Chapter 51Nakagat ni Daviah ang labi nang lumayo si Azi at tinanggal ang pagkakayakap nito sa kanya. Ramdam ni Daviah na nagkaroon ng malamig na hangin sa pagitan nila, tila ba bigalng ulit na may pader na biglaang sumulpot. Hindi niya pinansin ang nararamdaman at nagkunwari na lang na abala sa pag-aayos ng ilang gamit sa mesa.Lumapit si Azi sa refrigerator at binuksan ito, sinilip ang laman na tila ba nag-iisip kung anong lulutuin.“Anong lulutuin ko?” tanong ni Azi, malamig ang tono at hindi tinitignan si Daviah. Hindi man lang nag-abala na sulyapan siya.“Azi, naman,” mahina at malambing na sabi ni Daviah. Lumapit siya ng bahagya at marahang hinawakan ang braso nito, subalit naramdaman niya ang pag-iwas ni Azi. Napalunok siya at nagdalawang-isip kung tama ba ang ginagawa niya.Napasimangot siya dahil akala niya ay tuluyan na niyang napalambit ito kanina, but right suddenly the cold appears.“Just tell me what you want. Kakain ka muna bago kita ihatid,” seryosong sagot ni Azi na n
CHAPTER 52Nanatiling nakayuko si Daviah dahil pakiramdam niya wala na siyang mukha na maipapakita sa sobrang pagkapahiya. Hindi siya makapaniwala na nasabi niya iyon."Ang tanga mo. Ang tanga tanga mo, Daviah." Hindi mapigilan ni Daviah na sabihin iyon sa isip niya.Habang nakayuko, nararamdaman ni Daviah ang init ng kanyang mga pisngi; ang hiya ay tila umaabot mula sa kanyang puso hanggang sa kanyang mga pisngi, nagpapakita ng kulay na hindi niya maikukubli. Ang mga mata niya ay naglalakbay sa sahig, hindi makatingin kay Azi.“Eyes on me, Villariva,” malamig pero matigas na utos ni Azi.Gusto ni Daviah na makuha ang atensyon nito at makapag-usap sila ng maayos, pero ngayon, nakakaramdam siya ng hiya matapos sabihin ang mga salitang iyon dito. Ngayong nakuha na niya ang buong atensyon ni Azi, bigla siyang kinakabahan at gusto na lang na huwag nang kunin ang atensyon nito. Pati siya ay nagugukuhan na sa sarili, pero talagang subra na ang hiyang nararamdaman niya.Wala sa plano niya an
Chapter 53Naupo siya at tahimik na pinanood si Azi habang nagluluto. Parang may sariling mundo si Azi kapag nagluluto—seryoso ang mukha, pero kahit na gaano pa kaseryoso ang mukha ay nangingibabaw pa rin ang kagwapuhan.Every chop, every stir, make him very hot, lalo na s suot nitong apron.Kung pwede lang na pumunta sa likod nito at yumakap ay ginawa naniya, but then she's tired, she suddenly felt tired because of everything heppened today.Azi was truly talented. Sobrang galing niyang magluto at alam ni Daviah na sobrang sarap nito. Nahigit ni Daviah ang paghinga. Hindi aakalain na ang lalaking ito na kaswal lang sa kusina ay isang bilyonaryong maraming kompanya at hacienda. It felt surreal, and yet, so comforting.Mas lalong umapaw ang saya sa pakiramdam ni Daviah. Ang pakiramdam na ito ay bihira lang niyang maramdaman—it feels like home.“Stop staring. I can't concentrate if you keep doing that,” ani Azi, hindi tumitingin, pero halatang halata ang titig ni Daviah sa kanya. Bahagy
“Anong nangyari? Okay na kayo?” tanong ni Pat nang umupo sila sa isang cafe sa tabi ng university. Dalawang oras ang break nila kaya naisipan nilang lumabas na lang muna.“Oo, okay na kami,” sagot ni Daviah, ngumiti habang umiinom ng kape.Napairap si Charlie. “Ang bilis naman. Aba, marupok pala. Apakagwapong nilalang tapos marupok. Kung ako siya, hindi kita kakausapin ng isang taon!” biro ni Charlie habang binubuksan ang plastic ng straw.Sinimangutan siya ni Daviah. “Ang sama mo namang kaibigan! Gusto mo pa yatang hindi kami magkaayos.” Naiintindihan ni Daviah si Charlie, and this is not the first time na pinagsasabihan siya ng mga ito kayat masasabi niyang sanay na siya sa mga ito, siguro nga kung hindi sila mga tunay na kaibigan ay paniguradong hindi nila matatagalan ang ugali ni Daviah, she's too spoiled brat, she's getting everything she wants.Noong sila pa ni Kevin, araw-araw nakakarinig siya ng sermon mula sa mga kaibigan niya, pero matigas ang ulo ni Daviah kaya hindi niya
Chapter 55Ang katamtamang liwanag ng bedside lamp ay nagbigay ng gintong liwanag sa silid habang si Daviah ay nakatayo sa harap ng salamin, tinitignan ang sarili sa bagong bili niyang damit. Bahagya siyang umiikot, sinusubukang suriin kung tama lang ba ang fit ng damit sa kanyang katawan at nababagay ba iyon sa kurba ng kanyang katawan o ano.Ang kanyang mahabang wavy na buhok ay bumagsak sa pababa sa kanyang mga balikat, ngunit kahit na sa ilang beses siyan umikot sa salamin para tignan kung maganda ba ang suot niya ay hindi pa rin siya nakuntento, rason kaya agad siyang lumabas.“Mommy, you think this is fine?” tanong niya, habang dumudungaw sa pinto ng kwarto ng kanyang mga magulang.Napatingin si Belinda mula sa mga gamit na inaayos niya sa closet. Napangiti ito nang makita ang anak. Sa kabila ng kanyang mga agam-agam, parang bata si Daviah na humihingi ng kumpirmasyon.It’s already 6 pm at nag text na si Azi sa kanya na papunta na ito. And now, she can’t decide what to wear for
“Your family will be home by the last week of the month, so I think by next month we can already schedule the engagement party.”Natigilan si Daviah at halos hindi makalunok ng kinakain nang marinig ang sinabi ng kanyang ama. She looked at Azi. Walang nabanggit si Azi na uuwi na ang pamilya niya pagkatapos ng mahabang bakasyon mula sa ibang bansa, so she couldn't help but look at Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang kinabahan.“Yes, Tito. I already informed them about Daviah, so it’s gonna be all good,” Azi said and looked at Daviah dahil sa naramdaman nito ang tingin niya.Pero kahit sa sinabi ni Azi na it's gonna be allgood, ay hindi mapigilan ni Daviah ang mabahala sa magiging reaksyon ng pamilya ni Azi kapag nakita siya ng mga ito. Makikita na niya ang pamilya ni Azi at ipapakilala na siya nito. She suudenly think what's posible would be happened.Mabilis lumipas ang mga araw, and Daviah couldn't help but feel nervous more tuwing iniisip na makikilala na niya ang mga pamil
Chapter 56 - Tagaytay“Bakit tayo nandito?” Daviah asked and looked around.Tahimik siya mula pa kanina, pero dahil sa pagtigil nila sa hindi pamilyar na lugar ay hindi na niya mapigilan ang magtanong.“Because you are not saying what’s wrong to you,” Azi said simply at agad na lumabas sa kotse.Daviah sighed. Hindi niya sinasabi dahil alam naman niya na hindi dapat siya nag-iisip ng mga ganoong bagay. She just really couldn't help it. Tinignan ni Daviah si Azi na ngayon ay nasa labas na ng kotse bago niya, binuksan din naman niya ang pinto ng kotse para lumabas. Yumakap sa kanya ang malamig na hangin, pero umawang ang labi nang makita ang napakagandang tanawin.Kitang kita mula sa kinatatayuan nila ang maraming mga ilaw na nagmumula sa mga bahay at bulding na nasa malayo. Subrang taas ng lugar nila na talaga namang kitang kita ang lahat.“Ang ganda,” Daviah said and then looked at Azi.“Mas maganda ka,” Azi said at agad na niyakap si Daviah sa likod.“Stop it. Palagi mo na lang akong
