Years ago, sinubukan na ng ina ni Van na kitilin ang kanyang buhay. Sinugatan niya rin ang sarili at halos maubusan na ito ng dugo. It’s just a good thing that someone entered his mom’s room kaya nagawa nilang itakbo ito sa hospital. Iyon iyong araw na nalaman ni Cecilla na lumalapit si Edie kay Cylvia at nalaman nito ang nakaraan nilang dalawa. Van was too scared that his mom would really do that, so he didn’t have a choice but to do what they wanted him to do.Naiipit si Van sa lahat at hirap na hirap na ito.“You should punch me. I hurt your daughter,” nanghihinang sambit ni Van at tinignan si Edie. Tinignan ni Van si Edie ng may paghahamon.Nakakatanga, pero gusto na ni Van na masuntok siya. Gusto niyang makaramdam ng ibang sakit maliban sa sakit na nararamdaman niya ngayon. At sa isip ni Van ay tama lang na masuntok siya ngayon. Ni gusto nga niya na mabugbog na lang.Edie watched his son. Nakipagtitigan si Van, pero sa huli ay napaiwas si Van ng tingin. Hindi natagalan ni Van ang
“Uuwi na ba kayo ng kaibigan mo? Pwede ko kayong ihatid. Nasa baba ang driver at pwede namin kayong idaan na lang." Cylvia immediately said as Belinda stood up from sitting.Belinda looked at her mom and shook her head. Nasa kwarto na sila ng kanyang lola sa hospital Akala ni Belinda ay umuwi na ang kanyang ina pagkatapos ng usapan nila sa coffee shop dahil masyadong malalim ang mga naging usapan doon, pero mali siya ng naisip nang sumunod din naman ang kanyang ina sa hospital ilang minuto bago siya dumating sa hospital.Walang nagsalita noong dumating si Cylvia, at parehas lang silang tahimik na binabantayan ang lola ni Belinda. They just remained silent. Pati nga si Lia ay natahimik din; sa sobrang tahimik, halos inantok na rin ito, and Belinda really so thankful that Lia is always there of her.“Huwag mo na po kaming alalahanin. Kaya na namin mag-commute ni Lia.”Nalaglag ang balikat ni Cylvia nang marinig iyon, gusto sana ni Cylvia na ihatid sila Belinda para naman kahit papano ay
Cylvia held her mother’s hand at hinaplos iyon.“Hindi iyon panaginip, Ma. I am really here,” mahinahon at halos maiyak ding ani ni Cylvia habang nakatingin sa kanyang ina.“C-Cylvia? Anak ko?” Tinaas ng lola ni Belinda ang kanyang kamay para abutin ang mukha ni Cylvia. Nilapit naman ni Cylvia ang kamay niya para hindi mahirapan ang kanyang ina.Pagkatapos na mahawakan ng lola ni Belinda ang mukha ni Cylvia, tuluyan itong napangiti, pero umiiyak pa rin.“N-Nandito ang anak at apo ko. A-Ang saya, saya ko. Subrang saya ko talaga. A-Akala ko panaginip lang. A-Akala ko nananaginip ako."Dahil sa nagising ang lola ni Belinda, hindi sila nakauwi agad. Belinda stayed a little bit for her lola, pero ilang sandali ay talagang kailangan na nilang umalis lalo na't may hangganan naman ang visiting time at gumagabi na rin.Belinda was already saying goodbye, pero halos matigilan siya sa sunod na sinabi ng kanyang lola.“Bakit hindi ka na lang muna sumama sa Mama mo, Belinda? Ngayon lang kayong nag
Chapter 111“Via?” Hindi tinignan ni Belinda ang nagsalita, pero alam niyang ang asawa ng kanyang ina iyon… na ama raw niya. Masyado siyang gulat at talagang nakatuon na ang attention kay Van at sa sugat nito. Walang lakas kanina si Belinda na lapitan si Van, pero dahil sa nakita niyang sugat nito at dugo ay biglang nakalimutan niya kung anong nangyare sakanila ni Van.Ang makita ang dugo at sugat na iyon sa kamay ni Van ay talagang nakakapagpakaba kay Belinda dahl sa pag-aalala.Van immediately looked away as he saw Belinda staring at him. Biglang kinabahan si Van sa tingin ni Belinda sa kanya at talagang hindi niya iyon matagalan lalo na at nakikita nito ang lubos na pag-aalala,“What's happening here, Edie? Bakit duguan ang kamay ni Van?” Nag-aalalang tanong ni Cylvia kay Edie.Hindi nagsalita si Edie at napatingin lang kay Belinda saka niya binaba ang tingin kay Van. Kitang-kita ni Edie na hindi naging komportable si Van sa biglaang pagdating ni Belinda. They all watched Van get t
