaniwala na ginawa nila ang bagay na iyon sa loob ng eroplano. Sobrang p
Van sighed as he remembered what was happening in his life again. Habang iniisip niya ang mga nangyayari sa buhay niya, biglang gusto na lang niyang kausapin si Belinda at sabihing magkalayo-layo na at huwag nang bumalik. It sounded so immature that he thought of running away, pero talagang nahihirapan na si Van sa nangyayari sa buhay niya.Van didn’t open his phone even though they were already in their hotel room. Ayaw niyang makatanggap ng tawag mula sa pamilya niya at kay Zy. He wants to focus on Belinda today and the remaining days of this trip.Ayaw niyang maistorbo sila ng kung sino.“Tigman mo!” Lumapit si Belinda kay Van na nakaupo sa high chair sa harap ng lamesa sa kusina. Hawak-hawak ni Belinda ang isang sandok kung saan nakalagay ang sabaw na niluluto niya, pero ang sabaw na iyon ay nilagyan ni Belinda ng maraming suka. Van didn’t know that; biglang gusto ni Belinda na lang inisin si Van.Pagkalapit ni Belinda, agad na hinawakan ni Van ang bewang nito para mapalapit. Haba
Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Masaya si Daviah pagkatapos ng araw na iyon kahit sobrang dami ng nangyari. She's happy dahil nagkaroon siya ng pagkakataon na makasama ang mga kapatid ni Azi at mapalapit sa kanila kahit papaano.Pagkatapos nilang kumain, pumasyal pa sila sa ilang bahagi ng probinsya, kaya naman sandaling nakalimutan ni Daviah ang mga pagpapahirap at insulto na nangyari kanina sa kanya.“Look! This is a good one,” sabi ni Vivian habang pauwi na sila, sabay pakita ng kuha sa camera niya. It was a picture of Azi hugging Daviah from the back while both of them were looking ahead. Lumipat si Vivian sa isa pang litrato, at ang isang iyon ay si Daviah na nakatingin sa dagat habang si Azi naman ay nakatingin kay Daviah, animo'y mas maganda pa ang tanawin niya kaysa sa tanawing tinatanaw ni Daviah. “I look so damn crazy in love with you there,” biglang sabi ni Azi na busy sa pagda-drive pero nasulyapan ang ipinakitang litrato ni Vivian. Napangiwi naman si Vivian sa narinig. “Seriously, Kuya Azi? Sobr
“Kumain ka na?” Azi asked nang lumayo si Daviah sa pagkakayakap.“Hindi pa siya kumain, Kuya. What if sa labas na lang tayo kumain? Sa may bulaluhan, I'm sure hindi pa nakakapunta roon si Ate Daviah,” nakangiting sabi ni Vivian sa gilid, and she look so excited.“You want bulalo?” tanong naman ni Azi kay Daviah.Daviah nodded and just smiled. Nanliit ang mata ni Azi at tinitigan si Daviah, hanggang sa mapanguso na lang si Daviah at umiwas ng tingin dahil hindi niya natatagalan ang titig nito.Azi was about to say something, pero hindi niya naituloy nang bumukas ang pinto sa di-kalayuan, and it was Lander.Pati si Lander ay natigilan nang makita sila Azi. Lander looked at Azi, pagkatapos noon ay tinignan naman niya si Daviah.“Wala ka bang sasabihin sa fiancé mo?” mariing tanong ni Lander kay Daviah.“What is it?” tanong naman ni Azi habang hindi mapigilan ang kunot-noo. Si Vivian naman ay natahimik na lang sa tanong ng Kuya Lander niya.“N-nasabi ko kasi kanina na gutom na ako, i-iyon
"Ang dami mong sugat, pero mabuti na lang maliliit lang, but the problem is itong mga napaso, subrang namumula na sila," nag-aalalang ani ni Vivian habang nakatingin sa sugat ni Daviah.Hindi nagawang magsalita ni Daviah dahil hindi niya alam kung anong sasabihin. Ngayon ang unang beses na magkakaroon siya ng interaction sa kapatid ni Azi."Masakit ba?" Tanong nito, pero agad din namang nagsalita agad na animo'y hindi na kailangan ng sagot ni Daviah. "Of course, masakit." Ani nito.Nang may magdala ng first aid, agad at hindi na nag-aksaya si Vivian sa paggamot kay Daviah, she immediately start.“Ako na ang humihingi ng pasensya sa ginawa ni Mama. Sorry, Ate Daviah,” mahinahon at ramdam sa boses ni Vivian ang paghingi ng tawad habang abala siya sa paglalagay ng ointment sa mga paso at sugat ni Daviah. Daviah couldn’t help but stare at Vivian. Parehas sila ng mata ng Kuya Azi niya, and she looked so fragile. “May rumi po ba sa mukha ko?” Dahil sa pagtitig ni Daviah, hindi na napigi
Chapter 71“What the hell is this?” Pinunasan ni Daviah ang luha niya nang pumasok si Lander sa dining table. Kasunod niya si Vivian, ang bunsong kapatid ni Azi. Nakangiti itong pumasok, pero biglang nawala ang ngiti nang makita ang kalat sa sahig. Pareho silang wala kanina nang magising si Daviah, at nabalitaan niyang maaga silang umalis. Mukhang kararating lang nila ngayon. Tinanggal ni Lander ang suot na headphones at kunot-noong tinignan ang mga pagkaing nagkalat sa sahig. Nang walang sumagot mula sa mga kasambahay o kay Daviah, tinignan niya ang mga kasambahay. “Nagtatanong ako kung anong nangyari dito?” seryosong tanong ni Lander sa kanila. Nagtinginan ang mga kasambahay, halatang nagtuturuan kung sino ang unang magsasalita. They all scared reason why Daviah sigh.Nang wala pa ring umimik, lalong kumunot ang noo ni Lander. Samantala, tahimik lang si Vivian, pero ramdam ni Daviah ang tingin nito sa kanya. Hindi tulad ng titig ng kanilang ina, Vivian look at her gentle.“Wa
“Ouch!” Nabitawan ni Daviah ang kutsilyo na hawak niya nang mahiwa ang kanyang kamay. Mangiyak-iyak siyang lumapit sa sink upang hugasan ang sugat. Naghihiwa siya ng karne at hirap siya sa paghiwa dahil iyon ang unang beses na maghihiwa siya ng ganun. Akala niya noong una ay madali lang, pero hindi naman pala ganoon kadali lalo. Kailangan niyang gumawa ng maliliit na hiwa dahil isasahog iyon sa pakbet. Geneva had requested fried fish and pakbet for lunch. However, Daviah really didn’t know how to cook it kaya nag search na lang ito sa internet kung paano ang magluto, hindi lang niya sigurado kung magagawa niya ba iyon ng tama. She couldn’t even manage to slice properly, kaya naman nagkaroon na siya ng maraming sugat sa kamay, maliliit lang naman, pero dahil naparami na ay nararamdaman na ni Daviah ang hapdi. “Sorry, Ma’am Daviah. Gusto po sana namin kayong tulungan, pero baka mapagalitan kami ni Ma’am Geneva,” ani ng isang kasambahay na nakatayo sa gilid. Napangiti si Daviah sa
“Gising na pala ang senyorita,” agad na narinig ni Daviah iyon nang pababa siya sa hagdan. Galing iyon kay Geneva na prenteng nakaupo sa sofa. Hindi tuloy alam ni Daviah kung magpapatuloy siya sa pagbaba o hindi. She suddenly froze at the cold voice of Azi's mother. Bigla siyang natauhan kung nasaan siya at kung ano ang kinakaharap niya. She was too happy about their short conversation with Azi kaninang alauna, kaya talaga namang medyo nakalimutan niya kung gaano siya hindi gusto ng Mama ni Azi.“G-Good morning po.” Kahit natigilan at hindi alam ang gagawin, she still tried to be calm and polite. She tried to smile to Geneva kahit na hindi ito nakangiti, pero ang ngiti nito ay talaga namang nanginginig Binati niya ito at dahan-dahang nagpatuloy sa pagbaba. She tried not to create any noise habang pababa.“Alam mo ba kung anong oras na?” tanong bigla ni Geneva nang hindi tumitingin kay Daviah. “A-Alas otso na po—” “At sa tingin mo, paggising yan ng responsableng babae? At saka,
Noong una ay akala ni Daviah ay panaginip lang na may tumatawag sa kanya kaya hindi niya iyon pinansin, pero nagising si Daviah nang maramdaman ang paghalik sa pisngi niya. Kung hindi niya naamoy agad ang pamilyar na pabango ni Azi, paniguradong sisigaw siya, pero naamoy niya agad iyon at talagang nanuot sa kanyang ilong."Love," muling tawag nito. Inaantok na tinignan ni Daviah ang tao sa tabi niya and there she saw Azi, sitting beside her, nakababa ng kaunti ang katawan dahil sa panggigising sa kanta.“I'm sorry, I woke you up,” malambing na ani ni Azi kay Daviah nang dahan-dahan siyang naupo mula sa pagkakahiga.“Bakit? May problema ba?” tanong ni Daviah habang humihikab.They sleep in separate rooms dahil na rin sa kagustuhan ni Geneva, ang mama ni Azi. Azi said that it's fine if they sleep in one room together dahil ikakasal naman na sila. Pero si Daviah mismo ang tumanggi doon dahil alam niyang mas lalo lang magkakaproblema. Masyado ng mainit ang nangyare sa dinner nila, kaya
Chapter 67Nakahinga ng maluwag si Daviah nang makita niyang pababa na si Azi sa hagdan kasama ang papa nito. Halos isang oras siya sa taas, at hindi mapakali si Daviah habang nakaupo sa sofa kasama ang mama ni Azi at si Zara.Halos hirap siyang gumalaw kanina pa, pero ngayong nakita na niya si Azi ay biglang lumuwag ang dibdib niya.“Mabuti naman at bumaba na kayong mag-ama. Kanina pa naghihintay ang dinner. Let's go, let's have dinner,” ani Geneva habang umiiling nang makita ang dalawa.“Manang, pakitawag si Lander!” Utos pa nito kay Manang.“Sige po, Ma'am!” Si Manang at agad na na tumango at tumungo sa hadgan.Agad na dumiretso si Azi kay Daviah. Ngumiti si Daviah sa kanya, pero seryosong nakatingin lang si Azi rito.“May nangyare ba? Why are you so serious?” Tanong ni Daviah rito, pero imbes na sagutin ay agad namang siyang tinanong ni Azi.“You okay?” Tanong ni Azi na sandaling nagpangiti kay Daviah.Kahit kailan talaga ay alam nito kung kailan hindi okay si Daviah.Tumango si D