Chapter 57“Pasok,” mahinang bulong ni Azi kay Daviah pagkatapos ng mahabang halikan habang parehas silang hinahabol ang kanilang paghinga. Daviah did what Azi said. Pumasok siya sa loob at lasing na natumingin kay Azi na ngayon ay niluluwagan na ang butones sa dress shirt na suot, and while he is doing that, naglalakad na ito paikot para pumunta sa driver seat“Where are we going? Malayo ang condo mo—” Akala niya ay magmamaneho na si Azi papunta sa condo nito, pero naputol ang sinasabi niya nang bigla siyang halikan ni Azi pagpasok nito sa kotse. Agresibo ang mga kamay ni Azi na agad naglakbay sa hita ni Daviah na animo’y wala siyang oras para magaksaya ng oras. Napasinghap si Daviah nang paghiwalayin ni Azi ang kanyang mga hita at agad na hinanap ang gitna niya.“A-Azillo,” halinghing ni Daviah nang haplusin siya ni Azi sa pagitan ng kanyang mga hita. Kahit may manipis pang tela na namamagitan, sobra na ang sensasyon na nararamdaman niya, dahilan para lalong humigpit ang hawak niy
Nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang marinig iyon mula sa mama ni Azi, ngunit mabilis lang iyon at ginawa ang lahat para mabalik ang ngiti. Pero sa loob loob niya ay bumigat na ang dibdib sa narinig.She shouldn't felt this, but she couldn’t help it. Bigla siyang nakaramdam ng selos lalo at parang close na close nga ng subra si Zara sa mga magulang at pamilya ni Azi.“You’ll see her soon, so don’t ask why she’s not here now, Ma.” Mariing ani ni Azi, at naramdaman ni Daviah ang pagsulyap ni Azi sa kanya.Pinilit ni Daviah ang malagyan ng matamis na ngiti ang labi, para ipakita kay Azi na ayos lang siya. Dahil sa nakatingin si Azi kay Daviah, nalipat ang tingin ng lahat kay Daviah, na animo'y ngayon lang napansin. Bigla tuloy naging hilaw ang pagngiti ni Daviah dahil sa titig ng pamilya ni Azi. “Good evening po,” said Daviah to them all, nanginig pa ang boses ni Daviah, pero mahinahon at punong puno naman iyon ng paggalang.“I’m sorry, you must be Daviah? Daughter of Mr. Villariva?”
“Relax, love. Come on,” hinalikan ni Azi ang likod ng palad ni Daviah upang pakalmahin siya.Ngayon ang araw na darating ang mga magulang ni Azi, and they are going to the airport to welcome and pick them up, which is why Daviah was so nervous.Kanina pa siya subrang pinagpapawisan kahit na subrang lakas naman ng aircon sa loob ng kotse ni Azi. Is just that, Daviah couldn’t help but think what's going to happens today.Huminga siya ng malalim, pero napapikit siya dahil talagang subrang bigat ng dibdib niya.“Love, your hand is sweating. Relax, please,” muling mahinahong ani ni Azi at sinulyapan ito habang abala ang isang kamay sa pagmamaneho. Daviah bit her lips at sinubukang gawin ang nais ni Azi. God knows how Daviah want to stay relax, pero...“Hindi mo ako masisisi, this is my first time na mamemeet ko ang pamilya mo. I can't relax. I'm trying, but I can't. It's your family, Azi."Hindi mapigilan ni Azi na sabihin iyon.Azi sighed deeply, but then hinalikan ulit ang likod ng pala
