Hello po sa lahat! Kung may time po kayo sana po irate niyo itong story ni Belinda at Van dahil malaking tulong po ito para sa story at para marami pa pong makapagbasa kay Belinda at Van. By the way, try pa po ako mag update mamaya! Salamat!
Hindi alam ni Belinda ang sasabihin nang mapagtanto niyang galing iyon kay Van, na ngayon ay nakaupo at naglalagay ng alak sa baso nito. He was alone at the prepared long table, sa harap nito ay maraming kakaibang inumin at pagkain, at medyo malapit si Belinda roon, so she heard it clearly. Hindi nakatingin si Van kay Belinda, kaya hindi sigurado si Belinda kung siya ba ang kausap o hindi. Nilibot ni Belinda ang tingin at tinignan ang mga pinsan niya. They were all busy in the pool, habang ang iba ay nagseselfie na at may mga sariling buhay na. Wala sa sariling napaturo si Belinda sa sarili niya dahil talagang hindi siya sigurado kung siya ba ang kausap. "Ako? Ako ba iyong kausap mo?" Belinda was too stupid to ask that, gayong busy naman ang iba at sila lang ang nandoon na walang kausap, kaya paniguradong siya ang sinabihan ni Van. Pero talagang nakakagulat na kakausapin siya ni Van, at ayaw naman ni Belinda na bigla siyang sasagot tapos hindi naman pala siya ang kausap. It’s r
Pagod si Belinda dahil sa byahe at halos wala pang tulog, pero hindi naman siya mukhang haggard gaya ng sinasabi ni Van, kaya naman talaga siyang nainis at makaramdam ng subrang pang-iinsulto. Sinubukan niyang tingnan ang sarili sa salamin ulit, ngunit hindi na niya napigilan ang sumimangot."He think it's good to say that? Wala ba siyang isip? Hindi ba niya naisip na malaling insulto iyon? nakakainis! Akala mo kung sinong gwapo?!" Hindi na talaga mapigilan ni Belinda ang magsalita at sabihin ang mga bagay na iyon."Wait lang!" Nailayo ni Belinda ang phone niya sa tenga nang marinig ang sigaw ni Lia."Wait lang! ibabaliktad ko lang iyong isdang niluluto ko kaya wait lang?!" Agarang ibinaliktad ni Lia ang nilulutong tilapia at nang tuluyang maibaliktad iyon ay muli siyang nagsalita.“So paano kayo nagkita? Kakarating niyo pa lang, hindi ba? Paano si Daviah? Ang inaanak ko, nagkita rin ba sila? Oh my gosh! This is really making me nervous and uneasy, ha! Tumawag ako para kamustahin ang
“Oo. Talagang sinabi niya iyon at may pang-iinsulto pa sa mukha niya. Kung makita mo lang kung paano niya ako tignan mula ulo hanggang paa, panaiguradong maiinis ka rin! Nakakainis siya. Akala ba niya gusto kong makarinig ng kung ano sa kanya? Sana nanatili na lang siyang tahimik at hindi ako kausapin. Baka kung nanatili siyang tahimik, baka nagpasalamat pa ako. Sarap batuhin ng baso ang mukha niya. Parang hindi niya ako sinaktan noon, ah? Parang hindi niya ako pinaglaruan.” Belinda said, pero agad ding natigilan at gustong sampalin ang sarili sa inis sa sarili niya.Hindi naman kailangan ni Belinda na sabihin iyon, pero hindi niya na napigilan.Lia and Belinda both stopped for a minute, pero hindi nagtagal, si Lia ang agad na nagsalita.“Oh? I thought you already moved on?” Lia said, at sa parteng iyon, may pag-iingat na at walang halong pagtawa o ano man.Belinda sighed and closed her eyes. “I already did. Wala na akong nararamdaman sa kanya. Nainis lang talaga ako sa kanya kasi bak
Halos tuluy-tuloy ang pag-ubo ni Warren na tahimik lang sa gilid pagkarinig non sa kapatid niya. Warren didn't even stop himself from cursing habang patuloy pa rin sa pag-ubo.“What the hell? Sa bibig iniinom, hindi sa ilong, Warren!” natatawang sabi ni Julious habang nakatingin kay Warren ng may pandidiri.“Shut up! Fvck you!!” Warren said at tinignan ng masama si Julious bago tinignan si Van at sunod ay si Gray. He never expect na sasabihin iyon ng kapatid niya, but then he sigh because there's really posibility na ipasok ng mga pinsan niya ang pamangkin nila.Hindi na napigilan ni Belinda ang tumingin kay Van nang marinig ang sinabi ni Gray, pero napaiwas siya nang makitang titig na titig na pala sa kanya si Van, and he already looked so sleepy—subrang pungay ng mata nito.“Really, your daughter, Belinda? So you already have a daughter, huh?” Hindi na alam ni Belinda kung saan titingin at hindi niya rin alam kung sasagutin niya ang tanong ni Van.Dahil walang may alam na magkakilal
Chapter 132"Saan ba ang daan?" Belinda asked with her small voice nang hindi tinitignan si Van at hindi ito nililingon sa likod niya.“Pupunta ako roon, ngayon, kung gusto mong sumama, sumunod ka na lang,” sambit ni Van na ikinahigpit ni Belinda ng hawak sa plato. She sigh and just looked at Van, pero naitikom niya ang labi nang makita ang paglapit nito sa kanya at nahigit ang paghinga nang nilagpasan siya nito nang hindi man lang tumitingin sa kanya.Hindi naman sa gusto ni Belinda na tignan siya ni Van, but Van is really look like masungit na sa expression niya.“T-Teka lang!” Belinda immediately said, pero hindi naitago ang pagkataranta niya.Van looked at Belinda and raised his eyebrow. “What?”Napahawak si Belinda sa batok niya dahil sa pagsusungit ni Van.“Ano? Hindi ka susunod? Gray is already waiting for the nachos, kaya ano pa bang ginagawa mo at nakatayo ka pa diyan?"Agad na itinaas ni Belinda ang hawak na plato at inilapit kay Van. Van looked at it, mas lalong kumunot an
Tuluyang nabitawan ni Belinda ang platong hawak niya kasabay ng pagsampal kay Van. Ang pagkabasag ng pinggan ang namutawi sa buong kusina, at paniguradong narinig din ito sa ibang bahagi ng resort, pero wala ng pakealam si Belinda doon.Hindi makapaniwala si Belinda habang tinititigan si Van, na ngayon ay nakapikit at nakatagilid ang ulo. Namula ang pisngi nito sa lakas ng sampal ni Belinda, at kitang-kita niya ang bakas ng kanyang kamay doon.Ginawa lahat ni Belinda para huwag magsisi sa ginawa niya dahil alam niyang iyon ang nararamdamn.“What do you think you are doing?” mariing tanong ni Belinda, ginagawa ang lahat para maging seryoso at matatag sa harap ni Van, kahit nanlalambot na ang kanyang mga tuhod."Kissed you. Hindi na obvious iyon?" Napasinghab si Belinda sa narinig niyang sagot ni Van.She didn't get it. Why did Van kiss her? Para saan? At bakit ba ganito umasta si Van?!Huminga nang malalim si Belinda at pumikit nang mariin.“I came back hoping for us to be civil. I'm h
Agad na tumalikod si Warren pagkasabi noon and he really look so pissed, but then—he stopped walking nang marinig ang sunod na sinabi ni Van sa kanya."We are already divorced," Van seriously said.Warren looked at Van, parang nabingi sa narinig. He heard it clearly, pero parang ayaw tanggapin ng isip at tenga niya iyon dahil sa gulat."W-What?""Wala ng bisa ang kasal namin ni Zy. Naapprubahan last week." Seryosong ani ni Van na talaga namang nagpasinghab kay Warren."Are you fvcking serious? Or are you just trying to fool me para hindi ako makealam sa ginagawa mo sa pinsan ko? If yes, then stop, Van." Warren asked and said, closing his eyes."Huwag mo akong niloloko at baka masuntok kita ngayon din," dugtong pa ni Warren at talagang nainis na ng subra.Van opened his eyes and looked at Warren seriously. May paghahamon ang tingin ni Van kay Warren, and he made Warren see that he was really serious about what he said."You really think I will make the same mistake again, Warren? You r
Belinda hugged her daughter tightly as she woke up in the morning—or siguro, hindi tama ang sabihin o tawagin na “woke up” dahil halos hindi naman nakatulog nang maayos si Belinda dahil sa nangyari kagabi.Anong oras na siya nakauwi at tulog na tulog na ang anak niya, but she couldn't sleep because of everything happened. Hindi siya makapaniwala at talaga namang subrang naguguluhan.“M-Mommy, y-you're hugging me so tight. I can't move.” Nagulat si Belinda at agad niyang niluwagan ang pagkakayakap niya kay Daviah.“Sorry, anak." Belinda immediately said, pero ngumiti lang si Daviah at niyakap ulit si Belinda. NApatawa na nga lang ng mahina si Belinda nang papakin siya ng halik ng kanyang anak.Pagkatapos siyang halikan sa mukha ni Daviah ay nakangiti siyang tinignan ni Daviah, pero kitang kita ni Belinda kung paano nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang mapatitig ito kay Belinda.“Mommy, are you okay?” tanong ni Daviah, at talagang nawala ang ngiti niya. Napansin niyang parang hindi m
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17“Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot.And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin."You!""Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit?"Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska.Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita.“I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—”“Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap iyong alak?
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang