Chapter 55Ang katamtamang liwanag ng bedside lamp ay nagbigay ng gintong liwanag sa silid habang si Daviah ay nakatayo sa harap ng salamin, tinitignan ang sarili sa bagong bili niyang damit. Bahagya siyang umiikot, sinusubukang suriin kung tama lang ba ang fit ng damit sa kanyang katawan at nababagay ba iyon sa kurba ng kanyang katawan o ano.Ang kanyang mahabang wavy na buhok ay bumagsak sa pababa sa kanyang mga balikat, ngunit kahit na sa ilang beses siyan umikot sa salamin para tignan kung maganda ba ang suot niya ay hindi pa rin siya nakuntento, rason kaya agad siyang lumabas.“Mommy, you think this is fine?” tanong niya, habang dumudungaw sa pinto ng kwarto ng kanyang mga magulang.Napatingin si Belinda mula sa mga gamit na inaayos niya sa closet. Napangiti ito nang makita ang anak. Sa kabila ng kanyang mga agam-agam, parang bata si Daviah na humihingi ng kumpirmasyon.It’s already 6 pm at nag text na si Azi sa kanya na papunta na ito. And now, she can’t decide what to wear for
“Your family will be home by the last week of the month, so I think by next month we can already schedule the engagement party.”Natigilan si Daviah at halos hindi makalunok ng kinakain nang marinig ang sinabi ng kanyang ama. She looked at Azi. Walang nabanggit si Azi na uuwi na ang pamilya niya pagkatapos ng mahabang bakasyon mula sa ibang bansa, so she couldn't help but look at Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang kinabahan.“Yes, Tito. I already informed them about Daviah, so it’s gonna be all good,” Azi said and looked at Daviah dahil sa naramdaman nito ang tingin niya.Pero kahit sa sinabi ni Azi na it's gonna be allgood, ay hindi mapigilan ni Daviah ang mabahala sa magiging reaksyon ng pamilya ni Azi kapag nakita siya ng mga ito. Makikita na niya ang pamilya ni Azi at ipapakilala na siya nito. She suudenly think what's posible would be happened.Mabilis lumipas ang mga araw, and Daviah couldn't help but feel nervous more tuwing iniisip na makikilala na niya ang mga pamil
Chapter 56 - Tagaytay“Bakit tayo nandito?” Daviah asked and looked around.Tahimik siya mula pa kanina, pero dahil sa pagtigil nila sa hindi pamilyar na lugar ay hindi na niya mapigilan ang magtanong.“Because you are not saying what’s wrong to you,” Azi said simply at agad na lumabas sa kotse.Daviah sighed. Hindi niya sinasabi dahil alam naman niya na hindi dapat siya nag-iisip ng mga ganoong bagay. She just really couldn't help it. Tinignan ni Daviah si Azi na ngayon ay nasa labas na ng kotse bago niya, binuksan din naman niya ang pinto ng kotse para lumabas. Yumakap sa kanya ang malamig na hangin, pero umawang ang labi nang makita ang napakagandang tanawin.Kitang kita mula sa kinatatayuan nila ang maraming mga ilaw na nagmumula sa mga bahay at bulding na nasa malayo. Subrang taas ng lugar nila na talaga namang kitang kita ang lahat.“Ang ganda,” Daviah said and then looked at Azi.“Mas maganda ka,” Azi said at agad na niyakap si Daviah sa likod.“Stop it. Palagi mo na lang akong
Chapter 57“Pasok,” mahinang bulong ni Azi kay Daviah pagkatapos ng mahabang halikan habang parehas silang hinahabol ang kanilang paghinga. Daviah did what Azi said. Pumasok siya sa loob at lasing na natumingin kay Azi na ngayon ay niluluwagan na ang butones sa dress shirt na suot, and while he is doing that, naglalakad na ito paikot para pumunta sa driver seat“Where are we going? Malayo ang condo mo—” Akala niya ay magmamaneho na si Azi papunta sa condo nito, pero naputol ang sinasabi niya nang bigla siyang halikan ni Azi pagpasok nito sa kotse. Agresibo ang mga kamay ni Azi na agad naglakbay sa hita ni Daviah na animo’y wala siyang oras para magaksaya ng oras. Napasinghap si Daviah nang paghiwalayin ni Azi ang kanyang mga hita at agad na hinanap ang gitna niya.“A-Azillo,” halinghing ni Daviah nang haplusin siya ni Azi sa pagitan ng kanyang mga hita. Kahit may manipis pang tela na namamagitan, sobra na ang sensasyon na nararamdaman niya, dahilan para lalong humigpit ang hawak niy
“Relax, love. Come on,” hinalikan ni Azi ang likod ng palad ni Daviah upang pakalmahin siya.Ngayon ang araw na darating ang mga magulang ni Azi, and they are going to the airport to welcome and pick them up, which is why Daviah was so nervous.Kanina pa siya subrang pinagpapawisan kahit na subrang lakas naman ng aircon sa loob ng kotse ni Azi. Is just that, Daviah couldn’t help but think what's going to happens today.Huminga siya ng malalim, pero napapikit siya dahil talagang subrang bigat ng dibdib niya.“Love, your hand is sweating. Relax, please,” muling mahinahong ani ni Azi at sinulyapan ito habang abala ang isang kamay sa pagmamaneho. Daviah bit her lips at sinubukang gawin ang nais ni Azi. God knows how Daviah want to stay relax, pero...“Hindi mo ako masisisi, this is my first time na mamemeet ko ang pamilya mo. I can't relax. I'm trying, but I can't. It's your family, Azi."Hindi mapigilan ni Azi na sabihin iyon.Azi sighed deeply, but then hinalikan ulit ang likod ng pala
Nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang marinig iyon mula sa mama ni Azi, ngunit mabilis lang iyon at ginawa ang lahat para mabalik ang ngiti. Pero sa loob loob niya ay bumigat na ang dibdib sa narinig.She shouldn't felt this, but she couldn’t help it. Bigla siyang nakaramdam ng selos lalo at parang close na close nga ng subra si Zara sa mga magulang at pamilya ni Azi.“You’ll see her soon, so don’t ask why she’s not here now, Ma.” Mariing ani ni Azi, at naramdaman ni Daviah ang pagsulyap ni Azi sa kanya.Pinilit ni Daviah ang malagyan ng matamis na ngiti ang labi, para ipakita kay Azi na ayos lang siya. Dahil sa nakatingin si Azi kay Daviah, nalipat ang tingin ng lahat kay Daviah, na animo'y ngayon lang napansin. Bigla tuloy naging hilaw ang pagngiti ni Daviah dahil sa titig ng pamilya ni Azi. “Good evening po,” said Daviah to them all, nanginig pa ang boses ni Daviah, pero mahinahon at punong puno naman iyon ng paggalang.“I’m sorry, you must be Daviah? Daughter of Mr. Villariva?”
Chapter 60Pagod na inihulog ni Daviah ang buong katawan sa kama at saka tinaas ang kamay para tignan ang engagement ring na bigay ni Azi sa kanya. Pinagmamasdan niya iyon, ang makintab na maliit na bato roon, na hindi niya akalaing magiging isa sa pinakaimportanteng bagay sa kanya.She is not a materialistic, pero pagdating sa singsing na iyon ay talagang nagiging materialistic siya.Ramdan niya mula sa daliri niya kung gaano kabigat ang singsing kahit na maliit, but it also felt heavy in her heart thinking about what happened a while ago.She was sure that Azi's mother didn't like her. Sa tingin nito kanina at kung paano tumaas baba ang tingin para pag-aralan siya—Daviah knows it. Wala siyang magawa kundi itago ang bigat ng nararamdaman niya kanina gamit ang ngiti.Nitong mga nakaraang araw, she was thinking that she might be just paranoid, but right now, after that short interaction she had with Azi's mother, napanghihinaan at nalalaglag na lang ang balikat niya. Mas dumami ang neg
Chapter 61“What are you doing here?” Gulat na tanong ni Daviah nang kinabukasan ay nakita niya si Azi na nasa dining area at nakaupo kasama na ang mga Magulang ni Daviah.“Good morning.” Imbes na sagutin ni Azi ang tanong ni Daviah, isang seryosonh pagbati ang ipinukol nito.“Azi—”“Maaga siya rito. Nag-aalala raw kasi pinatayan mo raw ng tawag at hindi mo sinasagot ang tawag niya.” Biglang sabat ng kung sino sa likod ni Daviah.Napatingin si Daviah sa nagsalita at napanguso nang makita ang Tita Valerie niya.“Tita, you're here?” Maliit na boses na ani ni Daviah rito.Lumapit naman si Valerie sa pamangkin at niyakap ito.“I miss you. Everyone has been busy these past few months, hmm.” Niyakap ni Daviah pabalik si Valerie, pero hindi mapigilang balingan ni Daviah si Azi na tahimik lang na nakatingin sa kanya habang nakaupo sa lamesa.“I miss you too, Tita.” All Daviah could say to her Tita Valerie, pero ang attention ay nakay Azi.Seryoso at walang ka-express expression si Azi na naka
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17 “Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot. And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin. "You!" "Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit? "Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska. Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita. “I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—” “Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang