Chapter 70Mabilis ang lakad nila papasok sa airport ilang sandali pagkatapos non at laking pasalamat nga nila nang makaabot pa dahil talagang kung nanatili pa sila ng ilang minuto roon ay malalate na sila.Belinda didn't know what to say after that kaya natahimik na lang. Pagpasok sa eroplano ay agad na pinili ni Belinda ang maupo sa tabi ng bintana.“Is this your first time?” Van can't help but ask that to Belinda.Umiling si Belinda. “May mga pagkakataon na may trabaho ako sa labas ng bansa, pero this is my first time to fly to another country for a trip. You know, I was just really into work that time and didn't want to go to places na tingin ko aksaya lang ng oras.”“So this is your first time for a trip. Then I'll make you enjoy it.”Ilang sandali ay lumipad na ang sinasakyan nila. Noong una ay nag-enjoy pang tignan ni Belinda ang mga ilaw sa baba, pero ilang sandali ay hindi na niya mapigilan ang mapahikab.“You're sleepy again?” Van raised his eyebrow as he saw na humikab si B
### Chapter 71Sinubukan ulit ni Belinda na tanggalin ang kamay sa nakaumbok sa pantalon ni Van, but just like the first time, Van didn't let her. “Van…” Tinignan ni Belinda ang kamay ni Van nang haplusin siya nito sa kamay papunta sa balikat. Bumilis ang paghinga ni Belinda nang lumapit si Van para halikan siya sa balikat. Gamit ang isang kamay, tinanggal niya ang headphone na suot ni Belinda. Nilapit ni Van ang labi sa tenga nito at saka bumulong.“Remove your underwear and sit in my lap,” utos nito na ikinaawang ng labi ni Belinda. Hinarap niya si Van, but immediately, Van's lips found Belinda's lips.“Remove your underwear,” bulong ulit ni Van at agad na hinawakan si Belinda sa legs. Belinda was wearing a dress, kaya madaling naipasok ni Van ang kamay sa loob ng dress ni Belinda. Hinaplos niya si Belinda doon at siniguradong mararamdaman niya ang kakaibang kuryente and when Van felt Belinda's body react to his touch, agad niyang hinalikan ulit si Belinda sa balikat.“Sit here.”
Chapter 72“Bakit ba ang sungit mo?” Niyuko ni Van ang ulo at umupo ito ng maayos para tignan si Belinda ng maigi, pero napakagat na lang si Van sa labi niya nang makita ang masamang tingin na ipinukol ni Belinda sa kanya.Nakaayos na ulit ang upuan na kanina ay ginawang kama ni Van kaya parehas na silang nakaupo sa upuan.“Bakit ba ang ganda mo?” Van asked while biting his lips and while looking at Belinda. Mas lalong tinignan ni Belinda ng masama si Van dahil sa sinabi nito, pero ang totoo ay halos kumabog na ng mabilis ang dibdib ni Belinda sa sinabi ni Van.Iba talaga ang epekto kay Belinda kung si Van na ang nagsalita. Imbes na pansinin ang sinabing iyon ni Van ay agad lang na tumayo na lang si Belinda.“Sa comfort room lang ako.” Hindi na hinintay at tinignan ni Belinda si Van at agad lang na umalis.Nang tuluyang makapasok si Belinda ay kagat-kagat niya ang labing tinignan ang sarili. Hindi pa rin siya makapaniwala na ginawa nila ang bagay na iyon sa loob ng eroplano. Sobrang p
Van sighed as he remembered what was happening in his life again. Habang iniisip niya ang mga nangyayari sa buhay niya, biglang gusto na lang niyang kausapin si Belinda at sabihing magkalayo-layo na at huwag nang bumalik. It sounded so immature that he thought of running away, pero talagang nahihirapan na si Van sa nangyayari sa buhay niya.Van didn’t open his phone even though they were already in their hotel room. Ayaw niyang makatanggap ng tawag mula sa pamilya niya at kay Zy. He wants to focus on Belinda today and the remaining days of this trip.Ayaw niyang maistorbo sila ng kung sino.“Tigman mo!” Lumapit si Belinda kay Van na nakaupo sa high chair sa harap ng lamesa sa kusina. Hawak-hawak ni Belinda ang isang sandok kung saan nakalagay ang sabaw na niluluto niya, pero ang sabaw na iyon ay nilagyan ni Belinda ng maraming suka. Van didn’t know that; biglang gusto ni Belinda na lang inisin si Van.Pagkalapit ni Belinda, agad na hinawakan ni Van ang bewang nito para mapalapit. Haba
Chapter 74“Kaya siguro ang lupit ng buhay sa akin kasi darating ka para pagaanin ang buhay ko, para iparamdam sa akin na kamahal mahal ako,” Belinda said as her tears flowed."Salamat. Maraming salamat kasi dumating noong mgaa oras na iyon. Siguro, kung hindi ka dumating noong araw na iyon, mababaliw ako."Napayuko si Belinda saka napapikit. Bigla itong natawa ng kaunti at pinunasan ang luha sa mata niya.“Sorry, OA na ba?” natatawang ani ni Belinda, pero hindi nagbago ang expression ni Van.Nakatitig lang si Van kay Belinda gamit ang malambot at sobrang pungay na mga mata. Muli ay kinakain nanaman si Van ng konsensya dahil sa mga kasinungalin niya kay Belinda. Belinda shouldn't say those words to Van. In fact, Van shouldn't be saying sorry to Belinda.Nakagat na lang ni Belinda ang labi nang makita ang tingin ni Van sa kanya.“Oh? Anong tingin yan?” Van sighed and pulled Belinda. Hinila niya si Belinda at saka niyakap. Napatingala na lang tuloy si Van habang yakap-yakap si Belinda
Kinabukasan, walang gana ang dalawa sa paglabas. It was like they already enjoyed that one day yesterday that they didn't think of going somewhere again.Parang sa lahat ng nangyari kahapon, gusto na lang nilang mag-enjoy ng sila lang dalawa sa loob ng hotel.They just spent their time together inside their hotel. Walang kasawaan silang nag-usap ng kung ano-ano at nag-asaran.The next day, they already had the strength again to go somewhere.“So this is the Louvre Museum? The most visited museum in the world?” Manghang nilibot ni Belinda ang buong tingin sa paligid. Maraming tao at kanya-kanya sila sa pagkuha ng litrato.“Bakit ba palagi ka na lang namamangha sa mga nakikita mong lugar? Try looking at the mirror, you'll see the most beautiful view in this world.”Napangiwi si Belinda. “Tumigil ka nga. Nambobola ka nanaman. Hindi ka ba nagsasawa?”“Hanggang kailan mo ba sasabihin at iisiping nambobola lang ako? You're really prettier than anyone and any place we go.”Nilagay ni Belinda
Matagal bago kumalma si Belinda. Belinda didn't know why she became so emotional after that dream. Halos hindi siya humiwalay ng yakap kay Van habang iniisip pa rin ang panaginip.It looked so real na talagang natakot siya na totoong iiwan siya ni Van at hindi siya mahal ni Belinda.Hindi alam ni Belinda kung kailan nagsimula o paano, but Belinda was really afraid that Van was really going to leave her. Pagkatapos ng mga masasayang alaala na naramdaman niya mula nang makilala niya si Van ay pakiramdam niya hindi na niya kaya kung sakali mang iwan siya nito.Belinda was still clear in her mind kung saan sila nagsimula, but Belinda wanted to be selfish. Gusto niyang huwag siyang iwan ni Van dahil hindi man niya inaasahan, masyado na siyang nakadepende kay Van. masyado siyang sinanay ni Van kaya kahit na isipin lang na iiwan siya ni Van ay halos manghina na siya.“H-Huwag mo akong iiwan.” Hindi na umiiyak si Belinda, pero malinaw sa boses niya ang sobrang panginginig nito. Napapahikbi pa
“Ang baho mo!” Nalaglag ang panga ni Van nang marinig ang sinabi ni Belinda. They are already in their bed.Nakahiga na si Belinda kaya tumabi si Van. He is about to hug Belinda, para matulog na rin sa tabi niton pero hindi natuloy nang biglang sabihin iyon ni Belinda. Hinawakan ni Belinda ang ilong niya nang sinubukan ulit ni Van na lumapit sa kanya.“No! Ang baho mo. Doon ka! Lumayo ka!” Hindi alam ni Belinda kung bakit parang naduduwal siya sa amoy ni Van. Amoy na hindi niya maintindihan. Nababahuan siya kay Van gayong bagong ligo naman ito, pati siya ay talagang naguguluhan sa sarili niya.Van starts smelling himself. “I'm not. Hindi ako mabaho.” Hindi mapigilan ni Van ang tingnan si Belinda ng may pagtatanong.“What's happening with you? A while ago, you said mabaho iyong carbonara, and now? What? Ako? Mabaho? Damn it. Do you know that this is the first time na nasabihan akong mabaho?” Natatawang ani ni Van, pero natigil din sa pagtawa nang makitang hindi man lang natawa si Bel
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu
Azi kissed Daviah’s lips once again. Napapikit si Daviah at agad na nakalimutan ang gulat sa pagkagat ni Azi sa ibabang labi niya para maipasok ang kanyang dila.Azi is trying toget Daviah's attention.Daviah is aware that Azi is already fully naked, habang siya ay nakadamit pa rin. Pero kahit nakadamit pa siya, nagliliyab na ang buong katawan niya at ramdam niya sa katawan ni Azi na nagliliyab din ito, sa liyab ay talagang napapasok na si Daviah.Theyboth are really on fire. Parehas na nababaliw at parehas na gusto ng mangyare ang mga dapat mangyare.“Hmm… A-Azillo,” utal na ani ni Daviah nang bumaba ang halik ni Azi sa kanyang leeg, habang ang kamay nito’y naglalakbay na sa loob ng kanyang damit.Naramdaman ni Daviah ang kamay ni Azi sa kanyang bewang, at hindi na niya mapigilan ang mapahalinghing sa subrang sarap ng dulot na iyon sa buong katawan niya. Sa subrang sarap ay talagang nakakalimutan niya ang lahat. Daviah even forgot about Kevin and about what he did. Sa subrang nakaka
Mabilis at walang kahirap-hirap na iniharap ni Azi ang buong katawan ni Daviah sa kanya para mahalikan siya nang maayos. Kissing her with that position is nit enough kaya talagang hinarap niya ang katawan ni Daviah sa kanya para mas mahalikan pa. Daviah had already lost her mind and just let Azi kissher.Gumanti siya ng halik kay Azi, at parabang kilalang-kilala na talaga siya ng katawan nito, leaving Daviah even more confused—why? Bakit walang maramdaman ang kanyang katawan kung hindi excitement at bagay nahindi niya maintindihan at mapangalanan.Kanina pa. Kanina pasiya nababaliw, nanghihina, at nagliliyab ang buong katawan niya sa mga kuryente at init na mula sa katawan niya. Kanina pa iyon sa kusina. She thought she could finally think straight after her titas come, but now, with their bodies so close again, she felt herself losing control once more. Dahil lang sa lapit nila, sa halik ni Azi at hawak nito ay talagang nawawala nanaman siya ng control sa sarili niya.Napalunok si Da
Gulat na tinignan ni Daviah si Azi nang bigla siyang tapikin nito. Hindi sila nag-usap pagkatapos ng nangyari. Nakikidinig lang si Daviah sa usapan ni Azi at ng mga tita niya, kaya gulat siyang tinignan si Azi nang tapikin siya nito. Napakurap-kurap pa si Daviah nang lumapit ito.“Tell your titas that they can stay here for tonight. Anong klase kang pamangkin?” Bulong nito kaya ang gulat na tingin ay napalitan ng masamang titig, pero sa huli, umirap na lang si Daviah at tinignan ang mga tita niya na nakatingin na pala sa kanila.“So, mauna na kami?” Nakangiting ani Valerie.“Gabi na. Bakit hindi na lang kayo mag-stay rito ngayong gabi?” Mahinahong sambit at tanong ni Daviah, pero agarang umiling ang dalawa.“Baka nakakaabala na kami at may lakad pa kami bukas ng maaga, kaya kailangan na naming umalis. Thanks again, Azi. Alagaan mo itong pamangkin namin at sana habaan mo ang pasensya mo rito dahil talagang matigas ang ulo nito—""Tita!" Natawa si Valerie at Faye nang makita ang simango
Chapter 16Kanina, halos walang nagsalita. Ramdam na ramdam ang sobrang awkward ng paligid dulot na lang sa nadatnan, pero ngayon, nakabawi na ang bawat isa sa gulat at tuluyan nang nakapagsalita si Valerie, reason kaya medyo gumaan ang paligid.“Thanks for this, Azi,” nakangiting ani ni Valerie, tukoy nito sa nagsasarapang meryenda sa harap nila."Kung may gusto pa po kayo, pwede po kayong magsabi para mailuto." Magalang na ani ni Azi."Ayos na 'to, Iho. Subrang dami na nga 'to para sa amin ni Valerie and this letche flan is so good, huh? Hindi masyadong matamis, tamang tama lang. Kung hindi mo naitatanong, this is one of the favourite deserts of my niece." Napasulyap si Azi kay Daviah nang marinig iyon, but looks like Daviah didn't heard what her Tita said dahil hindi man lang niya inangat ang tingin.Dahil sa nangyare kanina, halos lumilipad na ang isip ni Daviah. She never expect na may makakakita sa kanila ng ganoon at hindi siya makapaniwala na sa lahat ng pagkakataon na pweden