Chapter 70Mabilis ang lakad nila papasok sa airport ilang sandali pagkatapos non at laking pasalamat nga nila nang makaabot pa dahil talagang kung nanatili pa sila ng ilang minuto roon ay malalate na sila.Belinda didn't know what to say after that kaya natahimik na lang. Pagpasok sa eroplano ay agad na pinili ni Belinda ang maupo sa tabi ng bintana.“Is this your first time?” Van can't help but ask that to Belinda.Umiling si Belinda. “May mga pagkakataon na may trabaho ako sa labas ng bansa, pero this is my first time to fly to another country for a trip. You know, I was just really into work that time and didn't want to go to places na tingin ko aksaya lang ng oras.”“So this is your first time for a trip. Then I'll make you enjoy it.”Ilang sandali ay lumipad na ang sinasakyan nila. Noong una ay nag-enjoy pang tignan ni Belinda ang mga ilaw sa baba, pero ilang sandali ay hindi na niya mapigilan ang mapahikab.“You're sleepy again?” Van raised his eyebrow as he saw na humikab si B
### Chapter 71Sinubukan ulit ni Belinda na tanggalin ang kamay sa nakaumbok sa pantalon ni Van, but just like the first time, Van didn't let her. “Van…” Tinignan ni Belinda ang kamay ni Van nang haplusin siya nito sa kamay papunta sa balikat. Bumilis ang paghinga ni Belinda nang lumapit si Van para halikan siya sa balikat. Gamit ang isang kamay, tinanggal niya ang headphone na suot ni Belinda. Nilapit ni Van ang labi sa tenga nito at saka bumulong.“Remove your underwear and sit in my lap,” utos nito na ikinaawang ng labi ni Belinda. Hinarap niya si Van, but immediately, Van's lips found Belinda's lips.“Remove your underwear,” bulong ulit ni Van at agad na hinawakan si Belinda sa legs. Belinda was wearing a dress, kaya madaling naipasok ni Van ang kamay sa loob ng dress ni Belinda. Hinaplos niya si Belinda doon at siniguradong mararamdaman niya ang kakaibang kuryente and when Van felt Belinda's body react to his touch, agad niyang hinalikan ulit si Belinda sa balikat.“Sit here.”
Chapter 72“Bakit ba ang sungit mo?” Niyuko ni Van ang ulo at umupo ito ng maayos para tignan si Belinda ng maigi, pero napakagat na lang si Van sa labi niya nang makita ang masamang tingin na ipinukol ni Belinda sa kanya.Nakaayos na ulit ang upuan na kanina ay ginawang kama ni Van kaya parehas na silang nakaupo sa upuan.“Bakit ba ang ganda mo?” Van asked while biting his lips and while looking at Belinda. Mas lalong tinignan ni Belinda ng masama si Van dahil sa sinabi nito, pero ang totoo ay halos kumabog na ng mabilis ang dibdib ni Belinda sa sinabi ni Van.Iba talaga ang epekto kay Belinda kung si Van na ang nagsalita. Imbes na pansinin ang sinabing iyon ni Van ay agad lang na tumayo na lang si Belinda.“Sa comfort room lang ako.” Hindi na hinintay at tinignan ni Belinda si Van at agad lang na umalis.Nang tuluyang makapasok si Belinda ay kagat-kagat niya ang labing tinignan ang sarili. Hindi pa rin siya makapaniwala na ginawa nila ang bagay na iyon sa loob ng eroplano. Sobrang p
Van sighed as he remembered what was happening in his life again. Habang iniisip niya ang mga nangyayari sa buhay niya, biglang gusto na lang niyang kausapin si Belinda at sabihing magkalayo-layo na at huwag nang bumalik. It sounded so immature that he thought of running away, pero talagang nahihirapan na si Van sa nangyayari sa buhay niya.Van didn’t open his phone even though they were already in their hotel room. Ayaw niyang makatanggap ng tawag mula sa pamilya niya at kay Zy. He wants to focus on Belinda today and the remaining days of this trip.Ayaw niyang maistorbo sila ng kung sino.“Tigman mo!” Lumapit si Belinda kay Van na nakaupo sa high chair sa harap ng lamesa sa kusina. Hawak-hawak ni Belinda ang isang sandok kung saan nakalagay ang sabaw na niluluto niya, pero ang sabaw na iyon ay nilagyan ni Belinda ng maraming suka. Van didn’t know that; biglang gusto ni Belinda na lang inisin si Van.Pagkalapit ni Belinda, agad na hinawakan ni Van ang bewang nito para mapalapit. Haba
Chapter 74“Kaya siguro ang lupit ng buhay sa akin kasi darating ka para pagaanin ang buhay ko, para iparamdam sa akin na kamahal mahal ako,” Belinda said as her tears flowed."Salamat. Maraming salamat kasi dumating noong mgaa oras na iyon. Siguro, kung hindi ka dumating noong araw na iyon, mababaliw ako."Napayuko si Belinda saka napapikit. Bigla itong natawa ng kaunti at pinunasan ang luha sa mata niya.“Sorry, OA na ba?” natatawang ani ni Belinda, pero hindi nagbago ang expression ni Van.Nakatitig lang si Van kay Belinda gamit ang malambot at sobrang pungay na mga mata. Muli ay kinakain nanaman si Van ng konsensya dahil sa mga kasinungalin niya kay Belinda. Belinda shouldn't say those words to Van. In fact, Van shouldn't be saying sorry to Belinda.Nakagat na lang ni Belinda ang labi nang makita ang tingin ni Van sa kanya.“Oh? Anong tingin yan?” Van sighed and pulled Belinda. Hinila niya si Belinda at saka niyakap. Napatingala na lang tuloy si Van habang yakap-yakap si Belinda
Kinabukasan, walang gana ang dalawa sa paglabas. It was like they already enjoyed that one day yesterday that they didn't think of going somewhere again.Parang sa lahat ng nangyari kahapon, gusto na lang nilang mag-enjoy ng sila lang dalawa sa loob ng hotel.They just spent their time together inside their hotel. Walang kasawaan silang nag-usap ng kung ano-ano at nag-asaran.The next day, they already had the strength again to go somewhere.“So this is the Louvre Museum? The most visited museum in the world?” Manghang nilibot ni Belinda ang buong tingin sa paligid. Maraming tao at kanya-kanya sila sa pagkuha ng litrato.“Bakit ba palagi ka na lang namamangha sa mga nakikita mong lugar? Try looking at the mirror, you'll see the most beautiful view in this world.”Napangiwi si Belinda. “Tumigil ka nga. Nambobola ka nanaman. Hindi ka ba nagsasawa?”“Hanggang kailan mo ba sasabihin at iisiping nambobola lang ako? You're really prettier than anyone and any place we go.”Nilagay ni Belinda
Matagal bago kumalma si Belinda. Belinda didn't know why she became so emotional after that dream. Halos hindi siya humiwalay ng yakap kay Van habang iniisip pa rin ang panaginip.It looked so real na talagang natakot siya na totoong iiwan siya ni Van at hindi siya mahal ni Belinda.Hindi alam ni Belinda kung kailan nagsimula o paano, but Belinda was really afraid that Van was really going to leave her. Pagkatapos ng mga masasayang alaala na naramdaman niya mula nang makilala niya si Van ay pakiramdam niya hindi na niya kaya kung sakali mang iwan siya nito.Belinda was still clear in her mind kung saan sila nagsimula, but Belinda wanted to be selfish. Gusto niyang huwag siyang iwan ni Van dahil hindi man niya inaasahan, masyado na siyang nakadepende kay Van. masyado siyang sinanay ni Van kaya kahit na isipin lang na iiwan siya ni Van ay halos manghina na siya.“H-Huwag mo akong iiwan.” Hindi na umiiyak si Belinda, pero malinaw sa boses niya ang sobrang panginginig nito. Napapahikbi pa
“Ang baho mo!” Nalaglag ang panga ni Van nang marinig ang sinabi ni Belinda. They are already in their bed.Nakahiga na si Belinda kaya tumabi si Van. He is about to hug Belinda, para matulog na rin sa tabi niton pero hindi natuloy nang biglang sabihin iyon ni Belinda. Hinawakan ni Belinda ang ilong niya nang sinubukan ulit ni Van na lumapit sa kanya.“No! Ang baho mo. Doon ka! Lumayo ka!” Hindi alam ni Belinda kung bakit parang naduduwal siya sa amoy ni Van. Amoy na hindi niya maintindihan. Nababahuan siya kay Van gayong bagong ligo naman ito, pati siya ay talagang naguguluhan sa sarili niya.Van starts smelling himself. “I'm not. Hindi ako mabaho.” Hindi mapigilan ni Van ang tingnan si Belinda ng may pagtatanong.“What's happening with you? A while ago, you said mabaho iyong carbonara, and now? What? Ako? Mabaho? Damn it. Do you know that this is the first time na nasabihan akong mabaho?” Natatawang ani ni Van, pero natigil din sa pagtawa nang makitang hindi man lang natawa si Bel