“Ano iyon? Ano iyong naamoy ko?” Kumunot ang noo ni Belinda nang lumapit si Lia sa kanya at inaamoy-amoy siya.“Anong naaamoy mo?” Nagtatakang tanong ni Belinda at inamoy pa ang sarili na para bang kapag ginawa niya iyon ay malalaman niya ang ibig sabihin ni Lia.Lia smiles at her na para bang ibig sabihin ng ngiti na iyon.“Hoi! Para kang baliw. Hindi naman ako mabaho, ah. Naligo kaya ako. Baka amoy mo lang ‘yon,” natawa na lang si Belinda habang sinasabi iyon, pero umiling lang si Lia.“Hindi. May naaamoy talaga ako,” sambit pa ni Lia at muli siyang inamoy nito.“Lia!” Muli na lang tuloy inamoy ni Belinda ang sarili.“Amoy…” Lia stopped from talking at muli siyang inamoy.“Amoy?” Kuryusong-kuryuso na si Belinda. Anong amoy ba iyon? Wala namang sinabi si Van kanina na nangangamoy siya!“Amoy nadiligan,” mahinang bulong ni Lia sabay hagikgik. And that made Belinda's face turn red. Mas lalong natawa si Lia nang makita na halos maging kamatis na ang mukha ni Belinda.At dahil sa naging
Chapter 18“Gusto kong ihanda kayo. We have a new CEO at may sabi-sabi na strikto raw ito pagdating sa negosyo. This project…” Tumigil sa pagsasalita si Manager Xian at tinaas nito ang mga compiled documents na ginawa nina Belinda at Lia.“We don't know if this is going to be accepted knowing that it's gonna be the CEO's decision in this company. Ilan lang ang nakakakilala sa bagong CEO na apo ng Chairman, pero lahat sila nasabi na mahirap ito pakisamahan, that's the reason kung bakit gusto ko kayong maging handa sa magiging desisyon. This project is definitely good, but we can't assure things.”Hindi maiwasang magkatingin sina Lia at Belinda sa narinig. Hindi rin nila maiwasang kabahan. This is not the first time that the project they proposed didn't pass, but this project, they know that they gave everything kaya umaasa sila na sana matanggap.“Well, Manager Xian, kung ano man ang magiging desisyon ng CEO, tatanggapin namin,” sambit na lang ni Belinda.“Wala naman kaming magagawa ku
Chapter 19"He is our Manager in our department. At saka malabo namang gusto ko 'yon. Parang nananakit ka lang." Belinda said, unable to avoid moving her body up and down sa katawan ng asawa, habang nakaunan siya sa braso nito Parehas na walang saplot and yes, because of that simple kiss, dinala nila kami sa init na nararamdaman.“So he is working in RIVA?” Tanong niya, causing Belinda to gasp.“Oo nga, kaya nga nasa parking lot siya ng company. Nakasabay ko lang siya kanina kaya magkasama kami tapos binati rin niya ako kasi— Oo nga pala! The good news!” Biglang umupo si Belinda at tinignan si Van nang maalala ang gusto niyang sabihin kanina sa sasakyan.“Natanggap ang project na pinropose namin and you know what? We are going to start tomorrow! May kasama kaming Engineers at Architects at bukas na bukas may meeting kami!”Kitang-kita na sobrang saya ni Belinda, kaya tumango rin si Van. Pagdating ng mga pepermahan niya kanina, 'yon agad ang hinahanap niya. Natagalan pa siya dahil aka
Chapter 20Ilang beses nang tinignan ni Lia si Belinda. Lia wants to talk to Belinda since she arrived earlier, and ask why she came so early, but she couldn’t because she could see that her friend seemed to be in a bad mood.Hindi rin maiwasan ni Lia ang tignan ang paligid dahil kitang-kita at kapansin-pansin kung paano nakatingin ang ibang katrabaho kay Belinda na minsan ay nahuhuli pang tumatawa.Belinda seriously did her work and didn't mind hearing Crizel telling others what she saw. Alam niyang pinaagkalat agad ni Crizel ang nakita, pero nanatili na lang siyang tahimik.Napatingin si Belinda sa phone niya nang makita ang pagtunog nito nang sunod-sunod, tawag galing sa asawa niya. Kanina pa iyon, kung hindi tawag ay sunod sunod na text message.Alam ni Belinda na hindi dapat siya nag-iisip ng kung anu-ano at saka alam naman niya na hindi seryoso ang kasal nila. At mas lalong alam ni Belinda sa sarili niya na hindi siya maganda para ipagmalaki o ipakilala.Van is rich and handsome
Chapter 21Nang makarating sa parteng walang katao-tao, agad na hinarap ni Belinda ang asawa. Seryosong tinitigan ni Belinda si Van, pero prente lang itong tumayo sa harap niya at tinitigan siya.“Okay, first of all, ayokong makialam sa trabaho mo rito, pero bakit kailangan mong magsungit? Hindi basta-basta empleyado si Manager Xian rito, at kung gugustuhin niya, pwede siyang gumawa ng paraan para matanggal ka dahil sa paraan mo ng pagsasalita.”“You didn't wake me up this morning.” Imbes na pansinin ni Van ang sinabi ni Belinda, iyon ang sinabi niya, dahilan para mapasinghap si Belinda.“Hindi mo ba ako narinig? We are talking about how you acted a while ago inside Manager Xian's office.” “You didn't even answer my text and call.” Seryosong ani ni Van habang mariing nakatingin kay Belinda at talagang hindi nito pinapansin ang mga sinasabi ni Belinda.Napahilot si Belinda sa sentido niya.“I was just busy,” sagot na lang ni Belinda, umaasang matatapos na doon ang tanong niya.“Now, I
Chapter 22“For sure, galing 'yan doon sa matandang asawa niya.” Hindi pinansin ni Belinda ang sinabi ni Crizel dahil sa bulaklak na hawak niya.“Teka nga. Kahapon hindi kita gaanong pinapansin, pero ngayon talagang matatamaan ka na talaga sa akin kapag hindi mo tinikom ang bibig mo.” Pero hindi iyon pinalagpas ni Lia kaya tinignan siya ni Belinda at hinawakan ang braso.Inilingan ni Belinda si Lia para huwag na niya itong patulan. Kapag kasi pinapatulan niya ito, mas lalong lumalala.“Hey, winarningan na kayo ni Manager Xian. Can the two of you just stop fighting?” one of the employees said.“Oo nga, no? Hindi mo pinagtanggol yang kaibigan mo, is it because I'm telling the truth? Na ang pinakasalan ng kaibigan mo ay isang matanda?” Pero kahit na may sumaway na, hindi tumigil si Crizel.“Lia, let's just do our work. Pupunta tayong site mamaya, hindi ba? Kailangan natin tapusin ito Para hindi na tayo bumalik dito."Napabuntong-hininga na lang si Lia nang marinig iyon galing kay Belinda
Here's a revised version of Chapter 23 with improved grammar and flow:---Chapter 23Bago umalis ay hindi mapigilang tignan nang mariin ni Van ang bulaklak na nakalapag sa lamesa ng asawa. That flower is really not from him.“Ano po ba ang gusto niyong—” Hindi natuloy ni Lia ang sasabihin nang magsalita si Van.“I didn't give that flower. Nag-oorder pa nga lang ako ng breakfast mo para ipadala sa'yo, but those flowers? Baby, that’s not from me,” mariing sambit ni Van.Naitikom ni Lia ang labi.“Okay? I think I need to exit?” maingat na sambit ni Lia nang mapagtanto na usapang mag-asawa pala ang magaganap.“Okay. Kung hindi galing sa'yo, okay? May pag-uusapan pa ba tayo, about work? Van, may trabaho pa kasi ako,” sambit lang ni Belinda kay Van nang tuluyan silang iniwan ni Lia.Kumunot ang noo ni Van at halos umigting ang panga nang tinignan ang asawa. They are in the corridor, kung saan walang gaanong pumupunta.“What? Okay? Who gave you those flowers? Someone's courting you? You kno
Van: I'm going to behave mamaya, but I want you to go home to our house.Halos kagatin ng mariin ni Belinda ang labi sa nabasa.“Ay sus! Pakiramdam ko may madidiligan mamaya!” Mabilis na siniko ni Belinda si Lia nang sabihin niya iyon dahil hindi lang naman sila ang nakasakay sa company car.Belinda immediately looked at the driver and talagang nakahinga ito ng maluwag nang hindi naman sila narinig ng driver.“Parang hindi umiyak kagabi, ah.” Sambit pa ni Lia na nakapagpula sa mukha ni Belinda.Hanggang ngayon ay hindi pa rin maipaliwanag ni Belinda kung bakit siya umiyak kagabi gayong hindi naman dapat siya umiyak.Nang tumigil si Lia sa pang-aasar ay agad na nag-reply si Belinda.Belinda: Basta behave ka lang.Hindi alam ni Belinda, pero iba ang saya niya ngayon. Ilang sandali ay tuluyan na silang dumating. Napanguso si Belinda nang makita niya ang asawa. Belinda did everything not to look at him and start her work.“What do you think of the building, Belinda?” Halos mapatalon si B
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag
Chapter 46Parang may sumabog na bomba sa utak ni Cheska habang nananatiling nakadikit ang labi niya sa labi ni Azrael. Hindi niya alam kung bakit hindi siya makagalaw—o bakit hindi niya kayang pigilan ang sarili.Ang lakas ng tibok ng puso niya, parang may tambol sa loob ng dibdib niya. Mainit ang labi ni Azrael. Banayad ang halik nito sa una, pero unti-unting naging mapusok. Nilipat niya sa kabilang side ang ulo nito at mas pinalalim ang halik.Naramdaman ni Cheska ang kamay ni Azrael na lumapat sa pisngi niya, habang ang isang kamay nito ay dahan-dahang humawak sa bewang niya para mapalapit pa siya. Nadulas siya ng kaunti sa sofa kaya’t tuluyang napalapit ang katawan niya rito. Ramdam niya ang init ng katawan nito at ang lalim ng hininga ng binata sa pagitan ng halik.“Sh*t...” Mahinang bulong ni Cheska sa sarili nang bahagya siyang lumayo para makahinga. Pero hindi siya nakalayo nang husto. Agad siyang sinundan ni Azrael, parang ayaw siyang paalisin sa sandaling iyon.“Don’t,” mah
Chapter 45Nadatnan ni Cheska si Azrael na nananatili pa rin sa pwesto nito kanina—nakasandal sa sofa, nakapikit, at halatang pinipilit maging kalmado kahit halatang hindi komportable. Parang wala talaga itong plano na gamutin ang sariling sugat o kaya magpagamot. Sa muling pagbukas ng pinto at pagpasok niya, minulat ni Azrael ang isa nitong mata at napatingin sa kanya.“What? Didn’t I tell you to leave? Bakit ka bumalik? May naiwan ka? ” Tanong nito na may halong inis at pagod, bago muling ipinikit ang mata. "Kung ano man yang naiwan mo, kunin mo na at saka ka umalis."Napairap si Cheska. Hindi na siya sumagot at dumiretso na lang sa kabinet kung saan niya naalala inilagay ang first aid kit na ginamit noong una silang nagkaharap sa ganitong sitwasyon. Tahimik siyang gumalaw, hindi man lang siya tiningnan ni Azrael, pero narinig nito ang pagbukas ng kabinet kaya’t minulat muli ang mga mata.Napansin ni Azrael na hindi man lang siya pinansin ni Cheska kaya umayos ito sa pagkakaupo, per
Parang may kung anong humigop sa lakas ni Cheska nang marinig iyon. Kung kanina ay gusto nitong manatili siya, ngayon ay pinapaalis na siya, reason why Cheska stopped for a while and look at Azrael face. Kinagat niya ang labi niya. Dapat masaya siya na makakaalis na siya, na papaalisin na siya, na makakabalik na siya sa ospital para bantayan ang kapatid niya—lalo na’t kanina pa niya gustong gawin iyon. Pero bakit ganito? Bakit parang may parte sa kanya ang nanghinayang?"Alis na. Alis na daw, Cheska." Sa isip ni Cheska, pilit na inuutusan ang sariling umalis na gaya ng sabi ni Azrael.Parang may bumagsak na malaking bato sa balikat niya. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman—relief ba o lungkot? Relief dahil aalis na siya at hindi na niya kailangang makipagtalo dito, o lungkot kasi... Pinigilan ni Cheska ang mag-isip pa ng mas malalim.Tinignan ni Cheska ang sugat ni Azrael. Gusto pa niyang magsalita, pero...“Umalis ka na. Huwag kang mag-alala, at wala ka naman dapat a
Chapter 43“Baliw ka ba? Tinatanong mo talaga iyan?” Nang makabawi sa gulat sa tanong nito ay nagawa niyang itanong iyon na may halo pa ring galit. Nakakunot ang noo ni Cheska, at punong-puno pa rin ng inis ang dibdib niya habang nakatitig kay Azrael.Mukha atang hindi na maalis ang inis na nararmdaman niya pagkatapos ng mga nangyare ngayong gabi.Binasa ni Azrael ang labi sa tanong na iyon ni Cheska, tila pinipigilan ang pagngiti dahil sa mga namumuong mga palaisipan sa isip nito. Halatang sinusubukan niyang manatiling kalmado kahit halata sa mata niyang may ibang iniisip. Si Cheska naman ay napasulyap sa labi ni Azrael, at hindi niya napigilang maramdaman ang bahagyang pagkabog ng dibdib habang napakurap kurap. Nahigit niya ang paghinga at mabilis na nag-iwas ng tingin.Muling sumiklab ang galit niya nang maalala ang eksena kanina—ang halikan nina Azrael at Veronica. Hindi lang simpleng halik dahil ang halik na iyon ay may kasamang bulungan at landian na mukhang may mga sariling mun
Chapter 42“Siguraduhin mong hindi ito makakarating sa pamilya ko. Clear all the things and everything,” mariing utos ni Azrael kina Sean at sa mga tauhan niya habang nasa loob na sila ng condo niya.Hindi lang tatlo—lima ang umatake sa kanya kanina. At kung hindi dumating agad ang mga tauhan niya, baka mas malala pa ang nangyari. Buti na lang at umatras din ang mga iyon sa huli.Napatingin si Cheska sa mga kamay niya—nanginginig ito nang bahagya. Wala man lang siyang nagawa. Bodyguard siya, pero bakit gano’n? Parang siya pa ang kinailangan protektahan.“Susubukan ko, pero mahihirapan tayo this time, Azrael,” seryosong sagot ni Sean habang nakakunot ang noo. “Maraming nakakita kanina. Posibleng nakarating na sa mga magulang mo. Kay Tito at Tita.”“Just do something, Sean,” ani Azrael sa malamig na tinig. Tumango si Sean at malalim na huminga. Napatingin siya kay Cheska na tahimik lang, tulala habang nakaupo sa sofa.Napasulyap si Azrael kay Sean—isang tingin lang at alam na nito ang i
“Pumasok ka na sa loob,” utos pa nito bago magpaputok sa direksyon ng pinanggagalingan ng baril.“T-teka! Ako ang bodyguard mo! Ikaw ang pumasok sa loob—”Muling may nagpaputok, at kung hindi siya hinila ni Azrael para magtago sa poste sa gilid, baka napuruhan na sila.“Ano bang problema mo! Give me the gun at ikaw ang pumasok sa loob!” inis at galit na ani Cheska, pero hindi siya pinakinggan ni Azrael at nagpatuloy sa pakikipagputukan habang pinoprotektahan siya.“Azrael!” galit na sigaw ni Cheska, at napamura na lang nang makitang may dugo ang balikat nito.“Call someone. Nasa loob ng kotse ang phone ko. Haharangan kita habang pumupunta ka ro’n.” ani Azrael, parang wala lang ang sugat sa balikat niya.“Tanga ka ba? Tanga ka nga!” inis na ani Cheska nang muntik na naman silang matamaan.Gusto pa sanang makipagtalo ni Cheska. Gusto niyang ipilit na siya ang bodyguard—na siya dapat ang humaharang ng bala. Pero wala siyang magawa. Si Azrael ang may hawak ng baril, at sa kabila ng dugo s
Habang nakaupo si Cheska sa mas madilim na bahagi ng bar, hawak pa rin ang baso ng alak, isang lalaking hindi pamilyar ang lumapit sa kanya. Matangkad, maputi, at mukhang may kaya rin sa buhay. May suot itong branded na relo at ang aura nito ay parang isa sa mga lalaking sanay sa atensyon. Tila ba nakita na niya ito noon—siguro sa isa sa mga lugar na pinuntahan nila ni Azrael—pero hindi niya maalala kung saan.Napaayos siya sa pagkakaupo at hindi ito pinansin, lalo na nang naupo ito sa tabi niya na parang close na sila. Nakangiti pa nga ito sa kanya kaya napatingin siya sa suot niya. Kumpara sa mga suot ng ibang babae na naroon, masyadong nakakapagtaka na lumapit ito sa kanya.At nang itaas ng lalaki ang kamay, tila ba para na itong magpapakilala sa kanya, ay napakurap-kurap si Cheska.“I’m—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang may magsalita sa gilid nila.“Let’s go,” malamig at matalim ang boses na dumaan sa tenga ni Cheska. Kahit hindi tumingin ay kilala niya kung sino iyon. Paimp
“Wow, look at you. Dedicated bilang bodyguard,” sabay tawa nito nang makalapit sa tabi niya.“Ayaw ko ng away—” Pero bago pa natapos si Cheska sa pagsasalita ay nagsalita na ulit si Veronica habang nilalabas ang lipstick niya sa bag."Ako ba gusto ko ng away? Come on, Cheska, sinasabi ko lang na subrang dedicated na bodyguard ka and that's a compliment huh kaya dapat maging masaya at isipin iyon bilang achievement." Nakangiting ani nto na animo'y subrang sincere ito sa sinsabi na compliment iyon.Binasa ni Cheska ang labi at ayaw ng patulan ito.“Nakatayo lang doon na parang aso, waiting for your boss’ command. Bagay sa'yo,” ani niya at muli siya nitong nginitian na para bang malapit sila sa isa’t isa.Narinig ni Cheska iyon ng maayos. Pero hindi siya kumibo. Hinigpitan lang niya ang hawak sa bag strap niya. Hindi siya magpapakita ng kahinaan.“Nasaan iyong tapang na pinakita mo noon? Napahiya ka, no? You didn’t expect na sasabihin ni Azrael sa akin ang tungkol sa pagpapanggap mo, na