Chapter 36It was already a week since that happened. Tuluyang nakulong si Manager Xian dahil sa ginawa niya, rason din kaya hindi na siya matatawag na Manager sa department nila. In that week, kasalukuyan na silang nagha-hire ng pwedeng maging Manager.Habang si Crizel naman ay hindi na tinuloy na pinakulong ni Belinda.Belinda didn't want what Crizel did, na kahit si Lia ay sinubukang kumbinsihin si Belinda na ipakulong si Crizel dahil kahit saan tignan, naging kasabwat siya ni Manager Xian sa masamang balak nito, pero sa huli ay hindi na nagsampa ng kaso si Belinda.Ang pagbalik ni Crizel para iligtas siya at bawiin ay malaking bagay na kay Belinda, and she also saw how Crizel regretted what she did kaya talagang hindi na naisip ni Belinda na sampahan at ipakulong si Crizel. Sapat na sa kanya na nagsisi ito sa pakikipagsabwatan kay Manager Xian.“Ngayon daw ang dating ng bagong Manager at bali-balitang babae raw,” Belinda heard that from Cindy.Nagkumpol-kumpol ang mga katrabaho ni
“Ma, I told you, ako na ang bahala. You don't need to come here, tapos nagpalagay ka pa sa posisyon na ‘yan?” Van couldn't help but say to his mom while she was slicing the ingredients for cooking. Seryoso lang siyang tinignan ng Mama niya at saka tinuloy ang paghihiwa ng mga rekado na gagamitin nito sa pagluluto. “Ma, you don't need to come here. Sinabi ko na, ako na ang bahala.” Van almost begged. Nalaman ni Van ang pagdating ng kanyang ina galing sa ibang bansa. Hindi lang iyon, nalaman niya rin na nagpalagay siya sa posisyon bilang Manager sa department kung nasaan si Belinda. Ang bagong Manager nila Belinda ay ang Mama ni Van na anak mismo ng Chairman. “Ikaw ang bahala? It's been a month since you told me na igaganti mo ako! But why are you still with her? Bakit parang wala kang ginagawa para pahirapan ang anak ng babae ng Papa mo?” Napasinghap si Van sa narinig. “I just…” Tumigil si Van sa pagsasalita at saka huminga ng malalim. “Kailangan ko pang mas kunin ang loob
Chapter 38“Oh? Engineer Van? Anong ginagawa mo rito? Belinda is already sleeping.” Nagtataka man si Lia kung paano nakapasok si Van gayong bawal sa building ang outsider. It's a rule in this building na kung hindi ka tumitira mismo sa building ay bawal itong pumasok.“Can I go in her room?”Napakamot si Lia sa batok at tinignan ang labas. Nang makitang walang tao, agad na niluwagan ni Lia ang pinto para makapasok si Van.“Nasa gitnang pinto ang kwarto niya, Engineer Van,” sambit ni Lia na agad na tinanguan ni Engineer Van. Dahil alam naman ni Lia na asawa ni Belinda si Van, hinayaan at pinayagan na niya ito.Napangiti naman si Lia nang maisip na magugulat ang kaibigan kapag nakita nito ang asawang nasa loob ng kwarto niya.Engineer Van entered Belinda's room. Kahit na halos nanghihina sa lahat ng nangyayari, hindi nito naiwasang matawa nang makita nitong nakanganga si Belinda habang tulog.Van removed his tsinelas at agad na humiga sa tabi ng asawa. Van was already ready to sleep a w
Pumasok pa rin si Belinda kahit na late na. Van needs to go somewhere and it's important, that is what Van told Belinda.Pero pagpasok niya ay agad na pinatawag ng bagong Manager si Belinda at Lia at sinabing dalhin lahat ng papeles at designs na natapos nila.“So this is the project you are telling me about? Are you two serious? Kahit high school student ay kayang-kayang gawin ang bagay na ito, tapos ipinagmamalaki niyo? I don't know why the CEO approved this one; kitang-kita naman na basura!” Parehong hindi nakapagsalita si Belinda at Lia sa sinabi ng bago nilang Manager, na ang totoo ay anak ng Chairman at mama ni Van.Cecilla, or the new Manager, looked at Belinda. Hindi maiwasan ni Cecilla ang tignan ng masama at kamuhian ang babaeng nakatayo sa harap niya, na kamukhang-kamukha ng taong sumira sa buong pamilya niya.Humigpit ang hawak ni Cecilla sa mga papeles at ginawa ang lahat para hindi itapon sa pagmumukha ni Belinda ang mga iyon.Magkamukhang-magkamukha sila; parehong inos
“What the hell, Van? Come on. Where's your balls? Zy is here, yet you just sit there?” Kian said, one of Van's cousins. Walang nagawa si Van kundi pumunta sa party sa Tagaytay. It's Vero's birthday. Vero is also one of Van's cousins. “Oh, shut up. Just mind your own business,” mariing ani ni Van sa pinsan. “And, what the hell? Kailan ka pa naging mahina sa pag-inom?” sambit pa nito na sinamaan na lang ni Van ng tingin. Van didn't expect that his fiancée, Zy, would come here to the Philippines today. Tumawag siya kaninang umaga at nagpapasundo sa airport. Gustong ipasundo na lang ni Van si Zy sa mga driver, pero alam nito na makakarating sa mama niya kung gagawin niya iyon kaya wala itong nagawa kundi iwan si Belinda para sunduin si Zy. Van can't help but think of Belinda. Pumasok pa rin si Belinda sa trabaho at hindi maiwasang ipagdasal ni Van na walang pagpapahirap na gawin ang ina niya rito. “Do we have a problem?” Napasulyap si Van sa tabi niya nang magsalita si Zy. Van
Hindi maiwasang magtaka ni Belinda sa kinikilos ni Van. Wala man sinasabi, pero biglang naramdaman ni Belinda na may mali kay Van.Pagod at inaantok man siya, pero napansin niya agad iyon. Nakagat niya tuloy ang labi at saka huminga ng malalim.“Gusto ko sana, pero marami pa kasi akong gagawin at kailangang tapusin. Hindi pa ako pwedeng umuwi,” Belinda gently said to Van.Tinanggal niya ang yakap at medyo lumayo para tignan si Van. Napatitig siya kay Van. Gulo ang buhok nito at talagang kapansin-pansin na may kung ano sa kanya.“Are you okay? May nangyari ba?” Nag-alalang tanong ni Belinda nang hindi na niya mapigilan ang sarili at hinawakan ang pisngi ni Van para matignan ito ng maayos.Mapungay na tinignan ni Van si Belinda. Naninikip pa rin ang dibdib ni Van sa guilty na nararamdaman niya.“I'm fine,” tanging nasambit ni Van kay Belinda habang nakatitig ito mismo sa mukha ni Belinda. They both looked at each other's faces.“Come on. What is it? Sa trabaho ba? May problema sa trabaho
“Where are you? Kanina pa kita hinahanap rito. Bakit umalis ka agad? Ni hindi mo ako sinabihan na aalis ka pala.” Van tiredly looks at Belinda who is peacefully sleeping inside his car.“May ginagawa lang ako. Wala na ako sa Tagaytay. Let's just see each other the next day. May mga gagawin pa kasi ako at hindi pwedeng—”“But, Van, you need to come back here. Hindi ba nasabi ni Tita Cecilla na pupunta sila rito? Pupunta rin ang parents ko rito for breakfast, baka nga nandito na sila, eh.”Napahilot sa noo si Van.“Iha, good morning!” Until he heard his mom on the other line.“Your Mama is here na. Please, come back here right now. Tita Cecelia, good morning po.” After that, the call ended.Van looks at Belinda again before closing his eyes dahil alam niyang kailangan niyang iwan ulit si Belinda at pumunta sa Tagaytay. The last thing he doesn't want to happen is his mother getting angry again and getting hysterical.At hindi rin gusto ni Van na malaman ng ina niya ang pagiging malambot
“Van, pinapatawag ka ni lolo. He is waiting for you in his room." Nang marinig ni Van iyon ay napaayos siya sa pagkakaupo.He was planning to talk to his lolo and he thought that it was the best time to do so. Pagpasok na pagpasok ni Van sa kwarto ng lolo niya ay tinapunan siya agad ng masamang tingin ng lolo.“You left here earlier and what? Pinuntahan mo ang babaeng iyon? Kasama pa ba iyan sa planong saktan siya?” Mariin at mabilis na tanong ng lolo ni Van sa kanya, hindi man lang niya hinayaang magsalita si Van.Van sighed.“Lolo, hindi ba pwedeng huwag na natin ituloy? Ni hindi alam ni Belinda kung nasaan ang mama niya and yet, we are here? Going to do something—” Napalunok na lang si Van nang ihagis ng lolo niya ang nahawakang gamit mula sa lamesa sa tabi niya.“Nababaliw ka na ba?! We already talked yet you are still trying to convince me for something like that?!” galit na bulyaw ng lolo niya.“I want to stop this. I don't want to hurt Belinda, lolo,” matapang na ani ni Van sa
Huminga si Daviah ng malalim. Hindi siya makapaniwala na makakaramdam siya ng ganitong ginhawa. Subrang ginhawa.Parang mas magaan na ang lahat sa pagitan niya at ng pamilya ni Azi. Kanina pa sila nagtatawanan, nagkukulitan, at tila tanggap na tanggap na siya ng mama ni Azi kaya talagang sobrang gaan na ng pakiramdam ni Daviah. “Ilan ang gusto mong anak?” “Huh?” Gulat na sinulyapan ni Daviah si Azi nang bigla niya itong itanong pagkatapos ng mahabang katahimikan nila. Parang nabingi siya at biglang ppakiramdam nito ay mali na ang narinig.Inangat ni Azi ang tingin at tinignan si Daviah. “Tinatanong kita kung ilan ang gusto mong anak,” pag-uulit nito na ikinakurap-kurap ni Daviah at tuluyang hindi makapagsalita. Hearing those words makes Daviah feel heaven. “Y-You want me to be a mother of your child?” Hindi alam ni Daviah kung bakit iyon ang lumabas na tanong sa labi niya, but she really couldn't believe it. Hearing those is really shocking at talaga namang nakakakapagpabili
Sa dalampasigan, dama ni Daviah ang kakaibang saya. Nasa beach na sila, at magtatagal sila sa resthouse na pag-aari ng mga Buenavista. “Kumain ka pa, Daviah. We have many foods here,” sambit ni Geneva dito habang tinuturo ang mga pagkain. Nakangiting tumango si Daviah dahil talagang masaya siya sa mabait na pakikitungo nito. Hindi alam ni Daviah kung bakit biglang nagbago ang pakikitungo ng Mama ni Azi sa kanya, pero ang importante sa kanya sa ngayon ay nagiging maayos na ang tungo ng mama ni Azi sa kanya. Ang makipag usap ito ng ganoon ay talaga namang nagpapasaya na jay Daviah.“Salamat, Tita,” Daviah said nang abutan pa siya ng pagkain ni Geneva.“If you want barbeque, lumapit ka lang kay Zara at humingi,” sambit pa ni Geneva at saka tinuro si Zara na busy sa pagluluto ng barbeque. “Sabihan mo lang ako kapag gusto mo ng barbeque, dadalhan kita diyan,” ani din ni Zara habang nakangiti. Binasa ni Daviah ang labi dahil hindi pa rin siya makapaniwala. She’s thinking this is not
Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Masaya si Daviah pagkatapos ng araw na iyon kahit sobrang dami ng nangyari. She's happy dahil nagkaroon siya ng pagkakataon na makasama ang mga kapatid ni Azi at mapalapit sa kanila kahit papaano.Pagkatapos nilang kumain, pumasyal pa sila sa ilang bahagi ng probinsya, kaya naman sandaling nakalimutan ni Daviah ang mga pagpapahirap at insulto na nangyari kanina sa kanya.“Look! This is a good one,” sabi ni Vivian habang pauwi na sila, sabay pakita ng kuha sa camera niya. It was a picture of Azi hugging Daviah from the back while both of them were looking ahead. Lumipat si Vivian sa isa pang litrato, at ang isang iyon ay si Daviah na nakatingin sa dagat habang si Azi naman ay nakatingin kay Daviah, animo'y mas maganda pa ang tanawin niya kaysa sa tanawing tinatanaw ni Daviah. “I look so damn crazy in love with you there,” biglang sabi ni Azi na busy sa pagda-drive pero nasulyapan ang ipinakitang litrato ni Vivian. Napangiwi naman si Vivian sa narinig. “Seriously, Kuya Azi? Sobr
“Kumain ka na?” Azi asked nang lumayo si Daviah sa pagkakayakap.“Hindi pa siya kumain, Kuya. What if sa labas na lang tayo kumain? Sa may bulaluhan, I'm sure hindi pa nakakapunta roon si Ate Daviah,” nakangiting sabi ni Vivian sa gilid, and she look so excited.“You want bulalo?” tanong naman ni Azi kay Daviah.Daviah nodded and just smiled. Nanliit ang mata ni Azi at tinitigan si Daviah, hanggang sa mapanguso na lang si Daviah at umiwas ng tingin dahil hindi niya natatagalan ang titig nito.Azi was about to say something, pero hindi niya naituloy nang bumukas ang pinto sa di-kalayuan, and it was Lander.Pati si Lander ay natigilan nang makita sila Azi. Lander looked at Azi, pagkatapos noon ay tinignan naman niya si Daviah.“Wala ka bang sasabihin sa fiancé mo?” mariing tanong ni Lander kay Daviah.“What is it?” tanong naman ni Azi habang hindi mapigilan ang kunot-noo. Si Vivian naman ay natahimik na lang sa tanong ng Kuya Lander niya.“N-nasabi ko kasi kanina na gutom na ako, i-iyon
"Ang dami mong sugat, pero mabuti na lang maliliit lang, but the problem is itong mga napaso, subrang namumula na sila," nag-aalalang ani ni Vivian habang nakatingin sa sugat ni Daviah.Hindi nagawang magsalita ni Daviah dahil hindi niya alam kung anong sasabihin. Ngayon ang unang beses na magkakaroon siya ng interaction sa kapatid ni Azi."Masakit ba?" Tanong nito, pero agad din namang nagsalita agad na animo'y hindi na kailangan ng sagot ni Daviah. "Of course, masakit." Ani nito.Nang may magdala ng first aid, agad at hindi na nag-aksaya si Vivian sa paggamot kay Daviah, she immediately start.“Ako na ang humihingi ng pasensya sa ginawa ni Mama. Sorry, Ate Daviah,” mahinahon at ramdam sa boses ni Vivian ang paghingi ng tawad habang abala siya sa paglalagay ng ointment sa mga paso at sugat ni Daviah. Daviah couldn’t help but stare at Vivian. Parehas sila ng mata ng Kuya Azi niya, and she looked so fragile. “May rumi po ba sa mukha ko?” Dahil sa pagtitig ni Daviah, hindi na napigi
Chapter 71“What the hell is this?” Pinunasan ni Daviah ang luha niya nang pumasok si Lander sa dining table. Kasunod niya si Vivian, ang bunsong kapatid ni Azi. Nakangiti itong pumasok, pero biglang nawala ang ngiti nang makita ang kalat sa sahig. Pareho silang wala kanina nang magising si Daviah, at nabalitaan niyang maaga silang umalis. Mukhang kararating lang nila ngayon. Tinanggal ni Lander ang suot na headphones at kunot-noong tinignan ang mga pagkaing nagkalat sa sahig. Nang walang sumagot mula sa mga kasambahay o kay Daviah, tinignan niya ang mga kasambahay. “Nagtatanong ako kung anong nangyari dito?” seryosong tanong ni Lander sa kanila. Nagtinginan ang mga kasambahay, halatang nagtuturuan kung sino ang unang magsasalita. They all scared reason why Daviah sigh.Nang wala pa ring umimik, lalong kumunot ang noo ni Lander. Samantala, tahimik lang si Vivian, pero ramdam ni Daviah ang tingin nito sa kanya. Hindi tulad ng titig ng kanilang ina, Vivian look at her gentle.“Wa
“Ouch!” Nabitawan ni Daviah ang kutsilyo na hawak niya nang mahiwa ang kanyang kamay. Mangiyak-iyak siyang lumapit sa sink upang hugasan ang sugat. Naghihiwa siya ng karne at hirap siya sa paghiwa dahil iyon ang unang beses na maghihiwa siya ng ganun. Akala niya noong una ay madali lang, pero hindi naman pala ganoon kadali lalo. Kailangan niyang gumawa ng maliliit na hiwa dahil isasahog iyon sa pakbet. Geneva had requested fried fish and pakbet for lunch. However, Daviah really didn’t know how to cook it kaya nag search na lang ito sa internet kung paano ang magluto, hindi lang niya sigurado kung magagawa niya ba iyon ng tama. She couldn’t even manage to slice properly, kaya naman nagkaroon na siya ng maraming sugat sa kamay, maliliit lang naman, pero dahil naparami na ay nararamdaman na ni Daviah ang hapdi. “Sorry, Ma’am Daviah. Gusto po sana namin kayong tulungan, pero baka mapagalitan kami ni Ma’am Geneva,” ani ng isang kasambahay na nakatayo sa gilid. Napangiti si Daviah sa
“Gising na pala ang senyorita,” agad na narinig ni Daviah iyon nang pababa siya sa hagdan. Galing iyon kay Geneva na prenteng nakaupo sa sofa. Hindi tuloy alam ni Daviah kung magpapatuloy siya sa pagbaba o hindi. She suddenly froze at the cold voice of Azi's mother. Bigla siyang natauhan kung nasaan siya at kung ano ang kinakaharap niya. She was too happy about their short conversation with Azi kaninang alauna, kaya talaga namang medyo nakalimutan niya kung gaano siya hindi gusto ng Mama ni Azi.“G-Good morning po.” Kahit natigilan at hindi alam ang gagawin, she still tried to be calm and polite. She tried to smile to Geneva kahit na hindi ito nakangiti, pero ang ngiti nito ay talaga namang nanginginig Binati niya ito at dahan-dahang nagpatuloy sa pagbaba. She tried not to create any noise habang pababa.“Alam mo ba kung anong oras na?” tanong bigla ni Geneva nang hindi tumitingin kay Daviah. “A-Alas otso na po—” “At sa tingin mo, paggising yan ng responsableng babae? At saka,