Chapter 57“Pasok,” mahinang bulong ni Azi kay Daviah pagkatapos ng mahabang halikan habang parehas silang hinahabol ang kanilang paghinga. Daviah did what Azi said. Pumasok siya sa loob at lasing na natumingin kay Azi na ngayon ay niluluwagan na ang butones sa dress shirt na suot, and while he is doing that, naglalakad na ito paikot para pumunta sa driver seat“Where are we going? Malayo ang condo mo—” Akala niya ay magmamaneho na si Azi papunta sa condo nito, pero naputol ang sinasabi niya nang bigla siyang halikan ni Azi pagpasok nito sa kotse. Agresibo ang mga kamay ni Azi na agad naglakbay sa hita ni Daviah na animo’y wala siyang oras para magaksaya ng oras. Napasinghap si Daviah nang paghiwalayin ni Azi ang kanyang mga hita at agad na hinanap ang gitna niya.“A-Azillo,” halinghing ni Daviah nang haplusin siya ni Azi sa pagitan ng kanyang mga hita. Kahit may manipis pang tela na namamagitan, sobra na ang sensasyon na nararamdaman niya, dahilan para lalong humigpit ang hawak niy
Chapter 56 - Tagaytay“Bakit tayo nandito?” Daviah asked and looked around.Tahimik siya mula pa kanina, pero dahil sa pagtigil nila sa hindi pamilyar na lugar ay hindi na niya mapigilan ang magtanong.“Because you are not saying what’s wrong to you,” Azi said simply at agad na lumabas sa kotse.Daviah sighed. Hindi niya sinasabi dahil alam naman niya na hindi dapat siya nag-iisip ng mga ganoong bagay. She just really couldn't help it. Tinignan ni Daviah si Azi na ngayon ay nasa labas na ng kotse bago niya, binuksan din naman niya ang pinto ng kotse para lumabas. Yumakap sa kanya ang malamig na hangin, pero umawang ang labi nang makita ang napakagandang tanawin.Kitang kita mula sa kinatatayuan nila ang maraming mga ilaw na nagmumula sa mga bahay at bulding na nasa malayo. Subrang taas ng lugar nila na talaga namang kitang kita ang lahat.“Ang ganda,” Daviah said and then looked at Azi.“Mas maganda ka,” Azi said at agad na niyakap si Daviah sa likod.“Stop it. Palagi mo na lang akong
“Your family will be home by the last week of the month, so I think by next month we can already schedule the engagement party.”Natigilan si Daviah at halos hindi makalunok ng kinakain nang marinig ang sinabi ng kanyang ama. She looked at Azi. Walang nabanggit si Azi na uuwi na ang pamilya niya pagkatapos ng mahabang bakasyon mula sa ibang bansa, so she couldn't help but look at Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang kinabahan.“Yes, Tito. I already informed them about Daviah, so it’s gonna be all good,” Azi said and looked at Daviah dahil sa naramdaman nito ang tingin niya.Pero kahit sa sinabi ni Azi na it's gonna be allgood, ay hindi mapigilan ni Daviah ang mabahala sa magiging reaksyon ng pamilya ni Azi kapag nakita siya ng mga ito. Makikita na niya ang pamilya ni Azi at ipapakilala na siya nito. She suudenly think what's posible would be happened.Mabilis lumipas ang mga araw, and Daviah couldn't help but feel nervous more tuwing iniisip na makikilala na niya ang mga pamil
Chapter 55Ang katamtamang liwanag ng bedside lamp ay nagbigay ng gintong liwanag sa silid habang si Daviah ay nakatayo sa harap ng salamin, tinitignan ang sarili sa bagong bili niyang damit. Bahagya siyang umiikot, sinusubukang suriin kung tama lang ba ang fit ng damit sa kanyang katawan at nababagay ba iyon sa kurba ng kanyang katawan o ano.Ang kanyang mahabang wavy na buhok ay bumagsak sa pababa sa kanyang mga balikat, ngunit kahit na sa ilang beses siyan umikot sa salamin para tignan kung maganda ba ang suot niya ay hindi pa rin siya nakuntento, rason kaya agad siyang lumabas.“Mommy, you think this is fine?” tanong niya, habang dumudungaw sa pinto ng kwarto ng kanyang mga magulang.Napatingin si Belinda mula sa mga gamit na inaayos niya sa closet. Napangiti ito nang makita ang anak. Sa kabila ng kanyang mga agam-agam, parang bata si Daviah na humihingi ng kumpirmasyon.It’s already 6 pm at nag text na si Azi sa kanya na papunta na ito. And now, she can’t decide what to wear for
“Anong nangyari? Okay na kayo?” tanong ni Pat nang umupo sila sa isang cafe sa tabi ng university. Dalawang oras ang break nila kaya naisipan nilang lumabas na lang muna.“Oo, okay na kami,” sagot ni Daviah, ngumiti habang umiinom ng kape.Napairap si Charlie. “Ang bilis naman. Aba, marupok pala. Apakagwapong nilalang tapos marupok. Kung ako siya, hindi kita kakausapin ng isang taon!” biro ni Charlie habang binubuksan ang plastic ng straw.Sinimangutan siya ni Daviah. “Ang sama mo namang kaibigan! Gusto mo pa yatang hindi kami magkaayos.” Naiintindihan ni Daviah si Charlie, and this is not the first time na pinagsasabihan siya ng mga ito kayat masasabi niyang sanay na siya sa mga ito, siguro nga kung hindi sila mga tunay na kaibigan ay paniguradong hindi nila matatagalan ang ugali ni Daviah, she's too spoiled brat, she's getting everything she wants.Noong sila pa ni Kevin, araw-araw nakakarinig siya ng sermon mula sa mga kaibigan niya, pero matigas ang ulo ni Daviah kaya hindi niya
Chapter 53Naupo siya at tahimik na pinanood si Azi habang nagluluto. Parang may sariling mundo si Azi kapag nagluluto—seryoso ang mukha, pero kahit na gaano pa kaseryoso ang mukha ay nangingibabaw pa rin ang kagwapuhan.Every chop, every stir, make him very hot, lalo na s suot nitong apron.Kung pwede lang na pumunta sa likod nito at yumakap ay ginawa naniya, but then she's tired, she suddenly felt tired because of everything heppened today.Azi was truly talented. Sobrang galing niyang magluto at alam ni Daviah na sobrang sarap nito. Nahigit ni Daviah ang paghinga. Hindi aakalain na ang lalaking ito na kaswal lang sa kusina ay isang bilyonaryong maraming kompanya at hacienda. It felt surreal, and yet, so comforting.Mas lalong umapaw ang saya sa pakiramdam ni Daviah. Ang pakiramdam na ito ay bihira lang niyang maramdaman—it feels like home.“Stop staring. I can't concentrate if you keep doing that,” ani Azi, hindi tumitingin, pero halatang halata ang titig ni Daviah sa kanya. Bahagy
CHAPTER 52Nanatiling nakayuko si Daviah dahil pakiramdam niya wala na siyang mukha na maipapakita sa sobrang pagkapahiya. Hindi siya makapaniwala na nasabi niya iyon."Ang tanga mo. Ang tanga tanga mo, Daviah." Hindi mapigilan ni Daviah na sabihin iyon sa isip niya.Habang nakayuko, nararamdaman ni Daviah ang init ng kanyang mga pisngi; ang hiya ay tila umaabot mula sa kanyang puso hanggang sa kanyang mga pisngi, nagpapakita ng kulay na hindi niya maikukubli. Ang mga mata niya ay naglalakbay sa sahig, hindi makatingin kay Azi.“Eyes on me, Villariva,” malamig pero matigas na utos ni Azi.Gusto ni Daviah na makuha ang atensyon nito at makapag-usap sila ng maayos, pero ngayon, nakakaramdam siya ng hiya matapos sabihin ang mga salitang iyon dito. Ngayong nakuha na niya ang buong atensyon ni Azi, bigla siyang kinakabahan at gusto na lang na huwag nang kunin ang atensyon nito. Pati siya ay nagugukuhan na sa sarili, pero talagang subra na ang hiyang nararamdaman niya.Wala sa plano niya an