“Apo? Ikaw ba 'yan? Belinda, apo ko?” Ang boses ng lola ni Belinda ang pumutol ng katahimikan.Hindi mapigilan ni Belinda ang tumitig sa ina niya na ngayon ay nakatitig na rin mismo sa kanya. Kitang-kita ni Belinda na nangilid ang luha sa mata ng kanyang ina habang nakatingin sa kanya. Belinda really don't know what to feel. Kung magiging masaya ba siya? Kung magagalit kasi iyong ina niya na gustong gusto niyang makita noon pa na kahit kailan hindi nagpakita sa kanya ay nandito na. Hindi niya talaga alam.Her lola is right, magkamukhang-magkamukha sila ng kanyang ina.“Sa labas lang ako.” She heard that from Lia, pero hindi na niya iyon magawang pagtuunan ng pansin.Belinda is already 25 years old at bata pa lang siya nang iwan siya ng kanyang ina, so it feels really like a dream now that her mother was here, watching her.“Nandito na ang mama mo, Belinda. Hindi mo na siya kailangang hanapin pa.” Rinig na rinig ni Belinda ang masayang boses ng kanyang lola kaya naman nalipat ang tingi
“Ayos lang bang mag-order muna tayo bago tayo mag-usap? You can order whatever you want,” Cylvia said and tried to smile at Belinda.Pumunta sila sa malapit na coffee shop at doon nag-usap. Naiwan naman si Lia sa hospital at sinabing maghihintay na lang doon. Belinda nodded to what her mother said, but she kept looking at the bodyguards standing outside. Halos lima sila at lahat ng iyon ay bodyguard ng kanyang ina.Thinking that those are hired from Van's father really made Belinda sigh. Hindi niya maiwasang isipin na ang asawa ng mama niya ngayon ay ang papa ni Van. She wanted to ask that immediately to her mom, pero alam niyang may tamang oras para doon at ang oras na iyon ay hindi pa ngayon.“Ang laki-laki mo na. Naalala ko noon, napakaiyakin mo tapos ngayon.” Nakangiting ani ni Cylvia at talagang tinitigan ang anak niya.“I’m happy na lumaki kang maayos. Nakapagtapos ka, hindi ba, ng interior design? I'm proud of you sa lahat ng narating mo,” sambit pa niya at nakangiti pa rin, pe
Parehas silang umiiyak, pero si Belinda ay pinanatili ang seryosong expression habang pumapatak ang luha. Belinda let her tears fall, but she remained serious.Laking pasalamat ni Belinda na nagagawa pa rin niyang maging seryoso sa kabila ng mga halo-halong nararamdaman niya ngayon. She really just didn't want to look more miserable right now.Habang si Cylvia naman ay humigpit ang hawak kay Belinda, and because she was holding Belinda's hand, hindi niya maiwasang titigan ang singsing ni Belinda. Malungkot na ngumiti si Cylvia at inangat ang tingin sa anak niya.“Your ring is beautiful. Grabe, subrang pabaya kong ina.” Hinaluan ni Cylvia iyon ng pagtawa, pero rinig na rinig naman ang lungkot at subrang pagsisisi.“I don't even know that you are already married. I'm sorry, anak. Sorry, ang laki ng pagkukulang ko sa 'yo.” Cylvia cried more and even kissed Belinda's hand nang maidugtong niya iyon.Napapikit naman si Belinda at agad na hinila ang kamay niya. Hearing that was too awkward k
“A-Anak, what happened? Anong ginawa niya sa 'yo? Tell me.” Tumayo na si Cylvia sa pag-aalala at agad nilapitan ang anak.Alam ni Cylvia kung gaano kagalit si Cecilla sa kanya, kaya hindi niya maiwasang mas mag-alala sa kung anong ginawa ni Cecilla. Malalim na huminga si Cylvia nang maalala niya ang huling pag-uusap nila ni Cecilla and it wa already 3 years ago at hanggang ngayon ay masyado pa ring malinaw sa isip niya ang galit ni Cecilla sa kanya."What did she do to you, Belinda?" Cylvia ask again.“Via,” it was from Edie Francisco nang maupo si Cylvia sa paanan ni Belinda at hawakan ang kamay nito.“I'm sorry—”“Is that your way to get money? To get rich? Ang umagaw ng asawa ng may asawa?” Belinda was already too emotional to stop herself from saying those words to her mom.Natigilan saglit si Cylvia sa sinabi ng kanyang anak. Hearing that from her own daughter ay talaga namang napakasakit.Kitang-kita ni Belinda sa mata ni Cylvia na nasaktan ito sa lahat ng sinabi ni Belinda, but
“Matagal ng magulo ang pagsasama namin ni Cecilia bago magtrabaho si Cylvia sa bahay, and Van knows that.” That was the first thing Edie said to them.Hawak-hawak ni Edie ang kamay ng kanyang asawa na ngayon ay tahimik na din, pero may luha pa rin sa mata.Hindi nagsalita si Van pagkarinig non dahil alam niya ang bagay na iyon. Araw-araw na nag-aaway si Cecilia at Edie, pero sa mga panahong iyon ay bata pa lang si Van at hindi alam kung ano ba ang pinag-aawayan ng dalawa. Pero dahil sa palaging magkaaway at sa huli ay ang ina niya ang umiiyak, namuo ang galit niya sa kanyang ama.“Cylvia and I already knew each other before that day. We used to be boyfriend and girlfriend when we were in college.”Belinda just stayed silent at nakinig na lang, pero si Van naman ay hindi nagustuhan iyon. Umigting ang panga ni Van sa narinig at mas lalong naging seryoso.“What the hell? We are not here to hear how you two met in college, and then met again in an unexpected year. Why don't you just get s
“Listen, Van. Everything is really shocking, but I want you to hear meAt dito na papasok kung bakit kailangan kitang ipatawag rito.” Kitang-kita ang malungkot na ngiti ni Edie.Hirap siyang sabihin ang bagay na gusto niyang sabihin dahil ayaw niyang magbago ang tingin ni Van sa kanya at tuluyang mawala ang itinuring niyang anak.“You're not my son.”Napakurap-kurap si Belinda sa narinig at agad na tinignan si Van. Kitang-kita ni Belinda kung paano dumaan ang sakit sa mata ni Van.He was just wishing that, after this, they still see each other and he is still able to call him son. Ayaw niyang may magbago sa pagitan sa kanila. Oo at galit si Van sa kanya, but he still feels that Van is his son. Minsan ay tumatawag siya kay Van, and they can still talk casually, pero ang mga katotohanan ngayon ay alam niyang magkakaroon ng apekto sa relasyon nila.Muling natigilan si Van, pero agad ding namang padarag na tumayo.“This is bullshit. Pinaglalaruan niyo kami. Why don't you just simply say na
Chapter 107“Here. Baka mamayang gabi pa ang uwi ni Via so we have time to drink a little,” binigay ni Edie ang hawak na wine sa harap ng lamesa at inangat ang tingin kay Van na nakapikit at nakapatong ang ulo sa headrest ng sofa.They are already in Edie's house in Manila. Pagkatapos ng nangyari, inaya ni Edie si Van dahil gusto niyang makasama si Van pagkatapos ng nakita niya, habang si Cylvia ay bumalik sa ospital para sundan ang anak na si Belinda at siyempre para sa kanyang ina na nasa ospital."Hindi ka ba hahanapin ng mama mo kung magtatagal ka?" Edie couldn't help to ask that dahil kilala niya si Cecilla, malalamn at malalaman ni Cecilla ang pagkikita nila ni Van at paniguradong magagalit iyon.Inangat ni Van ang ulo at tinignan ang nilapag ni Edie sa lamesa. Isang buntong hininga na lang ang ginawa ni Edie habang pinapanood si Van na lagyan ang baso ng alak at agad nilagok.“It's 99% alcohol content, huwag mong subrahan. Malalasing ka kaagad,” sabi ni Edie at umupo na rin nam
Years ago, sinubukan na ng ina ni Van na kitilin ang kanyang buhay. Sinugatan niya rin ang sarili at halos maubusan na ito ng dugo. It’s just a good thing that someone entered his mom’s room kaya nagawa nilang itakbo ito sa hospital. Iyon iyong araw na nalaman ni Cecilla na lumalapit si Edie kay Cylvia at nalaman nito ang nakaraan nilang dalawa. Van was too scared that his mom would really do that, so he didn’t have a choice but to do what they wanted him to do.Naiipit si Van sa lahat at hirap na hirap na ito.“You should punch me. I hurt your daughter,” nanghihinang sambit ni Van at tinignan si Edie. Tinignan ni Van si Edie ng may paghahamon.Nakakatanga, pero gusto na ni Van na masuntok siya. Gusto niyang makaramdam ng ibang sakit maliban sa sakit na nararamdaman niya ngayon. At sa isip ni Van ay tama lang na masuntok siya ngayon. Ni gusto nga niya na mabugbog na lang.Edie watched his son. Nakipagtitigan si Van, pero sa huli ay napaiwas si Van ng tingin. Hindi natagalan ni Van ang
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu
Azi kissed Daviah’s lips once again. Napapikit si Daviah at agad na nakalimutan ang gulat sa pagkagat ni Azi sa ibabang labi niya para maipasok ang kanyang dila.Azi is trying toget Daviah's attention.Daviah is aware that Azi is already fully naked, habang siya ay nakadamit pa rin. Pero kahit nakadamit pa siya, nagliliyab na ang buong katawan niya at ramdam niya sa katawan ni Azi na nagliliyab din ito, sa liyab ay talagang napapasok na si Daviah.Theyboth are really on fire. Parehas na nababaliw at parehas na gusto ng mangyare ang mga dapat mangyare.“Hmm… A-Azillo,” utal na ani ni Daviah nang bumaba ang halik ni Azi sa kanyang leeg, habang ang kamay nito’y naglalakbay na sa loob ng kanyang damit.Naramdaman ni Daviah ang kamay ni Azi sa kanyang bewang, at hindi na niya mapigilan ang mapahalinghing sa subrang sarap ng dulot na iyon sa buong katawan niya. Sa subrang sarap ay talagang nakakalimutan niya ang lahat. Daviah even forgot about Kevin and about what he did. Sa subrang nakaka
Mabilis at walang kahirap-hirap na iniharap ni Azi ang buong katawan ni Daviah sa kanya para mahalikan siya nang maayos. Kissing her with that position is nit enough kaya talagang hinarap niya ang katawan ni Daviah sa kanya para mas mahalikan pa. Daviah had already lost her mind and just let Azi kissher.Gumanti siya ng halik kay Azi, at parabang kilalang-kilala na talaga siya ng katawan nito, leaving Daviah even more confused—why? Bakit walang maramdaman ang kanyang katawan kung hindi excitement at bagay nahindi niya maintindihan at mapangalanan.Kanina pa. Kanina pasiya nababaliw, nanghihina, at nagliliyab ang buong katawan niya sa mga kuryente at init na mula sa katawan niya. Kanina pa iyon sa kusina. She thought she could finally think straight after her titas come, but now, with their bodies so close again, she felt herself losing control once more. Dahil lang sa lapit nila, sa halik ni Azi at hawak nito ay talagang nawawala nanaman siya ng control sa sarili niya.Napalunok si Da
Gulat na tinignan ni Daviah si Azi nang bigla siyang tapikin nito. Hindi sila nag-usap pagkatapos ng nangyari. Nakikidinig lang si Daviah sa usapan ni Azi at ng mga tita niya, kaya gulat siyang tinignan si Azi nang tapikin siya nito. Napakurap-kurap pa si Daviah nang lumapit ito.“Tell your titas that they can stay here for tonight. Anong klase kang pamangkin?” Bulong nito kaya ang gulat na tingin ay napalitan ng masamang titig, pero sa huli, umirap na lang si Daviah at tinignan ang mga tita niya na nakatingin na pala sa kanila.“So, mauna na kami?” Nakangiting ani Valerie.“Gabi na. Bakit hindi na lang kayo mag-stay rito ngayong gabi?” Mahinahong sambit at tanong ni Daviah, pero agarang umiling ang dalawa.“Baka nakakaabala na kami at may lakad pa kami bukas ng maaga, kaya kailangan na naming umalis. Thanks again, Azi. Alagaan mo itong pamangkin namin at sana habaan mo ang pasensya mo rito dahil talagang matigas ang ulo nito—""Tita!" Natawa si Valerie at Faye nang makita ang simango
Chapter 16Kanina, halos walang nagsalita. Ramdam na ramdam ang sobrang awkward ng paligid dulot na lang sa nadatnan, pero ngayon, nakabawi na ang bawat isa sa gulat at tuluyan nang nakapagsalita si Valerie, reason kaya medyo gumaan ang paligid.“Thanks for this, Azi,” nakangiting ani ni Valerie, tukoy nito sa nagsasarapang meryenda sa harap nila."Kung may gusto pa po kayo, pwede po kayong magsabi para mailuto." Magalang na ani ni Azi."Ayos na 'to, Iho. Subrang dami na nga 'to para sa amin ni Valerie and this letche flan is so good, huh? Hindi masyadong matamis, tamang tama lang. Kung hindi mo naitatanong, this is one of the favourite deserts of my niece." Napasulyap si Azi kay Daviah nang marinig iyon, but looks like Daviah didn't heard what her Tita said dahil hindi man lang niya inangat ang tingin.Dahil sa nangyare kanina, halos lumilipad na ang isip ni Daviah. She never expect na may makakakita sa kanila ng ganoon at hindi siya makapaniwala na sa lahat ng pagkakataon na pweden