Chapter 112Nagmulat si Van at tinignan si Belinda, at laking pasalamat niya nang hindi na ito nakatingin sa kanya, kaya pwede na niyang tingnan ulit ito.“Nagkasagutan ba kayo ng daddy mo?” Ang inosenteng tinig ni Belinda ay nagdulot ng konting ngiti kay Van habang tinitingnan niya ulit si Belinda. Van miss her so much. Sa subrang pagkamiss niya ngayon ay baka makalimutan niya ang lahat at manatili na lang sa tabi ni Belinda. Hindi ito nakatingin kaya malaya na ulit si Van na titigan si Belinda.Ni hindi na dumako sa isip niya ang tungkol sa hindi siya anak ng kinalakihan niyang ama dahil masyado siyang okupado sa lahat ng mga nangyayare sa buhay niya.“Daddy mo, hindi daddy ko,” malumanay na sambit ni Van.Napanguso si Belinda at hindi nagsalita pagkatapos na sabihin ni Van ang bagay na iyon. Alam na ni Belinda iyon, pero siguro dahil masyadong mabilis kaya hindi pa niya alam kung paano lubos na tatanggapin kung sino ang papa niya.Hindi nagsalita ulit si Belinda at tinuon na lang a
Napahilot si Belinda sa noo niya dahil sa sumasakit na ang ulo niya sa napakaraming trabahong tinanggap niya. Bigla siyang nagsisi na tumanggap siya ng naparaminh trabaho sa linggong iyon. “Mommy! Mommy!” Napasulyap si Belinda sa pintuan ng kwarto niya nang marinig ang boses ng kanyang anak.Narinig pa nito ang pagkatok nito ng mahihina. Napangiti si Belinda at agad na iniwan ang ginagawa sa laptop para lumapit sa pinto. Biglang nawala ang sakit sa ulo ni Belinda nang marinig niya ang anak niya mula sa labas ng kwarto, at ang malambing na tinig ng kanyang anak ay nagbigay ginhawa sa kanyang puso.Binuksan niya ang pinto at nakita ang kanyang anak na si Daviah, na nakayakap sa kanyang paboritong Teddy bear.“How’s my princess? Nag-enjoy ka ba sa lakad niyo nila lola mo?” Naupo si Belinda para magpantay ang tingin nilang dalawa ng kanyang anak habang tinatanong iyon.Pinanood ni Belinda ang pagtango at pagngiti ni Daviah sa kanya.“Yes, Mommy! I enjoyed it! And look! Lolo and Lola boug
Pagdating na pagdating ni Belinda sa kusina, napahinga siya ng malalim. She tried to stop herself thinking about Van again. Hindi niya lang napansin ang pagsunod ng kanyang ina, kaya halos mapatalon siya nang magsalita ito sa likuran niya.“Tulungan na kita sa pagluluto.” Napasulyap si Belinda sa kanyang ina.“Hindi na po, ako na dito.” Belinda insisted, pero hinayaan na lang niya ang kanyang ina nang lumapit ito sa refrigerator at buksan.“Minsan lang tayo magsabay magluto, kaya pagbigyan mo na ako.” Cylvia said at agad na kumuha ng mga sangkap na lulutuin sa refrigerator."Ganito ka sana palagi kung nanatili na lang kayo ni Daviah sa bahay. You know, the house is big, kaya sana mas maganda kung doon na lang din kayo." Lumapit di Cylvia at nilagay ang mga sangkap sa lamesa na kinuha niya sa ref. Bumaba ang tingin ni Belinda roon.Hindi gusto ni Cylvia ang desisyon ni Belinda naa pag-alis gayong mas maigi nga na sa iisang bahat na lang sila, pero wala siyang nagawa dahil ayaw niya n
Gray: “Pumunta ka, ah! Noong huling party hindi ka pumunta kaya dapat pumunta ka ngayon!" Belinda stared at that message from Gray. She was about to call her para kausapin at agad ng magsorry dahil hindi siya pupunta, pero naunahan siya sa text message. Gray: "Hinding hindi na kita kakauspin kung wala ka sa birthday ko!" Napahilot na lang sa batok si Belinda nang may pumasok na text message ulit mula kay Gray. Dahil alam niyang magtatampo ang pinsan niyang iyon, wala siyang nagawa kundi ang pumunta. Sa isip ni Belinda ay pupunta siya, pero saglit na lang. Kabadong-kabado si Belinda sa pagpasok sa hotel kung saan gaganapin ang birthday party ni Gray. It was a pool party. Pagpasok na pagpasok niya, agad siyang sinalubong ng mga pinsan niya, pero natagpuan ng mga mata ni Belinda si Warren na seryosong nakatingin sa kanya. Napaiwas na lang si Belinda ng tingin at agad na nakipagpalitan ng pagbati. Sampong tao ang nga naroon at lahat sila ay pinsan ni Belinda. Gray, Faye, Jul
Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Masaya si Daviah pagkatapos ng araw na iyon kahit sobrang dami ng nangyari. She's happy dahil nagkaroon siya ng pagkakataon na makasama ang mga kapatid ni Azi at mapalapit sa kanila kahit papaano.Pagkatapos nilang kumain, pumasyal pa sila sa ilang bahagi ng probinsya, kaya naman sandaling nakalimutan ni Daviah ang mga pagpapahirap at insulto na nangyari kanina sa kanya.“Look! This is a good one,” sabi ni Vivian habang pauwi na sila, sabay pakita ng kuha sa camera niya. It was a picture of Azi hugging Daviah from the back while both of them were looking ahead. Lumipat si Vivian sa isa pang litrato, at ang isang iyon ay si Daviah na nakatingin sa dagat habang si Azi naman ay nakatingin kay Daviah, animo'y mas maganda pa ang tanawin niya kaysa sa tanawing tinatanaw ni Daviah. “I look so damn crazy in love with you there,” biglang sabi ni Azi na busy sa pagda-drive pero nasulyapan ang ipinakitang litrato ni Vivian. Napangiwi naman si Vivian sa narinig. “Seriously, Kuya Azi? Sobr
“Kumain ka na?” Azi asked nang lumayo si Daviah sa pagkakayakap.“Hindi pa siya kumain, Kuya. What if sa labas na lang tayo kumain? Sa may bulaluhan, I'm sure hindi pa nakakapunta roon si Ate Daviah,” nakangiting sabi ni Vivian sa gilid, and she look so excited.“You want bulalo?” tanong naman ni Azi kay Daviah.Daviah nodded and just smiled. Nanliit ang mata ni Azi at tinitigan si Daviah, hanggang sa mapanguso na lang si Daviah at umiwas ng tingin dahil hindi niya natatagalan ang titig nito.Azi was about to say something, pero hindi niya naituloy nang bumukas ang pinto sa di-kalayuan, and it was Lander.Pati si Lander ay natigilan nang makita sila Azi. Lander looked at Azi, pagkatapos noon ay tinignan naman niya si Daviah.“Wala ka bang sasabihin sa fiancé mo?” mariing tanong ni Lander kay Daviah.“What is it?” tanong naman ni Azi habang hindi mapigilan ang kunot-noo. Si Vivian naman ay natahimik na lang sa tanong ng Kuya Lander niya.“N-nasabi ko kasi kanina na gutom na ako, i-iyon
"Ang dami mong sugat, pero mabuti na lang maliliit lang, but the problem is itong mga napaso, subrang namumula na sila," nag-aalalang ani ni Vivian habang nakatingin sa sugat ni Daviah.Hindi nagawang magsalita ni Daviah dahil hindi niya alam kung anong sasabihin. Ngayon ang unang beses na magkakaroon siya ng interaction sa kapatid ni Azi."Masakit ba?" Tanong nito, pero agad din namang nagsalita agad na animo'y hindi na kailangan ng sagot ni Daviah. "Of course, masakit." Ani nito.Nang may magdala ng first aid, agad at hindi na nag-aksaya si Vivian sa paggamot kay Daviah, she immediately start.“Ako na ang humihingi ng pasensya sa ginawa ni Mama. Sorry, Ate Daviah,” mahinahon at ramdam sa boses ni Vivian ang paghingi ng tawad habang abala siya sa paglalagay ng ointment sa mga paso at sugat ni Daviah. Daviah couldn’t help but stare at Vivian. Parehas sila ng mata ng Kuya Azi niya, and she looked so fragile. “May rumi po ba sa mukha ko?” Dahil sa pagtitig ni Daviah, hindi na napigi
Chapter 71“What the hell is this?” Pinunasan ni Daviah ang luha niya nang pumasok si Lander sa dining table. Kasunod niya si Vivian, ang bunsong kapatid ni Azi. Nakangiti itong pumasok, pero biglang nawala ang ngiti nang makita ang kalat sa sahig. Pareho silang wala kanina nang magising si Daviah, at nabalitaan niyang maaga silang umalis. Mukhang kararating lang nila ngayon. Tinanggal ni Lander ang suot na headphones at kunot-noong tinignan ang mga pagkaing nagkalat sa sahig. Nang walang sumagot mula sa mga kasambahay o kay Daviah, tinignan niya ang mga kasambahay. “Nagtatanong ako kung anong nangyari dito?” seryosong tanong ni Lander sa kanila. Nagtinginan ang mga kasambahay, halatang nagtuturuan kung sino ang unang magsasalita. They all scared reason why Daviah sigh.Nang wala pa ring umimik, lalong kumunot ang noo ni Lander. Samantala, tahimik lang si Vivian, pero ramdam ni Daviah ang tingin nito sa kanya. Hindi tulad ng titig ng kanilang ina, Vivian look at her gentle.“Wa
“Ouch!” Nabitawan ni Daviah ang kutsilyo na hawak niya nang mahiwa ang kanyang kamay. Mangiyak-iyak siyang lumapit sa sink upang hugasan ang sugat. Naghihiwa siya ng karne at hirap siya sa paghiwa dahil iyon ang unang beses na maghihiwa siya ng ganun. Akala niya noong una ay madali lang, pero hindi naman pala ganoon kadali lalo. Kailangan niyang gumawa ng maliliit na hiwa dahil isasahog iyon sa pakbet. Geneva had requested fried fish and pakbet for lunch. However, Daviah really didn’t know how to cook it kaya nag search na lang ito sa internet kung paano ang magluto, hindi lang niya sigurado kung magagawa niya ba iyon ng tama. She couldn’t even manage to slice properly, kaya naman nagkaroon na siya ng maraming sugat sa kamay, maliliit lang naman, pero dahil naparami na ay nararamdaman na ni Daviah ang hapdi. “Sorry, Ma’am Daviah. Gusto po sana namin kayong tulungan, pero baka mapagalitan kami ni Ma’am Geneva,” ani ng isang kasambahay na nakatayo sa gilid. Napangiti si Daviah sa
“Gising na pala ang senyorita,” agad na narinig ni Daviah iyon nang pababa siya sa hagdan. Galing iyon kay Geneva na prenteng nakaupo sa sofa. Hindi tuloy alam ni Daviah kung magpapatuloy siya sa pagbaba o hindi. She suddenly froze at the cold voice of Azi's mother. Bigla siyang natauhan kung nasaan siya at kung ano ang kinakaharap niya. She was too happy about their short conversation with Azi kaninang alauna, kaya talaga namang medyo nakalimutan niya kung gaano siya hindi gusto ng Mama ni Azi.“G-Good morning po.” Kahit natigilan at hindi alam ang gagawin, she still tried to be calm and polite. She tried to smile to Geneva kahit na hindi ito nakangiti, pero ang ngiti nito ay talaga namang nanginginig Binati niya ito at dahan-dahang nagpatuloy sa pagbaba. She tried not to create any noise habang pababa.“Alam mo ba kung anong oras na?” tanong bigla ni Geneva nang hindi tumitingin kay Daviah. “A-Alas otso na po—” “At sa tingin mo, paggising yan ng responsableng babae? At saka,
Noong una ay akala ni Daviah ay panaginip lang na may tumatawag sa kanya kaya hindi niya iyon pinansin, pero nagising si Daviah nang maramdaman ang paghalik sa pisngi niya. Kung hindi niya naamoy agad ang pamilyar na pabango ni Azi, paniguradong sisigaw siya, pero naamoy niya agad iyon at talagang nanuot sa kanyang ilong."Love," muling tawag nito. Inaantok na tinignan ni Daviah ang tao sa tabi niya and there she saw Azi, sitting beside her, nakababa ng kaunti ang katawan dahil sa panggigising sa kanta.“I'm sorry, I woke you up,” malambing na ani ni Azi kay Daviah nang dahan-dahan siyang naupo mula sa pagkakahiga.“Bakit? May problema ba?” tanong ni Daviah habang humihikab.They sleep in separate rooms dahil na rin sa kagustuhan ni Geneva, ang mama ni Azi. Azi said that it's fine if they sleep in one room together dahil ikakasal naman na sila. Pero si Daviah mismo ang tumanggi doon dahil alam niyang mas lalo lang magkakaproblema. Masyado ng mainit ang nangyare sa dinner nila, kaya
Chapter 67Nakahinga ng maluwag si Daviah nang makita niyang pababa na si Azi sa hagdan kasama ang papa nito. Halos isang oras siya sa taas, at hindi mapakali si Daviah habang nakaupo sa sofa kasama ang mama ni Azi at si Zara.Halos hirap siyang gumalaw kanina pa, pero ngayong nakita na niya si Azi ay biglang lumuwag ang dibdib niya.“Mabuti naman at bumaba na kayong mag-ama. Kanina pa naghihintay ang dinner. Let's go, let's have dinner,” ani Geneva habang umiiling nang makita ang dalawa.“Manang, pakitawag si Lander!” Utos pa nito kay Manang.“Sige po, Ma'am!” Si Manang at agad na na tumango at tumungo sa hadgan.Agad na dumiretso si Azi kay Daviah. Ngumiti si Daviah sa kanya, pero seryosong nakatingin lang si Azi rito.“May nangyare ba? Why are you so serious?” Tanong ni Daviah rito, pero imbes na sagutin ay agad namang siyang tinanong ni Azi.“You okay?” Tanong ni Azi na sandaling nagpangiti kay Daviah.Kahit kailan talaga ay alam nito kung kailan hindi okay si Daviah.Tumango si D